ใน ร้านอาหารกีนาม โด ทิ ไฮ เยน ยังคงตอกย้ำความลึกซึ้งของการแสดง นับเป็นการกลับมาสู่วงการภาพยนตร์ที่งดงาม บทบาทของ Ky Nam นั้นลึกซึ้งและท้าทาย ถือเป็นจิตวิญญาณของภาพยนตร์เรื่องนี้
ภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำด้วยฟิล์ม 35 มม. ทั้งหมด โดยมีฉากอยู่ในนครโฮจิมินห์ในช่วงทศวรรษ 1980
กาย นาม บทบาทที่เต็มไปด้วยความคิด
ในบริบทของอาคารอพาร์ตเมนต์นั้น ตัวละครหลักคือ กี นัม หญิงม่ายที่หาเลี้ยงชีพในอาคารอพาร์ตเมนต์เก่า ชีวิตอันเงียบสงบของเธอเปลี่ยนไปเมื่อคัง (เลียน บินห์ พัท) นักแปลหนุ่ม ย้ายเข้ามาอยู่ในอาคารอพาร์ตเมนต์แห่งนี้
ความผูกพันอันละเอียดอ่อนค่อยๆ ก่อตัวขึ้นระหว่างทั้งสอง ไม่ใช่แค่เพียงมิตรภาพเท่านั้น แต่ยังเป็นความเห็นอกเห็นใจอย่างลึกซึ้งที่เกิดจากความเข้าใจและรู้สึกถึงชีวิตและวัฒนธรรมอีกด้วย
ตัวละครต้องเผชิญกับบาดแผลทางใจมากมาย ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก และสูญเสียแม่และภรรยาไปอย่างน่าเสียดาย ไค นัม อาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์เก่าแห่งหนึ่ง หาเลี้ยงชีพด้วยการทำอาหารเลี้ยงครอบครัวโดยรอบทุกเดือน
ด้วยพื้นฐานทางสติปัญญา ความรักในการอ่านหนังสือและดนตรี ภาพลักษณ์ของ Ky Nam สามารถดึงดูดผู้ชมได้ตั้งแต่วินาทีแรกด้วยความงามอันหรูหรา แววตาที่ลึกซึ้ง และกิริยาท่าทางที่สง่างามและมีระดับ ซึ่งเป็นอารมณ์ที่แตกต่างจากผู้คนรอบข้างเขาโดยสิ้นเชิง
เพื่อ "ใช้ชีวิต" ร่วมกับกึ๋น โด ถิ ไฮ เยน ได้เรียนรู้การฝึกเสียงและปรับเสียงสูงใสให้ฟังดูสงบและมีประสบการณ์มากขึ้น "กึ๋นเป็นผู้หญิงที่ยึดถือขนบธรรมเนียมประเพณีอย่างแท้จริง แม้แต่ตอนทำอาหาร กึ๋นก็ต้องจัดวางอาหารอย่างระมัดระวัง ทุกอย่างบนโต๊ะราวกับภาพวาด" เธอกล่าว
โด้ ทิ ไฮ เยน: 'ฉันไม่ได้กลับมาเพื่อพิสูจน์อะไร'
เนื่องจากภาพยนตร์เรื่องนี้มีบทพูดน้อย ดวงตาจึงเป็นเครื่องมือให้ Ky Nam แสดงความรู้สึกภายในออกมา ตอกย้ำถึงความสามารถทางการแสดงอันละเอียดอ่อนของ Do Thi Hai Yen ทันทีที่อารมณ์ของเขาพุ่งพล่านถึงขีดสุด Ky Nam ก็ร้องไห้ออกมาด้วยดวงตาแดงก่ำและแววตาที่สะท้อนถึงความโกลาหลและการล่มสลายได้อย่างชัดเจน
โด ทิ ไฮ เยน เผยว่า “ฉันแค่หวังว่าฉันจะสามารถรักษาอารมณ์ที่จริงใจที่สุดไว้ได้เสมอเมื่อทำงาน ฉันกลับมาที่วงการภาพยนตร์ไม่ใช่เพื่อพิสูจน์อะไร แต่เพื่อบทบาทที่ฉันเชื่อมั่น รัก และอยากมีชีวิตอยู่ด้วยอย่างแท้จริง
หากผู้ชมรับชมภาพยนตร์และเชื่อมั่นในตัวละคร เชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวละครได้ผ่านมา นั่นคือรางวัลอันล้ำค่าอย่างยิ่ง”
เวลาทำงาน ฉันมักจะคิดว่าตัวเองกำลังเดินอยู่บนเชือก ไม่ยอมให้ตัวเอง "เบี่ยงเบน" ออกไปจากเชือกนั้น ทุกอย่างต้องเป็นสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ ต้องมาจากการแสดงออกหรือภาษากาย และต้องมาจากสายตา
ร้านอาหารคีนัม เป็นการเดินทางทางอารมณ์ของโด ทิ ไฮ เยน บทบาทนี้ไม่ใช่การกลับมาแบบเสียงดังหรือกลับมาเพื่อดึงดูดความสนใจ สำหรับนักแสดงสาวคนนี้ ร้านอาหารคีนัม เปรียบเสมือนการ “กลับ” – การกลับคืนสู่ความรู้สึกแท้จริงที่สุดที่ภาพยนตร์มอบให้ การกลับคืนสู่ความฝันทางศิลปะที่นักแสดงให้ความเคารพเป็นพิเศษเสมอมา
ที่มา: https://baoquangninh.vn/do-thi-hai-yen-tro-lai-voi-dien-anh-sau-10-nam-khong-phai-de-chung-minh-dieu-gi-3385394.html
การแสดงความคิดเห็น (0)