รสชาติบ้านๆ: ปลากระเบนรสเผ็ด

วันก่อนเพื่อนเลี้ยงปลากระเบนผัดตะไคร้พริกเผา หอมกลิ่นทะเล และฟังเพื่อนเล่าเรื่องการจับปลากระเบนให้ฟัง ชาวประมงไม่ใช้เหยื่อในการตกปลา พวกเขาเพียงติดใบมีดรูปตัวยูกว้างประมาณ 5 ซม. เข้ากับลวดให้แน่น ตะขอปลาที่ผูกติดกันจะถูกปล่อยลงสู่คลื่นน้ำ ปลากระเบนว่ายหาอาหารและเข้าไปพัวพันกับสายเบ็ดที่จัดไว้ ยิ่งปลาดิ้นมากเท่าไร เชือกและตะขอที่อยู่ใกล้ๆ ก็จะยิ่งเกาะติดกับตัวมันมากขึ้นเท่านั้น

เรือแล่นไปตามคลื่นทะเลในเวลากลางคืนและกลับเข้าฝั่งในตอนเช้าตรู่ เจ้าของเรือและเพื่อนๆ ชาวประมงได้นำปลาขึ้นฝั่งไปขายให้กับพ่อค้ารายย่อย พวกเขาไม่ลืมเลือกปลากระเบนสดๆ เพื่อเตรียมอาหารอร่อยๆ ไว้รับประทานร่วมกันหลังทำงานหนักมาหลายชั่วโมง

: ตรังเจ้า

นำปลาสดกลับบ้าน ใช้มีดขูดผิวหนัง ถูเม็ดเกลือให้ทั่วตัว แล้วล้างด้วยน้ำเพื่อเอาเมือกออก จากนั้นเอาอวัยวะภายในออก หั่นเป็นชิ้นขนาดพอดีคำ ล้างให้สะอาด แล้วใส่ตะกร้าให้สะเด็ดน้ำ ไปที่สวนแล้วแยกตะไคร้ เด็ดต้นหอม และเลือกพริกเผ็ดๆ

กิ่งตะไคร้ไม่ใหญ่เหมือนที่อื่นแต่จะมีกลิ่นหอมแรงเวลาทุบด้วยมือแล้วเอาใบออกแล้วลอกชั้นนอกออก ล้างเครื่องเทศและผัก สับตะไคร้และพริก แล้วปอกกระเทียมก่อนผัดกับปลา หมักปลากระเบนด้วยเกลือ ผงขมิ้น น้ำตาล และน้ำปลาเล็กน้อย ประมาณสิบนาที ต้มน้ำมันถั่วลิสง จากนั้นใส่ตะไคร้และพริกสับลงไปผัดให้มีกลิ่นหอม จากนั้นเทปลาลงไปแล้วคนอย่างรวดเร็วบนเตาไฟที่กะพริบ ต่อมาเติมน้ำเล็กน้อยและหัวหอมสด เคี่ยวจนปลาสุก โรยพริกไทยป่นและสมุนไพรไว้ด้านบนแล้วนำไปตั้งไฟ

หั่นมะเขือเทศสุกแล้วจัดใส่จาน จากนั้นตักปลาไว้ด้านบน ใส่กระเทียม Ly Son สองสามกลีบที่มีกลิ่นหอมแรง ปลากระเบนผัดพริกตะไคร้ (ภาพ) ชวนผมและเพื่อนๆ มาร่วมหัวเราะกันอย่างคึกคัก หยิบปลาเข้าปาก จู่ๆ ก็รู้สึก “เขินอาย” เพราะรสเผ็ดของพริกกระทบลิ้น แต่เนื้อปลานั้นหวานเกินไป และกลิ่นตะไคร้ที่เข้มข้นก็ช่วยขจัดความรู้สึกแรกเริ่มออกไป การเคี้ยวปลาที่มีกระดูกและกระดูกอ่อนกรอบจะทำให้รู้สึกสดชื่นมาก