สำนักงานบรรณาธิการวันอาทิตย์ Tuoi Tre ร่วมกับผู้ร่วมงาน

ฉันทำงานเป็นบรรณาธิการให้กับหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ Tuoi Tre Sunday (ปัจจุบันคือ Tuoi Tre Weekend) มานานกว่า 20 ปี เริ่มตั้งแต่ปี 1983 จนกระทั่งใกล้เกษียณ...

กับนักเขียนเหงียน ฮุย เทียป (ซ้าย) ที่สำนักงาน ฮานอย ในปี 1987

ผมได้มีส่วนร่วมไม่มากก็น้อยต่อแบรนด์หนังสือพิมพ์แห่งหนึ่ง ซึ่งครั้งหนึ่งเคยตีพิมพ์หนังสือพิมพ์หลายหมื่นฉบับต่อสัปดาห์ การสนับสนุนนี้ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากความพยายามของบรรดาผู้ร่วมงานที่อยู่กับ หนังสือพิมพ์ Tuoi Tre Sunday มาตั้งแต่เริ่มก่อตั้ง

หนึ่งสัปดาห์แห่งการขับรถบรรทุกกระดาษพิมพ์ไปยังฮานอยเพื่อหาผู้ร่วมงาน

เมื่อผมรับงานนี้ ผมคิดว่าหนังสือพิมพ์จำเป็นต้องมีทีมนักเขียนที่มีชื่อเสียงจากหลายสาขาที่จะมาช่วยงานในกองบรรณาธิการเพื่อให้มั่นใจถึงคุณภาพของเนื้อหาในแต่ละฉบับ

ในสมัยนั้น ยังไม่มีสำนักงานตัวแทนของ ต้วยแจ๋ย ในท้องถิ่นต่างๆ รวมถึงสำนักงานในเมืองหลวงด้วย ทางใต้ การพบปะและพูดคุยกับนักเขียนหลายคนเพื่อสั่งซื้อบทความเป็นเรื่องง่าย แต่ทางเหนือนั้นยากกว่า ดังนั้นเราจึงต้อง "ขึ้นเหนือ" ดังที่เพื่อนของฉันชื่อตรัน เจียน เล่าให้ฟังเมื่อนึกถึงทริปฮานอยของฉันในวันนั้น

ในช่วงวันหยุดก่อนวันตรุษจีน พ.ศ. 2528 ฉันได้ใช้โอกาสพบปะครอบครัวในบ้านเกิดของฉันที่เมืองถั่นโอย (ซึ่งในขณะนั้นยังเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดห่าเตย) ผสมผสานงานส่วนตัวกับงานบรรณาธิการ นั่นก็คือการมองหาผู้ร่วมงาน

การเดินทางครั้งนี้น่าจดจำมาก เพราะเป็นการเดินทางข้ามเวียดนามครั้งแรกของผมทางรถยนต์ สมัยนั้นการซื้อตั๋วเครื่องบินไม่ใช่เรื่องง่าย โชคดีที่มีคนรู้จักให้ผม "โบกรถ" บรรทุกกระดาษพิมพ์ไปฮานอย กว่ารถจะถึงเมืองหลวงก็เกือบสัปดาห์!

ต้องขอบคุณการได้พบและผูกมิตรกับเพื่อนร่วมงานและศิลปินไม่กี่คนจากฮานอยเมื่อพวกเขาเดินทางไปทางใต้เพื่อทำงานในช่วงปลายทศวรรษ 1970 (เช่น Thanh Chuong และ Luong Xuan Doan) ทำให้ฉันได้พบกับบุคคลที่มีชื่อเสียงในหลายๆ สาขาอย่างอบอุ่น

ด้วยความกล้าหาญ (และด้วยความอยากรู้อยากเห็นแบบมืออาชีพเล็กน้อย) ฉันได้แสวงหาผู้อาวุโส เช่น To Hoai, Luong Xuan Nhi, Van Cao, Tran Dan, Le Dat, Hoang Cam, Bui Xuan Phai… ซึ่งเป็นชื่อที่ฉันเคยอ่าน รู้จัก และชื่นชอบเมื่อฉันเป็นนักเรียนในไซง่อนก่อนปี พ.ศ. 2518

