“หมู่บ้านอันทรงเกียรติต้อนรับลุงโฮ”: เรื่องราวจากสายธารแห่งความทรงจำ

BBK- “ตั้งแต่ฉันยังเด็ก ปู่ย่าตายายเล่าให้ฉันฟังถึงวันที่หมู่บ้านฮอนต้อนรับลุงโฮ แม้ลุงโฮจะหยุดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ภาพลักษณ์ที่เรียบง่ายและใจดีของท่านกลับฝังแน่นอยู่ในใจของชาวบ้าน” จากความทรงจำนั้น กวีเซืองเคาเลือง ได้ประพันธ์บทกวีสองภาษาชื่อ “หลานต้วน บ๋านฮอน ลับบั๊กเฮา” ซึ่งเพิ่งวางจำหน่ายเมื่อต้นเดือนเมษายน พ.ศ. 2568 โดยสำนักพิมพ์วรรณกรรม

มีเรื่องราวมากมายที่ไม่ได้ถูกบันทึกไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์ แต่ได้รับการถ่ายทอดผ่านคำพูด ผ่านความทรงจำ และผ่านบทกวีที่เรียบง่ายแต่กินใจ

เรื่องราวในวันที่ลุงโฮไปเยือนหมู่บ้านฮอน หมู่บ้านเล็กๆ ในหุบเขาบาเบ เป็นหนึ่งในความทรงจำเหล่านั้น เป็นเพียงมื้อกลางวันง่ายๆ แวะพักสั้นๆ แต่รูปร่างและคำแนะนำอันแสนดีของเขาในปีนั้นได้กลายเป็นความภาคภูมิใจของหลายชั่วอายุคน จากความทรงจำในวัยเด็ก กวีเดืองเคาเลืองได้ประพันธ์บทกวีสองภาษาชื่อ หลานต้วน บ๋านฮอน ลัป บั๊ก ฮ่อ เรื่องราวที่เต็มไปด้วยความรัก ความทรงจำอันน่าภาคภูมิใจของชาว บั๊ก ก่าน ผู้ซึ่ง รักลุงโฮ รักบ้านเกิดเมืองนอน และรักภาษาประจำชาติของตน...

เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อกว่า 70 ปีก่อน ลุงโฮและแกนนำปฏิวัติกำลังเดินทางจากปากโบ กาวบั่ง ไปยังเตินเตรา เตวียนกวาง เพื่อสร้างฐานที่มั่นปฏิวัติเพื่อต่อสู้กับอาณานิคมของฝรั่งเศส กลุ่มได้หยุดพักรับประทานอาหารกลางวันที่หมู่บ้านฮอน ตำบลบัญจั๊ก อำเภอบาเบ

ตั้งแต่บทแรกๆ เป็นต้นไป ภาพชนบทอันเงียบสงบและเงียบสงบพร้อมกับ “ทุ่งนาเขียวขจี” และ “ขุนเขาและผืนป่าพร้อมเสียงนกร้องอย่างมีความสุข” ได้นำพาผู้อ่านเข้าสู่เรื่องราวที่เรียบง่ายและเปี่ยมด้วยมนุษยธรรม กวี Duong Khau Luong ไม่ได้บรรยายลุงโฮด้วยถ้อยคำที่สวยหรู แต่ปล่อยให้ภาพบรรยายแทนตัวเขาเอง:

“ชายชราปรากฏตัว

สวมเสื้อผ้าสีน้ำตาล

การเดินที่คล่องแคล่ว

หัวสวมหมวกเก่า

มือพิงไม้ไผ่

กางเกงขายาวถึงเข่า

จากเท้าถึงข้อเท้า

ปูนขาวป้องกันยุงและปลิง…”

ด้วยบทกวีแต่ละบทที่เปี่ยมไปด้วยท่วงทำนองและภาพพจน์ เรื่องราวของลุงโฮที่มาเยือนบ้านโหนจึงค่อยๆ เผยออกมาอย่างลึกซึ้ง เปี่ยมด้วยอารมณ์ จริงใจ และมีความหมาย บทกวีที่เรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยความดิบเถื่อนของกวีเดืองเคาเลือง ได้ฝากความรักอันลึกซึ้งไว้ในใจของผู้อ่านที่มีต่อลุงโฮผู้เป็นที่รัก การกระทำอันเรียบง่ายแต่เปี่ยมด้วยเกียรติยิ่งของลุงโฮจะเป็นตัวอย่างอันสดใสให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้และปฏิบัติตามตลอดไป ดังที่ส่วนสุดท้ายของเรื่องกล่าวไว้ว่า:

คำแนะนำของลุงโฮ

จนกระทั่งบัดนี้

เหมือนฤดูใบไม้ผลิ ลมเย็นพัด…

สดใสอยู่ในใจเด็กๆ

กวี Duong Khau Luong เล่าว่า: หวังว่าหนังสือเล่มเล็กเล่มนี้จะช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจบุคลิกภาพของลุงโฮมากขึ้น เข้าใจเส้นทางการต่อสู้อันยากลำบากและน่าภาคภูมิใจของชาติเราในการต่อต้านอาณานิคมของฝรั่งเศส เข้าใจหมู่บ้านฮอน รวมถึงสถานที่ที่รอยเท้าของลุงโฮประทับอยู่บนเส้นทางการปฏิวัติมากขึ้น ด้วยวิธีนี้ เราจะรักลุงโฮมากขึ้นและภาคภูมิใจในประเพณีการปฏิวัติของบ้านเกิดเมืองนอนของเรา บั๊กกัน

นอกจากเนื้อหาที่เปี่ยมความหมายแล้ว หนังสือเล่มนี้ยังดึงดูดผู้อ่าน โดยเฉพาะเด็กๆ ด้วยภาพประกอบอันเป็นเอกลักษณ์ของศิลปิน Tran Ngoc Kien ภาพที่งดงามและน่าดึงดูดใจช่วยถ่ายทอดสารสู่ผู้อ่าน ยิ่งไปกว่านั้น บทกวีสองภาษาที่มีเนื้อร้องภาษาไตและภาษาเวียดนาม ยังเป็นเอกสารอันทรงคุณค่าสำหรับวัฒนธรรมพื้นบ้านดั้งเดิมของกลุ่มชาติพันธุ์ไตอีกด้วย

บทกวี “เรื่องเล่าลับของบ้านโหน่หล่าบั๊กโฮ” ไม่เพียงแต่เป็นวรรณกรรมเท่านั้น แต่ยังเป็นสายธารแห่งความทรงจำที่เตือนใจเราถึงตัวอย่างอันโดดเด่นของลุงโฮและจิตใจของผู้คนในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งนี้ ในแต่ละคำ แต่ละภาพประกอบ ล้วนเปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจและความปรารถนาที่จะรักษาอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาวไตในบั๊กกัน

บิช ฟอง

ที่มา: https://baobackan.vn/ban-hon-don-bac-ho-chuyen-ke-tu-dong-suoi-ky-uc-post70384.html