ผู้เขียนหนังสือพิมพ์ Thanh Hoa ที่กระตือรือร้น

ทุกคนรู้จักเขาในฐานะนักวิจัยด้านวัฒนธรรมและผู้รวบรวมหนังสือประวัติศาสตร์พรรคสำหรับชุมชนต่างๆ แต่นอกเหนือจากการมีส่วนร่วมในภาคส่วนวัฒนธรรมแล้ว ด้วยความรักในงานสื่อสารมวลชน เขายังมักทำงานร่วมกับหนังสือพิมพ์ทั้งในและนอกจังหวัด เขาคือ เล คัก ตู ผู้มีความกระตือรือร้นใน "วงการคำพูด"

คุณ เล คัก ตู ผู้เขียนบทความที่กระตือรือร้นของหนังสือพิมพ์ Thanh Hoa

หลังจาก ความสงบสุข กลับคืนสู่ภาคเหนือ ในปี พ.ศ. 2499 สถานีวิทยุถั่นฮวา (Thanh Hoa Radio Station) ได้เปิดให้บริการอย่างเป็นทางการ สถานีวิทยุแห่งนี้มีระบบสายและลำโพงขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ในเมืองถั่นฮวา ภายใต้การดูแลของกรมสารนิเทศของคณะกรรมการบริหารจังหวัด มีหน้าที่ถ่ายทอดสัญญาณของสถานีวิทยุเสียงเวียดนาม (Voice of Vietnam Radio Station) และออกอากาศรายการข่าวต่างๆ ในจังหวัด

ภารกิจของ Thanh Hoa ในเวลานั้นคือการส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงทางสังคมนิยมอย่างต่อเนื่อง การเสริมสร้างความสัมพันธ์ทางการผลิตรูปแบบใหม่ รวมถึงการจัดตั้งสหกรณ์ การเกษตร ระดับล่าง การส่งเสริมการผลิตทางการเกษตรและหัตถกรรม การก่อสร้างพื้นฐานของการขนส่งและการค้าเพื่อรองรับการผลิต ชีวิตของประชาชน และการป้องกันประเทศ การพัฒนาทางวัฒนธรรม การศึกษา การดูแลสุขภาพ... และงานสร้างพรรค

นาย เล คัค ตู เล่าว่า “ในปีพ.ศ. 2503 ผมได้เขียนจดหมายถึงกรมสารนิเทศ คณะกรรมการบริหารจังหวัด เพื่อขอความร่วมมือกับสถานีวิทยุกระจายเสียงจังหวัด โดยมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อสะท้อนข่าวสารของขบวนการสหกรณ์และส่งเสริมการผลิตในท้องถิ่น”

ขณะกำลังพูดอยู่ ท่านได้ยื่นจดหมายจากกรมสารนิเทศ ซึ่งคณะกรรมการบริหารจังหวัดส่งมาให้ท่านในปี พ.ศ. 2503 ให้เรา โดยระบุว่า "สหายเลอ ตู ที่รัก เราได้รับข้อความของท่านสองข้อความแล้ว เราได้นำไปออกอากาศในรายการวิทยุกระจายเสียงประจำจังหวัดทุกวัน ท่านควรหาทางทำความเข้าใจประเด็นนี้ให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น และบันทึกตัวอย่างที่ดีไว้ ยกตัวอย่างเช่น ในบรรดาทหารอาสาสมัครกว่า 1,000 นายที่ไปสร้างเขื่อน ทำไมจึงไม่มีสหายร่วมรบ... เพื่อหลีกเลี่ยงข่าวทั่วไป เราจำเป็นต้องค้นหาข้อมูล เหตุการณ์ และภาพที่สะท้อนถึงจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ดิ้นรนและเอาชนะความยากลำบากของแต่ละคน หน่วยทั้งหมด และขบวนการทั้งหมด"

นับตั้งแต่จดหมายฉบับนี้ เขาพยายามหาแนวทางในการแก้ไขปัญหาและนำประเด็นที่เป็นกระแสนิยมมาผสมผสานกับข่าวและบทความต่างๆ ดังนั้น ในวันที่ 10 ตุลาคม 2503 เขาจึงได้รับคำเชิญให้เข้าร่วมการประชุมส่งเสริมแนวคิดเกี่ยวกับการเขียนข่าวในช่วงฤดูหนาว-ฤดูใบไม้ผลิ ปี 2503-2504 ซึ่งจัดโดยกรมสารนิเทศ

ภายในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2504 กรมสารนิเทศได้ตีพิมพ์หนังสือพิมพ์ Gio Dai Phong จำนวน 2 หน้า ขนาด 26 x 19 ซม. นับเป็นช่วงเวลาที่ทั้งประเทศได้เคลื่อนไหวเพื่อตามทันและแซงหน้าสหกรณ์การเกษตร Dai Phong ในจังหวัดกวางบิ่ญ เมื่อตระหนักถึงเรื่องนี้ บทความทั้งหมดที่เขาส่งไปยังหนังสือพิมพ์ Gio Dai Phong จึงได้รับการตีพิมพ์และตัดตอนมา

หนังสือพิมพ์ Gio Dai Phong ฉบับหนึ่งจากไม่กี่ฉบับที่ยังคงเก็บรักษาไว้โดยนาย Le Khac Tue

เมื่อวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2505 หนังสือพิมพ์ถั่นฮวาดอยเหมย (ปัจจุบันคือหนังสือพิมพ์ถั่นฮวา) ได้ถือกำเนิดขึ้น นับตั้งแต่เริ่มแรก คุณเล กัค ตือ ได้ส่งข่าวและบทความต่างๆ มายังหนังสือพิมพ์ บทความสั้นๆ เหล่านั้นในสมัยนั้นถือเป็นกำลังใจที่ช่วยให้เขามุ่งมั่นและก้าวเดินบนเส้นทางอาชีพนักเขียนอันยาวไกล แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานมากแล้ว แต่ท่านยังคงเก็บรักษาจดหมายฉบับนั้นไว้ คณะบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ถั่นฮวาดอยเหมย ขอส่งจดหมายถึงท่านด้วยความเคารพ เล ตือ หวิงห์ หุ่ง หวิงห์ ลอค คณะบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ถั่นฮวาดอยเหมย ได้รับบทความ รูปภาพ ภาพถ่าย และบทกวีของท่านแล้ว เราขอส่งหนังสือพิมพ์ถั่นฮวาดอยเหมย ฉบับประจำเดือนนี้ นับตั้งแต่ฉบับที่ 55 ฉบับวันอังคารที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2505 เป็นต้นไป "พวกเขามอบหนังสือพิมพ์ให้ผมเพราะต้องการให้ผมเรียนรู้วิธีการเขียนข่าว และต้องการให้ข่าวและบทความของผมมีคุณภาพดี" คุณตือกล่าวเสริม

กองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ถั่งฮวาด๋ายเหมย ได้มีหนังสือถึงนายตือ

หลังจากนั้น เขาได้ย้ายไปทำงานที่สำนักงานฝ่ายโฆษณาชวนเชื่อของคณะกรรมการพรรคเขตกีอันห์ ณ ที่แห่งนี้ เขาได้ร่วมงานกับหนังสือพิมพ์ห่าติ๋ญภายใต้นามปากกาว่า เล กั้ก ตือ, เล แถ่ง ห่า, แถ่ง ห่า นอกจากนี้ เขายังเขียนบทความให้กับหนังสือพิมพ์หนานดาน, หนังสือพิมพ์กวนดอยเญินดาน, หนังสือพิมพ์กวนคู 4 และหนังสือพิมพ์อื่นๆ อีกหลายฉบับ จนถึงทุกวันนี้ เขายังคงจำบทความได้สองบทความอย่างชัดเจน บทความแรกคือบทความเรื่อง "แม่แห่งดินแดนทะเลกีอันห์" ซึ่งตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์หนานดานเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2511 ตัวละครในบทความคือแม่ ห่า ถิ เร่อง จากตำบลกีฟู อำเภอกีอันห์ จังหวัดห่าติ๋ญ แม่อาสาเข้าร่วมกองกำลังทหารของหมู่บ้านลองเซินไห่ (ปัจจุบันคือหมู่บ้านฟูลอง) ตำบลกีอันห์ เพื่อลาดตระเวน รักษาความปลอดภัย และมีส่วนร่วมในการแก้ไขเหตุการณ์ต่างๆ หลังจากที่เครื่องบินอเมริกันทิ้งระเบิดหมู่บ้านในแต่ละครั้ง เป็นเวลากว่า 3 ปีแล้วที่แม่และเพื่อนทหารยังคงปกป้องผืนทะเลบ้านเกิดเมืองนอน แม้ในค่ำคืนอันหนาวเหน็บ ลมกรรโชกแรง และคลื่นลมแรง บทความที่สองเกี่ยวกับเหงียนวันฮึคได้รับการตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์จิญเงีย (ปัจจุบันคือหนังสือพิมพ์คาทอลิก) ในฐานะบุคคลที่เคยทำงานเป็นภารโรงและพยาบาลที่ตำบลฮวาหลก (ปัจจุบันคือแขวงกี๋ตรินห์ เมืองกี๋อันห์) เป็นเวลา 15 ปี ท่านใส่ใจดูแลทุกคนเสมอ ให้คำแนะนำเกี่ยวกับยาแต่ละชนิดอย่างชัดเจน บทความทั้งสองข้างต้นได้รับการอ่านโดยประธานโฮจิมินห์ และท่านได้มอบเหรียญตราให้กับบุคคลทั้งสองท่านข้างต้น

ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2515 ท่านได้ย้ายมาทำงานที่กรมวัฒนธรรม อำเภอหวิงห์หลก อย่างเป็นทางการ ณ เมืองถั่นฮวา “ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2515 จนถึงปัจจุบัน เป็นเวลากว่าครึ่งศตวรรษ ที่ผมเขียนบทความข่าวให้กับหนังสือพิมพ์ถั่งฮวาค่อนข้างมาก แต่ก็มีบางช่วงที่ผมเขียนน้อยมาก ส่วนหนึ่งเป็นเพราะกลไกการทำงานของหนังสือพิมพ์ถั่งฮวามีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา แต่เมื่อใดก็ตามที่ต้องการข่าวหรือบทความ... ผมพร้อมเสมอที่จะทำทันที นอกจากการร่วมเขียนข่าวและบทความให้กับหนังสือพิมพ์อย่างสม่ำเสมอแล้ว ผมยังช่วยเหลือผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ถั่งฮวาทุกครั้งที่ผมกลับไปทำงานที่อำเภอหวิงห์หลก เช่น การจัดหาเอกสาร การนำเอกสารไปยังฐานทัพ และสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีให้ผู้สื่อข่าวได้ทำงาน”

บทกวีของนาย เล คัก ตู ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ทัญฮว้า พ.ศ. 2515

อายุ 80 กว่าปีแล้ว ผมของเขาเริ่มหงอก ในห้องทำงานของเขา นอกจากหนังสือและเอกสารวิจัยแล้ว เขายังมีมุมแยกสำหรับหนังสือพิมพ์ที่เขาเขียนด้วย ในบรรดาหนังสือพิมพ์เหล่านั้นมีหนังสือพิมพ์ถั่นฮวาหลายฉบับจากเมื่อกว่าครึ่งศตวรรษก่อน ซึ่งเขาได้จัดเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

หนังสือพิมพ์หลายฉบับแม้จะชำรุดและฉีกขาด แต่คุณ Le Khac Tue ยังคงเก็บรักษาไว้อย่างดีเสมอ

การสื่อสารมวลชนไม่เพียงแต่เป็นความทรงจำของคุณเล คัก ตือ เท่านั้น แต่ยังเป็นความหลงใหลและความสุขที่เปี่ยมล้นของเขาอีกด้วย ความรู้สึกนี้ทำให้เขารู้สึกหวงแหนทุกหน้าของหนังสือพิมพ์ “ตลอด 62 ปีที่ผ่านมา ผมเป็นเพื่อนเล็กๆ ของหนังสือพิมพ์ถั่นฮวาเสมอมา บางครั้งก็เป็นแค่ข่าวสั้นๆ บางครั้งก็เป็นบทความวิจัยทางวัฒนธรรม... แต่โดยทั่วไปแล้ว ผมมีความภักดีต่ออาชีพนักเขียน ต่อสำนักข่าวประจำจังหวัด และที่สำคัญที่สุดคือ ผมมีความสุขกับทุกคำที่เขียน” คุณเล คัก ตือ กล่าว

จิ อันห์

ที่มา: https://baothanhhoa.vn/mot-cong-tac-vien-nhiet-huet-cua-bao-thanh-hoa-217191.htm