ตามมติคณะรัฐมนตรีหมายเลข 1657/QD-BVHTTDL ลงวันที่ 3 มิถุนายน 2568 ของกระทรวงวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยว อาชีพทอผ้ายกดอกของชาวไทยในอำเภอเหงะอานเพิ่งได้รับการบรรจุเข้าในรายชื่อมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชาติ ภายใต้หมวดหมู่ “หัตถกรรมพื้นบ้าน”
ถือเป็นมรดกทางวัฒนธรรมลำดับที่ 3 ของชาวไทยในจังหวัด เหงะอาน ที่อยู่ในรายการนี้ ร่วมกับงานประเพณีวัดเก้าห้อง (ได้รับการรับรองในปี 2559) และพิธีช้างข่าน (ได้รับการรับรองในปี 2560)
นางสาวดาว ถุ้ย เหลียน รองหัวหน้าฝ่ายส่งเสริมคุณค่าของโบราณสถาน คณะกรรมการจัดการโบราณสถานเมืองเหงะอาน กล่าวว่า การทอผ้าลายดอกแบบดั้งเดิมของคนไทยเกิดขึ้นพร้อมกับการเกิดและการพัฒนาของชุมชนชาติพันธุ์ไทยโดยทั่วไป สำหรับชุมชนไทยในเหงะอาน การทอผ้าลายดอกเกิดขึ้นและพัฒนาควบคู่ไปกับกระบวนการอพยพและการตั้งถิ่นฐานของคนไทยในดินแดนแห่งนี้
จนถึงปัจจุบันยังไม่มีการค้นคว้าวิจัยใดที่ยืนยันได้ว่าอาชีพทอผ้าลายไทยดั้งเดิมของชาวเมืองเหงะอานถือกำเนิดเมื่อใด แต่จากมหากาพย์ ตำนาน และเรื่องราวของคนไทย มีภาพหญิงสาวชาวไทยจำนวนมากที่ทอผ้าให้คนรัก สามี และเพื่อเป็นสินสอดให้กับครอบครัวสามี... โดยเฉพาะในตำนานวัดเก้าสวน อำเภอเกวฟอง จังหวัดเหงะอาน มีการกล่าวถึงตัวละคร นางซีดา ธิดาของเทิ่นผา (ราชาแห่งสวรรค์) ซึ่งถูกส่งมาโดยพ่อของเธอให้ไปปกครองหมู่บ้านทั้งเก้าแห่งในสมัยกุยเจิวโบราณ นางซีดาเป็นผู้ที่สั่งสอนหญิงสาวในหมู่บ้านเกี่ยวกับการปลูกฝ้าย เลี้ยงไหม ปั่นฝ้าย ทอผ้า ปักผ้า และเธอถือเป็นผู้ริเริ่มอาชีพทอผ้าลายไทยของชาวเมืองเหงะอาน
![]() |
การปั่นด้าย - ขั้นตอนหนึ่งในการทอผ้าลายยกดอกด้วยมือ ภาพ: คณะกรรมการจัดการอนุสรณ์สถานเมืองเหงะอาน |
อาชีพทอผ้ายกดอกเกิดขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการด้านเสื้อผ้าและเครื่องใช้ที่จำเป็นในการดำรงชีวิตของชาวไทย จากการสำรวจการทอผ้ายกดอกในจังหวัดเหงะอาน พบว่าปัจจุบันมีเพียงชาวไทยเท่านั้นที่ยังคงทอผ้ายกดอก ส่วนชาวชาติพันธุ์อื่น ๆ มักแลกเปลี่ยนและค้าขายผ้ายกดอกกับชาวไทย ดังนั้น ผ้ายกดอกของคนไทยจึงกลายเป็นผลผลิตของการแลกเปลี่ยนและการค้าระหว่างสมาชิกในกลุ่มชาติพันธุ์เดียวกันและกับชุมชนชนกลุ่มน้อยโดยรอบ
ด้วยเทคนิคและกระบวนการทอผ้าที่พิเศษ ร่วมกับความคิดสร้างสรรค์และจิตวิญญาณแห่งศิลปะ คนไทยได้พัฒนาการทอผ้าลายยกให้เป็นรูปแบบศิลปะที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวและกลายเป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรมของชาติ
ปัจจุบันในจังหวัดเหงะอานมี 11 อำเภอที่มีชาวไทยอาศัยอยู่ โดยทุกอำเภอมีอาชีพทอผ้าลายดอกกับสหกรณ์หลายแห่ง ในบางอำเภอ เช่น กงเกออง และเกวฟอง ทุกตำบลในพื้นที่ก็มีอาชีพนี้เช่นกัน
สถิติของกรมอุตสาหกรรมและการค้าจังหวัดเหงะอานแสดงให้เห็นว่า ในจังหวัดเหงะอานมีหมู่บ้านทอผ้าลายดอกที่ได้รับการรับรองจากคณะกรรมการประชาชนจังหวัด 15 แห่ง ตั้งแต่ปี 2553 จนถึงปัจจุบัน เช่น หมู่บ้านบานนา หมู่บ้านโชบทับ ในตำบลฮูลาป หมู่บ้านหนองเด ในตำบลนามคาน (กีซอน)...
การยกย่องให้การทอผ้าเป็นมรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชาติ ถือเป็นการตระหนักรู้ ส่งเสริมและสร้างแรงบันดาลใจให้ประชาชนชาวไทยโดยเฉพาะสตรี ในการถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์ในงานหัตถกรรมพื้นบ้าน ขณะเดียวกันยังเป็นการเปิดโอกาสในการพัฒนาการ ท่องเที่ยว ชุมชน สร้างอาชีพ และยกระดับสถานภาพวัฒนธรรมพื้นบ้านในบริบทการผสมผสานอีกด้วย
ในปัจจุบัน เมืองเหงะอานมีมรดกทางวัฒนธรรม 10 แห่งที่รวมอยู่ในรายชื่อมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชาติ ได้แก่ เทศกาลวัดกง เทศกาลวัดกวา เทศกาลวัดชินเกียน เทศกาลวัดบัคมา เทศกาลวัดถั่นเลียด เทศกาลวัดองฮวงหมุ่ย พิธีกรรมซางข่านของกลุ่มชาติพันธุ์ไทยในมณฑลเหงะอานตะวันตก เทศกาลวัดเยนเลือง เทศกาลวัดเหงียนกันฮว่าน และงานหัตถกรรมทอผ้ายกดอกของคนไทย
ที่มา: https://baophapluat.vn/nghe-det-tho-cam-cua-nguoi-thai-o-nghe-an-la-di-san-van-hoa-quoc-gia-post551687.html
การแสดงความคิดเห็น (0)