บทพูดคนเดียวของ Phi Nguyen - การสำรวจตนเองเกี่ยวกับอัตตา

(NLDO) - เทศกาลละครทดลองนานาชาติครั้งที่ 6 - 2025 มีการแสดงเดี่ยวโดย Phi Nguyen ซึ่งก่อให้เกิดความขัดแย้งกับผู้ชมเกี่ยวกับธรรมชาติเชิงทดลองของเทศกาลนี้

นักแสดงพูดคนเดียว พี เหงียน

ในช่วงค่ำของวันที่ 23 พฤศจิกายน ภายในงาน International Experimental Theatre Festival ครั้งที่ 6 - 2025 ซึ่งจัดขึ้นที่โรงละคร Pham Thi Tran ( Ninh Binh ) ผู้ชมได้สัมผัสประสบการณ์พิเศษกับการอ่านบทพูดคนเดียวเรื่อง "With Phi or Without Phi" โดยศิลปิน Phi Nguyen นักแสดงหนุ่มที่มีอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรม 2 ประการ ได้แก่ เวียดนามและดัตช์

ละครเรื่อง "With Phi or Without Phi" ไม่ใช่ละครเวทีในความหมายดั้งเดิม แต่กลับใกล้เคียงกับการสำรวจตนเองภายใน ซึ่งศิลปินไม่เพียงแต่เล่าเรื่องราวชีวิตของตนเองเท่านั้น แต่ยังวิเคราะห์ตนเองต่อหน้าผู้ชมด้วยภาษาบนเวทีที่เรียบง่าย ไพเราะ และชวนคิด อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญให้ความเห็นว่าแนวทางนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ ไม่ได้ทดลองอะไรมากนัก แต่จากมุมมองของการกล้า ที่จะสำรวจ ความคิดสร้างสรรค์และหยิบยกประเด็นปัญหาที่คนรุ่นใหม่เผชิญ Phi Nguyen จึงมีเรื่องราวที่น่าขบคิด

บทพูดคนเดียวของพี่เหงียน - เมื่อเวทีกลายเป็น "กระจก" แห่งตัวตน

Phi Nguyen ก้าวขึ้นสู่เวทีไม่ใช่ในฐานะตัวละคร แต่ในฐานะตัวเขาเอง ชายหนุ่มที่มีความทรงจำเกี่ยวกับการอพยพ ถูกฉีกขาดระหว่างสองวัฒนธรรม ระหว่าง "รากเหง้า" และ " โลก ที่เปิดกว้าง"

นักแสดงพูดคนเดียว Phi Nguyen พูดถึงปัญหาส่วนตัวในการแสดงของเขา

แต่ประเด็นคือ เขาไม่ได้เล่าเรื่องราวชีวิตของตัวเองเพื่อยืนยันอัตตา แต่เพื่อตั้งคำถามกับแนวคิดเรื่องอัตตาเอง: ฉันเป็นใคร มีฟีหรือไม่มีฟี?

การแสดงเดี่ยวที่ผสมผสาน: บทพูดส่วนตัว; การเคลื่อนไหวร่างกาย; ดนตรีโต้ตอบ; แนวคิดเชิงปรัชญา – พุทธ – จิตวิทยา

ด้วยวิธีนี้ Phi Nguyen พาผู้ชมจากเรื่องราวของเขาเองไปสู่คำถามสากลที่ว่า มนุษย์ยุคใหม่มีตัวตนที่แท้จริงหรือไม่ หรือเป็นเพียงผลิตผลของแบบแผนทางสังคมเท่านั้น

ที่นั่น อัตลักษณ์ไม่ใช่เครื่องแต่งกายที่ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้า แต่เป็นกระแสที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ระหว่างเนเธอร์แลนด์และเวียดนาม ระหว่างปัจจุบันและความทรงจำ ระหว่างความทะเยอทะยานส่วนตัวและความรับผิดชอบต่อชุมชน

นักแสดงละครพูดคนเดียว Phi Nguyen มองดูตัวเองและไตร่ตรองถึงตัวเองในอดีต

พี่เหงียนกับบทพูดคนเดียวของเขา - ตลก เปราะบางแต่เต็มไปด้วยความตระหนักรู้

จุดพิเศษของ "With or Without Phi" คือความสอดคล้องระหว่างอารมณ์ขันและความลึกซึ้งภายใน

พี่เหงียนไม่ได้ปรัชญาแบบแห้งๆ เขาพูดติดตลก หัวเราะ สับสน และเยาะเย้ยตัวเอง ทั้งด้วยสายตา กล้ามเนื้อใบหน้า ลมหายใจ และความลังเลที่จงใจ

บนเวที เขาหว่านแนวคิดเชิงปรัชญาที่แห้งแล้งลงในอวกาศ:

สติ – ความหลงลืม – ความง่วง – กิริยาท่าทาง – ความอิจฉา – ความรัก – กรรมทางวาจา – การสำนึกผิด – ศรัทธา – ความเป็นคนต่างถิ่น – ความเป็นพี่น้อง – และ “ไม่ยอมแพ้”…

แต่แทนที่จะเทศนา เขากลับทำให้สิ่งเหล่านี้มีชีวิตขึ้นมาผ่านรูปแบบและอารมณ์

แต่ละคำไม่ใช่คำจำกัดความ แต่เป็นเพียง “ความตกตะลึง” เล็กๆ น้อยๆ ที่กระตุ้นความตระหนักรู้ในตัวผู้ชม

