Αστέρια του Βιετνάμ: Η «Ποιητική Φωνή» της ταλαντούχας ηθοποιού Xuan Huong

Ο Χο Σουάν Χουόνγκ ανήκε στην οικογένεια Χο του Κουίν Ντόι, μιας γης πλούσιας σε πολιτισμό και που παρήγαγε πολλά ταλαντούχα άτομα, όπως λέει το Έπος του Χωριού Κουίν Ντόι, «Ο Θουκ είναι ευλογημένος με όμορφα βουνά και ποτάμια/Δόξα τω Θεώ που αυτή η γη έχει αναδείξει πολλούς σπουδαίους λόγιους»... «Καθ' όλη τη διάρκεια της Δυναστείας Λε/Η οικογένειά μας Χο έχει αναδείξει πολλούς σπουδαίους λόγιους».

Ταλαντούχος αλλά άτυχος στον έρωτα.

Το βιβλίο «Μουσική Ανθολογία» παρουσιάζει συνοπτικά ορισμένες πληροφορίες για την Ho Xuan Huong. Σύμφωνα με αυτό, η Ho Xuan Huong καταγόταν από το χωριό Quynh Doi, στην περιοχή Quynh Luu, στην επαρχία Nghe An. Αργότερα, έζησε στην περιοχή Khan Xuan, στο Ανόι . «Η ζωή της ήταν γεμάτη δυσκολίες στον έρωτα, γι' αυτό και η ποίησή της είναι έντονη, πικρή και έχει ένα μοναδικό ύφος», σύμφωνα με το «Πρόσωπα Βιετναμέζικων Γυναικών μέσα από Έγγραφα Han Nom».

Οι ημερομηνίες γέννησης και θανάτου της είναι άγνωστες. Είναι γνωστό μόνο ότι έζησε κάποια στιγμή μεταξύ των τελών του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα, που αντιστοιχεί στα τέλη της δυναστείας Le και στις αρχές της δυναστείας Nguyen. Στο βιβλίο του *Quoc Van Trich Diem* , ο ερευνητής Duong Quang Ham, όταν συζητούσε την ποιήτρια και την ποίησή της, δήλωσε ότι «ήταν μια ταλαντούχα συγγραφέας, πολύ επιδέξια στην ποίηση και τη λογοτεχνία. Δυστυχώς όμως, η μοίρα της ήταν ατυχής, η ζωή της ήταν γεμάτη δυσκολίες, επομένως η ποίηση και η πεζογραφία της που εξέφραζε τα συναισθήματά της ήταν είτε πικρές είτε επιπόλαιες».

Το έργο « Ποιήματα του Χο Σουάν Χουόνγκ », τυπώθηκε το 1967.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΤΡΑΝ ΝΤΙΝ ΜΠΑ

Ο λόγος που λέγεται ότι η Χο Σουάν Χουόνγκ είχε μια ταραγμένη ερωτική ζωή είναι επειδή είχε τρεις συζύγους, οι οποίοι πέθαναν όλοι νέοι. Πολλά ερευνητικά έγγραφα υποδηλώνουν ότι είχε δύο συζύγους, τον Τονγκ Κοκ και τον Νομάρχη του Βιν Τουόνγκ, αλλά ιστορικά αρχεία αναφέρουν και έναν τρίτο σύζυγο. Ο πρώτος σύζυγός της, ο Τονγκ Κοκ, πέθανε μετά από λίγα μόνο χρόνια γάμου. Αργότερα, η ποιήτρια παντρεύτηκε τον Νομάρχη του Βιν Τουόνγκ, αλλά κι αυτός πέθανε. Ο τελευταίος έρωτάς της ήταν με τον Αναπληρωτή Κυβερνήτη του Γεν Κουάνγκ, αλλά όπως αναφέρει το Εθνικό Ιστορικό Χρονικό , «Ο Αναπληρωτής Κυβερνήτης του Γεν Κουάνγκ καταδικάστηκε σε θάνατο για την αλαζονεία του να αρπάξει την περιουσία του λαού». Πραγματικά, αυτή είναι η περίπτωση μιας όμορφης γυναίκας με ατυχή μοίρα, που διέθετε ταλέντο αλλά δεν είχε το δικαίωμα να εκλέγεται.