น่าประหลาดใจที่ทุกคนยินดีและจริงใจอย่างยิ่งที่ได้พูดคุยกับรุ่นน้องคนหนึ่งซึ่งกำลังรอคอยความร่วมมือกับหนังสือพิมพ์ ผลที่ตามมาคือ นักเขียนโต๋ฮวยได้เขียนบทความมากมายให้กับ เตว่ยเจ๋อชูเญิ๊ต นักเขียนเลดัตได้ส่งเรื่องสั้นเรื่อง Cowardly (ซึ่งต่อมาได้ใช้เป็นชื่อรวมเรื่องสั้นของเขา) กวีและนักดนตรีวันกาวส่งบทกวีมาให้ และกวีฮวงกัมก็ส่งบทกวีเช่นเดียวกัน...

สมัยก่อนในฮานอย มีที่พักให้ฉันพักค้างคืนได้ แต่แน่นอนว่าไม่มีโรงแรม (เพราะหนังสือพิมพ์แพงมาก!) บ้านหลังนั้นอยู่ในตรอกกวิญของศิลปินชื่อ แถ่ง ชวง ที่ซึ่งฉันได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นเหมือนสมาชิกในครอบครัวเสมอ

และห้องชุดชั้น 1 ในโครงการเคหะรวมเลขที่ 8 Trang Tien เป็นบ้านพักของนักแปล Nguyen Trung Duc ผู้ร่วมงานแปลคนแรกของ Tuoi Tre Chu Nhat (เขาส่งเรื่องสั้นที่แปลจากภาษาสเปนหลายเรื่องและบทหนึ่งของนวนิยาย เรื่อง The General in the Maze ซึ่งค่อนข้างยาว คณะบรรณาธิการจึงตีพิมพ์เป็น 2 งวด)

อพาร์ทเมนต์แห่งนั้นเป็นสถานที่รวมตัวของวงการวรรณกรรมและสื่อมวลชนของเมืองหลวง ที่นั่นฉันได้พบและทำความรู้จักกับ Duong Tuong, Thanh Thao, Pham Vinh Cu, Nguyen Thuy Kha...

เตว่ย เต๋อ ชู เญิ๊ต ได้ตีพิมพ์บทความเกี่ยวกับภาพวาดของเซือง เตือง ส่วนผลงานของถั่น เถา นอกจากบทกวีแล้ว ยังมีบทความแนะนำกวีชาวกว๋าง บทความ และหัวข้อวรรณกรรมอื่นๆ อีกมากมาย ส่วนเหงียน ถวี คา ต้นฉบับของเขามักจะเขียนด้วยลายมือเสมอ

ฉันจะจดจำเช้าวันหนึ่งในฤดูหนาวอันหนาวเหน็บในฮานอยไปตลอดชีวิต ฉันตื่นขึ้นมาด้วยเสียงนาฬิกาปลุก คุณเหงียน จุง ดึ๊ก ตื่นแล้ว กำลังช่วยฉันยกสัมภาระลงบันได

เราออกจากอพาร์ตเมนต์ตอนที่ยังมืดอยู่ ผ่านถนนที่ยังคงเปียกชื้นไปด้วยน้ำค้างยามค่ำคืน เงียบสงบและหนาวเย็น ไปยังสำนักงานสายการบินเวียดนามแอร์ไลน์ ซึ่งฉันขึ้นรถไปสนามบินโหน่ยบ่าย จุงดึ๊กยืนกรานที่จะไปส่งฉัน แม้ว่าตอนนั้นเขาจะดีใจมากที่ได้ห่มผ้าห่มฝ้ายอุ่นๆ ก็ตาม!

