Max Holloway – przeszkoda Poiriera w dniu pożegnania

Max Holloway (po lewej) bronił pasa BMF po zwycięstwie nad Dustinem Poirierem na UFC 318 rano 20 lipca.

Rankiem 20 lipca gala UFC 318 zakończyła się emocjonującą walką. Dustin Poirier wszedł do klatki po raz ostatni w swojej wspaniałej karierze, ale to Max Holloway – z duchem wojownika – opuścił ring z pasem BMF.

Jednogłośna decyzja sędziów (48-47, 49-46, 49-46) nie tylko zapewniła Hollowayowi miejsce na szczycie wagi lekkiej, ale także zakończyła trzy walki z człowiekiem, który pokonał go dwukrotnie.

Wzruszające pożegnanie w Luizjanie. Rodzinne miasto Poiriera, Luizjana, stało się sceną legendarnego pożegnania. Poirier, jeden z najbardziej uwielbianych zawodników w historii MMA, zmierzył się z Hollowayem, byłym mistrzem wagi piórkowej, z którym przegrał już dwukrotnie.

Obaj panowie zasługują na miejsce w Galerii Sław, a wzajemny szacunek między nimi był widoczny od pierwszego gongu. Holloway wyszedł z impetem, powalając Poiriera w pierwszej rundzie i pozostawiając wielu spekulujących o szybkim zakończeniu pojedynku.

Ale „Diament” – jak nazywano Poiriera – nigdy się nie poddał. Odwrócił losy meczu w drugiej rundzie ciosem, który oszołomił Hollowaya, a następnie nagłą „skoczącą gilotyną” – jego popisowym duszeniem – która zaparła dech w piersiach publiczności. Dopiero końcowy gong uratował Hollowaya z trudnej sytuacji.

Dustin Poirier (po lewej) walczył z wielkim poświęceniem w dniu przejścia na emeryturę.

W trzeciej i czwartej rundzie Holloway powoli odzyskiwał kontrolę. Jego celne uderzenia, szybkość i nieustanna presja zapewniły mu kontrolę. Poirier nadal szukał powrotu, ale wyglądało na to, że potrzebował prawdziwego wykończenia, aby zmienić wynik.

W piątej rundzie Holloway zaprosił Poiriera do „rozmowy telefonicznej” – stylu, który pomógł mu pokonać Justina Gaethje – ale zamiast zaciekłego nokautu, obaj stoczyli spektakularną wymianę ciosów, pozostawiając po sobie obraz dwóch legendarnych bokserów walczących z całych sił do ostatniej sekundy.

Kiedy sędzia ogłosił zwycięstwo Hollowaya, ośmiokątna latarnia wciąż była zwrócona w stronę Poiriera. Podczas wywiadu Holloway przerwał Danielowi Cormierowi, przepraszając kibiców z Luizjany za pokonanie „ich bohatera”, a następnie oddał mikrofon Poirierowi. Widząc, że publiczność nie jest wystarczająco entuzjastyczna, Holloway odwrócił się i zaapelował do wszystkich o głośniejsze wiwaty, co wywołało eksplozję radości na całej arenie.

„Ten ostatni tydzień był tak przytłaczający” – powiedział Poirier, dławiąc się ze wzruszenia. „Poczułem tyle miłości i uznania. Nigdy nie patrzyłem wstecz na swoją karierę w ten sposób, ale teraz widzę, że poruszyłem serca tak wielu ludzi, po prostu realizując swoje marzenia”.

Dustin Poirier zakończył karierę z wieloma emocjami.

UFC poświęciło Poirierowi film z hołdem, który wzruszył „Diament” do łez. Zdjął rękawice, wyszedł z klatki przy dźwiękach utworu Franka Sinatry „My Way” i powoli przytulał każdego przyjaciela, członka personelu i fana – jakby chciał zapamiętać każdą chwilę swojego ostatniego dnia na ringu.

Rozdział historii zamyka galę UFC 318, nie tylko na której Holloway obronił tytuł BMF, ale także uroczyście pożegnał Dustina Poiriera – wojownika dla ludu. Choć jego rozdział historii dobiegł końca, dziedzictwo pozostawione przez „Diament” na zawsze będzie lśnić jak diament – nieśmiertelne w sercach fanów.

Komentarz (0)