Ξαναδιαβάζοντας το Moonlight, καθισμένος με θλίψη θυμούμενος τη μητέρα μου στο παρελθόν στην «Ποίηση του Nguyen Duy»

Η τελευταία έκδοση της συλλογής «Ποίηση του Nguyen Duy» ​​είναι μια επιλογή από τυπικά ποιήματα παρμένα από τις ποιητικές συλλογές που τον έκαναν γνωστό, όπως: Φεγγαρόφωτο, Κοσκινίζοντας άμμο για να βρεις χρυσό, Μακρύς δρόμος, Επιστροφή, Σκόνη...

Ποιητική συλλογή του Nguyen Duy - Φωτογραφία: NGUYEN HOANG DIEU THUY

Ο ποιητής Nguyen Duy είναι μια από τις τυπικές ποιητικές φωνές της βιετναμέζικης λογοτεχνίας. Εκτιμάται ιδιαίτερα για την ποίησή του σε στυλ Luc Bat, μια μορφή ποίησης που φαίνεται εύκολη στη γραφή, αλλά το να γράψει κανείς καλά και βαθιά δεν είναι εύκολο.

Διαβάζοντας την ποίηση του Nguyen Duy, οι αναγνώστες νιώθουν την απλότητα, την τρυφερότητα και τον λυρισμό, αλλά εξακολουθούν να φέρουν βαθιά περισυλλογή και φιλοσοφία. Η επιλεγμένη έκδοση της Ποίησης του Nguyen Duy μόλις επανεκδόθηκε με νέο εξώφυλλο, που περιλαμβάνει ποιήματα που τον βοήθησαν να αφήσει βαθιά εντύπωση στους αναγνώστες.

Η μητέρα νανουρίζει τις αισθήσεις στη ζωή, το γάλα θρέφει το σώμα, το τραγούδι θρέφει την ψυχή

Από το White Sand (1973) μέχρι το Dust (1997), η ποίησή του είναι ένα ταξίδι για να βρει την ομορφιά των συνηθισμένων πραγμάτων, μια ομορφιά γεμάτη φιλοσοφία που, σύμφωνα με τον κριτικό Do Lai Thuy: «Ο Nguyen Duy ξέρει πώς να δημιουργεί περιπτώσεις αντιαερόβιας, αντιφιλοσοφικής ποίησης για να φέρει το οξυγόνο της λαϊκής φιλοσοφίας».

Πολλά από τα ποιήματα της Nguyen Duy έχουν αγγίξει τις καρδιές των αναγνωστών και έχουν γίνει κοινές αναμνήσεις πολλών γενεών. Ιδιαίτερα, το "Καθισμένοι με θλίψη θυμόμαστε τη μητέρα μας " - ένα από τα εξαιρετικά ποιήματα αυτής της συλλογής, είναι ένα τρυφερό αλλά συγκινητικό μνημείο μητρικής αγάπης.

Εκεί, η εικόνα μιας σκληρά εργαζόμενης μητέρας και τα απλά νανουρίσματα έχουν γίνει σύμβολα: «Διασχίζω ολόκληρη την ανθρώπινη ζωή μου / αλλά ακόμα δεν μπορώ να ακούσω όλα τα νανουρίσματα που τραγουδάει η μητέρα μου»· «Η μητέρα τραγουδάει τον τρόπο ζωής / το γάλα θρέφει το σώμα, τα τραγούδια θρέφουν την ψυχή / οι γιαγιάδες τραγουδούν νανουρίσματα στα παιδιά τους / θα τα θυμάστε ακόμα στο μέλλον;»

Ο ποιητής Nguyen Duy έλαβε λουλούδια από τον πρόεδρο της Ένωσης Λογοτεχνικών και Τεχνικών Συλλόγων της πόλης Χο Τσι Μινχ Nguyen Truong Luu και τον πρόεδρο της Ένωσης Συγγραφέων της πόλης Χο Τσι Μινχ Bich Ngan κατά τη διάρκεια εκδήλωσης ανάγνωσης ποιημάτων του στην Ένωση Λογοτεχνικών και Τεχνικών Συλλόγων - Φωτογραφία: HO LAM

Η επιμελήτρια της έκδοσης Nguyen Duy Poetry, επιμελήτρια και συγγραφέας βιβλίων Nguyen Hoang Dieu Thuy, εκμυστηρεύτηκε στο Tuoi Tre Online ότι διάβασε το ποίημα « Κάθομαι λυπημένα, μου λείπει η μητέρα μου» όταν ήταν φοιτήτρια λογοτεχνίας και συγκινήθηκε πολύ επειδή περιέγραψε με τόσο λεπτό τρόπο τη νοσταλγία για τη μητέρα:

«Όταν έγινα μητέρα και κατάλαβα βαθύτερα το ταξίδι της μητρότητας της μητέρας μου και άλλων γυναικών, ένιωσα πολύ πιο συγκινημένη από το ποίημα. Το να γράφεις για τις μητέρες είναι πολύ δύσκολο, επειδή πάντα νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να πούμε αρκετά ή ότι δεν μπορούμε να πούμε κάτι διαφορετικό από αυτά που έχουν πει πολλές φορές οι άλλοι.»

Αλλά η Nguyen Duy εξακολουθεί να φέρνει πολύ ξεχωριστές εικόνες από οικεία υλικά. Από το "η σκιά της μητέρας στη γη από τα παλιά χρόνια" που θυμίζει μια εικόνα σκληρά εργαζόμενης και άθλιας μέχρι το "η καρδιά μου - το υγρό μέρος όπου η μητέρα κείτεται μια βροχερή νύχτα" είναι τα δάκρυα ενός ορφανού. Νομίζω ότι το ποίημα αγγίζει τα βάθη της καρδιάς όλων όσων έχουν μια μητέρα στον κόσμο".

Επιστροφή στο θέμα

Λίμνη Λαμ

Πηγή: https://tuoitre.vn/doc-lai-anh-trang-ngoi-buon-nho-me-ta-xua-trong-tho-nguyen-duy-20250813144317164.htm