Literatura wietnamska po półwieczu: wiele osiągnięć, ale i wiele obaw

6 października w Hanoi Wietnamskie Stowarzyszenie Pisarzy zorganizowało konferencję podsumowującą literaturę wietnamską po 1975 roku. Tematem konferencji było „Literatura wietnamska po 1975 roku – osiągnięcia, problemy i perspektywy”.

Konferencji przewodniczyli profesor nadzwyczajny dr Nguyen The Ky, wiceprzewodniczący Centralnej Rady Teorii, kierownik Katedry Teorii i Krytyki Literatury i Sztuki; pisarz Nguyen Binh Phuong, wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich ; krytyk Nguyen Dang Diep, przewodniczący Rady Teorii i Krytyki Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich.

W swoim przemówieniu otwierającym pisarz Nguyen Quang Thieu, przewodniczący Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich, powiedział, że konferencja poruszyła dwie bardzo ważne kwestie. Po pierwsze, należy „nazwać” ważne punkty zwrotne i rzeczywiste osiągnięcia, a jednocześnie „nazwać” bariery, które hamowały rozwój literatury wietnamskiej w ciągu ostatnich 50 lat.

Konferencja podsumowująca literaturę wietnamską po 1975 roku w Hanoi .

Według przewodniczącego Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich, literatura wietnamska od 1975 roku do dziś przeszła niezwykle ważne etapy. Pierwszy etap nastąpił po 1975 roku, kiedy kraj został zjednoczony, a wygląd, poziom i wizerunek literatury wietnamskiej uległy zmianie, w tym literatury prowincji północnych i południowych oraz literatury zamorskiej.

Ważnym okresem w literaturze wietnamskiej po 1975 roku jest okres Renowacji. W tym okresie rozwinęło się wiele nurtów, szkół i nowych estetyk sztuki we wszystkich gatunkach: w literaturze, poezji, teorii krytycznej i tłumaczeniu. Literatura tłumaczona stanowi niezwykle ważny element, wywierając ogromny wpływ na rozwój literatury wietnamskiej, przyczyniając się do różnorodności nurtów, struktur i gatunków w jej tworzeniu.

Na konferencji przemawiał pisarz Nguyen Quang Thieu, przewodniczący Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich.

Warto zauważyć, że przewodniczący Wietnamskiego Stowarzyszenia Pisarzy, Nguyen Quang Thieu, powiedział, że wkraczamy w nową erę – erę sztucznej inteligencji i technologii cyfrowej . Istnieją już dowody na to, że niektóre dzieła wykorzystują sztuczną inteligencję w pewnym stopniu. Jednak, według przewodniczącego Wietnamskiego Stowarzyszenia Pisarzy, kiedy pisarze piszą z wykorzystaniem własnej kreatywności, własnych opinii, własnych emocji i własnej inteligencji, jest to najważniejsza broń w walce z ingerencją sztucznej inteligencji i robotów w twórczość literacką.

„Jeśli pozwolimy sztucznej inteligencji zastąpić pisarzy, będzie to oznaczało koniec literatury, koniec literatury w jej istocie” – powiedział poeta Nguyen Quang Thieu.

Przewodniczący Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich zauważył również, że po półwieczu od 1975 roku literatura wietnamska nie wyrobiła sobie jeszcze należnej pozycji. Rzeczywistość Wietnamu jest pełna wahań, mutacji, zmian i emocji, ale wciąż nie stworzyliśmy dzieł odpowiadających oczekiwaniom. Obraz literatury wietnamskiej jest wciąż niejasny.

Przemawiając na konferencji, profesor Phong Le powiedział, że literatura wietnamska czeka zmiana pokoleniowa.

We wstępie do konferencji pisarz Nguyen Binh Phuong, wiceprezes Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich, powiedział, że Stowarzyszenie zorganizowało dwie konferencje podsumowujące literaturę wietnamską po 1975 roku w Ho Chi Minh i Da Nang, otrzymując wiele komentarzy i ocen od pisarzy, poetów i badaczy. W szczególności oceny literatury ostatnich 50 lat podzielono na dwa stosunkowo odmienne punkty widzenia.

