การท่องเที่ยว โดยชุมชนมีส่วนช่วยอนุรักษ์และส่งเสริมคุณค่าทางวัฒนธรรมดั้งเดิมในพื้นที่ชนกลุ่มน้อย
พื้นที่ท่องเที่ยวชุมชนในหมู่บ้านดอน ตำบลปูเลือง ได้รับการยกย่องให้เป็น “เหมืองทอง” ของการท่องเที่ยวเมืองถั่นฮวามายาวนาน ดึงดูดนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติหลายแสนคน สร้างรายได้จากการท่องเที่ยวสูงถึงหลายหมื่นล้านดอง เสน่ห์ของสถานที่แห่งนี้ไม่ได้มาจากทัศนียภาพของทุ่งนาขั้นบันไดและอากาศที่สดชื่นเท่านั้น แต่ยังมาจากประสบการณ์ทางวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ของผู้คนในท้องถิ่นอีกด้วย นักท่องเที่ยวจะได้ดื่มด่ำไปกับจังหวะคาบ ระบำแซ่ (xoe) อันสง่างาม และอาหารพื้นเมืองริมกองไฟ ซึ่งจิตวิญญาณของชุมชนยังคงดำรงอยู่มาหลายชั่วอายุคน ช่างฝีมือห่า นาม นิญ ผู้ซึ่งอุทิศตนมากว่า 40 ปีในการอนุรักษ์ฆ้องและกลองมวงกาดา (Muong Ca Da) ได้เปิดสอนศิลปะการร่ายรำไทยโบราณหรือนาฏศิลป์พื้นบ้าน เชื่อว่า “หากไม่มีผู้ชม ใบรับรองช่างฝีมือก็จะถูกเก็บไว้ในกล่อง แล้วถูกปกคลุมด้วยฝุ่นเมื่อเวลาผ่านไป” ดังที่เขากล่าวไว้ การท่องเที่ยวคือ “ลมใหม่” ที่ช่วยเผยแพร่ ถ่ายทอด และหล่อเลี้ยงคุณค่าทางวัฒนธรรม
ไม่เพียงแต่ในหมู่บ้านดอนเท่านั้น รูปแบบการท่องเที่ยวชุมชนยังเป็นหนึ่งในรูปแบบ “ร้อนแรง” ที่กำลังถูกนำไปใช้ในหลายพื้นที่ ในหมู่บ้านบุด ตำบลน้ำซวน อาชีพดั้งเดิม เช่น การทอผ้ายกดอก การทอข้าวด้วยไม้ไผ่ การทอผ้า... ซึ่งครั้งหนึ่งเคยถูกลืมเลือน ได้กลับมาฟื้นฟูอีกครั้ง การสัมผัสวิถีชีวิตท้องถิ่นได้กลายเป็น “สินค้าทางการท่องเที่ยว” ที่เป็นเอกลักษณ์ ตั้งแต่นักท่องเที่ยวนั่งทอผ้า ทอดแหจับปลา หุงข้าวด้วยไม้ไผ่... ไปจนถึงการพายเรือแพไม้ไผ่ ล่าสัตว์มอสในทะเลสาบผาเดะที่ระดับความสูง 1,200 เมตร ประสิทธิภาพของรูปแบบการท่องเที่ยวชุมชนไม่ได้อยู่แค่การอนุรักษ์คุณค่าทางวัฒนธรรมเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการสร้างประโยชน์ ทางเศรษฐกิจ ที่ชัดเจนอีกด้วย รายได้เฉลี่ยของครัวเรือนที่เข้าร่วมโครงการท่องเที่ยวในหมู่บ้านบุด... ได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง หลายครัวเรือนมีส่วนร่วมในการให้บริการที่พัก บริการด้านประสบการณ์ และบริการด้านอาหาร ซึ่งนำไปสู่การ “ฟื้นฟู” อาชีพเสริม เช่น การทอผ้า ช่างไม้ ปศุสัตว์ ซึ่งช่วยสร้างงานให้กับแรงงานในท้องถิ่นจำนวนมาก
