 |
| รอง ส.ส. พรรคการเมือง เหงียน ถิ เวียด งา กล่าวว่า เหตุการณ์ที่นักเรียนดูหมิ่นครูใน เตวียนกวาง เป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้ (ที่มา: ส.ส. พรรคการเมือง) |
ความเสื่อมถอยทางศีลธรรมในโรงเรียน
เหตุการณ์ที่นักเรียนบังคับครูให้ไปยืนที่มุมห้องและขว้างรองเท้าแตะใส่ครูในโรงเรียนมัธยมศึกษาแห่งหนึ่งในจังหวัดเตวียนกวางได้เผยให้เห็นช่องว่างที่ร้ายแรงในจิตวิญญาณแห่งการเคารพครู คุณมีมุมมองอย่างไรต่อเรื่องนี้?
ก่อนอื่น เหตุการณ์ที่เมืองเตวียนกวางทำให้ฉันรู้สึกเศร้าใจอีกครั้ง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีการเตือนภัยเกี่ยวกับความรุนแรงในโรงเรียน เรื่องการเสื่อมเสียศีลธรรมและวัฒนธรรมในกลุ่มนักเรียน อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์นี้ดูเหมือนจะร้ายแรงขึ้น เพราะผู้ก่อเหตุความรุนแรงในโรงเรียนคือเด็กนักเรียนชั้นมัธยมต้น ซึ่งเป็นเด็กที่ "ยังไม่อิ่ม ยังไม่วิตกกังวล" ยังไร้เดียงสาและไม่เป็นผู้ใหญ่ในสายตาของพ่อแม่และญาติ ส่วนผู้ที่ได้รับผลกระทบจากความรุนแรงคือครูที่สอนนักเรียนโดยตรง
ถ้าฉันไม่ได้ดูคลิปที่โพสต์ลงในโซเชียลเน็ตเวิร์กโดยตรง ฉันคงไม่เชื่อว่านักเรียนที่อยู่แค่ชั้น ม.1 จะสามารถพูดจาเหยียดหยามและดูหมิ่นครูผู้สอนได้ ขว้างรองเท้าแตะใส่ครู ใส่ขยะลงในถุงครู... เพราะพฤติกรรมเลวร้ายเหล่านี้ขัดต่อขนบธรรมเนียมศีลธรรมของชาติ ขัดต่อความพยายามของภาคการศึกษาโดยรวมที่จะสร้างโรงเรียนที่เป็นมิตร นักเรียนที่กระตือรือร้น และสร้างสภาพแวดล้อมในโรงเรียนที่มีอารยธรรม
จากการติดตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ฉันเห็นการโต้เถียงกันของประชาชนจำนวนมาก บางคนออกมาปกป้องนักเรียน โดยกล่าวว่าครูคนดังกล่าวได้ก่อเหตุรุนแรงต่อนักเรียนด้วย เช่น ไล่ตามและตีนักเรียนด้วยรองเท้าแตะ หรือเธอประพฤติตัวไม่เหมาะสม... อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด การกระทำของนักเรียนในเหตุการณ์นี้ไม่สามารถยกโทษให้ได้อย่างสมเกียรติ พวกเขาทำผิดทั้งทางศีลธรรมและกฎหมาย
เราต้องเข้มงวดกับการกระทำผิดเหล่านี้ ไม่เข้มงวดถึงขั้นลงโทษนักเรียนอย่างรุนแรง แต่เข้มงวดพอที่จะไม่ให้การกระทำเช่นนี้เกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมของโรงเรียน ซึ่งนักเรียนกำลังเรียนรู้ที่จะเป็นมนุษย์ เรียนรู้ทั้งรากฐานของความรู้และรากฐานของศีลธรรม เพื่อที่พวกเขาจะได้เป็นคนดีในอนาคต
