วิญลองอนุรักษ์และส่งเสริมภาษาเขมรของชนกลุ่มน้อยอย่างไร?

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา การอนุรักษ์ภาษาเขมรในเมืองวิญลองได้รับความสนใจจากหน่วยงานท้องถิ่น ซึ่งส่งผลให้มีการอนุรักษ์และส่งเสริมภาษาดั้งเดิม

เปิดเรียนภาษาทุกฤดูร้อน

ตามข้อมูลของเจดีย์เขมรในหมู่บ้านเบาซอน ตำบลจาวถั่น เมืองวินห์ลอง (เดิมชื่อตำบลดาล็อค อำเภอจาวถั่น เมือง ทราวินห์ ) ระบุว่ามีการจัดชั้นเรียนภาษาเขมรทุกฤดูร้อนเพื่อช่วยให้นักเรียน พระภิกษุ และกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ อนุรักษ์ภาษาดั้งเดิมของตนไว้

ชั้นเรียนภาษาเขมรที่เจดีย์ในหมู่บ้านเบาซอน ตำบลเชาถั่น เมืองหวิง ห์ลอง

ภาพถ่าย: ดึ๊ก ลินห์

คุณเกียน เซ เรย์ ครูสอนภาษาเขมรประจำวัดในหมู่บ้านเบาซอน กล่าวว่า ท่านสอนตามหลักสูตร การศึกษา นักเรียนและพระสงฆ์ตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ได้เรียนรู้ภาษาเขมรขั้นพื้นฐาน ส่วนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จะเริ่มเรียนภาษาบาลี-เขมร หลักสูตร 7 ปี ปีละ 9 เดือน เรียนวันละ 2 ครั้ง เพื่อจบหลักสูตรภาษาบาลี หลังจากนั้นจะจัดให้มีการสอบเพื่อสำเร็จการศึกษา

ภาษาเขมรได้รับการสอนให้กับชนกลุ่มน้อยที่เจดีย์เขมรในจังหวัดวิญลอง

ภาพถ่าย: ดึ๊ก ลินห์

“เด็กๆ มาโรงเรียนภาคฤดูร้อนก็เพื่อเรียนรู้ภาษาแม่และเรียนรู้เกี่ยวกับขนบธรรมเนียมประเพณีของผู้คน ไม่เพียงแต่เจดีย์แห่งนี้เท่านั้นที่มีชั้นเรียน เจดีย์อื่นๆ ก็มีชั้นเรียนที่คล้ายกัน และไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ” คุณเกียน เซ เรย์ กล่าวเสริม

คุณเกียน เซ เรย์ ครูสอนภาษาเขมรและบาลี-เขมร ณ เจดีย์ในหมู่บ้านเบาซอน

ภาพถ่าย: ดึ๊ก ลินห์

ซอน ถิ นู วาย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนประจำชนเผ่าเชาถั่น ทรา วินห์ (อายุมากแล้ว) กล่าวว่า "ผมเรียนอยู่ที่วัดแห่งนี้มา 2 เดือนแรกของฤดูร้อนจนถึงตอนนี้ ระหว่างเรียน คุณครูเกียน เซ เรย์ ได้สอนผมทุกตัวอักษร สอนการอ่านและการออกเสียงภาษาแม่ของผม ช่วยให้ผมเข้าใจตัวอักษรมากขึ้น รวมถึงวิธีการออกเสียงที่ถูกต้องด้วย"

การเรียนการสอนภาษาเขมรสำหรับนักเรียนในช่วงฤดูร้อนใช้เวลา 2-3 เดือน แต่ละชั้นเรียนมีนักเรียน 30-50 คน ตลอดช่วงฤดูร้อน นักเรียนจะสามารถพูดและเขียนภาษาเขมรขั้นพื้นฐานได้

พระสงฆ์หลายรูปยังเข้าร่วมการเรียนรู้ภาษาเขมรด้วย

ภาพถ่าย: ดึ๊ก ลินห์

พระเซิน ฮวง นัท ลวน ซึ่งกำลังปฏิบัติธรรมอยู่ที่วัดเขมรในหมู่บ้านเบาเซิน กล่าวด้วยความตื่นเต้นว่า "ผมกำลังเรียนเขียนเขมรอยู่ครับ ตอนแรกเรียนยากมาก แต่ระหว่างที่เรียนอยู่ที่นี่ ผมสามารถออกเสียงได้แม่นยำขึ้น และเขียนอักษรเขมรได้หลายตัวที่ผมไม่เคยเขียนมาก่อน"

นโยบายหลายประการสนับสนุนการสอนภาษาเขมร

นายทัจ บอย รองอธิบดีกรมวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยวจังหวัดหวิงห์ลอง กล่าวว่า จังหวัดจ่าวิญ (เดิม) มีประชากรมากกว่า 1 ล้านคน ซึ่งคิดเป็น 31.53% ของชาวเขมร จังหวัดนี้มีศาสนสถาน 383 แห่ง รวมถึงเจดีย์เขมรเถรวาท 143 องค์ และมีพระสงฆ์ประมาณ 3,300 รูป ในแต่ละปี มีนักศึกษาเขมรประมาณ 2,500 คน ศึกษาต่อในวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยในสถาบันการศึกษาและฝึกอบรมต่างๆ ในจังหวัด โดยมีนักศึกษาเขมรทุกระดับชั้นประมาณ 77,000 คน คิดเป็นประมาณ 35% ของจำนวนนักศึกษาทั้งหมดในจังหวัด

