W Sajgonie wciąż jest dużo miłości

Bui Nguyen Anh Thu urodziła się w 1997 roku w Bac Lieu (starej dzielnicy), obecnie mieszka i pracuje w Ho Chi Minh City. Ukończyła prawo na Uniwersytecie Prawa w Ho Chi Minh City i jest właścicielką Atichi Enterprise. Ta mała dziewczynka o promiennym uśmiechu każdego dnia wykorzystuje drobne gesty, aby przyczynić się do poprawy warunków życia lokalnej społeczności.

Oprócz wspierania ubogich gospodarstw domowych w okolicy, Anh Thu dołącza do grona osób realizujących programy takie jak „Zielone życie – małe działania dla wielkich zmian” oraz Festiwal AST: Bezpiecznie, Czysto, Cywilizowani, których celem jest dbanie o zieleń otoczenia poprzez sadzenie drzew, zbieranie śmieci w okolicy zamieszkania, projektowanie przedmiotów nadających się do recyklingu...

Anh Thu (po prawej) rozdaje prezenty uczestnikom letniej klasy

ZDJĘCIE: DOSTARCZONE PRZEZ AUTORA

Wciąż pamiętam ostatnie spotkanie z nią. Było to deszczowe popołudnie w Sajgonie, obok pudełek z wegetariańskim makaronem, które wciąż promieniowały ciepłem. Dziewczyna miała na sobie prostą koszulkę związku zawodowego młodzieży i dzieliła się miłością poprzez posiłki dla potrzebujących w dzielnicy Xom Chieu w Ho Chi Minh.

Wiadomo, że to nie pierwszy raz, kiedy zajmuje się pracą społeczną. Przez prawie 10 lat, od pierwszego roku studiów, Anh Thu poświęciła się i rezonowała z wieloma nieszczęśliwymi losami. Ta praca, będąca częścią jej młodości, zaszczepiła w niej młodość pełną człowieczeństwa.

Weź udział w zajęciach orientacji zawodowej dla dzieci w wieku 16-18 lat

ZDJĘCIE: DOSTARCZONE PRZEZ AUTORA

Empatia w obliczu straty

Anh Thu zetknęła się z pracą społeczną bardzo wcześnie, będąc wiceprezesem stowarzyszenia CLC40A na Uniwersytecie Prawa w Ho Chi Minh City. Jednak od wybuchu pandemii COVID-19 Anh Thu całkowicie poświęciła się pomaganiu innym z serca. Bariery, sprzęt ochronny, syreny karetek pogotowia czy rozdzierający serce krzyk dobiegający z uliczek, gdy pandemia „przetoczyła się” przez miasto, sprawiły, że mała dziewczynka, z dala od domu, nagle poczuła się złamana w swoim wynajętym pokoju. Trzymając w rękach worki ryżu, ciasta lub paczki warzyw rozdawane przez wolontariuszy, Anh Thu obiecała sobie, że pomnoży otrzymaną dobroć. Na kruchej granicy między życiem a śmiercią, gdy „dawanie” jest równie ważne, jak pilnie potrzebna dawka szczepionki, Anh Thu nagle zrozumiała prawdziwy sens działalności społecznej.

Gdy miasto stopniowo zaczęło się odradzać, Anh Thu dwa razy w miesiącu brała udział w gotowaniu i rozdawaniu wegetariańskiego jedzenia w Kuchni Miłości zorganizowanej przez Dzielnicę 16, Dystrykt 4, Ho Chi Minh City (obecnie Dzielnica Xom Chieu), a jednocześnie koordynowała prowadzenie targu warzywnego bez dongów dla pokrzywdzonych mieszkańców dzielnicy.

Anh Thu (na okładce po lewej) oraz wujkowie i ciocie z zarządu osiedla przed rzędami warzyw wyhodowanych w wyrzuconych plastikowych butelkach.

ZDJĘCIE: DOSTARCZONE PRZEZ AUTORA

Anh Thu zgłosiła się również na ochotnika do udziału w życiu społecznym okręgu jako członkini Związku Młodzieży i od tamtej pory niestrudzenie angażowała się w pracę społeczną, niezależnie od pogody. Czasami organizowała letnie zajęcia dla dzieci z okręgu, innym razem program „Różowe urodziny” dla dzieci w trudnej sytuacji, brała udział w zajęciach z orientacji zawodowej dla 16-18-latków, prowadziła zajęcia charytatywne, wręczała prezenty, bawiła się z dziećmi w regionach przygranicznych…

W szczególności, wspierając dzieci dotknięte pandemią COVID-19, Anh Thu nagle zrozumiała, że ​​nie wszystkie rany się goją. Być może czas sprawia, że ​​ludzie stopniowo zapominają o bólu i uczą się iść naprzód. Praca socjalna to działalność, która przynosi im zadośćuczynienie w postaci miłości i człowieczeństwa. Dlatego dziewczynka po prostu „dawała”.

Zorganizowanie angielskiego placu zabaw dla dzieci z sąsiedztwa w ramach programu „Zabawne zajęcia letnie” 2024

ZDJĘCIE: DOSTARCZONE PRZEZ AUTORA

Dawać i brać

Oprócz pracy społecznej w okręgu, Anh Thu założyła również Związek Młodzieży Atichi w ramach własnej firmy, aby prowadzić działalność społeczną. 27-letnia dziewczyna, która założyła własną firmę od podstaw, choć nie zdołała zdobyć przyczółka na rynku, zdołała wygospodarować niewielki kącik na działalność społeczną.

„Czy kiedykolwiek czułeś się zmęczony?” – zapytałem nagle, patrząc na uśmiech Thu.

Dziewczyna na chwilę osłupiała, po czym skinęła głową: „Tak. Szczyt aktywności na oddziale zbiegł się z czasem, gdy pracowałam nad pracą magisterską, a potem praca w firmie… przez co moje 24 godziny wydawały się rozerwane na strzępy. Stres i presja mocno wpłynęły na moją psychikę i zdrowie”.

Po tych słowach Anh Thu uśmiechnęła się delikatnie i dodała: „Ale nigdy nie chcę rezygnować z działalności społecznej”. Oczy dziewczynki rozbłysły, gdy mówiła o dawaniu i braniu: „Daję czas, pieniądze i wysiłek, ale otrzymuję też wiele w zamian. Mam więcej przyjaciół, więcej doświadczeń i lekcji, które pomagają mi dorastać. Każdy uśmiech, którym obdarzają mnie dzieci, działa na mnie uspokajająco, łagodząc stres w życiu. Czuję się wartościową osobą, kiedy wciąż mam coś do zaoferowania”.

To dopiero początek

24 czerwca 2024 roku, po 10 latach członkostwa w Związku Młodzieży, Anh Thu miała zaszczyt zostać przyjęta do Partii. Dziewczynka w zielonej koszulce nagle poczuła, że ​​odpowiedzialność ciąży na jej barkach bardziej niż kiedykolwiek.

Anh Thu powiedziała, że ​​będzie nadal angażować się w pracę społeczną z lokalnym Związkiem Młodzieży i poprzez swoją działalność biznesową. Bo wszystko dopiero się zaczyna!

Źródło: https://thanhnien.vn/sai-gon-con-lam-chu-thuong-185250818105821458.htm