این داستان، ایمان به عشق به هموطنان را در دل می‌پروراند.

نماینده کنگره، خیو کانهاریث، با تأثر گفت که تا کوئه ویتنامی است، اما او به کامبوجی‌ها آموخت که چگونه زندگی و هموطنان خود را دوست داشته باشند.

پس از پیروزی در ۷ ژانویه ۱۹۷۹، روزی که پنوم پن آزاد شد، کامبوج از رژیم نسل‌کش کامپوچیای دموکراتیک تحت رهبری خمرهای سرخ به رهبری پل پوت رهایی یافت، خبرگزاری ویتنام (VNA) تیمی از کارشناسان را برای انجام یک مأموریت بین‌المللی جهت کمک به خبرگزاری ملی کامبوج SPK، که اکنون خبرگزاری کامبوج AKP است، تشکیل داد.

با روحیه «کمک به شما، کمک به خودتان است»، در طول بیش از یک دهه همکاری با کشور بتکده‌ها و برج‌ها به همراه ارتش داوطلب ویتنام، متخصصان VNA در SPK از زمان تأسیس، سهم مهمی در آموزش منابع انسانی، ارائه پشتیبانی فنی و حرفه‌ای، ایجاد ساختار سازمانی و اداره SPK داشته‌اند.

همانطور که سامدچ هنگ سامرین - رئیس افتخاری شورای عالی مشورتی پادشاه و رئیس افتخاری حزب مردم کامبوج (CPP) - در مصاحبه اخیر خود با خبرنگاران VNA در پنوم پن اظهار داشت، طی نزدیک به نیم قرن، رابطه نزدیک و دیرینه بین VNA و خبرگزاری ملی کامبوج به نمادی زنده از همبستگی و دوستی سنتی بین مردم دو کشور همسایه تبدیل شده است.

به مناسبت هشتادمین سالگرد تأسیس خبرگزاری ویتنام (VNA) (15 سپتامبر 1945 - 15 سپتامبر 2025)، VNA با احترام مجموعه‌ای از مقالات با موضوع «دوستی خبرگزاری ویتنام و کامبوج: داستان‌هایی که اکنون فقط روایت می‌شوند» را توسط گروهی از خبرنگاران دفتر VNA در پنوم پن، به همراه خاطرات افراد داخلی و شاهدان تاریخی در مورد داستان‌های مرتبط، و همچنین سفر ایجاد اعتماد در گذشته، که امروز پلی از دوستی بین دو خبرگزاری ملی و دو کشور همسایه ویتنام و کامبوج ایجاد کرده است، معرفی می‌کند.

به گفته روزنامه‌نگار فقید، دو فوئونگ، مدیر کل سابق و رئیس هیئت کارشناسی VNA در کامبوج (۱۹۷۹-۱۹۸۱)، در روزهای پس از آزادی کامبوج در اواخر دهه ۱۹۷۰، تشکیلات خبرگزاری ملی کامبوج (SPK) به خوبی آغاز به کار کرد.

از طرف ارتش ویتنام، هر پنج تیم خبرنگاری که ارتش داوطلب ویتنام را دنبال می‌کردند به پنوم پن بازگشتند و به کل گروه متخصص در SPK با مجموع بیش از ۱۰۰ نفر پیوستند.

VNA رسماً دفتر شعبه خود (که اکنون به یک شعبه دائمی تغییر یافته است) را در پنوم پن تأسیس کرد و اولین رئیس شعبه آقای تران هوو نانگ بود.

برای آماده‌سازی منابع انسانی بلندمدت برای خبرگزاری ملی جدید، رهبری SPK و VNA توافق کردند که کلاس‌های زبان ویتنامی را در شهر هوشی مین افتتاح کنند و افرادی را برای تحصیل در رشته رادیو در دانشگاه هانوی انتخاب کنند.