ผู้ร่วมงาน เหงียน ฮุย เทียป, ดัง นัท มินห์

ความทรงจำที่มิอาจลืมเลือนคือการได้พบกับนักเขียนเหงียน ฮุย เทียป ในปี 1987 และเชิญชวนให้เขามาร่วมงาน หลังจากที่ เตวย เฌอ ชู เญิ๊ต ตี พิมพ์เรื่องสั้นเรื่อง The General Retired อีกครั้ง ฉันก็เดินทางไปฮานอยเพื่อพบกับนักเขียนท่านนี้ เยี่ยมบ้านของเขาที่หมู่บ้านโก ตรงสี่แยกโซ ซึ่งตอนนั้นถูกทิ้งร้างไว้ และได้ขี่จักรยานไปกับเขาหลายที่ในฮานอย

หลังจากนั้น Nguyen Huy Thiep ได้ส่งเรื่องสั้นและเรียงความวรรณกรรมบางส่วนของเขาไปให้ Tuoi Tre Chu Nhat คณะบรรณาธิการจึงได้เลือกที่จะตีพิมพ์ เรื่อง "Flow, my river", "Truong Chi", "The sawmill workers", "The songs" ... ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เราก็กลายเป็นเพื่อนกัน พบกันหลายครั้ง บางครั้งในฮานอย บางครั้งก็ในนครโฮจิมินห์

ดัง ญัต มินห์ ผู้กำกับชาวฮานอยผู้ร่วมงานกับ เตี่ยว เจิ่น ชู เญิ๊ต มา อย่างยาวนาน ผมได้รู้จักเขาหลังจากชมภาพยนตร์ เรื่อง Bao gio cho den thang 10 และ Thi tra trong tanh tay และได้ให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของภาพยนตร์เวียดนามในขณะนั้น ซึ่งตีพิมพ์ใน เตี่ยว เจิ่น ชู เญิ๊ต ฉบับที่ 48 ปี 1987 ในหัวข้อ "ความสำเร็จยังคงน้อยนิดและกำลังน้อยลง"

สัมภาษณ์ผู้กำกับ ดัง นัท มินห์

บทสัมภาษณ์ที่ "ตรงไปตรงมาและจริงใจ" ครั้งนั้นสะท้อนความคิดเห็นของสาธารณชน หลังจากที่คุณมินห์ได้รับเลือกเป็นเลขาธิการสมาคมภาพยนตร์เวียดนาม ผมได้พูดคุยกับเขาอีกครั้งเกี่ยวกับงานใหม่ของผู้กำกับภาพยนตร์มากฝีมือ

นับแต่นั้นมา ดัง เญิ๊ท มินห์ ก็ได้กลายมาเป็นนักเขียนประจำของ เตื่อย เฌอ ชู เญิ๊ท เขาเขียนงานหลากหลายแนว ตั้งแต่บทวิจารณ์ภาพยนตร์ใหม่ที่ค่อนข้างซับซ้อนอย่าง The Wandering Circus ของผู้กำกับเวียด ลินห์ ไปจนถึงบันทึกความทรงจำเกี่ยวกับตัวละครที่เกี่ยวข้องกับเวียดนาม เช่น มาเดอลีน ริฟโฟด์ และโอลิเวอร์ สโตน รวมถึงเรื่องสั้น ( นิยายสำหรับผู้ใหญ่ - เตื่อย เฌอ ชู เญิ๊ท ฉบับที่ 14-1991)

เรียกได้ว่า คุณมิญไม่เพียงแต่เป็นผู้ร่วมงานกับหนังสือพิมพ์มาโดยตลอดเท่านั้น แต่ยังเป็นเพื่อนสนิทของผมอีกด้วย ผมคิดว่าคุณดัง นัท มิญ ถือเป็นแบบอย่างของการทำงานร่วมกับ หนังสือพิมพ์เตื่อยแจ๋วันอาทิตย์ได้

กวีนิพนธ์ของเหงียน ดุยใน Tuoi Tre วันอาทิตย์ที่ 25-1987

ชายชราแห่งซอนนัมใต้และสิ่งโปรดปรานอื่นๆ อีกมากมายในภาคใต้

ในส่วนของผู้ร่วมงานในภาคใต้ ผมชื่นชมนักเขียนอาวุโสอย่าง Vo Hong และ Son Nam เป็นพิเศษ คุณ Son Nam มีเวลาเขียนบทความให้กับ หนังสือพิมพ์ Tuoi Tre Sunday เป็นประจำ ตั้งแต่เรื่องราวเกี่ยวกับประเพณี การบูชา และวันครบรอบการเสียชีวิตในภาคใต้ ไปจนถึงสถานที่และดินแดนต่างๆ เช่น Ben Tre , Cu Lao Pho, Ben Suc... และอาหารในยุคบุกเบิกภาคใต้...

