“งาช้าง” เงียบเหงา ท่ามกลางความคาดหวังที่พุ่งสูง!

อีเมล:

ในช่วงต้นเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2568 ฮ่วยแลมได้เปิดตัวเพลงใหม่ที่เขาแต่งและแสดงเองชื่อว่า ไอวอรี่ไวท์ เพลงนี้เปิดตัวในรูปแบบ Lyric MV บนช่องของนักร้องชาย มีผู้ติดตาม 1.8 ล้านคน ณ วันที่ 21 กรกฎาคม หลังจากปล่อยเพลงมาเกือบ 3 สัปดาห์ งาช้าง มีผู้เข้าชมประมาณ 340,000 ครั้ง มีผู้กดถูกใจประมาณ 4,800 ครั้ง และมีผู้แสดงความคิดเห็น 2,700 รายการ

งาช้าง เป็นการกลับมาของฮวยลัมหลังจากห่างหายไปนาน

เป็นที่รักยังหวังให้เกิดปาฏิหาริย์

ฉันยังได้ไปเยี่ยมชมบ้านอื่นๆ (ช่อง YouTube) มากมาย แต่ฉันไม่เคยเห็นนักร้องคนไหนได้รับความรักมากเท่ากับ Lam Lam เลย - ผู้ชมคนหนึ่งได้แสดงความคิดเห็นเช่นนี้ให้กับ Hoai Lam หลังจากชื่นชอบผลิตภัณฑ์ใหม่ของเขา

แท้จริงแล้ว ในโลกที่เต็มไปด้วยการแข่งขันและกลอุบายในวงการบันเทิงเพื่อรักษาชื่อเสียงของเขาให้ “โด่งดัง” ฮ่วยแลมก็เป็น “คดีแปลก” เป็นคดีพิเศษ ไม่ได้ตั้งใจสร้างเสียงดัง ไม่มีกลอุบายใดๆ แต่ทุกครั้งที่เขาขึ้นเสียง เขาก็ทำให้ผู้ฟังเงียบลง จมดิ่งอยู่ในพื้นที่ ดนตรี ที่เต็มไปด้วยอารมณ์

ไม่ งาช้าง แต่แม้กระทั่งจากบทความเช่น เหมือนนาทีแรกๆ จนกระทั่ง ทำไมต้องเศร้าด้วยล่ะที่รัก ? ดอกไม้บานไร้สีสัน… เพลงที่เชื่อมโยงกับชื่อของฮวยแลมล้วนมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน นั่นคือการสร้างเอฟเฟกต์ที่เป็นธรรมชาติแต่ทรงพลัง แม้จะไม่ค่อยมีสื่อมากนัก ทั้งหมดนี้มาจากคุณภาพของเพลง ความกลมกลืนระหว่างทำนองและเนื้อร้อง และวิธีการร้องของฮวยแลมราวกับกำลังเล่าเรื่องราวของตัวเองอย่างจริงใจ อ่อนโยน บางครั้งก็เต็มไปด้วยน้ำตา บางครั้งก็เต็มไปด้วยความตึงเครียด

หลังจากหายไประยะหนึ่ง ฮ่วยแลมก็กลับมาพร้อมเพลงทันที งาช้าง เปรียบเสมือนคำทักทายอันอ่อนโยนต่อแฟนๆ แต่ก็ต้องจริงใจด้วยว่า แม้เพลงจะยังมีเนื้อร้องที่ลึกซึ้ง ซึ่งเป็นจุดเด่นของเขา งาช้าง ดูเหมือนว่ามันยังไม่ถึงจุดอิ่มตัวของบทเพลงที่เขาฝากรอยเอาไว้ก่อนหน้านี้

ฮ่วยลัมเต็มไปด้วยอารมณ์และความรู้สึกทุกครั้งที่ร้องเพลง

สวยแต่ดู “อ่อนโยน” และปลอดภัย

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า งาช้าง เป็นเพลงที่แต่งขึ้นอย่างพิถีพิถัน มีท่วงทำนองที่ไพเราะ สื่อถึงสีสันของบทเพลงรักอันลึกซึ้งและลึกซึ้ง ตั้งแต่การเรียบเรียงไปจนถึงวิธีการร้อง เพลงนี้เปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณที่เป็นอิสระ เรียบง่าย และไม่โอ้อวด แต่บางทีอาจเป็นเพราะเพลงนี้ "ไพเราะ" เกินไปในแง่มุมที่ปลอดภัย เพลงนี้จึงขาดจุดสำคัญที่จำเป็นในการสร้างสรรค์ผลงานดนตรี หากต้องการรักษาผู้ชมไว้หลังจากฟังครั้งแรก

ตั้งแต่ต้นจนจบ งาช้าง เหมือนการไหลอย่างต่อเนื่อง ขาดอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ จุดไคลแม็กซ์ไม่ชัดเจน และไม่มีช่วงไหนที่ทำให้ผู้ฟังระเบิดอารมณ์ออกมาได้เลย

