Πυροδοτώντας τη γνώση ανάμεσα στα απέραντα δάση του Κουάνγκ Νγκάι.

GD&TĐ - Ανάμεσα στα απομακρυσμένα χωριά της επαρχίας Quang Ngai, τα μαθήματα αλφαβητισμού παραμένουν αναμμένα κάθε βράδυ, όπου αφοσιωμένοι δάσκαλοι σπέρνουν υπομονετικά τους σπόρους της γνώσης στους ντόπιους.

Χάρη σε αυτή την επιμονή, πολλοί άνθρωποι έμαθαν να διαβάζουν και να γράφουν για πρώτη φορά, ανοίγοντας ευκαιρίες για αλλαγές που άλλαξαν τη ζωή τους και πυροδοτώντας νέα ελπίδα στις πλαγιές των βουνών.

Το ταξίδι του γραμματισμού για μαθητές με ειδικές ανάγκες

Αργά το απόγευμα στις δυτικές πλαγιές του Κουάνγκ Νγκάι , τα φώτα από τα μαθήματα αλφαβητισμού λάμπουν μέσα από την αραιή ομίχλη.

Ο κ. A Thui, από το χωριό Ngoc Leang (κοινότητα Tu Mo Rong), είναι ένας από τους πιο επιμελείς μαθητές στην τάξη που διδάσκει η κα Le Thi Ngoc (32 ετών), δασκάλα στο Δημοτικό Σχολείο Kim Dong στην κοινότητα Tu Mo Rong. Για τρεις μήνες, παρακολουθούσε το μάθημα στην ώρα του κάθε βράδυ, παρά το γεγονός ότι ήταν απασχολημένος με τη γεωργία όλη μέρα. Έχοντας μόλις αρχίσει να μαθαίνει ανάγνωση και γραφή στην ηλικία των 45 ετών, κάποτε ένιωσε ντροπή που δεν μπορούσε να βοηθήσει τα παιδιά του με τις εργασίες τους. Από τότε που εγγράφηκε στην τάξη, αποφάσισε να σταματήσει το ποτό, μια συνήθεια που ήταν μέρος του ελεύθερου χρόνου του, και να αφιερωθεί εξ ολοκλήρου στην εκμάθηση ανάγνωσης και γραφής.

Ο κ. A Thui γράφει προσεκτικά κάθε γράμμα. Φωτογραφία: TH

Η διαδρομή προς το μάθημα περιλάμβανε μόνο μερικά απότομα κομμάτια, αλλά για εκείνον ήταν ένα ταξίδι που του άλλαζε τη ζωή. Περιστασιακά, όταν δεν καταλάβαινε κάποιο μάθημα, πεταγόταν πάνω και ρωτούσε σε σπαστά βιετναμέζικα, κάνοντας όλη την τάξη να γελάει. Η κα. Νγκοκ δεν τον μάλωνε. Περπάτησε υπομονετικά προς το μέρος του και του εξηγούσε κάθε γράμμα. Δύο εβδομάδες αργότερα, μπορούσε να γράψει το όνομά του, κάτι που φαινόταν αδύνατο.

Το να μάθει να διαβάζει και να γράφει άλλαξε τη ζωή του. Μπορούσε να διαβάζει οδηγίες για τη γεωργία και να κρατάει τα δικά του γεωργικά αρχεία, πράγματα με τα οποία πάντα χρειαζόταν βοήθεια στο παρελθόν. «Μόνο αφού έμαθα να διαβάζω και να γράφω συνειδητοποίησα πόσο μειονεκτική θέση είχα καλύψει όλο αυτό το διάστημα», είπε συγκινημένος ο κ. Α Θούι.

Η τάξη της κας Ngoc έχει 18 μαθητές, ο καθένας με τη δική του ιστορία, αλλά όλοι μοιράζονται το κοινό εμπόδιο του να αισθάνονται κατώτεροι λόγω αναλφαβητισμού. Το καταλαβαίνει αυτό και τους ενθαρρύνει πάντα ευγενικά. Δουλεύουν στα χωράφια κατά τη διάρκεια της ημέρας και έρχονται στο μάθημα εξαντλημένοι μόνο το βράδυ. Κάποιοι έχουν κακή όραση, άλλοι ξεχνούν εύκολα πράγματα. Ως εκ τούτου, πρέπει να προετοιμάζει ξεχωριστά σχέδια μαθήματος, να χωρίζει τους μαθητές σε ομάδες ανάλογα με τις ικανότητές τους, να παρέχει επιπλέον διδασκαλία σε όσους μαθαίνουν αργά και να αναθέτει πιο προχωρημένες ασκήσεις σε όσους μαθαίνουν γρήγορα.

Η τάξη της κας Trinh Thi Dung. Φωτογραφία: TH

Για να διευκολύνει τους μαθητές να το κατανοήσουν, χρησιμοποιεί οικείες εικόνες όπως κοτόπουλα, κασάβα και μπολ με ρύζι, ενσωματώνοντάς τες στα μαθήματά της. Οι υπολογισμοί συνδέονται με την ποσότητα ρυζιού που συγκομίζεται, τον αριθμό των γουρουνιών και των κοτόπουλων στα μαντριά ή τα χρήματα που κερδίζονται από την πώληση γεωργικών προϊόντων. Για εκείνη, η εκμάθηση ανάγνωσης και γραφής αφορά την εφαρμογή της στη ζωή, όχι απλώς τη θεωρία. Η χαρά της προέρχεται από το να βλέπει τους μαθητές της να γράφουν τα ονόματά τους ή να διαβάζουν μια ολόκληρη πρόταση - απλά αλλά πολύτιμα πράγματα.

Η επιμονή όσων επιλέγουν τη διδασκαλία του γραμματισμού ως τρόπο ζωής.

