ระบบที่ไม่เกี่ยวกับเทคนิคบนยานโวเอเจอร์ทั้งสองลำถูกปิดลงด้วยความหวังว่าจะให้ยานอวกาศยังคงทำงานได้จนถึงปี 2030 ซึ่งหลังจากนั้นระบบเหล่านี้ก็มีแนวโน้มที่จะสูญเสียความสามารถในการสื่อสารกับโลก
ภาพประกอบยานอวกาศโวเอเจอร์ ภาพ: NASA/JPL-Caltech
ยานอวกาศวอยเอเจอร์ 1 และ 2 ของนาซาถูกส่งขึ้นสู่อวกาศในปี พ.ศ. 2520 ห่างกันเพียง 16 วัน โดยมีอายุการใช้งานที่ออกแบบไว้ 5 ปี ยานทั้งสองได้รับมอบหมายให้ศึกษาดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์ ดาวยูเรนัส ดาวเนปจูน และดวงจันทร์ของพวกมันตามลำดับ
แต่บัดนี้ หลังจากปฏิบัติการมาเกือบ 46 ปี ยานอวกาศทั้งสองลำได้สร้างประวัติศาสตร์ด้วยการก้าวข้ามขอบเขตอิทธิพลของดวงอาทิตย์ พวกมันยังคงส่งข้อมูลกลับมาจากสสารระหว่างดวงดาว ซึ่งเป็นอวกาศลึกลับระหว่างดวงดาว แม้จะมีการหยุดชะงักสั้นๆ เป็นครั้งคราว แต่ดูเหมือนว่าการเดินทางในจักรวาลของพวกมันยังคงไม่สิ้นสุด Business Insider รายงานเมื่อวันที่ 4 สิงหาคม
นาซาออกแบบยานอวกาศวอยเอเจอร์เพื่อศึกษาขอบเขตรอบนอกของระบบสุริยะ หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจหลัก พวกเขายังคงสำรวจต่อไป เดินทางไกลผ่านทางช้างเผือก และบันทึกภาพบรรยากาศอันน่าตื่นตาตื่นใจของจักรวาล
เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2533 ยานวอยเอเจอร์ 1 ได้ถ่ายภาพ "จุดสีน้ำเงินซีด" จากระยะห่าง 6.4 พันล้านกิโลเมตร ภาพนี้ถือเป็นภาพที่โดดเด่นและเป็นภาพโลกที่อยู่ไกลที่สุดเท่าที่ยานอวกาศเคยบันทึกได้
ภาพ "Pale Blue Dot" อันโด่งดังนี้ถ่ายโดยยานโวเอเจอร์ 1 เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2533 ภาพ: NASA/JPL-Caltech
ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ยานวอยเอเจอร์ 1 ได้ สำรวจ อวกาศระหว่างดวงดาว ซึ่งเป็นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยก๊าซ ฝุ่น และอนุภาคมีประจุ ยานวอยเอเจอร์ 2 เดินทางมาถึงในปี พ.ศ. 2561 หกปีหลังจากยานคู่แฝด การสำรวจก๊าซระหว่างดวงดาวของยานวอยเอเจอร์ 2 ได้ปฏิวัติความเข้าใจของนักดาราศาสตร์เกี่ยวกับพื้นที่ลึกลับนี้
“น่าทึ่งมากที่ยานอวกาศทั้งสองลำยังคงทำงานอยู่ แม้จะมีปัญหาเล็กน้อยบ้าง แต่ก็ยังคงทำงานได้ดีและส่งข้อมูลที่มีค่ากลับมา พวกมันยังคงสื่อสารกับเราอยู่” ซูซาน ด็อดด์ ผู้จัดการโครงการวอยเอเจอร์แห่งห้องปฏิบัติการขับเคลื่อนไอพ่น (JPL) ของนาซากล่าว
ยานวอยเอเจอร์ 1 ของนาซาอยู่ห่างจากโลกประมาณ 23.8 พันล้านกิโลเมตร กำลังพุ่งทะยานผ่านสสารมืดระหว่างดวงดาว ยานลำนี้เป็นวัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้นที่อยู่ไกลจากโลกมากที่สุด เนื่องจากวงโคจรที่แตกต่างกัน วอยเอเจอร์ 2 จึงอยู่ห่างจากโลกเพียงประมาณ 19.8 พันล้านกิโลเมตร
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา วิศวกรได้ปิดระบบที่ไม่เกี่ยวข้องกับเทคนิคบนยานโวเอเจอร์ทั้งสองลำ เช่น ระบบทำความร้อนสำหรับเครื่องมือ วิทยาศาสตร์ เพื่อพยายามควบคุมพลังงาน โดยหวังว่าจะรักษาให้ยานอวกาศยังคงทำงานได้จนถึงปี 2030 หลังจากนั้น วิศวกรอาจไม่สามารถสื่อสารกับโลกได้อีกต่อไป
แม้หลังจากที่นาซาปิดเครื่องมือและยุติภารกิจวอยเอเจอร์แล้ว ยานทั้งสองก็ยังคงเดินทางผ่านอวกาศระหว่างดวงดาวต่อไป นาซาระบุว่าในอีกประมาณ 300 ปี วอยเอเจอร์ 1 จะเข้าสู่เมฆออร์ต ซึ่งเป็นพื้นที่ทรงกลมที่อยู่นอกวงโคจรของดาวพลูโต และมีดาวหางน้ำแข็งหลายพันล้านดวง ยานจะใช้เวลาอีก 30,000 ปีจึงจะไปถึงปลายเมฆ และอีกประมาณ 40,000 ปีจึงจะไปถึง AC+79 3888 ซึ่งเป็นดาวฤกษ์ในกลุ่มดาวคาเมโลพาร์ดาลิส
ในขณะเดียวกัน ในอีกประมาณ 296,000 ปีข้างหน้า ยานวอยเอเจอร์ 2 จะบินผ่านดาวซิเรียส ดาวที่สว่างที่สุดในท้องฟ้ายามค่ำคืนของโลก “ยานวอยเอเจอร์ถูกกำหนดให้เดินทางผ่านทางช้างเผือกไปตลอดกาล” นาซากล่าว
Thu Thao (ตามรายงานของ Business Insider )
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)