"ชายชราแห่งภาคใต้" ได้ทำงานอย่างใกล้ชิดกับ เตวยแจ๋ในวันอาทิตย์ ที่กองบรรณาธิการจัดการประกวดภาพถ่ายเพื่อเฉลิมฉลองครบรอบ 300 ปี ไซ่ง่อน-โฮจิมินห์ (พ.ศ. 2541) ในช่วงเวลาดังกล่าว เขามาที่กองบรรณาธิการทุกวันเพื่อดูภาพถ่ายที่ส่งเข้าประกวด ช่วยคัดเลือกภาพถ่ายเพื่อตีพิมพ์และเขียนความคิดเห็น จากนั้นจึงทำหน้าที่เป็นกรรมการคัดเลือกชุดภาพถ่ายที่ดีที่สุดเพื่อมอบรางวัล

กับนักเขียน ซน นัม ที่กองบรรณาธิการ (พูดคุยเรื่องการประกวดภาพถ่าย 300 ปี ไซง่อน-โฮจิมินห์)

ในช่วงหลายปีที่ร่วมงานกับ Tuoi Tre Chu Nhat นักเขียน Vo Hong จากเมือง Nha Trang ได้ส่งเรื่องสั้นหลายสิบเรื่อง (ซึ่งทั้งหมดได้รับการคัดเลือกให้ตีพิมพ์) และบทความมากมายที่เต็มไปด้วยความเป็นมนุษย์เกี่ยวกับพ่อ แม่ ครู ความกตัญญูกตเวที ความสัมพันธ์ระหว่างครูกับลูกศิษย์... เช่น ดอกกุหลาบสำหรับพ่อ ( Tuoi Tre Chu Nhat ฉบับที่ 24-1990), การคิดถึงแม่ ( Tuoi Tre Chu Nhat ฉบับที่ 35-1990), การถือชอล์กชิ้นหนึ่ง ( Tuoi Tre Chu Nhat ฉบับที่ 45-1992); วันที่สามของเทศกาลเต๊ตสำหรับครู ( Tuoi Tre Xuan 1993)

จำจดหมายลายมือสวยงามที่เขาส่งไปที่สำนักงานบรรณาธิการเพื่อพูดคุยหัวข้อและบทความที่เขาต้องการเขียน โดยหยุดเขียนเฉพาะเมื่อสุขภาพของเขาใกล้จะพังเหมือนตะเกียงน้ำมันที่กำลังจะดับได้ไหม!

อาจารย์ตรัน ฮู ทา เป็นผู้เขียนบทความให้กับ สำนักพิมพ์เตวย เทร ชู ญัต อย่างกระตือรือร้น ท่านเขียนบทความเกี่ยวกับวรรณกรรมเมืองทางใต้อย่างกว้างขวางและสม่ำเสมอ เกี่ยวกับนักเขียนอย่าง หวู จ่อง ฟุง, ถั่น ติญ, โต ฮวย, เหงียน ตวน โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาพเหมือนของนักเขียนทางใต้อย่าง ทัม เต่ ฮา, โต เงวต ดิญ และบทความมากมายเกี่ยวกับ การศึกษาและ การรับเข้าเรียน ซึ่งเป็นหัวข้อที่ท่านให้ความสำคัญอย่างยิ่งเสมอเมื่อมีโอกาสได้พูดคุยกับกองบรรณาธิการ

ในบรรดานักเขียนชื่อดังที่ร่วมงานกับหนังสือพิมพ์ Tuoi Tre Sunday ฉันมีหลายความทรงจำดีๆ กับ Nguyen Khai