นักเรียนชาวเขมรจำนวนมากเข้าร่วมชั้นเรียนภาคฤดูร้อนฟรีเพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ "ภาษาแม่" ของพวกเขา

ภาพถ่าย: ดึ๊ก ลินห์

นอกเหนือจากโรงเรียนทั่วไปในจังหวัดแล้ว จังหวัดตราวินห์ (เดิม) ยังมีโรงเรียนประจำสำหรับชาวชาติพันธุ์ 8 แห่ง โรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นภาษาบาลี-เขมร 1 แห่ง โรงเรียนภาษา-วัฒนธรรม-ศิลปะเขมรใต้ และโรงเรียนมนุษยศาสตร์ภายใต้ มหาวิทยาลัย ตราวินห์

รัฐบาลกลางมีนโยบายสอนภาษาเขมรแก่นักเรียนที่เรียนในโรงเรียนรัฐบาลในระบบการศึกษาแห่งชาติ โดยมีการจัดโครงสร้างหลักสูตรทั่วไปเป็นคาบต่อสัปดาห์ ดังนั้น จังหวัดตราวิญ (เดิม) จึงได้จัดการสอนภาษาเขมรให้กับนักเรียนในโรงเรียนรัฐบาลมาเป็นเวลาหลายปี ทุกปีมีโรงเรียนประมาณ 120 แห่งที่จัดการสอนภาษาเขมร มีครูประมาณ 160 คน และนักเรียนมากกว่า 20,000 คน ครูได้รับเงินเดือนจากงบประมาณแผ่นดิน" นายทาช บอย กล่าวเสริม

ซอน ทิ นู ย ตื่นเต้นกับ "ภาษาแม่" ของเธอ

ภาพถ่าย: ดึ๊ก ลินห์

นายทัจ บอย เปิดเผยว่า ในเรื่องการเรียนการสอนภาษาเขมร จังหวัดได้สร้างเงื่อนไขในการจัดการเรียนการสอนในรูปแบบต่างๆ ให้เหมาะสมกับสภาพและผู้เรียน เพื่อรองรับความต้องการในการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของท้องถิ่น อันจะนำไปสู่การอนุรักษ์และส่งเสริมภาษาพูดและภาษาเขียนของชาติ

โดยเฉพาะการสอนเสริมภาษาเขมรในช่วงฤดูร้อนสำหรับนักเรียนที่วัดเขมรเถรวาท ซึ่งเปิดสอนประมาณ 1,100 ห้องเรียน เทียบเท่ากับครู 1,100 คน และมีนักเรียนเข้าเรียนมากกว่า 20,000 คน ทางจังหวัดสนับสนุนการจัดซื้อตำราเรียน เอกสารประกอบการสอน และสนับสนุนเงินเดือนครูผู้สอน นโยบายสนับสนุนครูผู้สอนเสริมวัฒนธรรมภาษาเขมรที่วัดเขมรเถรวาท คือ 35,000 ดอง/รอบการสอน

พระภิกษุหลายรูปรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เรียนรู้การเขียนของเพื่อนร่วมชาติของตน

ภาพถ่าย: ดึ๊ก ลินห์

นอกจากนี้ จังหวัดยังอำนวยความสะดวกในการจัดโครงการสอนภาษาบาลี-เขมร ณ เจดีย์เขมรเถรวาท จากผลการสำรวจในปี พ.ศ. 2566 พบว่ามีเจดีย์เขมรเถรวาทเปิดสอนภาษาบาลี-เขมรแล้ว 108 จาก 143 เจดีย์ จังหวัดได้เปิดสอนภาษาบาลี-เขมรทั้งหมด 212 ห้องเรียน แบ่งเป็น 6 วิชา แบ่งเป็น 115 วิชาย่อย ตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ถึงมัธยมศึกษาปีที่ 6 ห้องเรียนแต่ละห้องมีนักเรียนเฉลี่ย 884 คน (ห้องเรียนต่ำสุด 539 คน ห้องเรียนสูงสุด 936 คน) มีนักเรียน 3,794 คน นี่เป็นรูปแบบพิเศษของการศึกษาและฝึกอบรมในรูปแบบของการเสริมสร้างสังคม จำนวนครูผู้สอนที่มีอยู่ในปัจจุบันส่วนใหญ่เป็นไปตามข้อกำหนดในการสอนในปัจจุบัน

วิญลองมักสร้างเงื่อนไขและนโยบายที่เอื้ออำนวยมากมายเพื่ออนุรักษ์และส่งเสริมภาษาของชาวเขมร

ภาพถ่าย: ดึ๊ก ลินห์

การสอนภาษาเขมรและการเขียนที่เจดีย์เขมรไม่เพียงแต่มีส่วนช่วยรักษาเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาติเท่านั้น แต่ยังทำหน้าที่เป็นสะพานเชื่อมให้คนรุ่นเยาว์เขมรเข้าใจวัฒนธรรม ประเพณี และการปฏิบัติต่างๆ และมีส่วนช่วยรักษาและส่งเสริมเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาติอีกด้วย

งานอนุรักษ์และอนุรักษ์ภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์เขมรเป็นที่สนใจของจังหวัดหวิงห์ลองมาโดยตลอด นับเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงจิตวิญญาณแห่งความสามัคคี ความเคารพ และการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมในชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์เวียดนามอย่างชัดเจน

ที่มา: https://thanhnien.vn/vinh-long-gin-giu-phat-huy-ngon-ngu-khmer-cua-dong-bao-dan-toc-nhu-the-nao-185250801121907532.htm