ทำไมต้องเศร้าด้วยล่ะที่รัก? เคยทำให้คนดูสั่นสะท้านด้วยเนื้อเพลงที่เต็มไปด้วยความสงสารและความเข้าใจ เช่น "ทำไมต้องเศร้าที่รัก โปรดส่งความเศร้าของคุณขึ้นไปบนฟ้า/ รอวันที่ฝนหยุดตก พาความเศร้าไปให้พ้นมือ/ ชีวิตยังมีอนาคตอีกยาวไกล หากทำผิดพลาด ก็ยังหันหลังกลับได้/ แม้เวลาจะเลือนลาง โปรดโอบกอดมันไว้ด้วยเสียงถอนหายใจ" ดอกไม้ไร้สี เหมือนการฉีกหัวใจคนให้แตกสลายด้วยจุดสุดยอด: "ความรักที่โรยราไปเหมือนดอกไม้ไร้สี/ ยิ่งยึดติดมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งห่างเหินมากขึ้นเท่านั้น/.../ ชีวิตช่างคาดเดาไม่ได้ ทำไมยังยึดติด/ ยึดติดกับความเจ็บปวดของตัวเอง" งาช้าง มันเป็นความเศร้าที่แผ่ขยายออกไป ผ่านภาพเศร้าที่สงบ และดูเหมือนจะขาดพลังอารมณ์ที่จะระเบิดออกมาในจุดไคลแม็กซ์ ซึ่งเป็นรูปแบบที่ฮ่วยลัมมักจะทำได้ดี

ทำนองไพเราะ ฟังง่าย เรียบง่าย และไม่มีท่วงทำนองที่คาดไม่ถึงมากนัก ส่วนประสานเสียงใช้เปียโน เครื่องสาย และอะคูสติกที่นุ่มนวล อีกจุดหนึ่งที่ทำให้ งาช้าง ไม่ได้กลายเป็นเพลงฮิตที่น่าจดจำอย่างแท้จริง อยู่ที่เนื้อเพลง เนื้อเพลงถูกเขียนขึ้นอย่างประณีตบรรจงและนุ่มนวล โดยใช้ภาพที่คุ้นเคย เช่น เมฆขาว งาช้าง สายฝน ผู้คนจากไป ความโหยหา... แต่ไม่มีประโยคใดที่ฝังใจหรือฝังลึกอยู่ในใจอย่างแท้จริง ขณะเดียวกัน เพลงที่ทำให้ฮวยแลมโด่งดัง ล้วนมีเนื้อเพลงอันทรงคุณค่าที่หล่อหลอม "แบรนด์" ของเขาเอง

ความแข็งแกร่งภายในยังคงอยู่แต่ยังไม่ปรากฏออกมาเต็มที่

เห็นได้ชัดว่าฮวยแลมยังคงร้องเพลงได้ดีมาก เสียงของเขายังคงทุ้มนุ่ม อบอุ่น และเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ ท่วงทำนองแต่ละท่อนของเขามีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ซับซ้อน เรียบง่ายแต่ไม่หยาบกระด้าง กล่าวได้ว่าฮวยแลมยังคงเปี่ยมไปด้วยพลังภายใน น้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์และความมั่นใจมากมาย แต่ยังคงไม่ปรากฏออกมาอย่างเต็มที่ งาช้าง

ต้องมองอย่างเป็นกลางนะครับ งาช้าง เพลงนี้ไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ Hoai Lam ได้มีโอกาส "อวด" ความสามารถทั้งหมดของเขา ไม่มีท่อนฮุกที่ระเบิด ไม่มีเสียงสูงๆ ที่จะโชว์ความก้องกังวานและความตึงเครียดของเสียงร้อง ทุกอย่างถูกจำกัดไว้จนแทบจะ "บีบ" พลังภายในของเขา

ใส่ งาช้าง และ Hoai Lam เข้าสู่กระแส V-pop ในปัจจุบัน เอ็มวีนี้ยังคงเป็นคุณภาพที่ควรค่าแก่การฟัง หากมองภาพรวมของเทรนด์ดนตรีในปัจจุบัน เมื่อศิลปินรุ่นใหม่อย่าง Grey D, Obito, Orange หรือแม้แต่คนรุ่นเดียวกันอย่าง Vu Cat Tuong, Erik... กำลังทดลองกับดนตรีแนวใหม่ๆ อย่างกล้าหาญ (ดิสโก้, ซินธ์ป๊อป, อิเล็กทรอนิกส์, บัลลาดผสม...) การยึดมั่นในโทนสีบัลลาดที่นุ่มนวลและไพเราะอย่าง Hoai Lam จึงถือเป็นตัวเลือกที่มั่นคง ผู้ชมยังชื่นชอบ Hoai Lam ด้วยสไตล์การร้องที่ลึกซึ้งและถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้อย่างลึกซึ้ง