Στην προσωπική της ζωή και την αγάπη της, εξέφραζε βαθιά στοργή και αφοσίωση στον σύζυγό της. Δάκρυα θλίψης είναι καθαρά ορατά στην ποίησή της, όπως στο ποίημα «Πένθος για τον Κυβερνήτη του Βιν Τουόνγκ» όταν ο άτυχος σύζυγός της απεβίωσε: «Είκοσι επτά μήνες περνούν αστραπιαία / Ω, εκατό χρόνια, Κυβερνήτη του Βιν Τουόνγκ!» Ταυτόχρονα, θρηνεί επίσης τη δεινή θέση των γυναικών, που παρομοιάζονται με αιωρούμενα ρυζογκοφρέτες ανάμεσα στα σκαμπανεβάσματα της ζωής, ειδικά όταν αναγκάζονται να αναλάβουν τον ρόλο της παλλακίδας , όπως απεικονίζεται στο ποίημα «Η μοίρα μιας ταπεινής παλλακίδας», βιώνοντας τη μοναξιά του να έχεις έναν σύζυγο: «Η μία είναι σκεπασμένη με μια ζεστή κουβέρτα, η άλλη κρυώνει / Καταραμένη αυτή η ζωή του να μοιράζεσαι έναν σύζυγο / Μια φορά το χρόνο, ίσως, ίσως όχι / Μία ή δύο φορές το μήνα, ίσως όχι», όπως αναφέρεται στην « Ιστορία της Όμορφης Γυναίκας ».

Το έργο «Giai Nhan Di Mac - Ο θρύλος και τα ποιήματα του Xuan Huong» (τόμοι 1 και 2) του Dong Chau Nguyen Huu Tien δημοσιεύτηκε το 1926.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΡΧΕΙΟ

Η ποίηση και η λογοτεχνία βρίσκονται σε ξεχωριστό σχολείο.

«Όσον αφορά την ποίηση και την πεζογραφία, ξεχώριζε ως μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Κάθε ποίημα έσφυζε από συναίσθημα: είτε ερωτικό είτε πικρό. Η χρήση της καθαρά ιδιωματικής γλώσσας ήταν επιδέξια, απεικονίζοντας ζωντανά κάθε σκηνή. Συχνά χρησιμοποιούσε ασυνήθιστες αλλά αρμονικές ομοιοκαταληξίες. Ήταν πραγματικά μια ιδιοφυΐα στην ιδιωματική ποίηση», κατέληξε ο καθηγητής Dương Quảng Hàm στο έργο του *Βιετναμέζικη Λογοτεχνία* . Σύμφωνα με το *Πρόσωπα Βιετναμέζικων Γυναικών Μέσα από Σινο-Βιετναμέζικα Έγγραφα *: «Τα ποιήματά της σώζονται στη συλλογή *Lưu Hương ký* και είναι διάσπαρτα σε πολλά βιβλία. Μπορεί να ειπωθεί ότι ήταν μια πολύ μοναδική γυναίκα ποιήτρια στο τέλος της ύστερης δυναστείας Lê. Έγραφε μόνο ιδιωματική ποίηση».

Στη «Συλλογή Εθνικής Ιστορίας », όταν αναφέρεται στον τρίτο σύζυγο της Χο Σουάν Χουόνγκ, τον αξιωματούχο Ταμ Χιεπ Γεν Κουάνγκ, το βιβλίο αναφέρει επίσης για την ποιήτρια: «η παλλακίδα του αξιωματούχου Ταμ Χιεπ Γεν Κουάνγκ εκείνη την εποχή, ονόματι Σουάν Χουόνγκ, ήταν έμπειρη στη λογοτεχνία και την πολιτική και επαινέθηκε από τον κόσμο ως «Ταλαντούχα Γυναίκα». Η λογοτεχνική της καριέρα ήταν αρκετά διαφορετική από των περισσότερων συγχρόνων της. Όταν αναφέρονται στην ποίησή της, οι άνθρωποι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν συνήθως τον όρο «Βασίλισσα της Ποίησης Νομ» για να περιγράψουν την ποιήτρια.

