ในการตอบคำถามนี้ ผู้เชี่ยวชาญหลายท่านบอกว่าปัญหาการซื้อบ้านแบบผ่อนชำระเมื่อมีรายได้ 20 ล้านดองนั้นเป็นเรื่องยากแต่ก็ยังสามารถทำได้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากวิธีการชำระเงินแบบผ่อนชำระ ลูกค้าจึงต้องพิจารณาปัจจัยหลายประการ เช่น อัตราดอกเบี้ยเงินกู้จากธนาคาร ความมั่นคงของงาน การเติบโตของรายได้ในอนาคต ฯลฯ เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะสามารถชำระหนี้ได้ หรืออาจชำระหนี้คืนล่วงหน้าก็ได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการที่คนคนหนึ่งจะซื้อบ้านได้นั้นควรจะออมเงินประมาณร้อยละ 50 ของรายได้ทุกเดือน เช่น หากมีรายได้ 20 ล้าน/เดือน คุณจะสามารถออมเงินได้ประมาณ 10 ล้าน/เดือน หลังจาก 1 ปี คุณจะประหยัดเงินได้ 120 ล้านดอง หลังจากนั้นประมาณ 5 ปี คุณจะมีเงิน 600 ล้านดอง เงินจำนวนนี้สามารถช่วยคุณซื้ออพาร์ทเมนท์ราคาถูกต่ำกว่า 2 พันล้านดอง ด้วยอัตราสินเชื่อธนาคารที่ 70%
ด้วยเหตุนี้ หากมีรายได้ 20 ล้านดองต่อเดือน คุณต้องใช้เวลาออมเงินอย่างน้อย 5 ปี ก่อนที่คุณจะพิจารณาซื้อบ้านได้
หากมีรายได้ 20 ล้านดอง/เดือน คุณควรพิจารณาซื้อบ้านหลังจากออมเงินมาแล้ว 5 ปี (ภาพประกอบ: กงเฮียว)
ในการซื้อบ้านแบบผ่อนชำระ ผู้ซื้อควรพิจารณาและหาข้อมูลที่ถูกต้องเกี่ยวกับอัตราดอกเบี้ยต่อปีเป็นพิเศษ โดยทั่วไปอัตราดอกเบี้ยที่ธนาคารเสนอให้ในช่วง 6-12 เดือนจะดีมาก แต่ตั้งแต่ 1-5 ปี อัตราดอกเบี้ยจะเพิ่มขึ้นตามกาลเวลา ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีการคำนวณอย่างรอบคอบเพื่อไม่ให้เครียดเรื่องหนี้สินมากเกินไป
ผู้เชี่ยวชาญแนะนำว่าคุณควรซื้อบ้านก็ต่อเมื่อคุณมีเงินทุนของตัวเอง 50% และกู้ยืมเงิน 50% ของมูลค่าอพาร์ตเมนต์จากธนาคาร สิ่งนี้ช่วยให้คุณไม่เครียดและกังวลกับจำนวนหนี้และดอกเบี้ยรายเดือนมากเกินไป
นายโว ฮ่อง ทัง ผู้อำนวยการฝ่ายบริการที่ปรึกษาและพัฒนาโครงการ กลุ่มบริษัท DKRA กล่าวว่า หลักการ 50/50 ข้อที่สองที่ต้องปฏิบัติตามคือ จำนวนเงินผ่อนชำระต้องไม่เกิน 50% ของรายได้ต่อเดือน ส่วนที่เหลือ 50% นำมาใช้เพื่อใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน ฟื้นฟูแรงงานเพื่อให้สามารถสร้างรายได้อย่างต่อเนื่อง ด้วยยอดเงินที่สามารถผ่อนได้ประมาณ 10 ล้านดองต่อเดือน การกู้เงินประมาณ 1 พันล้านดองจึงเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล
นอกจากนี้คุณจะต้องจัดทำแผนการใช้จ่ายโดยละเอียดเพื่อให้สมดุลและควบคุมการจัดการค่าใช้จ่าย ขั้นแรก ให้จดรายการค่าใช้จ่ายในการดำรงชีพทั้งหมดของคุณ โดยแบ่งเป็นค่าใช้จ่ายที่จำเป็นและไม่จำเป็น เพื่อให้คุณตัดออกได้ง่าย
รายจ่ายที่จำเป็น ได้แก่ ค่าเช่า ค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าแก๊ส ค่าอาหาร ฯลฯ ส่วนรายจ่ายที่ไม่จำเป็น เช่น ค่าความบันเทิง ค่าชอปปิ้ง ค่าเดินทาง ฯลฯ ควรจำกัดให้เหลือเพียงนิสัยการใช้จ่ายที่สมเหตุสมผลและบรรลุเป้าหมายโดยเร็วที่สุด
ง็อกวี
มีประโยชน์
อารมณ์
ความคิดสร้างสรรค์
มีเอกลักษณ์
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)