นี่เป็นเรื่องเศร้าที่เราต้องคิดและลงมือทำ ในด้านโรงเรียน เราต้องพิจารณาความรับผิดชอบของเราในการจัดการศึกษาใหม่ (นักเรียนไม่เคารพ ต่อต้าน และดูหมิ่นครูเกิดขึ้นหลายครั้ง) ในด้านครู เราต้องพิจารณาข้อบกพร่องของเราเองอย่างจริงจังอีกครั้ง การสอนเป็นอาชีพพิเศษ ฉันคิดว่า "วัสดุ" ในการสอนที่สำคัญที่สุดไม่ใช่หนังสือหรือความรู้ของครู แต่เป็นบุคลิกภาพ ศักดิ์ศรี และพฤติกรรมของครู
ไม่ว่าการตักเตือนนักเรียนจะดีเพียงใด ก็ไม่มีประสิทธิภาพเท่ากับตัวอย่างที่ครูวางไว้ ครอบครัวควรพิจารณาวิธีการอบรมสั่งสอนและอบรมลูกๆ อีกครั้ง บุคคลในสังคมทุกคนควรมองย้อนกลับไปว่าตนเองได้ทำอะไรไปบ้างเพื่อสร้าง "บรรยากาศทางวัฒนธรรม" ที่ดีต่อสุขภาพให้ลูกๆ ได้เติบโต เด็กๆ เป็นกระจกสะท้อนพฤติกรรมของผู้ใหญ่ ฉันคิดว่าไม่มีใครบริสุทธิ์ในเหตุการณ์ที่น่าเศร้านี้
 |
| ภาพจากคลิป (ที่มา : NLĐ) |
การสอนผู้คนดีกว่าการสอนตัวอักษร
บางคนคิดว่าทุกวันนี้ การให้ความรู้แก่เด็กนักเรียนเกี่ยวกับบุคลิกภาพ มารยาท จริยธรรม วิถีชีวิต และความเคารพต่อครูไม่ได้รับการเอาใจใส่อย่างเหมาะสม และถูกจัดให้อยู่ในอันดับรองจากเกรดและความสำเร็จด้วยซ้ำ คุณคิดอย่างนั้นหรือไม่?
ฉันเห็นด้วยกับคำกล่าวนี้ ความจริงก็คือ เมื่อพูดถึงความสำเร็จของโรงเรียน ชั้นเรียน นักเรียน หรือตามนิสัย เรามักจะสนใจแค่ความสำเร็จและผลการเรียนรู้เท่านั้น
ความคาดหวังสูงสุดของพ่อแม่ที่มีต่อบุตรหลานคือพวกเขาจะต้องเก่งกาจ และความเป็นเลิศนั้นวัดได้จากคะแนนวิชาที่โรงเรียน ดังนั้น การฝึกฝนจริยธรรมสำหรับนักเรียนจึงมักไม่ได้รับความสนใจอย่างเหมาะสม ซึ่งเป็นที่มาของเหตุการณ์ที่โชคร้ายมากมาย เช่น เหตุการณ์ที่เมืองเตวียนกวางเมื่อไม่นานนี้ การฝึกฝนจริยธรรมสำหรับนักเรียนไม่ได้มุ่งเน้นเฉพาะเรื่องใดเรื่องหนึ่งเท่านั้น แต่ยังแสดงออกมาในการแสดงออกภายนอกในพฤติกรรมของนักเรียนที่มีต่อเพื่อนและครูด้วย
การให้ความรู้ด้านศีลธรรมแก่นักเรียนเป็นการให้ความรู้ที่ครอบคลุมเกี่ยวกับวิถีชีวิตและทัศนคติต่อชีวิตของพวกเขา หลายครั้งพฤติกรรมเล็กๆ น้อยๆ ของผู้ใหญ่กลับส่งผลกระทบต่อเด็กมากกว่าคำสอนทางทฤษฎี การขอให้นักเรียนซื่อสัตย์นั้นเป็นเรื่องยากหากเราละเลยการโกงและการโกหก การสอนให้นักเรียนสุภาพและเคารพครูนั้นเป็นเรื่องยากหากพฤติกรรมของครูไม่ได้มาตรฐาน
ดังนั้นผมจึงหวังว่าการอบรมศีลธรรมให้กับนักเรียนจะต้องเน้นให้ลึกซึ้งมากขึ้น หากเราเน้นแต่ “การสอนคำพูด” มากกว่า “การสอนคน” ผลที่ตามมาจะคาดเดาไม่ได้ คนที่มีความรู้ดีแต่ขาดคุณธรรมจะเป็นอันตรายต่อสังคมและชุมชน
จำเป็นต้องส่งเสริมการศึกษาบุคลิกภาพให้กับเด็ก
