Dlaczego niektóre prowincje nie łączą się z innymi prowincjami?

Podobnie, Hung Yen można powiązać z sąsiednią prowincją nadmorską. Jest to również warunek posiadania przez tę miejscowość przestrzeni morskiej, a jednocześnie stworzenia efektywnego połączenia i wykorzystania przestrzeni morskiej dla nowej jednostki administracyjnej.

Oto kolejny przykład: kiedyś mieliśmy prowincję Ha Nam Ninh. Do tej pory nadal uważamy, że gdyby trzy prowincje oddzieliły się od tej i połączyły, byłoby to nadal uzasadnione, ponieważ jest to prowincja z przestrzenią morską.

Zatem obecna fuzja musi opierać się na praktycznych warunkach, związanych z ustalonymi kryteriami i zasadami, koncentrując się na otwarciu przestrzeni rozwojowej.

W rozmowie z reporterem gazety Dan Tri , pan Tran Ngoc Chinh, były wiceminister budownictwa i przewodniczący Wietnamskiego Stowarzyszenia Planowania i Rozwoju Urbanistycznego, powiedział, że kraj ma wyjątkową szansę na połączenie prowincji po skompletowaniu aparatu centralnego. Według pana Chinha, łączenie prowincji to ogromne zadanie, które musi być przeprowadzane z dużą dozą empatii i ostrożności…

Panie, wielu ekspertów uważa, że mamy wiele prowincji o małej populacji, małej powierzchni, trudnych do rozwoju, a jednocześnie panuje w nich mniej lub bardziej niepotrzebna konkurencja, a fuzja jest zgodna z trendem rozwojowym. W rzeczywistości w ostatnich latach również doświadczyliśmy fuzji i podziałów, a ta fuzja, jak wiadomo, ma zarówno plany odbudowy dotychczasowych obszarów, jak i otwarcia zupełnie nowych. Co Pan może o tym powiedzieć?

– To jest właściwe w obecnym kontekście społeczno-ekonomicznym kraju. Na przykład Hai Duong i Hung Yen były wcześniej oddzielone od prowincji Hai Hung. Obie powyższe prowincje mają niewielkie obszary, obie rozwijają przemysł i znajdują się w regionie stołecznym Hanoi. Każda prowincja zajmuje się przemysłem, logistyką i rozwojem miast…

Drugim problemem jest to, że prowincje Hai Duong i Hung Yen leżą blisko Hanoi. Połączenie tych dwóch prowincji stworzyłoby większą przestrzeń, ale nie stworzyłoby niezależnego, autonomicznego obszaru rozwoju gospodarczego, ponieważ nie mają dostępu do morza.

Hai Duong to prowincja przemysłowa, która musi zostać połączona z prowincją nadmorską, aby stworzyć kompleksową przestrzeń rozwoju. Wtedy warunki rozwoju obu prowincji będą pełniejsze.

Zatem obecna fuzja musi opierać się na praktycznych warunkach, związanych z ustalonymi kryteriami i zasadami, koncentrując się na otwarciu przestrzeni rozwojowej.

Godnym uwagi punktem tego planu fuzji jest możliwość połączenia prowincji w regionie Central Highlands z prowincją na południowo-środkowym wybrzeżu. Wydaje się to odmienne od długofalowego myślenia o rozwoju regionalnym w ujęciu społeczno-ekonomicznym, ale jeśli zostanie wdrożone, stworzy zupełnie nową przestrzeń rozwojową, nie sądzisz?

- Powiem tak: prowincję Kon Tum na Wyżynach Centralnych można połączyć z sąsiednią prowincją nadbrzeżną na Wybrzeżu Południowo-Centralnym, wówczas Gia Lai, Dak Lak i Lam Dong będą podobne.

Następuje znacząca zmiana w myśleniu o przestrzeni ekonomicznej. Myślę, że to prawda, ponieważ prowincja w Central Highlands, dysponująca potencjałem i atutami w postaci gruntów, minerałów i zasobów naturalnych, potrzebuje przestrzeni morskiej, aby promować swoje atuty.

Dzięki temu przestrzeń rozwoju gospodarczego ma nie tylko charakter pionowy, ale także całkowicie poziomy.

Ale czy to może być ekonomicznie opłacalne, proszę pana?

– Chcę powiedzieć, że nastąpił przełom w myśleniu ekspertów i pracowników administracji o granicach administracyjnych. Jeśli będziemy myśleć wyłącznie w kategoriach terytorialnych, czyli połączymy tę prowincję Central Highlands z inną prowincją Central Highlands, to z pewnością zabraknie jej ważnej morskiej przestrzeni gospodarczej, niezbędnej do wszechstronnego i efektywnego rozwoju.

Ale myślenie jest takie, że musi nastąpić rozwój gospodarczy. Po fuzji transport musi się rozwinąć, aby towary z gór docierały bliżej, szybciej i na odwrót.

Fuzja nie tylko stwarza przestrzeń dla rozwoju gospodarczego, ale także wzmacnia możliwości w zakresie bezpieczeństwa i obronności.

W ramach tego połączenia są prowincje, które nie połączą się z żadną inną prowincją. Co może Pan powiedzieć o obecnej sytuacji rozwojowej tych nieobjętych fuzją prowincji?

– Na przykład Quang Ninh nie połączył się z żadną inną prowincją. To prowincja granicząca z Chinami, również nadmorska, która bardzo dobrze się rozwinęła. W ostatnich latach prowincja ta bardzo szybko się zurbanizowała i obecnie liczy 5 miast.

Ta północno-wschodnia prowincja jest jedną z najbardziej rozwiniętych prowincji na Północy ze względu na port, turystykę i cuda natury. Załóżmy, że jeśli pojawi się kwestia połączenia z sąsiednią prowincją, nie będzie to konieczne.

Jeśli chodzi o prowincję Lang Son, posiadającą krajowy system transportowy łączący ją z Chinami. Uważa się, że ta lokalizacja również oferuje wystarczające warunki rozwoju, ponieważ jest to prowincja z wieloma granicznymi strefami ekonomicznymi. Zapewnia to zrównoważony rozwój społeczno-gospodarczy i bezpieczeństwo narodowe.

Ponadto Lang Son to również miejsce, które zapisało się w naszej historii i stanowi punkt początkowy międzynarodowych dróg i linii kolejowych przez przejście graniczne Huu Nghi.

Jeśli chodzi o Cao Bang, prowincja ta również ma warunki do rozwoju dzięki licznym granicznym strefom ekonomicznym, korzystnym gruntom i złożom mineralnym. Cao Bang to także „kolebka” rewolucji, punkt początkowy historycznego szlaku Ho Chi Minha.

Jak wyobrażasz sobie mapę, ogólny obraz kraju po fuzji i jak będzie wyglądała przestrzeń rozwoju?

– Według najnowszych informacji, którymi dysponuję, myślę, że będziemy mieli obraz dość innowacyjnej i wyjątkowej przestrzeni administracyjnej. Myślę, że ten obraz stworzy przestrzeń do silnego i zrównoważonego rozwoju w przyszłości.