Ποιο ήρθε πρώτο, το Κουάνγκ Νομ ή το Κουάνγκ Ναμ;

[διαφήμιση_1]

Το όνομα Quang Nam γεννήθηκε το 1471. Η τρέχουσα διοικητική ονομασία και η τυπική ορθογραφία είναι «Quang Nam». Ωστόσο, εκτός από αυτό, εξακολουθεί να υπάρχει η δημοφιλής ανάγνωση «Quang Nom». Λοιπόν, ποια ανάγνωση «Quang Nom» ή «Quang Nam» προηγήθηκε;

Οι δύο λατινικές λέξεις «Quang Nam» στο λεξικό του 18ου αιώνα.

Νότος, νότος και νότος

Οι δύο λέξεις «Quang» και «Nam» στο όνομα Quang Nam είναι γραμμένες και οι δύο με κινεζικούς χαρακτήρες, διαφορετικές από τη λέξη «Hue» η οποία πρέπει να γραφτεί με δύο κινεζικούς χαρακτήρες «Thuan Hoa» ή διαφορετικές από το όνομα « Da Nang » το οποίο πρέπει να μεταγραφεί με δύο κινεζικούς χαρακτήρες «Da» και «Nang/Nang».

Συνεπώς, από το 1471, το όνομα Quang Nam έχει γραφτεί με κινεζικούς χαρακτήρες 廣南 σε πολλά βιετναμέζικα και κινεζικά έγγραφα. Ακόμη και κινεζικά έγγραφα του 16ου - 17ου αιώνα έγραφαν τις τρεις λέξεις «χώρα Quang Nam».

Οι δύο λέξεις «Quang Nam» με λατινικούς χαρακτήρες εμφανίστηκαν σε σχέση με τη διαμόρφωση της βιετναμέζικης εθνικής γραφής. Στο πρώτο μισό του 17ου αιώνα, η λέξη «Quang Nam» μεταγράφηκε ως «Quinan», η οποία δεν ταίριαζε με τους τρέχοντες πλήρεις λατινικούς χαρακτήρες.

Είναι πιθανό οι δύο λέξεις «Quang Nam» με λατινικούς χαρακτήρες να εμφανίστηκαν για πρώτη φορά γραπτώς στο «Λατινικό Λεξικό Annam» του Pierre Pigneaux de Behaine (Bá Đa Lộc Bí Nhu, 1772-1773) και αργότερα στο «Dictionnaire Annamite-Francais» του JFM Genibrel (Σαϊγκόν 1898).

Η λέξη «Ναμ» είναι μια πολύ σημαντική λέξη, που εκφράζει την εθνική συνείδηση του Βιετνάμ - τη συνείδηση αντίστασης στην Κίνα. Χάρη σε αυτή τη συνείδηση αντίστασης, κατά τη διάρκεια των χιλίων ετών κινεζικής κυριαρχίας, δεν αφομοιωθήκαμε ούτε προσαρτηθήκαμε σε κινεζικό έδαφος όπως άλλες μικρές χώρες εκείνη την εποχή.

Θεωρούμε την Κίνα ως τη Βόρεια χώρα, τότε είμαστε η Νότια χώρα. Η Βόρεια χώρα έχει τον Βόρειο Αυτοκράτορα, τότε η Νότια χώρα έχει τον Νότιο Αυτοκράτορα (Nam quoc son ha nam de cu - 10ος - 11ος αιώνας). Θεωρούμε τους κινεζικούς χαρακτήρες ως Βόρειους χαρακτήρες, τότε έχουμε τους Νότιους χαρακτήρες (γραφή Nom). Η Κίνα έχει τη Βόρεια ιατρική, εμείς έχουμε τη Νότια ιατρική (Nam duoc than hieu - 14ος αιώνας). Λόγω αυτών των πραγμάτων, ο Nguyen Trai κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «τα βόρεια και τα νότια έθιμα είναι επίσης διαφορετικά».