“สติพลวัต”: ปฏิญญาเพื่อการดำรงชีวิต

ประเด็นสำคัญประการหนึ่งของบทละครคือแนวคิดเรื่อง “การมีสติอย่างกระตือรือร้น” ซึ่ง Phi Nguyen เรียกวิถีชีวิตที่เขากำลังแสวงหานี้ว่าอะไร

นักแสดงเอกคนเดียว Phi Nguyen ให้คำแนะนำกับตัวเองหลังจากเหตุการณ์ต่างๆ มากมายในอดีต

ตามความเห็นของเขา ความทุกข์พื้นฐาน เช่น ความโลภ ความโกรธ ความใคร่ ความเห็นผิด... ไม่เพียงแต่มีอยู่ในผู้อื่นเท่านั้น แต่ยังมีอยู่ในตัวบุคคลแต่ละคนด้วย ปัญหาไม่ได้อยู่ที่การปฏิเสธสิ่งเหล่านี้ แต่อยู่ที่การตระหนักรู้ในสิ่งเหล่านี้ด้วยสติสัมปชัญญะ

เขาบอกกับผู้ฟังว่า “บางครั้งคุณอ่านคำเหล่านี้แล้วคิดว่ามันไม่เกี่ยวกับคุณ แต่ลองคิดดูอีกครั้ง ว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงหรือ”

บทพูดคนเดียวนั้นเปรียบเสมือนการผลักดันเบาๆ ให้ผู้ฟังสำรวจตัวเองว่า ฉันกำลังถูกปัญหาของตัวเองนำพาหรือเปล่า? ฉันกำลังใช้ชีวิตอยู่ในภาพลวงตาเกี่ยวกับตัวเองหรือเปล่า? ฉันตื่นตัวพอที่จะรับรู้ถึงความบิดเบือนในมุมมองของตัวเองหรือเปล่า?

ที่นี่ ศิลปะไม่ได้เป็นเพียงแค่การแสดงอีกต่อไป แต่เป็นการกระตุ้นให้เกิดการตระหนักรู้ในตนเอง ซึ่งฟีเหงียนเรียกว่า "สติที่แจ่มใสและยั่งยืน" ซึ่งเป็นรากฐานของชีวิตที่มีความสุข

เทคนิคขั้นต่ำ เพิ่มความตระหนักรู้สูงสุด

Phi Nguyen เลือกเส้นทางที่ยากลำบากโดยไม่อวดภาพลักษณ์หรือใช้เทคโนโลยีในทางที่ผิด นั่นคือการใช้เพียงร่างกาย ลมหายใจ และเสียงของเขาเพื่อสัมผัสการรับรู้ของผู้ชม

การควบคุมจังหวะ ความเร็ว เสียงภายใน และความสามารถในการควบคุมอารมณ์อย่างละเอียดอ่อน ช่วยให้บทละครบรรลุถึงสถานะของ "ความกว้างขวาง" - ดังที่เขาพูด - นั่นก็คือ การเปิดพื้นที่ลึกๆ ในใจของผู้ชม

นี่คือจิตวิญญาณที่แท้จริงของละครทดลอง ไม่ใช่การแสวงหาคำตอบ แต่คือการตั้งคำถามพื้นฐานเกี่ยวกับมนุษยชาติและชีวิต เสียงของคนรุ่นใหม่ที่เปี่ยมไปด้วยความคิดในเทศกาลนานาชาติ

ด้วยรูปแบบของบทพูดเชิงบรรยาย เรื่องราวของนักแสดงบทพูดคนเดียว Phi Nguyen ทำให้ผู้ชมต้องคิดตาม

“With Phi or Without Phi” พยายามค้นหาวิธีในการบอกเล่าเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการแสดงเดี่ยวร่วมกับจอ LED เรื่องราวเป็นการเดินทางส่วนตัวของศิลปินชาวดัตช์เชื้อสายเวียดนาม เสียงของคนรุ่นใหม่ที่ดิ้นรนเพื่อพิสูจน์ตัวตนในโลกที่ไร้พรมแดน

ละครไม่ได้ให้คำตอบ แต่การไม่มีคำตอบนี่แหละที่ทำให้ผู้ชมเดินออกจากโรงละครพร้อมกับคำถามเกี่ยวกับตัวเองมากขึ้น พวกเขาปรบมือให้กับการกระทำของเขา พวกเขาหัวเราะเยาะคำอธิบายและการกระทำที่งี่เง่าของเขา แต่มันคือวิธีการเล่าเรื่องแบบพูดคนเดียวแบบใหม่

แนวนี้ปรากฏอยู่ในการแสดงมากมายในนครโฮจิมินห์ โดยมีกลุ่ม "ไซ่ง่อนเต๋อ" แสดงเป็นประจำที่ศูนย์วัฒนธรรมเยาวชน อย่างไรก็ตาม ด้วยวิธีการของพี่เหงียนที่ตั้งคำถามเกี่ยวกับการเดินทางเพื่อค้นหาตัวตนของตนเอง แสดงให้เห็นว่าคนหนุ่มสาวต้องการเวที ไม่ใช่เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ไกลจากความเป็นจริง แต่เพื่อแบ่งปันและสร้างโอกาสให้คนหนุ่มสาวค้นพบตัวเองผ่านการแสดง

บางทีอาจเหมือนอย่างที่พี่เหงียนกระซิบบนเวทีว่า “การใช้ชีวิตอย่างมีสติ – การกระตือรือร้น – คือแหล่งที่มาของความสุขที่ลึกซึ้ง”

ที่มา: https://nld.com.vn/kich-doc-thoai-phi-nguyen-cuoc-tu-van-ve-ban-nga-196251124081458458.htm