แสตมป์ซื้อเนื้อ ซื้อผ้า ซื้อน้ำมัน รูปร้านค้า ฉากคนเข้าแถวรับอาหารอุดหนุน...จากยุค 70 และ 80 ถูกสร้างขึ้นใหม่ผ่านภาพถ่ายสีสันสดใสที่ทำให้ผู้ชมน้ำตาไหล น้ำตาไหลเมื่อ ฉันจำช่วงเวลาที่หายไปนาน
บัตรประจำตัวประชาชนยุค “ปู่ย่าตายายของเรา”
บัตรกำนัลเนื้อสัตว์ในยุคอุดหนุน โหวตแต่ละครั้งแบบนี้คนสามารถแลกเนื้อได้ 1 กิโลกรัม
เจ้าหน้าที่ตำรวจจราจรและยานพาหนะที่ปฏิบัติหน้าที่ในช่วงอุดหนุน ได้แก่ รถถ้วยแดง นี่เป็นวิธีการเดินทางที่ค่อนข้างหรูหราในสมัยนั้น
โรงภาพยนตร์ยุคอุดหนุน สถานที่ฉายหนังขาวดำช้าๆ เสียงก็จำเจ นักแสดงก็สวยเรียบๆ ไม่แต่งหน้า แต่ก็ยังดีและลึกลงไปในความทรงจำของพ่อแม่และปู่ย่าตายายของเรา
บริการเติมหมึกปากกาลูกลื่นในยุค 70 และ 80
เบียร์สดในช่วงระยะเวลาอุดหนุนถูกขายผ่านแท่งเหล็กเพื่อหลีกเลี่ยงความวุ่นวาย
ร้านเฝอเนื้อในตำนานที่มีเพียงรุ่น 7X และ 8X เท่านั้นที่โชคดีพอที่จะให้พ่อแม่พาไปทานอาหารนอกบ้าน
ร้านเช่านิทาน - ความฝันของเด็กโบราณ
บัตรกำนัลอาหารในยุค 80
แพ็คเกจเต๊ตแยมคุ้นเคยในความทรงจำของใครหลายๆคน
ร้านค้าจำหน่ายสิ่งของจำเป็นในชีวิตประจำวันให้กับผู้คน
ห้างสรรพสินค้าทั่วไปบนถนนหางงั่ง-ฮานอย
ห้องนั่งเล่นมาตรฐานในรูปแบบอุดหนุน
ประชาชนชั่งน้ำหนักข้าวเพื่อจ่ายให้สหกรณ์
ห้างสรรพสินค้าที่คุ้นเคยในช่วงระยะเวลาอุดหนุน ในเวลานั้น รัฐจำหน่ายสินค้าตามระบอบแสตมป์ ไม่มีการซื้อขายอย่างเสรีในตลาด และผู้คนไม่ได้รับอนุญาตให้ขนส่งสินค้าจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง
บัตรกำนัลนี้ใช้ในการซื้อผ้าในปี พ.ศ. 1983
แบบฟอร์มแสตมป์ซื้ออาหารเทียบเท่าน้ำหนักอาหาร 250 กรัม
พันธบัตรของรัฐยังพิมพ์ลงบนกระดาษและหมุนเวียนเป็นบัตรกำนัลเพื่อซื้ออาหารและสิ่งของจำเป็น
หนังสือพิมพ์เจิ่นตรัง – ด่านเวียด