Το νομ είναι η γραφή των λαών του Νότου. Γιατί ονομάζεται νομ και όχι ναμ; Αυτό συμβαίνει επειδή το νομ χρησιμοποιείται για τη γραφή της εθνικής γλώσσας. Η εθνική γλώσσα περιλαμβάνει προ-σινο-βιετναμέζικους ήχους, σινο-βιετναμέζικους ήχους, μετα-σινο-βιετναμέζικους ήχους και ήχους που δεν είναι σινο-βιετναμέζικες ήχοι. Δεδομένου ότι είναι εθνική γλώσσα, ονομάζεται «νομ» και όχι «ναμ» - σύμφωνα με την σινο-βιετναμέζικη προφορά.

Ο νότιος άνεμος που πνέει προς τα βόρεια χωρίζεται σε δύο τύπους: νότιο άνεμο (ναμ φονγκ) και νοτιοανατολικό άνεμο (ντονγκ ναμ φονγκ). Ωστόσο, ο νότιος άνεμος συχνά νοείται και ως νότιος άνεμος. Το λαϊκό τραγούδι λέει «Προσεύχομαι στον Θεό για έναν δυνατό νότιο άνεμο/ Για να μπορεί να πλέει ομαλά το σκάφος του Άρχοντα Νγκουγιέν».

Σύμφωνα με το «Hoang Le Nhat Thong Chi», ο στρατός των Nguyen (Anh) έβγαινε κάθε χρόνο για να πολεμήσει (Tay Son) με μεγάλο κύρος. Κάθε φορά που φυσούσε ο νότιος άνεμος, οι κάτοικοι των πόλεων έλεγαν ο ένας στον άλλον: «Ο γέρος Άρχοντας έρχεται!». Στο περιοδικό Van Uyen Nam Phong, τεύχος 2, τόμος 1, υπήρχε ένα τραγούδι με τίτλο «Τραγουδώντας για να γιορτάσουμε τον νότιο άνεμο» του Dam Xuyen Nguyen Phan Lang.

"Οι μοτοσικλέτες της Κουάνγκ Νομ φεύγουν"

Η φωνητική αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. Για παράδειγμα, ο ήχος «money» στη λέξη «hét tiền» αλλάζει σε «hét xiên» και πρόσφατα αποκαλείται από τους νέους ως «hét xeng». Αυτή η φωνητική αλλαγή έχει τους δικούς της κανόνες. Εδώ είναι η σχέση μεταξύ «t» και «s/x» (tinh - sao, tiền –> xiên), το φαινόμενο της απόρριψης του «i» από το «-ie» (liên - sen, Biển - bà, xiến -> xên). Οι φωνητικές αλλαγές συχνά ξεκινούν από κεντρικά σημεία όπου υπάρχει ανταλλαγή και μεταξύ των νέων.

Αν προσέξουμε, θα δούμε ότι οι κάτοικοι του Κουάνγκ Ναμ λένε «από την περίοδο Ταμ Ντόι» αλλά σπάνια/δεν λένε «από την περίοδο Ταμ Ντάι». Ή οι ηλικιωμένοι στο Ντάι Αν και το Ντάι Κουόνγκ (Ντάι Λοκ) λένε το χωριό «Κουάνγκ Ντόι» αλλά σπάνια/δεν λένε το χωριό «Κουάνγκ Ντάι». Το «Κουάνγκ Ναμ» λέγεται ως «Κουάνγκ Νομ», το «λαμ» λέγεται ως «λομ», το «νταπ» λέγεται ως «ντοπ». Γιατί υπάρχει αυτό το φαινόμενο το «α» να λέγεται ως «ο» και «ο»;

Η φωνητική μεταγραφή (γραμμένη στα λατινικά) της γλώσσας Quang Nam του 17ου αιώνα από Δυτικούς ιεραποστόλους δείχνει ότι όταν η γλώσσα Quang Nam προφέρεται με τον ήχο «α», προστίθεται ο ήχος «ο».

Ο ιερέας Cristoforo Borri, όταν βρισκόταν στο Dang Trong γύρω στο 1621, άκουσε ανθρώπους να λένε «lam» και έγραψε τη λατινική λέξη «laom», και στα «ολλανδικά» την έγραψε ως «Hoa Loam». Αυτό αποδεικνύει ότι η λέξη «lam» στις αρχές του 17ου αιώνα προφερόταν ως «lom». Ωστόσο, ο Alexandre de Rhodes την έγραψε ως «lam» στο «Βιετναμέζικο - Πορτογαλικό - Λατινικό Λεξικό» (1651).

