วันโฮ - ดินแดนแห่งดอกไม้หอมและผลไม้รสหวานตลอดทั้งปี สถานที่แห่งนี้เป็นบ้านของกลุ่มชาติพันธุ์มากมายที่มีวัฒนธรรมเฉพาะตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวม้งที่ยังคงรักษาวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ของตนไว้ด้วยการเต้นรำ "ท่าเขน" หรือที่รู้จักกันในชื่อ "หนั่ญเขน" ซึ่งคึกคัก เร้าใจ และเชื้อเชิญให้นักท่องเที่ยวจากทั้งใกล้และไกล
เคนเป็นเครื่องดนตรีที่ขาดไม่ได้และเป็นส่วนสำคัญในชีวิตทางวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ของชาวม้ง ในอดีต ชาวม้งมักเต้นรำกับเคนในงานศพ วันครบรอบการเสียชีวิต และการส่งผู้วายชนม์ไปยังที่ฝังศพ ปัจจุบัน การเต้นรำเคนยังถูกใช้ในงานเทศกาล กิจกรรมทางวัฒนธรรม และศิลปะในท้องถิ่น เสียงของเคนนำพาเสียงของผืนดินอันกว้างใหญ่และสง่างาม ความเรียบง่าย ความบริสุทธิ์ และความเปิดเผยซึมซาบลึกเข้าไปในจิตวิญญาณของชาวม้งที่คุ้นเคยและผูกพันกันมาตั้งแต่เกิดจนตาย
คุณ Trang A Lu หัวหน้าชมรมระบำแพนปีบประจำหมู่บ้านหัวต๊าด ตำบลวันโฮ ปีนี้มีอายุ 66 ปี เป็นผู้มีความรู้เกี่ยวกับแพนปีบของชาวม้งเป็นอย่างมาก คุณ Lu เล่าว่า ในอดีต ชายหนุ่มที่เก่งในการเป่าแพนปีบ เป่าแพนปีบ และเต้นรำได้ไพเราะ จะมีสาวๆ จำนวนมากที่ชื่นชอบ นักเต้นแพนปีบจำเป็นต้องมีท่ากระโดด ท่าพลิกตัว และท่าหมุนตัว เพื่อสร้างท่าเต้นที่สวยงาม การเต้นแพนปีบประกอบด้วยการเคลื่อนไหวมากมาย เช่น การกระโดดด้วยเท้า การหมุนตัวและการเปลี่ยนตำแหน่ง การหมุนตัวอยู่กับที่ อย่างไรก็ตาม พื้นฐานคือการงอหลัง การหมุนตัวและการโยนส้นเท้าอยู่กับที่... ยิ่งนักเต้นแพนปีบหมุนตัวเร็วเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีทักษะมากขึ้นเท่านั้น เสียงของแพนปีบทำให้ผู้คนลืมความยากลำบากหลังจากทำงานหนักมาตลอดทั้งปี เสริมสร้างมิตรภาพ ความรัก และความรักระหว่างเพื่อนมนุษย์
นายตรัง อา ลู (ผู้แสดงบนเวที) กำลังรำแพนปี่
นอกจากเสียงขลุ่ยอันแสนไพเราะแล้ว ลีลาการร่ายรำของเด็กชายและเด็กหญิงก็ขาดไม่ได้ นักเป่าขลุ่ยจะบรรเลงเพลงอันไพเราะ สะท้อนชีวิตแห่งการทำงาน การผลิต การสรรเสริญความรักระหว่างคู่รัก และมิตรภาพอันแน่นแฟ้น ผู้เข้าร่วมจะรวมตัวกันเป็นวงในและวงนอก เต้นรำรอบนักเป่าขลุ่ย แต่ละก้าวจะกระเด้งและหมุนตัวไปตามจังหวะของขลุ่ย เด็กหญิงผู้สง่างามถือผ้าคลุมบางๆ หรือร่มสีสันสดใสเล็กๆ ร่วมร่ายรำ กระโปรงลายดอกไม้พลิ้วไหวไปตามจังหวะของฝีเท้า...