ในช่วงทศวรรษ 1980 และ 1990 ผมมักจะได้พบกับเหงียน ไค เมื่อเขามาที่กองบรรณาธิการเพื่อส่งบทความ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเรื่องสั้นหรือบันทึกความทรงจำ ต่อมา กองบรรณาธิการยังขอให้เขาเขียนบทวิจารณ์ผลงานใน หนังสือพิมพ์เตื่อยแจ๋วันอาทิตย์ และ เชิญเขาเข้าร่วมการคัดเลือกเรื่องสั้นที่ดีที่สุดแห่งปี

บทความโดยศาสตราจารย์ Tran Huu Ta ใน Tuoi Tre วันอาทิตย์ที่ 42-1990

ไทย ความคิดเห็นและการประเมินของเขาสั้น กระชับ และลึกซึ้ง อ่านเพลิดเพลินมาก ตัวอย่างเช่น เมื่ออ่านเรื่องสั้นเรื่อง "ฝนตกบนยอดเขาอันไกลโพ้น" ของ Hoa Ngo Hanh ( Tuoi Tre ฉบับวันอาทิตย์ ที่ 45-1998) เขาเขียนว่า "เรื่องสั้นที่จะอยู่ในความทรงจำไปอีกนาน" โดยมีข้อความว่า "ถ้อยคำของวันนี้ กระชับ ตระการตา ส่องประกายตรงเข้าสู่การรับรู้ของผู้อ่าน ฝนที่นิ่งสงบ ต้นกก ดอกกล้วยสีแดง และใบไม้ที่ม้วนงออยู่ในสายฝน ภาพเหล่านี้จะคงอยู่ในตัวฉันไปอีกนาน"

คงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะกล่าวถึงผลงานทั้งหมดของนักเขียนคนอื่นๆ มากมายที่เขียนบทความและงานประพันธ์ให้กับ Tuoi Tre Chu Nhat เช่น บทความของ Nguyen Quang Sang, Tran Huyen An, Nguyen Duy...; รวมถึงนักเขียนอาวุโส Trang The Hy แม้จะไม่ใช่นักเขียน แต่เขาก็รับหน้าที่เป็นกรรมการตัดสินการประกวดเรื่องสั้นและบันทึกความทรงจำของ Tuoi Tre Chu Nhat ในปี 1986

จากนั้นก็มาถึงรุ่นต่อไปของผู้มีพรสวรรค์ ซึ่งก็คือ Nguyen Ngoc Tu กับเรื่องสั้นเรื่องแรกของเธอที่ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ หลังจากได้รับรางวัลชนะเลิศในการประกวดการเขียนวรรณกรรม (จัดโดยหนังสือพิมพ์ Tuoi Tre และสำนักพิมพ์ Tre) ซึ่งจัดขึ้นมาเป็นเวลา 20 ปีแล้ว

เราไม่สามารถลืมการมีส่วนสนับสนุนของศิลปิน เช่น Nguyen Trung, Dinh Cuong, Luong Xuan Doan และ Buu Chi ในหน้าศิลปะของ Tuoi Tre Chu Nhat ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา พร้อมด้วยภาพประกอบเรื่องสั้นอันงดงามของ Nguyen Trung, Nguyen Trong Khoi, Ca Le Thang, Hoang Tuong, Nguyen Thuyen... ที่สร้างสรรค์ภาพลักษณ์ทางศิลปะให้กับหนังสือพิมพ์

ในเดือนพฤษภาคม 2568 ซึ่งเป็นวันเกิดของ Dang Nhat Minh ฉันได้ส่งข้อความแสดงความยินดีถึง Zalo และได้รับคำตอบกลับทันทีว่า "ขอบคุณนะ Chuc ฉันคิดถึงคุณกับ Tuoi Tre Sunday... ความทรงจำที่ไม่มีวันลืม" สำหรับคนทำงานในกองบรรณาธิการ ไม่มีอะไรทำให้ฉันประทับใจได้มากไปกว่านี้อีกแล้ว!

เหงียน ทรอง ชุก

ที่มา: https://tuoitre.vn/toa-soan-tuoi-tre-chu-nhat-voi-cong-tac-vien-2025072906334131.htm