تکنسین‌های VNA به دوستان کامبوجی خود نحوه کار با تجهیزات پخش و دریافت را آموزش می‌دهند. (عکس: VNA)

آقای خیو کانهاریث - مشاور عالی مستقیم پادشاه، عضو مجلس ملی ، عضو کمیته مرکزی حزب مردم کامبوج (CPP)، وزیر سابق اطلاعات کامبوج - طی گفتگویی به مناسبت هشتادمین سالگرد تأسیس ارتش خلق کامبوج (VNA) (15 سپتامبر 1945 - 15 سپتامبر 2025)، «خاطرات بزرگی» از آن دوره تاریخی را با خبرنگاران VNA در پنوم پن در میان گذاشت.

به گفته نماینده مجلس، خیو کانهاریث، پس از آزادسازی پنوم پن در ژانویه ۱۹۷۹، کامبوج نیاز به جذب افرادی برای آموزش به عنوان کادر داشت.

«در آن زمان، مردم اجازه ورود به شهر را نداشتند، پنوم پن فقط پر از کادر بود، بنابراین بسیار خلوت بود. ما مجبور بودیم برای تبلیغ، بسیج مردم و پیدا کردن افرادی برای اعزام به آموزش، به میان مردم عادی برویم.»

پس از تلاش فراوان، SPK توانست بیش از ۳۰۰ نفر را در چروی چنگوار، حومه پنوم پن، بسیج و گرد هم آورد. با این حال، در روز افتتاحیه کلاس، کمتر از ۱۰۰ نفر برای تحصیل وارد پنوم پن شدند. مردم از اینکه توسط پل پوت فریب بخورند، می ترسیدند، بنابراین آنها را برای تحصیل فراخواندند و سپس مانند گذشته آنها را کشتند.

در آن شرایط، SPK مجبور شد افرادی را بسیج کند تا به منطقه بروند و در مکان‌های زیادی جستجو کنند تا ۱۲۸ دانشجو را برای دوره اول جمع‌آوری کنند.

پس از ۳ هفته مطالعه، دانش‌آموزان به یک اردوی علمی رفتند و در طول آن سفر، حادثه‌ای رخ داد که این تجربه باعث شد خیو کانهاریث، خبرنگار و روشنفکر جوان آن زمان، اعتقاد راسخی به ویتنام پیدا کند.

از راست به چپ: چای سا فون، مدیر کل SPK، معاون مدیر کل تران تان شوان، سرباز داوطلب (پسر رفیق تران تان شوان)، معاون رئیس هیئت کارشناسی تران هوو نانگ، مهندس ترونگ ویت کوانگ در ایستگاه رادیویی استقلال، 20 ژانویه 1979. (عکس: VNA)

به گفته یک مقام ارشد کامبوجی، در میان گروه دانشجویان در آن زمان، یک زن باردار بود که تمایل خود را برای عدم پیوستن به گروه در اردوی علمی ابراز کرد. طبق مقررات آن زمان، کسانی که به سفرهای کاری می‌رفتند، حق دریافت کمک غذایی را داشتند. اعضای باقی مانده گروه همگی معتقد بودند که اگر کسی به گروه نپیوندد، که به معنای کار نکردن بود، مانند دوران خمرهای سرخ، حق دریافت غذا و کمک غذایی را نخواهد داشت.

یک مقام ارشد حزب کمونیست چین احساسات خود را اینگونه به اشتراک گذاشت: «ما خمرها این را به یکدیگر گفته‌ایم. این نشان می‌دهد که اگرچه ما با پل پوت جنگیدیم، اما خودمان نیز همان طرز فکر و طرز تفکر پل پوت را داریم.»

با این حال، در آن زمان، یک متخصص ویتنامی، که اغلب تا کوئه (آقای کوئه) نامیده می‌شد، پا پیش گذاشت و مداخله کرد و پیشنهاد داد که زن باردار در دفتر بماند و کار کند.

