
วัยเด็กของฉันเติบโตมากับช่อดอกหมากแท้ที่ส่งกลิ่นหอมฟุ้งอยู่ริมหน้าต่าง ยามบ่ายในฤดูร้อน ฉันหลบซ่อนตัวจากพ่อแม่ เก็บดอกหมากที่ร่วงหล่นในสวน ค่ำคืนอันแสนวิเศษ ฉันเปิดหน้าต่างกว้าง นั่งฟังเสียงลมพัดโชยอ่อนๆ กลิ่นหมาก... ฉันยังจำจานหมากหอมๆ ที่ปรุงด้วยรากหมากผสมในครัวของแม่ได้
ครอบครัวของฉันปลูกต้นหมาก ซึ่งไม่เพียงแต่ให้ร่มเงาเท่านั้น แต่ยังช่วยยกระดับคุณภาพชีวิตของทุกคนในครอบครัวในช่วงฤดูเก็บเกี่ยวอีกด้วย พวกเราเด็กๆ แทบจะไม่มีโอกาสได้เพลิดเพลินกับหัวของต้นหมากเลย เพราะกว่าจะได้มันมาต้องตัดทั้งต้นทิ้ง เราจะได้เพลิดเพลินกับหัวของต้นหมากก็ต่อเมื่อต้นหมากมีหนอนรบกวน หรือเมื่อมันแก่และสูงเกินไป พ่อแม่ของเราต้องตัดมันทิ้งเพื่อปลูกต้นหมากใหม่
ไม่ใช่ของหายาก แต่ก็หาได้ยาก ดังนั้นทุกครั้งที่พบหมาก คุณแม่จะหวงแหนมันราวกับได้พบของอร่อยล้ำค่า ท่านสอนฉันถึงวิธีหาหมากอย่างรวดเร็วและใช้ความพยายามน้อยลง

หลังจากหั่นแล้ว ส่วนบนจะถูกสับออก ปอกเปลือกออก จะเห็นเนื้อหมากสีขาวขุ่น นุ่ม และกรุบกรอบ นอกจากรสชาติอร่อยแล้ว ส่วนผสมนี้ยังสะอาด อุดมไปด้วยไฟเบอร์และแร่ธาตุที่เป็นประโยชน์ต่อระบบย่อยอาหาร
แม่ของฉันดัดแปลงอาหารรากผักชีลาวในหลากหลายวิธี เช่น ต้มในน้ำซุปกุ้ง ตุ๋นในซีอิ๊ว หรือผัดกับกุ้ง ล้วนมีรสชาติเฉพาะตัว ทั้งแบบบ้านๆ และน่ารับประทาน แต่ฉันกับพี่สาวยังคงชอบสลัดมากที่สุด สลัดของแม่สวยงามราวกับภาพวาด ด้วยสีงาช้างของรากผักชีลาว สีเหลืองอ่อนของเนื้อหั่น สีเขียวของสมุนไพร และสีเหลืองของถั่วลิสงคั่ว
ทุกครั้งที่เรามีหมากพลูอยู่ที่บ้าน แม่กับฉันจะนั่งหั่นหมากพลูให้เป็นชิ้นพอดีคำอย่างพิถีพิถัน จากนั้นแช่ในน้ำผสมน้ำส้มสายชูหรือน้ำเกลือเจือจางเพื่อให้หมากกรอบและขาว
เด็ดเส้นเผือกออก สะเด็ดน้ำ ผัดหอมแดง กระเทียม และพริกขี้หนูสดบดต่อ จากนั้นใส่เผือกลงไป ตั้งไฟแรง คนเร็วๆ แล้วปิดเตาเพื่อให้เผือกสุกพอดีแต่ไม่เสียน้ำ

แม่มักจะใช้ชามขนาดใหญ่ผสมหมากพลูสำเร็จรูป โรยน้ำปลา เติมผงพริก สมุนไพร และโหระพา คลุกเคล้าให้เข้ากัน แล้วจัดเสิร์ฟบนจาน สลัดหมากพลูทำง่าย กรอบนอกนุ่มใน เย็นชื่นใจ ผสมผสานกับกลิ่นหอมของถั่วลิสงคั่ว โหระพา สมุนไพร และรสเผ็ดร้อนของพริก
ในวันที่เราอยากกินอะไร “หรู” ขึ้นอีกหน่อย แม่ก็จะใส่หมูสามชั้นหั่นบางๆ หรือหูหมู หรือกุ้งต้มปอกเปลือกลงไป สำหรับฉันและพี่สาว แค่รสเปรี้ยว เผ็ด หวานของน้ำปลาก็ทำให้ลิ้นเราสั่นระริกด้วยความอร่อยแล้ว
ท่ามกลางเมนูอร่อยๆ มากมาย ฉันก็ยังอดอยากสลัดหมากไม่ได้ เหมือนกับบ่ายวันนี้ ฉันกลับมาบ้านเกิดทันเวลาพอดีที่พ่อแม่เปลี่ยนพันธุ์หมาก เพื่อจะได้ลิ้มรสอาหารขึ้นชื่อของบ้านเกิด พอเห็นแม่ขะมักเขม้น มือเรียวเล็กของท่านกำลังฉีกหมากแต่ละเส้นอย่างรวดเร็ว หัวใจฉันก็รู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาทันที เวลาผ่านไปเร็วมาก!
ที่มา: https://baoquangnam.vn/cu-hu-cau-ca-mot-troi-thuong-nho-3153762.html
การแสดงความคิดเห็น (0)