Οι κινεζικοί χαρακτήρες είναι ένα είδος γραφής στο οποίο ένας χαρακτήρας μπορεί να διαβαστεί με πολλούς τρόπους. Πολλοί τρόποι ανάγνωσης εντός της Κίνας. Πολλοί τρόποι ανάγνωσης σε κάθε χώρα εντός της κινεζικής πολιτιστικής περιοχής. Για παράδειγμα, η ίδια λέξη «πολιτισμός» με 2 κινεζικούς χαρακτήρες 文化 διαβάζεται ως «wenhua» από τους Κινέζους, «benka» από τους Ιάπωνες, «munhwa» από τους Κορεάτες και «van hoa» από τους Βιετναμέζους.

Επιπλέον, ένας κινεζικός χαρακτήρας στο Βιετνάμ έχει 1 έως 2 τρόπους ανάγνωσης, συμπεριλαμβανομένης της σινο-βιετναμέζικης και της μη σινο-βιετναμέζικης ανάγνωσης. Η μη σινο-βιετναμέζικη ανάγνωση χωρίζεται σε προ-σινο-βιετναμέζικη και μετα-σινο-βιετναμέζικη. Η σινο-βιετναμέζικη προφορά διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια της δυναστείας Τανγκ. Οι άνθρωποι έλαβαν τον 8ο αιώνα ως σημείο αναφοράς, που δημιουργήθηκε από Κινέζους που ήρθαν στο Τζιάο Τσάου για να διδάξουν κινεζικούς χαρακτήρες χρησιμοποιώντας τη φωνητική Τρουόνγκ Αν.

Συνεπώς, ο κινεζικός χαρακτήρας 南"nam" έχει 2 αναγνώσεις, η ανάγνωση "Nom" είναι η προ-Σινο-Βιετναμέζικη ανάγνωση, η ανάγνωση "Nam" είναι η Σινο-Βιετναμέζικη ανάγνωση. Ομοίως, η ανάγνωση "đốp" είναι προ-Σινο-Βιετναμέζικη, το "đạp" είναι Σινο-Βιετναμέζικο. Η περίπτωση του "lồm" είναι πιο περίπλοκη. Η Σινο-Βιετναμέζικη ανάγνωση του "làm" είναι "lùng". Ο ήχος με την ομοιοκαταληξία "ung" ήρθε μετά το "uông": tương -> chung, giông/trông -> chung. Οι ήχοι "ô", "e" που ανήκουν στην προ-Σινο-Βιετναμέζικη προφορά άλλαξαν σε "a" της Σινο-Βιετναμέζικης προφοράς. Επομένως, το μοτίβο ομοιοκαταληξίας "-ôm", "-ốp" δεν ανήκει στο Σινο-Βιετναμέζικο σύστημα προφορικών προφορών και ο ήχος "ô" προηγείται του ήχου "a".

Κατά την περίοδο της βόρειας κυριαρχίας, η Κίνα κυβέρνησε και δίδαξε κινεζικούς χαρακτήρες μόνο κυρίως στο Δέλτα του Κόκκινου Ποταμού, χωρίς να φτάσει στην περιοχή Κουάνγκ Ναμ. Επομένως, οι ιθαγενείς του Κουάνγκ Ναμ δεν επηρεάστηκαν έντονα από τους σινο-βιετναμέζικους ήχους, διατηρώντας ακόμα πολλούς αρχαίους ήχους πριν από τους σινο-βιετναμέζικους ήχους ή τους «παλαιότερους» σινο-βιετναμέζικους ήχους (διαβάζοντας το επώνυμο «vo» αντί για «vu»). Αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο βλέπουμε τη λέξη «Champa» να μεταγράφεται από τους Δυτικούς ιεραποστόλους τον 17ο αιώνα ως «Ciam» (διαβάζεται ως «Chiem»).

Το αστείο «οι άνθρωποι του Κουάνγκ Νομ πηγαίνουν στη δουλειά με τα ποδήλατά τους» αποδεικνύεται παλαιότερο από το «οι άνθρωποι του Κουάνγκ Ναμ πηγαίνουν στη δουλειά με τα ποδήλατά τους».

[διαφήμιση_2]
Πηγή