Σύμφωνα με την Ιστορία της Βιετναμέζικης Λογοτεχνίας του πρώτου μισού του 19ου αιώνα , τα θέματα στην ποίησή της πηγάζουν κυρίως από την πραγματική ζωή, «απαιτώντας το δικαίωμα στη ζωή για τους ανθρώπους, ιδιαίτερα τα δικαιώματα των γυναικών». Η μελέτη «Βιετναμέζες Γυναίκες Ανά τους Αιώνες » εκφράζει επίσης μια παρόμοια άποψη, τονίζοντας ότι στην κομφουκιανή κοινωνία, η θέση των γυναικών εξαρτιόταν από πολλές κοινωνικές έννοιες και θεσμούς. Η Χο Σουάν Χουόνγκ αντιπροσώπευε τη φωνή των γυναικών που διαμαρτύρονταν για τις αδικίες κατά του φύλου της, εξ ου και ο στίχος «Μακάρι να μπορούσα να αλλάξω τη μοίρα μου και να γίνω άντρας!» προέρχεται από τη θλιμμένη και αγανακτισμένη ψυχική κατάσταση της Χο Σουάν Χουόνγκ. Η σατιρική ποίηση είναι ένα αιχμηρό όπλο της ποιήτριας και είναι ιδιαίτερα μεταφορική. Από πολύ συνηθισμένες σκηνές και αντικείμενα, μπορεί ακόμα να προκαλέσει λογοτεχνικές εικόνες και συναισθήματα, όπως οι στίχοι «Έχετε βιώσει πραγματικά την άνοιξη;/Τα πασσάλους έχουν τραβηχτεί έξω, αφήνοντας κενές τρύπες» (από το ποίημα « Swinging» ), ή η υποβλητική εικόνα μέσω της βεντάλιας «Τα ροζ μάγουλα και τα πουδραρισμένα μάγουλα είναι γοητευτικά εξαιτίας αυτού/Ο Κύριος λατρεύει και ο Βασιλιάς αγαπά αυτό το ένα πράγμα» (από το ποίημα « Ωδή στη βεντάλια »). Κατά καιρούς, εκφράζει επίσης επανάσταση στη σκέψη της, θέλοντας να ξεφύγει από τους περιοριστικούς θεσμούς όταν λέει: «Απλώνω το χέρι μου για να δοκιμάσω το ύψος του ουρανού/Ανοίγω τα πόδια μου για να μετρήσω το μήκος της γης» ή «Μακάρι να μπορούσα να αλλάξω τη μοίρα μου και να είμαι άντρας/Τα ηρωικά μου κατορθώματα θα ήταν τόσο λίγα» (από το ποίημα « Επιγραφή στον Ναό Sam Nghi Dong »).

Οι μεταγενέστερες γενιές, θαυμάζοντας το ταλέντο της, έγραψαν ποιήματα θρηνώντας την απώλεια αυτής της ταλαντούχας γυναίκας, τα οποία καταγράφηκαν στο "Giai Nhan Di Mac" ( Η ιστορία της Xuan Huong) και περιελάμβαναν τους στίχους: "Στο Co Nguyet, η ιστορία της Xuan Huong παραμένει/Η μοίρα μιας όμορφης γυναίκας είναι πραγματικά σπαρακτική!/Κρίμα για το ταλέντο της και αηδία για τον έρωτά της!/Πώς μπορεί κανείς να αρχίσει να περιγράφει μια τέτοια τραγωδία;" (συνέχεια)

Πηγή: https://thanhnien.vn/tinh-tu-dat-viet-tieng-tho-cua-nu-tai-tu-xuan-huong-185251214204743018.htm