ในฐานะหนึ่งในผู้แทน รัฐสภา ที่กล่าวถึงสถานการณ์ที่น่าตกใจในกลุ่มเยาวชนในปัจจุบันซ้ำแล้วซ้ำเล่า นั่นคือ ศีลธรรมในสังคมที่เสื่อมถอยลงและความรุนแรงในโรงเรียนที่เพิ่มมากขึ้น คุณคิดว่าการจะจำกัดเหตุการณ์และปรากฏการณ์ที่น่าสลดใจเช่นความรุนแรงในโรงเรียน จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงการศึกษาอย่างจริงจังอย่างไร
ฉันคิดว่าการให้การศึกษาแก่คนรุ่นใหม่นั้น ความรับผิดชอบจะถูกแบ่งเท่าๆ กันระหว่างครอบครัว โรงเรียน และสังคม หลายคนคิดว่าการให้การศึกษาแก่เด็กเป็นความรับผิดชอบของโรงเรียนเท่านั้น ปัญหาที่เกิดขึ้นในโรงเรียน เช่น ความรุนแรงในโรงเรียน ไม่ใช่ความรับผิดชอบของโรงเรียนเพียงฝ่ายเดียว ครอบครัวไม่สามารถ "บริสุทธิ์" ในเรื่องนี้ได้ และสภาพแวดล้อมทางสังคมโดยทั่วไปก็ไม่สามารถบริสุทธิ์ได้เช่นกัน นักเรียนที่ดูถูกครูและขว้างรองเท้าแตะใส่ครูโดยไม่ได้ตั้งใจนั้นได้รับอิทธิพลจากครอบครัวหรือไม่ พวกเขาได้รับอิทธิพลจากสังคมหรือไม่ ฉันคิดว่าใช่
เมื่อพ่อแม่ไม่รู้เลยว่าลูกๆ ของตนมีพฤติกรรมอย่างไรต่อครูที่โรงเรียน (เหตุการณ์ที่เมืองเตวียนกวางเกิดขึ้นมากกว่าหนึ่งครั้ง) หรือรู้แต่ไม่รีบแก้ไขหรือให้คำแนะนำ เมื่อเครือข่ายสังคมออนไลน์ยังคงเต็มไปด้วยข้อมูลที่ไม่ดีและเป็นพิษและการกระทำรุนแรงที่เด็กๆ เข้าถึงได้ง่าย เมื่อวิถีชีวิตที่เบี่ยงเบนทางวัฒนธรรมของบางคนที่มีอิทธิพลต่อเยาวชนไม่ได้รับการประณามและแก้ไขในทันที แต่กลับได้รับการชื่นชมแทน... เมื่อเป็นเช่นนั้น จึงไม่สามารถกล่าวได้ว่าครอบครัวและสังคมไม่มีความรับผิดชอบต่อความผิดพลาดของเด็กๆ
ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงประการแรกที่ผมคิดว่าคือ การหยุดการโทษคนอื่นทันที เมื่อใดก็ตามที่นักเรียนทำผิด ก็เป็นความผิดของโรงเรียนเท่านั้น ความรับผิดชอบในการให้การศึกษาแก่คนรุ่นใหม่ไม่ใช่ของใครเพียงคนเดียว แต่ละคนควรคิดว่าพฤติกรรมและการกระทำในชีวิตประจำวันของพวกเขาสร้างสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมและสังคม และคนรุ่นใหม่จะได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมนั้นเพื่อหล่อหลอมบุคลิกภาพของพวกเขา
ทุกครอบครัวควรให้ความสำคัญกับการศึกษาของบุตรหลานมากขึ้น เราต้องให้ความสำคัญกับการปกป้องเด็กจากผลกระทบเชิงลบของเครือข่ายทางสังคมมากขึ้น และเราต้องให้ความสำคัญกับบทบาทและตำแหน่งของครูมากขึ้น ในอนาคตอันใกล้นี้ รัฐบาลจะส่งร่างกฎหมายครูให้รัฐสภาพิจารณาและประกาศใช้ ฉันหวังว่าร่างกฎหมายฉบับนี้จะกำหนดสถานะทางกฎหมายของครูได้อย่างชัดเจนและสมเหตุสมผล เมื่อนั้นเท่านั้น เราจึงหวังว่าจะป้องกันและยุติเหตุการณ์ที่น่าเศร้าเช่นที่เกิดขึ้นล่าสุดได้
ขอบพระคุณท่านผู้แทนรัฐสภาครับ!
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)