Όχι μόνο η κα Ngoc, αλλά και η κα Trinh Thi Dung – δασκάλα στο Δημοτικό και Γυμνάσιο Ya Ly – έχει αφιερώσει την καρδιά και την ψυχή της σε προγράμματα γραμματισμού. Μπαίνοντας στο δεύτερο έτος της σε αυτόν τον ρόλο, διατηρεί το ίδιο πάθος που είχε στην αρχή. Η τάξη της περιλαμβάνει μαθητές ηλικίας 30 και άνω των 60 ετών. Κάθε ηλικιακή ομάδα παρουσιάζει τις δικές της προκλήσεις, αλλά όλοι μοιράζονται την κοινή επιθυμία να μάθουν να διαβάζουν και να γράφουν.

Μόλις τελείωναν οι σχολικές της ημέρες, έσπευδε να προετοιμαστεί για το βραδινό μάθημα αλφαβητισμού. Είπε ότι οι μαθητές ήταν πολύ επιμελείς. «Χάνουν το μάθημα μόνο όταν είναι άρρωστοι ή έχουν οικογενειακά ζητήματα να ασχοληθούν», είπε η κα Ντανγκ.

Όλοι μελετούν προσεκτικά. Φωτογραφία: TH

Αλλά για να επιτύχει τη σταθερότητα που απολαμβάνει σήμερα, η κα Dung έχει ξεπεράσει πολλές δυσκολίες. Πέρυσι, αυτή και οι συνάδελφοί της έπρεπε να πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα για να πείσουν τους ανθρώπους να επιστρέψουν στην τάξη. Κατά τη διάρκεια της περιόδου συγκομιδής, τα μαθήματα διακόπτονταν εύκολα όταν οι άνθρωποι ήταν απασχολημένοι με άλλες εργασίες. Εκείνες τις ώρες, περπατούσε πολλά χιλιόμετρα μέσα στο δάσος, ανεξάρτητα από τη βροχή ή τους ολισθηρούς δρόμους, για να πείσει κάθε άτομο να επιστρέψει στην τάξη. «Φοβόντουσαν μήπως προφέρουν λάθος λέξεις, φοβόντουσαν μήπως τους χλευάσουν για λανθασμένους υπολογισμούς. Έπρεπε να είμαι υπομονετική για να τους κάνω να δουν την τάξη ως ένα φιλικό μέρος», αφηγήθηκε η κα Dung.

Η κα Dung προσαρμόζει επίσης τα σχέδια μαθημάτων της ώστε να ταιριάζουν σε κάθε μαθητή. Όσοι μαθαίνουν γρήγορα λαμβάνουν πιο εκτενή διδασκαλία. Όσοι μαθαίνουν πιο αργά, κάθεται μαζί τους, βοηθώντας τους σε κάθε υπολογισμό και κάθε χτύπημα της πένας, μερικές φορές μένοντας στην τάξη μέχρι τις 9 μ.μ. Λέει ότι η διδασκαλία της ανάγνωσης και γραφής σε μεγαλύτερους μαθητές απαιτεί πολύ περισσότερη υπομονή.

Η κα Trinh Thi Dung, δασκάλα στο Δημοτικό και Γυμνάσιο Ya Ly, αφιερώνει επίσης την καρδιά και την ψυχή της σε προγράμματα αλφαβητισμού. (Φωτογραφία: TH)

Όταν η κα Y Klưh (39 ετών, από το χωριό Chứ) έγραψε το όνομά της για πρώτη φορά, η κα Dung συγκινήθηκε τόσο πολύ που μετά βίας μπορούσε να μιλήσει. Η κα Y αφηγήθηκε ότι παλιά φοβόταν να κρατήσει στυλό επειδή ανησυχούσε πάντα για το ενδεχόμενο να κάνει λάθη. Χάρη στην αφοσιωμένη καθοδήγηση της κας Dung, τώρα έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και η ανάγνωση και η γραφή δεν αποτελούν πλέον πηγή φόβου.

Σύμφωνα με τον Y Phin, Αντιπρόεδρο της Λαϊκής Επιτροπής της κοινότητας Ya Ly, δάσκαλοι όπως η κα Dung αποτελούν πάντα πυλώνα των προσπαθειών για τον γραμματισμό στην περιοχή. Δεν διδάσκουν μόνο στις τάξεις, αλλά πηγαίνουν και σε κάθε νοικοκυριό για να ενθαρρύνουν τους μαθητές να παρακολουθούν μαθήματα, διατηρώντας σταθερά τον αριθμό των μαθητών που εγγράφονται. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην επικοινωνία και η αποδοτικότητα της παραγωγής είναι επίσης υψηλότερη. Η κυβέρνηση εκτιμά ιδιαίτερα αυτές τις σιωπηλές συνεισφορές.

Οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην επικοινωνία και η αποδοτικότητα της παραγωγής είναι επίσης υψηλότερη.

Χάρη στην αφοσίωση δασκάλων στα ορεινά, όπως η κα. Ngoc και η κα. Dung, ο γραμματισμός έχει σταδιακά εισχωρήσει σε κάθε σπίτι και σε κάθε χωράφι των ντόπιων. Όσοι προηγουμένως ήταν αναλφάβητοι έχουν πλέον ανοίξει μια νέα πόρτα για τον εαυτό τους, μια πόρτα στη γνώση και την αυτοπεποίθηση. Αυτές οι απλές τάξεις ανάμεσα στα απέραντα βουνά φέρνουν διαρκή και βαθιά ανθρώπινη αλλαγή στη δυτική περιοχή Quang Ngai.

Πηγή: https://giaoducthoidai.vn/thap-sang-tri-thuc-giua-dai-ngan-quang-ngai-post759829.html