อันที่จริงแล้ว ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไม่ว่าเขาจะมีบทบาทมากหรือน้อยเพียงใด ชื่อของฮวยแลมก็ไม่เคยเลือนหายไปในใจของคนรักดนตรี เพราะเขาเป็นหนึ่งในนักร้องที่มีน้ำเสียงทรงพลัง ไม่ต้องใช้สื่อที่เสียงดังรบกวน แต่ยังคงสร้างความประทับใจได้ ดังนั้น ทุกครั้งที่เขากลับมา ผู้ฟังจึงไม่เพียงแต่หวังว่าจะได้ฟังเพลงใหม่ แต่ยังคาดหวังว่าจะได้สัมผัสถึงความรู้สึกที่ลึกซึ้งที่เคยมีอีกครั้ง บทเพลงที่ทำให้ผู้คนหยุดหายใจ หายใจช้าๆ และหลั่งน้ำตา ซึ่งฮวยแลมเคยทำมาแล้วหลายครั้ง

งาช้าง อาจเป็นการรีบูต และสิ่งที่ผู้ชมยังรอคอยคือการ "ร้องไห้" กับฮ่วยหล่ำอีกครั้ง!

กรณีศึกษาที่หายากของดนตรีเวียดนามร่วมสมัย

ฮว่าแลมคือศิลปินที่แทบไม่พยายามสร้างภาพลักษณ์ของตัวเองเลย ไม่สนใจกลยุทธ์การสื่อสาร และไม่สนใจกระแสความคึกคักของวงการบันเทิง แต่ทุกครั้งที่เขากลับมา เขาก็ทำให้ผู้ชม "ฮือฮา" ด้วยเพลงของเขาเอง ในตัวเขา ผู้คนมองเห็น...ความเฉยเมยต่อชื่อเสียง แต่ไม่สามารถซ่อนจิตวิญญาณศิลปินอันโดดเด่นเอาไว้ได้ ราวกับว่าเขาไม่ต้องการโด่งดัง แต่ยังคง...โด่งดัง เขาไม่ได้พยายามดึงดูดฝูงชน แต่กลับมีเสน่ห์เฉพาะตัวอย่างน่าประหลาด

ความสำเร็จอันล้นหลามของ ทำไมต้องเศร้าด้วยล่ะที่รัก? ดี ดอกไม้ไร้สี ไม่ใช่จากแคมเปญส่งเสริมการขายอย่างเป็นระบบ แต่มาจากพลังภายในของน้ำเสียงของเขาเอง เสียงที่เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ แฝงไปด้วยความเศร้า แบกรับความทุกข์ทรมานและเสียงสะอื้น ราวกับกำลังขับขานเรื่องราวของตัวเอง ไม่ว่าจะร้องเพลงเก่าหรือเพลงบัลลาดยุคใหม่ ฮวยแลมก็แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการถ่ายทอดอารมณ์ของเพลงได้อย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องฝืนแสดงฝีมืออย่างเต็มที่

อาจกล่าวได้ว่าเขาไม่ได้ "แสดง" แต่เขา "สารภาพ" ดังนั้นผู้ชมจึงรับฟังเขาไม่ใช่ราวกับว่ากำลังเพลิดเพลินกับการแสดงบันเทิง แต่เหมือนกำลังฟังเพื่อนสนิทสารภาพเรื่องส่วนตัวและเป็นจริง

วิถีชีวิตของฮวยแลม การเลือกเพลง และจังหวะการแสดงของเขา เปรียบเสมือนคนยืนอยู่ข้างกระแสตลาด ไม่แข่งขัน ไม่เบียดเสียด แต่ความโดดเดี่ยวนี้เองที่ทำให้เขาเป็นที่รู้จักอย่างชัดเจนในใจของผู้คน ในฐานะนักเดินทางผู้โดดเดี่ยวในแวดวงดนตรี ไม่ต้องการเวทีที่อลังการ แต่ทุกครั้งที่เขาเปล่งเสียงออกมา เขาก็สัมผัสได้ถึงหัวใจที่โดดเดี่ยวได้อย่างง่ายดาย

งาช้าง แม้ผลงานชิ้นนี้อาจจะไม่ได้โดดเด่นในด้านโครงสร้างดนตรีหรือดึงดูดใจคนหมู่มาก แต่มันก็ยังคงเป็นเพลงที่น่าฟัง เพราะขับร้องโดยฮวยแลมเอง เศร้า ซึ้ง และเปี่ยมไปด้วยความเป็นมนุษย์ หากพูดถึงเส้นทางศิลปะของฮวยแลมแล้ว ก็คงเป็นเส้นทางที่ไม่ได้เดินตามรอยความสำเร็จ/ความล้มเหลวแบบเดิมๆ หากแต่เป็นเส้นทางแห่งอารมณ์ เมื่อศิลปินขับร้องเพื่อถ่ายทอดสิ่งที่อยู่ในใจ และทันใดนั้นก็ตระหนักได้ว่าอีกด้านหนึ่ง ผู้ชมยังคงรอคอยที่จะรับฟัง เข้าใจ และรักอย่างเงียบๆ

ที่มา: https://baoquangninh.vn/trang-nga-tram-lang-giua-ky-vong-thang-hoa-3368115.html