ครูเจค ดอร์ริส (ซ้าย) และฌอน ดาวน์ ก่อนออกเดินทางจาก ฮานอย - ภาพ: จัดทำโดยสถานทูตออสเตรเลีย
ตามรายงานของสถานทูตออสเตรเลียในเวียดนาม หลังจากการท้าทายความอดทนเป็นเวลาสามเดือน เจค นอร์ริสและเพื่อนของเขา ฌอน ดาวน์ จะสิ้นสุดการเดินทางอันพิเศษนี้ในวันที่ 24 กุมภาพันธ์
ทั้งสองเริ่มต้นการเดินทางในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2566 โดยเดินเท้าประมาณ 2,000 กม. จากฮานอยไปยังนครโฮจิมินห์ เพื่อระดมทุนให้กับสององค์กรที่ให้การสนับสนุนเด็กเวียดนาม ได้แก่ โครงการ Thanh Loc และกองทุนเด็ก Blue Dragon
จนถึงปัจจุบัน แคมเปญนี้ระดมทุนได้มากกว่า 35,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ และคาดว่าจะมีกิจกรรมระดมทุนอื่นๆ ตามมาอีกในอนาคต รวมถึงมีผู้สนับสนุนจากองค์กรต่างๆ เข้าร่วมมากขึ้น คาดว่าจำนวนผู้ระดมทุนจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
เจค ชาวออสเตรเลีย ปัจจุบันเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ และถือว่าเวียดนามเป็นบ้านเกิดของเขา
เขาเล่าว่าแรงบันดาลใจที่ทำให้เขาตัดสินใจเดินทางครั้งนี้มาจากการได้พบปะเด็กๆ ระหว่าง การเดินทาง
แม้ว่าพวกเขาจะต้องเผชิญกับความยากลำบากและอุปสรรคต่างๆ มากมายในชีวิตประจำวัน แต่พวกเขาก็ยังคงแสดงความเมตตาและความสุขอย่างมากอยู่เสมอ
“ความท้าทายที่เด็กเหล่านี้ต้องเผชิญนั้นไม่อาจจินตนาการได้ และเป็นหน้าที่ของเราที่จะสร้างความแตกต่าง”
เจคกล่าวกับสถานทูตออสเตรเลียว่า “เราหวังว่าการเดินข้ามประเทศเวียดนามจะไม่เพียงแต่ระดมทุนได้เท่านั้น แต่ยังช่วยดึงความสนใจไปที่ปัญหาที่เด็กๆ เหล่านี้ต้องเผชิญทุกวันอีกด้วย”
เพื่อเตรียมตัวสำหรับการเดินทางหลายพันกิโลเมตร ทั้งคู่ลาออกจากงานตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2566 ในภาพ: เจคหยุดพักที่จังหวัดทางตอนกลาง - ภาพ: จัดทำโดยสถานทูตออสเตรเลีย
ระหว่างการเดินทาง 2,000 กม. จากเหนือจรดใต้ เจคและเพื่อนชาวไอริชของเขาก็ได้สัมผัสประสบการณ์ "ครั้งหนึ่งในชีวิต" เช่นกัน นั่นคือการข้ามถนนภูเขาคดเคี้ยวและถนนเลียบชายฝั่งที่สวยงาม
"สามเดือนที่ผ่านมานี้เราเจอเรื่องต่างๆ มากมาย ทั้งเรื่องการหาอาหารลำบาก และฝนตกหนักติดต่อกันหลายสัปดาห์ ทั้งหนาวเหน็บและหนาวเหน็บ
เดือนที่ผ่านมา อุณหภูมิสูงมากจนเราต้องเดินทาง 35 กิโลเมตรทุกวันท่ามกลางความร้อน 40 องศา ตอนนี้เราเลยต้องตื่นนอนและออกจากบ้านก่อนตี 4 เพื่อหลีกเลี่ยงความร้อน! คุณเจคเล่าให้ฟัง
นอกจากความยากลำบากแล้ว ทั้งคู่ยังพบปะผู้คนมากมายและมีเพื่อนใหม่มากมาย
“ทุกคนให้การสนับสนุนเราอย่างกระตือรือร้น ทั้งเวลา เงินทอง ไปจนถึงที่พัก ทุกวันเราพบคนที่ยินดีจอดรถเพื่อนำอาหารและเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ เราจะจดจำน้ำใจของทุกคนไว้ตลอดไป” เจคกล่าว
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)