เนื้อหาข้างต้นปรากฏในพระราชบัญญัติว่าด้วยข้าราชการและลูกจ้าง (แก้ไขเพิ่มเติม) ที่ รัฐสภา ผ่านเมื่อเช้าวันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2558
พระราชบัญญัติดังกล่าวมี 7 บท 45 มาตรา โดยจะมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม ส่วนบทบัญญัติเกี่ยวกับการประเมินผลงานของข้าราชการและลูกจ้างจะมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2569
ในรายงานความเห็นชอบและคำอธิบายที่ส่งถึงผู้แทนสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ก่อนจะกดปุ่มผ่านกฎหมายดังกล่าว รัฐบาล กล่าวว่า มีความกังวลเกี่ยวกับกฎระเบียบการจ่ายเงินเพิ่มจำนวนเท่ากับเงินเดือนสำหรับวันหยุด
รัฐบาลชี้แจงว่า การจ่ายเงินจำนวนเท่ากับเงินเดือนสำหรับวันลาที่ไม่ได้ถูกหักนั้นถูกควบคุมโดยกฎหมายปัจจุบัน เพื่อรับรองสิทธิของเจ้าหน้าที่และข้าราชการในกรณีที่ไม่สามารถลาหรือใช้วันลาพักร้อนจนหมดเนื่องด้วยข้อกำหนดในการทำงาน รัฐบาลจะระบุรายละเอียดเฉพาะของกระบวนการ ขั้นตอน และเงื่อนไขต่างๆ เพื่อให้แน่ใจว่ากระบวนการดำเนินการมีความสอดคล้องกัน
ดังนั้น มาตรา 11 วรรคหนึ่ง (สิทธิของข้าราชการพลเรือนในการพักผ่อนและสิทธิอื่นๆ) บัญญัติว่า " ข้าราชการพลเรือนและข้าราชการพลเรือนมีสิทธิได้รับวันลาพักร้อน วันหยุด วันลากิจ และวันลาโดยไม่ได้รับค่าจ้าง ตามบทบัญญัติของกฎหมายว่าด้วยแรงงาน"
กรณีที่เนื่องมาจากข้อกำหนดของงาน พนักงานและข้าราชการไม่ได้ใช้หรือไม่ใช้วันลาพักร้อนจนหมด นอกเหนือจากเงินเดือนแล้ว จะได้รับเงินเพิ่มเท่ากับเงินเดือนสำหรับวันที่ไม่ได้หยุดงาน
ข้าราชการและประชาชน “ทำงานมากได้มาก ทำงานน้อยได้น้อย”
ประเด็นใหม่ประการหนึ่งของกฎหมายว่าด้วยเจ้าหน้าที่และข้าราชการ (แก้ไขเพิ่มเติม) เมื่อเปรียบเทียบกับระเบียบปัจจุบัน ก็คือ นโยบายเงินเดือนของเจ้าหน้าที่และข้าราชการ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งมาตรา 10 (สิทธิของเจ้าหน้าที่และข้าราชการเกี่ยวกับเงินเดือน โบนัส และระบอบเงินเดือน) ระบุไว้อย่างชัดเจนว่า เจ้าหน้าที่และข้าราชการมีสิทธิที่จะได้รับเงินเดือน โบนัส และรายได้อื่น ๆ ตามผลงานและผลิตผลของตำแหน่งงานที่ดำรงอยู่ โดยสอดคล้องกับสภาพการพัฒนา เศรษฐกิจ และสังคมของประเทศและท้องถิ่น
จากระเบียบนี้ รัฐบาลจะสั่งให้หน่วยงานที่มีอำนาจหน้าที่ศึกษาวิจัยและควบคุมมาตรฐานรายจ่าย (นอกเหนือจากรายจ่ายด้านเงินเดือน) ให้สอดคล้องกับผลิตภัณฑ์ของแต่ละงาน เพื่อให้แน่ใจว่ารายได้ของบุคลากรและข้าราชการเชื่อมโยงกับผลงาน ประสิทธิภาพ และผลผลิตของแรงงาน
“ กฎเกณฑ์ดังกล่าวจะเป็นการจูงใจให้ข้าราชการและลูกจ้างปรับปรุงคุณภาพงานโดยยึดหลักรายได้ให้สมดุลกับมูลค่าแรงงาน “ทำงานมากขึ้น ได้มาก ทำงานน้อยลง ได้น้อยลง” อันเป็นการแก้ไขปัญหาความไม่เท่าเทียมกันของรายได้อย่างค่อยเป็นค่อยไป ” โดยรายงานการยอมรับและชี้แจงของรัฐบาลได้ระบุชัดเจน
ถือเป็นประเด็นใหม่เมื่อเทียบกับ พ.ร.บ.ว่าด้วยข้าราชการและลูกจ้าง พ.ศ. 2551 พ.ร.บ. 2551 กำหนดว่า “ข้าราชการและลูกจ้างได้รับเงินค่าจ้างจากรัฐตามหน้าที่และอำนาจที่ได้รับมอบหมาย โดยสอดคล้องกับสภาพเศรษฐกิจและสังคมของประเทศ”
การประเมินและจำแนกคุณภาพข้าราชการพลเรือนยังเป็นเนื้อหาที่มีประเด็นใหม่ๆ มากมายในกฎหมายแก้ไขฉบับนี้
จากผลการติดตาม ประเมินผล และจำแนกประเภทคุณภาพ หน่วยงานและองค์กรที่มีอำนาจหน้าที่จะพิจารณาและตัดสินใจดำเนินการให้รางวัล ระบบรายได้เพิ่มเติม และโบนัสตามระเบียบข้อบังคับ
ในกรณีที่ข้าราชการพลเรือนคนใดไม่ปฏิบัติหน้าที่ หรือไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ตามที่กำหนด หน่วยงานหรือองค์กรที่มีอำนาจหน้าที่อาจพิจารณาลดตำแหน่งหรือไล่ข้าราชการคนนั้นออกก็ได้
ที่มา: https://baolangson.vn/can-bo-cong-chuc-duoc-nhan-tien-khi-khong-nghi-het-nhung-ngay-nghi-trong-nam-5051083.html
การแสดงความคิดเห็น (0)