ภาษาสุนทรียะของตัวอักษร

จิตรกร Vo Trinh Bien (เมืองดาลัต จังหวัด ลัมดง ) ได้นำอักษรจีน 264 ตัวในพระสูตรหัวใจขึ้นจากขอบเขตของภาษาธรรมดาและสร้างสรรค์เป็นภาพวาดสีสันสดใส

ปกหนังสือ พระสูตรหัวใจ โดย ผู้แต่ง โว ตรีนห์ เบียน

ปกหนังสือพระสูตรหัวใจ โดยศิลปิน Vo Trinh Bien

องค์ประกอบแรกที่ทำให้สิ่งนี้มีความพิเศษคือเขาไม่ได้เขียน แต่ใช้หมึกจีนในการวาดตัวอักษรจีน 264 ตัวจาก Heart Sutra เวอร์ชันภาษาจีนบนกระดาษแข็งขนาดใหญ่ ตัวอักษรจีนแต่ละตัวผ่านวิธีที่ศิลปิน Vo Trinh Bien สร้างรูปร่างด้วยปลายนิ้วของเขา ถือเป็นความเข้าใจ แรงบันดาลใจ แรงกระตุ้น และยังเป็นการตีความบล็อกสี รูปร่าง และองค์ประกอบอีกด้วย เส้นโค้งและเส้นตรงบนหน่วยตัวอักษรจีนแต่ละหน่วยเป็นชุดตัวอักษรที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว การขีดเส้นแนวตั้งและแนวนอนของตัวอักษรจีนแต่ละตัวเป็นการแสดงออกที่สร้างสรรค์และสวยงาม

จุดพิเศษอีกอย่างหนึ่งคือเขาได้ทำลายอคติเดิมไปแล้ว: ตัวอักษรถูกใช้เพื่อจุดประสงค์เดียวเท่านั้น - การเขียน! ทำไมจะไม่ทำล่ะ? ดังนั้นศิลปิน Vo Trinh Bien จึงเลือกรูปภาพของลำต้นไม้ไผ่เพื่อสร้างตัวอักษรจีนในพื้นที่ 3 มิติ วางบนพื้นหลังสีที่ทำให้ตัวอักษรดูสดใสเหมือนจริง เขามีความละเอียดอ่อนมากในการหาวิธีแสดงสีพื้นหลัง บางครั้งเขาสร้างรูปร่างของลำต้นไม้ไผ่ในลักษณะแนวนอน บางครั้งเขาสร้างรูปร่างของลำต้นไม้ไผ่ในรูปแบบแนวตั้ง บางครั้งใช้เส้นทแยงมุมที่หนา บางครั้งเขาสร้างรูปร่างของลำต้นไม้ไผ่ในรูปแบบการสานที่ตัดเต็ม เพื่อเน้นบล็อกตัวอักษรที่เป็นรูปร่างของลำต้นไม้ไผ่ ในทางกลับกัน เพื่อสร้างเอฟเฟกต์แสงและความมืดที่ยืดหยุ่นเพื่อเน้นความยืดหยุ่นและความนุ่มนวลของโครงสร้างตัวอักษรแต่ละตัว ผ่านภาษาของสีและเส้นสาย ศิลปิน Vo Trinh Bien พรรณนาความงามทั้งหมดของรูปร่างในแต่ละตัวอักษรซึ่งแสดงออกมาผ่านภาพของไม้ไผ่ การวาดภาพด้วยภาษาของเขาทำให้ภาพไม้ไผ่กลับกลายมาเป็นสัญลักษณ์ของชาวเวียดนามอีกครั้ง แน่นอนว่าจิตรกร Vo Trinh Bien ไม่ลืมหน้าที่ของคำพูดในการถ่ายทอดเนื้อหาเกี่ยวกับพุทธศาสนา

ความสามารถในการพิจารณาอย่างมีเหตุผล พิถีพิถันในการเลือกวิธีการแสดงออก อักษรจีนแต่ละตัวในพระสูตรหัวใจที่เขาวาดขึ้นนั้นเป็นงานศิลปะที่แท้จริง ทั้งโครงสร้าง สีสัน พื้นที่ ความคิด อักษรทั้งหมดที่มีรูปไม้ไผ่นั้น ศิลปิน Vo Trinh Bien ได้รวบรวมและเย็บเล่มเป็นหนังสือขนาด 50 หน้า นอกจากส่วนที่เป็นภาษาจีนที่วาดด้วยรูปไม้ไผ่แล้ว เขายังเขียนส่วนภาษาเวียดนามและภาษาอังกฤษเพิ่มเติมเพื่อช่วยให้ผู้ที่อ่านอักษรจีนไม่ออกสามารถอ่านพระสูตรหัวใจผ่านส่วนภาษาเวียดนามและภาษาอังกฤษ จากนั้นจึงเปรียบเทียบกับอักษรจีนที่ด้านหน้า หนังสือเล่มนี้มีความยาว 110 ซม. กว้าง 80 ซม. สูง 10 ซม. มี 3 ภาษา ได้แก่ จีน เวียดนาม และอังกฤษ

ศิลปิน Vo Trinh Bien เลือกอักษรจีนเป็นมุมมองด้านสุนทรียศาสตร์โดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัว เพื่อสร้างการพบกันระหว่างปรัชญาพุทธ (พระสูตรหัวใจ) และอัตลักษณ์ประจำชาติเวียดนาม (สัญลักษณ์ของไม้ไผ่) กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาได้สร้างความสัมพันธ์จากมุมมองที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง โดยเปลี่ยนอักษรปรัชญาให้กลายเป็นโครงสร้างทางศิลปะที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว การประดิษฐ์ตัวอักษรเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของศิลปิน Vo Trinh Bien

แหล่งที่มา