นักท่องเที่ยวต่างชาติจำนวนมากจากสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย อินเดีย... ต่างให้ความสนใจและประทับใจกับอาหารพื้นเมืองของร้านข้าวหมายเลข 37 อาหารจากยุคสมัยหนึ่งได้ฝากร่องรอยไว้กับรุ่นสู่รุ่น
ตั้งอยู่บนถนนตรันวู (158 ถนนตรันวู เขตบาดิ่ ญ ฮานอย ) ใกล้ถนนคนเดินเกาะหง็อก-งูซา มีร้านขายข้าวหมกหมายเลข 37 ที่กำลังได้รับความนิยมในหมู่นักท่องเที่ยวทั้งชาวท้องถิ่นและชาวต่างชาติ
ทันทีที่ประตูเข้ามา ผู้มาเยือนสามารถมองเห็นภาพแห่งยุคสมัยผ่านเสาไฟ จักรยาน หรือสีทาบ้านที่คุ้นเคย เมื่อก้าวเข้าไปภายใน ผู้เข้าชมจะได้พบกับพื้นที่ที่เต็มไปด้วยวัตถุและของที่ระลึกจากยุคสมัยเงินอุดหนุน ตั้งแต่ภาพถ่ายขาวดำ โต๊ะอาหารทำจากขาจักรเย็บผ้า ชุดโซฟาพร้อมเบาะผ้าลายนกยูงอันเป็นเอกลักษณ์... ไปจนถึงแก้วเบียร์สด และหินเรียงเป็นแถวที่เจ้าของร้านนำมาจัดแสดงในตู้กระจก ดูเหมือนว่า 37 Trade Store กำลังสร้างบรรยากาศเก่าๆ ในยุคสมัยเงินอุดหนุนที่ยากลำบากแต่เป็นที่รัก
คุณดัง ถั่น ถุ่ย เจ้าของร้าน กล่าวว่า ความทรงจำในยุครับเงินอุดหนุนที่คนรุ่นใหม่ได้ยินผ่านเรื่องเล่าจากปู่ย่าตายายและพ่อแม่ คือภาพแผงขายของที่แน่นขนัดไปด้วยผู้คนที่มาต่อแถวซื้ออาหาร โทรทัศน์ขาวดำที่คนทั้งละแวกมารวมตัวกันทุกคืน ชามและจานเคลือบ วิทยุทรานซิสเตอร์ รองเท้าแตะพลาสติกเตียนฟอง... ยุคที่ฮานอยเป็นเมืองที่ยากลำบาก และ "บางทีอาจเป็นเพราะเหงื่อของมนุษย์ เส้นบะหมี่แปรรูปจึงดูเหนียวและเค็มกว่า..." ร้านเมาดิช หมายเลข 37 จะเป็นสถานที่ที่จะเก็บรักษาความทรงจำอันแสนหวานและยากลำบากเหล่านั้นไว้ ในพื้นที่อันน่าคิดถึงที่เปี่ยมล้นด้วยกาลเวลา ใจกลางกรุงฮานอยที่ทันสมัยและมีชีวิตชีวาในปัจจุบัน
อาหารอย่างใบมันเทศตุ๋นน้ำส้มสายชูข้าว ปลาคาร์พตุ๋นซีอิ๊ว เต้าหู้ผัดหัวหอม ข้าวผัดเส้นหมี่ มันสำปะหลัง ซุปปู มะเขือยาว ข้าวไหม้... ได้รับความนิยมและคำชมจากนักท่องเที่ยวทั้งในและต่างประเทศเป็นอย่างมาก ร้านข้าวหมายเลข 37 Trade Rice Shop เคยมีหนังสือพิมพ์และสถานีวิทยุต่างประเทศมาถ่ายทำและถ่ายภาพมากมาย เช่น หนังสือพิมพ์ New Yorktimes ของสหรัฐอเมริกา สถานีวิทยุ NHK ของญี่ปุ่น และหนังสือพิมพ์ออสเตรเลีย ตอนแรกที่ตกลงให้มา ถ่ายทำ และเขียนบทความ ฉันก็ลังเลอยู่บ้าง เพราะทุกอย่างเก่าหมด รูปถ่ายก็ขาวดำ วัตถุก็มืดไปหมด แต่พอถ่ายและส่งลิงก์มาให้ ปรากฏว่าสวยงามมาก ชัดเจนและเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก
คุณดัง ถั่น ถุ่ย เล่าว่า มีกลุ่มนักท่องเที่ยวต่างชาติเดินทางมารับประทานอาหารที่นี่ก่อนเดินทางกลับเวียดนาม และบอกเล่าว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของ การเดินทาง ในเวียดนาม อิ่มอร่อยกับอาหารเวียดนาม ความรู้สึกที่ชัดเจนที่สุดเกี่ยวกับเวียดนามคือมื้ออาหารนี้ และจะเป็นมื้ออาหารที่บันทึกความทรงจำอันงดงามของเวียดนาม นั่นคือสิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุข และตอนนี้ก็ผ่านมา 12 ปีแล้วนับตั้งแต่เปิดร้านข้าวเมาดิช แต่ฉันไม่เคยรู้สึกผิดหวังหรือความกระตือรือร้นน้อยลงเลย ฉันรู้สึกมีความสุขและเบิกบานใจทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าลูกค้าที่เข้ามาในร้านและเพลิดเพลินกับอาหาร...นิตยสารเฮอริเทจ






การแสดงความคิดเห็น (0)