ไม่เพียงแต่คนไทยเท่านั้น ชุมชนชาวม้งทางตะวันตกของถั่นฮว้าก็กำลังแสดงจุดยืนของตนด้วยรูปแบบการท่องเที่ยวที่ยึดถือวัฒนธรรมพื้นเมือง ที่หมู่บ้านงำ ตำบลปูเลือง ชาวบ้านได้ร่วมกันพัฒนาประสบการณ์ "การใช้ชีวิตแบบคนท้องถิ่น" โดยพานักท่องเที่ยวเข้าป่าเก็บหน่อไม้ อาบน้ำในลำธารคอมง และกางเต็นท์ริมลำธารทุ่ง เมนูอาหารพื้นเมืองของชาวม้ง เช่น ข้าวเหนียว แกงจืด เนื้อย่างในกระบอกไม้ไผ่ ฯลฯ ล้วนถูกนำมาปรุงเป็นเมนูของครัวเรือนที่เดินทางมาท่องเที่ยว สะท้อนถึงเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมอันหลากหลายและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เรียบง่ายแต่เพียงพอให้นักท่องเที่ยวได้สัมผัสถึงความลึกซึ้งของชีวิตทางจิตวิญญาณของชนเผ่าพื้นเมือง
อย่างไรก็ตาม นอกเหนือจากการพัฒนาอย่างรวดเร็วและไร้การควบคุมแล้ว คุณค่าทางวัฒนธรรมบางประการยังเสี่ยงต่อการถูก "จัดฉาก" และกลายเป็นสินค้าเชิงพาณิชย์ ด้วยเหตุนี้ จังหวัดถั่นฮว้าจึงได้ออกนโยบายมากมายเพื่ออนุรักษ์และส่งเสริมคุณค่าดั้งเดิม ทั้งโครงการระดับชาติเพื่อพัฒนาพื้นที่ชนกลุ่มน้อยบนภูเขา หรือโครงการพัฒนาผลิตภัณฑ์ OCOP ที่ให้ความสำคัญกับจุดแข็งและประเพณีของท้องถิ่น การสนับสนุนช่างฝีมือให้เปิดชั้นเรียนเพื่อสอนทักษะ และการนำผลิตภัณฑ์ดั้งเดิมไปพัฒนาเป็น "สินค้าทางวัฒนธรรมพิเศษ" ในทัวร์ท่องเที่ยว
เพื่อให้การท่องเที่ยวกลายเป็น “สะพาน” ที่ยั่งยืนอย่างแท้จริงระหว่างการอนุรักษ์และส่งเสริมคุณค่าทางวัฒนธรรม ท้องถิ่นจำเป็นต้องทบทวนและกำหนดทิศทางการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างเหมาะสม สร้างเงื่อนไขให้คนรุ่นใหม่ประสบความสำเร็จและสืบทอดคุณค่าดั้งเดิมจากช่างฝีมือรุ่นต่อรุ่น ขณะเดียวกันก็ต้องกำหนดเกณฑ์ในการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนควบคู่ไปกับการอนุรักษ์อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาติ ณ เวลานี้ ประสบการณ์ของนักท่องเที่ยวแต่ละคนจึงไม่เพียงแต่เป็นการเดินทางเพื่อชื่นชมทัศนียภาพอันงดงามเท่านั้น แต่ยังเป็นการเดินทางเพื่อ “รักษาไฟให้ลุกโชน” ซึ่งจะช่วยอนุรักษ์คุณค่าทางวัฒนธรรมที่กำลังเผชิญกับความเสี่ยงที่จะสูญหายไป
บทความและภาพถ่าย: Dinh Giang
ที่มา: https://baothanhhoa.vn/du-lich-cong-dong-cau-noi-giua-bao-ton-va-phat-huy-gia-tri-van-hoa-257410.htm






การแสดงความคิดเห็น (0)