หลังจากเสร็จงานแล้ว เราก็แวะตลาดอันจื่อเหวิน ตลาดประจำหมู่บ้านที่ตั้งอยู่เชิงแม่น้ำตัมซาง ที่นั่นผู้คนนำสินค้าทุกอย่างของหมู่บ้านมาขาย ตั้งแต่ปลา กุ้ง ไปจนถึงผัก แต่ละแผงขายของแยกกันตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีฉากกั้น ตลาดเปิดเช้า และปิดประมาณ 9 โมงเช้า แผงขายอาหารจะเปิดจนถึงเที่ยงวัน ก่อนจะค่อยๆ ทยอยเก็บกวาด แผงขายอาหารมีอาหารให้เลือกหลากหลาย แต่ที่ดึงดูดใจที่สุดยังคงเป็นบั๊ญแซวที่ทำจากวัตถุดิบจากทะเลสาบน้ำกร่อยที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
แพนเค้กวาฬ
ปลาที่จับได้จากทะเลสาบตามซาง สดและอร่อยมาก แพนเค้กราคา 15,000 ดอง ส่วนผสมประกอบด้วยแป้งข้าวเจ้า ถั่วงอกเล็กน้อย หัวหอมเล็กน้อย และที่สำคัญคือปลาวาฬทั้งตัว แพนเค้กจิ้มน้ำปลาแท้ พริกเผ็ดเล็กน้อย
เพื่อหาวัตถุดิบสดใหม่ ตั้งแต่เช้าตรู่ เจ้าของแผงขายอาหารเหล่านี้จะไปที่ท่าเรือริมทะเลสาบ นั่งรอให้ผู้คนมาจับปลาและกุ้งแล้วนำเข้ามา พวกเขาจะเลือกปลาที่สดที่สุด นำกลับบ้าน ล้าง สะเด็ดน้ำ แล้วทำเค้ก
การทำบั๋นเสี้ยวนั้นไม่ซับซ้อนมากนัก เพียงล้างวาฬให้สะอาดแล้วใส่ลงในกระทะใบเล็กพร้อมแป้งข้าวเจ้าบดละเอียด ต้มด้วยไฟปานกลาง ปิดฝาประมาณ 3 นาที จากนั้นเปิดฝาและพลิกเค้กเพื่อให้กรอบทั้งสองด้าน จากนั้นปิดฝาอีกประมาณ 2 นาทีเพื่อเพลิดเพลินกับบั๋นเสี้ยวที่เสร็จแล้ว บั๋นเสี้ยววาฬมักจะรับประทานเค้กก่อน แล้วจึงค่อยรับประทานเนื้อปลา เนื้อเค้กกรอบและทิ้งรสชาติที่ติดปากไว้อย่างไม่รู้ลืม
ผู้ที่ชื่นชอบบั๋นเสี้ยวในเมืองมักออกเดินทางแต่เช้าเพื่อมาลิ้มลองด้วยตัวเอง การนั่งในตลาดหมู่บ้าน ลิ้มรสอาหารขึ้นชื่อของภูมิภาคนี้ มักจะให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไปเสมอ
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)