สำนักงานสอบสวนเสนอให้ดำเนินคดีจำเลย เหงียน วัน ลินห์ (เกิดปี พ.ศ. 2529 ดำรงตำแหน่งเจ้าหน้าที่คลังของธนาคาร) ในความผิดฐานยักยอกทรัพย์ ผลจากการสอบสวน พบว่าสำนักงานใหญ่ของ ธนาคาร TPBank (HUB HO) เป็นศูนย์กลางการจัดเก็บทรัพย์สิน ได้แก่ ทองคำ เงินสด เอกสารมีค่า ตราประทับสำคัญ สินทรัพย์ค้ำประกัน ฯลฯ สำหรับทองคำนั้น คลังแบ่งออกเป็น 3 ส่วนเพื่อบริหารจัดการ

ด้วยเหตุนี้ TPBank จึงยอมรับที่จะเก็บทองคำ SJC และ DOJI ไว้โดยมีค่าธรรมเนียม ซึ่งรวมถึงการเก็บรักษาเป็นชุดเดิม (เมื่อส่งคืน ทองคำจะได้รับในสภาพเดิม) และไม่ใช่แบบชุด (เมื่อส่งคืน ทองคำที่เก็บไว้ทั้งหมดจะได้รับคืน)

สำหรับการซื้อขายทองคำ ธนาคาร TPBank เก็บรักษาทองคำของ SJC ไว้เพื่อใช้ในการซื้อขายกับลูกค้า ทองคำจำนำ (เป็นหลักประกัน): ธนาคาร TPBank จะให้กู้ยืมเงินแก่ลูกค้าและใช้ทองคำแท่งของ SJC เป็นหลักประกัน หลังจากได้รับทองคำจำนำแล้ว ทองคำจะถูกปิดผนึกตามระเบียบของธนาคาร TPBank และเก็บรักษาไว้ในห้องนิรภัย

โดยเฉพาะทองคำเพื่อการค้าและทองคำที่เก็บรักษาไว้ จะถูกตรวจสอบสินค้าคงคลังเป็นประจำทุกวันและเป็นระยะโดยคณะกรรมการบริหารคลังสินค้าในวันที่ 30 มิถุนายน และ 31 ธันวาคม ของทุกปี

ปากไวน์ 1 1155.jpg
ภาพประกอบ: ชีหง

ประมาณปี พ.ศ. 2560 เหงียน วัน ลินห์ ดำรงตำแหน่งเหรัญญิก และเป็นสมาชิกคณะกรรมการบริหารการคลังประจำศูนย์ธุรกรรมสำนักงานใหญ่ของธนาคารทีพีแบงก์ ลินห์สังเกตเห็นว่าทองคำที่จำนำในห้องนิรภัยมีความผันผวนน้อยมาก ลูกค้าที่จำนำทองคำมีตารางการชำระราคาและวันครบกำหนดที่ชัดเจนบันทึกไว้ในสมุดบัญชีบริหาร การตรวจสอบและนับสินทรัพย์ประเภทนี้เกิดขึ้นเพียงปีละสองครั้งเท่านั้น และมีการประกาศล่วงหน้า

ดังนั้น ลินห์จึงเกิดความคิดที่จะจัดสรรทองคำไว้ในห้องนิรภัย (เก็บไว้ในตู้เซฟเพื่อซื้อขายทองคำ เก็บไว้ให้ผู้อื่น) จากนั้นจึงนำทองคำจากตู้เซฟไปจำนองเพื่อทดแทนการขาดแคลน เพื่อหลีกเลี่ยงการทำคลังสินค้ารายวัน

การจัดสรรทองคำอย่างซับซ้อน

จากข้อมูลทางบัญชี ลินห์สรุปได้ว่าลูกค้าชื่อซี. ได้จำนองทองคำของ SJC ไว้ 246 ตำลึง แต่ชำระเงินเป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น และเก็บทองคำไว้ในโกดังถาวร ลินห์วางแผนที่จะจัดสรรทองคำจำนวนดังกล่าวไว้ในตู้เซฟเพื่อการซื้อขายทองคำ และแทนที่ด้วยทองคำจำนวนที่คุณซี. จำนองไว้

เมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม 2560 หลังจากเสร็จสิ้นการตรวจสอบทองคำสิ้นวัน โดยอาศัยความประมาทของสมาชิกคนอื่นๆ ในคณะกรรมการบริหารคลังสินค้า ลินห์ได้นำทองคำ SJC จำนวน 246 ตำลึงออกจากตู้เซฟที่บรรจุ "ทองคำเพื่อการขายและการเก็บรักษา" และใส่ไว้ในถุงพลาสติกและใส่ลงในกล่องโลหะ

เมื่อเช้าวันที่ 6 กรกฎาคม 2560 ระหว่างขั้นตอนการเปิดคลังสินค้าเพื่อรับเงินสำหรับสาขา ลินห์ได้นำกล่องโลหะบรรจุทองคำ SJC มูลค่า 246 ตำลึงมาที่คลังสินค้ากันชน (พื้นที่นอกห้องนิรภัย ทางเข้าและทางออกของคลังสินค้ากันชนไม่ได้รับการจัดการและตรวจสอบ)

ช่วงสายๆ ลินห์ฉวยโอกาสจากช่วงเวลาที่เจ้าหน้าที่คลังไปถอนเงินที่ตู้เอทีเอ็ม เข้าไปในเขตกันชนและขโมยทองคำ SJC จำนวน 246 ตำลึง ไปขายในราคากว่า 8.8 พันล้านดอง จำเลยนำเงินทั้งหมดข้างต้นฝากเข้าบัญชีหลักทรัพย์

เมื่อสิ้นสุดวันทำงานในวันที่ 6 กรกฎาคม 2560 ระหว่างกระบวนการตรวจสอบสินค้าคงคลังกับคณะกรรมการบริหารคลังสินค้า หลินได้นำถุงทองคำของนายซี. บรรจุเงิน 246 ตำลึง ใส่ไว้ในตู้เซฟทองคำ "ซื้อและเก็บรักษา" เพื่อแทนที่สมุดทองคำที่หลินได้เอาไป ดังนั้น สมาชิกคณะกรรมการบริหารคลังสินค้าคนอื่นๆ จึงไม่พบทรัพย์สินที่หายไปเป็นเวลานาน

ภายในวันที่ 22 มีนาคม 2562 คุณซี. ได้ชำระเงินกู้ครบถ้วนแล้ว และได้รับทองคำจำนวน 246 ตำลึงจากธนาคารทีพีแบงก์เต็มจำนวน เพื่อป้องกันการขาดแคลนทองคำที่ได้รับจัดสรร หลินจึงได้ตัดตราสัญลักษณ์ของถุงทองคำของบริษัทโดจิในห้องนิรภัย นำทองคำของ SJC จำนวน 246 ตำลึงออกมา แล้วนำไปเก็บไว้ในตู้เซฟของธนาคารเพื่อจำหน่าย

ภายในวันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2564 พบทองคำ SJC เพิ่มอีก 561 ตำลึงในห้องนิรภัยที่ Linh รับผิดชอบดูแล ซึ่งเป็นทองคำที่นาง H นำมาค้ำประกันเงินกู้ธนาคาร

เมื่อตระหนักว่าการใช้ทองคำที่จำนองไว้ของคุณ H. แทนทองคำ SJC มูลค่า 246 ตำลึงที่เธอได้จัดสรรไว้นั้นปลอดภัยกว่า หลินจึงนำกล่องโลหะบรรจุทองคำที่จำนองไว้ของคุณ H. ออกจากห้องนิรภัยเพื่อไขกุญแจ ดึงทองคำ SJC ออกมา 246 ตำลึง บรรจุ ปิดผนึก แล้วนำไปเก็บไว้ในตู้เซฟทองคำแบบ "ซื้อ ขาย และเก็บ" หลินจึงนำทองคำที่เหลือใส่กล่องโลหะในห้องนิรภัยแบบ "เก็บไว้เพื่อความปลอดภัย"

วันที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2566 หลินห์ได้คืนทองคำจำนวน 561 ตำลึงให้กับคุณเอชในห้องนิรภัย หลังจากที่คุณเอชชำระหนี้เรียบร้อยแล้ว ก็ไม่มีทองคำจำนวนอื่นที่เหมาะสมในห้องนิรภัยเพื่อชดเชยกับทองคำจำนวน 246 ตำลึงที่ถูกยึดไป หลินห์ไม่สามารถคืนได้ จึงมอบตัว