นางสาวเหงียน ถิ ลู หัวหน้ากรมวัฒนธรรมและสารสนเทศ อำเภอวันโฮ กล่าวว่า ทางอำเภอให้ความสำคัญกับการอนุรักษ์และส่งเสริมคุณค่าทางวัฒนธรรมดั้งเดิมของกลุ่มชาติพันธุ์โดยรวม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการอนุรักษ์และพัฒนาศิลปะการเป่าปี่ของชาวม้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มุ่งเน้นการส่งเสริมบทบาทของช่างฝีมือ ผู้อาวุโส และกำนันในการเผยแพร่วัฒนธรรมให้แก่ลูกหลาน อันเป็นการส่งเสริมการอนุรักษ์วัฒนธรรมดั้งเดิม ทุกปี ทางอำเภอได้จัดงานเทศกาลวัฒนธรรมชาติพันธุ์ การแข่งขันเป่าปี่ของชาวม้ง และเปิดชั้นเรียนสอนศิลปะเป่าปี่ของชาวม้งให้กับนักเรียน... เพื่อสร้างพื้นที่ให้คนรุ่นหลังได้มีโอกาสแสดงออก แลกเปลี่ยน เรียนรู้ และอนุรักษ์การเป่าปี่ของชาวม้ง
การแสดงผาดโผนที่ตลาดเชียงดี 2 ชุมชนเวินโฮ
ยิ่งน่ายินดีมากขึ้นไปอีกเมื่อคุณค่าทางวัฒนธรรมดั้งเดิมของชาวม้งในเมืองวันโฮ กำลังกลายเป็นผลิตภัณฑ์ ทางการท่องเที่ยว ที่พร้อมบริการนักท่องเที่ยว ที่น่าจับตามองคือ "โฮมสเตย์อาชู" ของกลุ่มชาติพันธุ์ม้งตรัง อาชู ซึ่งเป็นผู้บุกเบิก การท่องเที่ยว ชุมชนในหมู่บ้านหัวตาด ตำบลวันโฮ ที่มีรูปแบบที่ทันสมัยและเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว แต่ยังคงรักษาเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ของชาวม้งในพื้นที่สูงทางตะวันตกเฉียงเหนือเอาไว้ นักท่องเที่ยวชื่นชอบ "โฮมสเตย์อาชู" เพราะเมื่อมาที่นี่ พวกเขาจะได้พบกับพื้นที่ทางวัฒนธรรมที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ได้ร่วมกิจกรรมเพื่อสัมผัสวิถีชีวิตประจำวันของชาวม้ง
คุณ Trang A Chu เล่าว่า: เพื่อช่วยให้นักท่องเที่ยวเข้าใจวิถีชีวิตของชาวม้งในเมืองวันโฮได้ดียิ่งขึ้น เราจึงจัดกิจกรรมต่างๆ มากมาย เช่น การวาดภาพขี้ผึ้งบนผ้า การตำเค้กข้าว การตำข้าว การเล่นเกมส์พื้นบ้าน... โดยเฉพาะการแนะนำและการแสดงการละเล่นและการเต้นรำแบบเขนที่จัดโดยชาวบ้านเอง ซึ่งเป็นการรักษาและส่งเสริมคุณค่าทางศิลปะของชาวม้งเขน และการสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ที่เป็นเอกลักษณ์เพื่อบริการนักท่องเที่ยว
การอนุรักษ์และส่งเสริมคุณค่าทางวัฒนธรรมดั้งเดิมที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเป็นแนวทางที่มีประสิทธิภาพในเมืองวันโฮ นอกจากนี้ ชาวม้ง โดยเฉพาะคนรุ่นใหม่ จำเป็นต้องศึกษา อนุรักษ์ และส่งเสริมคุณค่าอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของศิลปะเขนอย่างจริงจัง เพื่อให้เสียงดนตรีของชาวม้งเขนคงอยู่ตลอดไป
การแสดงความคิดเห็น (0)