W odniesieniu do humanizmu, opinie głoszą, że w ciągu ostatnich 50 lat literatura dobrze wypełniła swoją misję i obowiązek. Ukazywała sytuację narodu, a także losy ludzi w burzliwym nurcie rozwoju historycznego, nawet w czasie pokoju. Literatura odważnie analizowała również najbardziej palące problemy społeczne, „łatała” powojenne rany i tworzyła własne kulturowe dziedzictwo. Wręcz przeciwnie, panują bardzo surowe opinie, że w ciągu ostatnich 50 lat nasza literatura nie wywiązała się należycie ze swojej funkcji w kreowaniu humanitarnego i dobrego życia duchowego dla społeczeństwa. Nie biła na alarm w kwestii fałszu społeczeństwa i ludzi, a także w kwestii moralności, ideałów i godności.

W konferencji wzięło udział wielu pisarzy, poetów, krytyków literackich i artystycznych.

Jeśli chodzi o walory artystyczne, pojawiają się również opinie, że literatura ostatnich 50 lat była prawdziwie bogata, różnorodna, a nawet odważna. Literatura wypracowała własne, unikalne cechy w porównaniu z poprzednimi okresami, a jednocześnie stworzyła liczną grupę autorów z wieloma dziełami. Literatura zmierzyła również głębię duszy współczesnych Wietnamczyków. Istnieją jednak również opinie, że w ciągu ostatnich 50 lat literatura była głównie ogólnym nurtem w tym samym kierunku. Niewiele jest różnorodnych głosów, niewiele ruchów poszukiwań w sposób radykalny i dogłębny; brakuje wartościowych dzieł życia, a nawet autorów zdolnych do zaprezentowania literatury wietnamskiej światu i dorównania mu.

Delegaci uczestniczący w konferencji podsumowującej literaturę wietnamską po 1975 roku, Hanoi, 6 października.

Podczas konferencji delegaci odbyli wiele szczerych dyskusji i podzielili się swoimi opiniami na temat osiągnięć, proponując rozwiązania dla rozwoju literatury wietnamskiej. Profesor Phong Le stwierdził w szczególności, że po 50 latach literatura wietnamska czeka na zmianę pokoleniową. Według profesora Phong Le, główną siłą napędową dzisiejszego zespołu pisarskiego musi być pokolenie pisarzy urodzonych przed lub po 1990 roku, nieco wcześniej w 1986 roku lub nieco później w 1995 roku.

Krytyk Nguyen Hoai Nam skupił się na analizie dorobku wietnamskich pisarzy żyjących za granicą, stwierdzając, że literatura Wietnamczyków i osób pochodzenia wietnamskiego żyjących za granicą nie tylko głęboko zgłębia kwestie przeszłości i wietnamskich tradycji, ale także szeroko otwiera się na problemy wszystkich narodów i ludów w dobie integracji i globalizacji. Ta część literatury zasługuje na uznanie i dokładniejsze zbadanie, we wszystkich jej aspektach składowych…

Podsumowując warsztaty, teoretyk krytyczny Nguyen Dang Diep, przewodniczący Rady Krytyki i Teorii Wietnamskiego Stowarzyszenia Pisarzy, powiedział, że oprócz referatów przesłanych Komitetowi Organizacyjnemu, podczas warsztatów zaprezentowano 7 referatów i 5 komentarzy. W wielu komentarzach stwierdzono, że literatura po 1975 roku otworzyła nowe ścieżki twórcze. Zespół pisarzy wprowadził innowacje w percepcji, myśleniu i stylu pisania. Wiele komentarzy i dyskusji dotyczyło dogłębnie kompetencji twórczych i teorii krytycznej. Podczas warsztatów nadal poruszane są kwestie, które nie zostały dogłębnie omówione i wymagają kontynuacji w przyszłości...

Source: https://cand.com.vn/Chuyen-dong-van-hoa/van-hoc-viet-nam-sau-nua-the-ky-nhieu-thanh-tuu-nhung-cung-khong-it-tran-tro-i783737/