ป่าเมลาลูคาอูมินห์ฮา ตั้งอยู่ในจังหวัด ก่าเมา มีพื้นที่กว้างประมาณ 35,000 เฮกตาร์ ติดกับป่าเมลาลูคาอูมินห์ธูง (จังหวัดเกียนซาง) ในระบบนิเวศป่าเมลาลูคาอูมินห์ฮา มีพื้นที่ 8,256 เฮกตาร์ ซึ่งอยู่ภายใต้เขตอุทยานแห่งชาติอูมินห์ฮา
ดินแดนอูมินห์ฮามีชื่อเสียงในด้านความอุดมสมบูรณ์ของผลิตภัณฑ์มาตั้งแต่สมัยโบราณ ปัจจุบันแม้จะไม่อุดมสมบูรณ์เหมือนแต่ก่อน แต่พื้นที่ป่าอูมินห์ฮายังคงเป็นพื้นที่ที่มีระบบนิเวศน้ำจืดอันดับหนึ่งของภูมิภาคสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง
โดยเฉพาะสถานที่แห่งนี้ยังมีอาชีพเลี้ยงผึ้งแบบดั้งเดิมที่เกี่ยวข้องกับแบรนด์น้ำผึ้งอูมินห์ฮาที่ใครๆ ก็รู้จัก
เมื่อมาถึงป่ากะจูปุตของอูมินห์ฮา นักท่องเที่ยวจะได้ดื่มด่ำไปกับธรรมชาติ พร้อมทั้งกิจกรรมสัมผัสป่าดงดิบและพืชพรรณสัตว์ใต้ร่มเงาของป่า สัมผัสประสบการณ์กินน้ำผึ้ง ณ ป่ากะจูพุต...
นอกจากนี้ นักท่องเที่ยวจะได้เพลิดเพลินไปกับอาหารขึ้นชื่อมากมาย อาทิ สุกี้น้ำปลาอูมิน, ปลาช่อนย่าง, น้ำจิ้มซีฟู้ด, ปลาไหลตุ๋นใบยอ ฯลฯ
ตามคำบอกเล่าของผู้อาวุโสในท้องถิ่น อาชีพการเลี้ยงผึ้งได้รับการก่อตั้งตั้งแต่สมัยแรกๆ เมื่อผู้คนเหยียบแผ่นดินผืนนี้เพื่อทวงคืนและเปิดที่ดินในราวครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19
เมื่อดอกกระเจียวบานในป่าอูมินห์ฮา ฝูงผึ้งก็จะบินกลับมาทำรัง ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในป่ากะจูพุตอันกว้างใหญ่แห่งนี้ค้นพบว่านิสัยของผึ้งคือทำรังเฉพาะบนลำต้นไม้ที่เอียงเหมือนคานบ้านเท่านั้น จากนั้นพวกเขาจึงค้นคว้าและคิดหาวิธีสร้างบ้านผึ้งและนั่นคือที่มาของอาชีพการเลี้ยงผึ้ง
สถานที่ที่เลือกสำหรับแขวนรังผึ้งจะต้องเรียบและผิวน้ำจะต้องสะท้อนแสงแดดอย่างสม่ำเสมอไปที่รังผึ้งเพื่อดึงดูดผึ้งให้มาสร้างรัง หลังจากวางโครงถักแล้ว คนงานจะต้องรู้วิธีการขัดและรักษาให้โครงถักมีความเสถียร
โดยปกติแล้ว เมื่อถึงเดือน 10 ของทุกปี ฝูงผึ้งจะเริ่มมองหาสถานที่เพื่อสร้างรัง (ผู้คนเรียกช่วงนี้ว่าฤดูผึ้งแล้ง)
เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน 2563 จังหวัดก่าเมาได้จัดพิธีประกาศและนำเสนอมติของกระทรวงวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยวเกี่ยวกับการยอมรับ "อาชีพการเลี้ยงผึ้ง" เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชาติ ให้แก่ตัวแทนคณะกรรมการประชาชนเขตอูมินห์และคณะกรรมการประชาชนเขตทรานวันเท่ย (จังหวัดก่าเมา)
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)