در سخنرانی کارشناس ویتنامی، جمله‌ای وجود داشت که گزارشگر جوان، خیو کانهاریث، را که هنوز هم او را به یاد دارد، دوست دارد و به او احترام می‌گذارد، تحت تأثیر قرار داد. کارشناس تا کوئه گفت: «لطفاً به یاد داشته باشید، رفقا، در این زمان، هر زندگی جدیدی که در کامبوج متولد می‌شود بسیار ارزشمند است.»

با یادآوری آن داستان، نماینده مجلس، خیو کانهاریث، با احساسی سرشار از احساسات گفت که تا کوئه ویتنامی بود اما به کامبوجی‌ها آموخت که چگونه موجودات زنده و هموطنان خود را دوست داشته باشند.

در آن لحظه، اعضای گروه ناگهان فهمیدند که نباید این کار را می‌کردند، چرا که این طرز فکر پس از بیش از ۳ سال زندگی با پل پوت شکل گرفته بود که هر که کار نکند، غذا هم نخواهد داشت.

او به اشتراک گذاشت: «برای من شخصاً، این یک تجربه بود، درس بزرگی که هرگز فراموش نخواهم کرد. از آن درس، من به ویتنام ایمان دارم زیرا آنها به ما آموختند که هموطنان خود را دوست داشته باشیم.»

آقای خیو کانهاریث در دهه ۱۹۹۰ به عنوان اولین وزیر اطلاعات کامبوج خدمت کرد و سپس در پنج دوره آخر، از ۲۰۰۳ تا ۲۰۲۳، به خدمت در این سمت ادامه داد.

در روزهای اولیه آزادی کامبوج، تقریباً ۵۰ سال پیش، خیو کاناریث، مرد جوانی حدوداً بیست و چند ساله، خبرنگار روزنامه کامپوچیا بود. اگرچه او مستقیماً برای این آژانس کار نمی‌کرد، اما در ذهن خود، همیشه متخصصان VNA را از طریق بولتن‌های خبری روزانه SPK در آن زمان، به عنوان معلمان خود می‌دانست.

به گفته این مقام ارشد کامبوجی، در اولین روزهای روزنامه‌نگاری‌اش، SPK متخصصانی از VNA داشت که به او در ویرایش و انتشار اخبار روزانه کمک می‌کردند، بنابراین او اغلب منتظر می‌ماند تا اخبار SPK را تماشا کند تا آنچه را که برای بهبود مهارت‌های حرفه‌ای‌اش کم داشت، یاد بگیرد و مقایسه کند.

او به اشتراک گذاشت: «من نوشتن اخبار را به این روش یاد گرفتم، زیرا متخصصان روزنامه کامبوج عمدتاً به من یاد دادند که چگونه سرمقاله بنویسم و ​​​​چگونه روزنامه را ارائه دهم. بنابراین، متخصصان SPK مانند متخصصان خودم، مانند معلمان مستقیم من بودند.»

دوره آموزشی برای خبرنگاران و ویراستاران عکس برای خبرگزاری SPK که توسط VNA برگزار شد، ۱۹۸۱. (عکس: VNA)

مشاور عالی مستقیم پادشاه کامبوج در گفتگو با خبرنگاران VNA در پنوم پن، از حمایت و کمک متخصصان ویتنامی در SPK در دهه 1980 بسیار قدردانی کرد. وی گفت که در آن زمان، با وجود مشکلات فراوان، ویتنام همچنان مایل به حمایت از آموزش مقامات SPK بود و افرادی را برای آموزش 6 ماهه روزنامه نگاری انتخاب و اعزام می‌کرد.

به گفته این سیاستمدار کامبوجی، پس از بازگشت از دوره آموزشی که توسط VNA برگزار شده بود، دانشجویان SPK همگی به روزنامه‌نگاران خوبی در کامبوج تبدیل شدند. او تأکید کرد: «متخصصان ویتنامی نه تنها روزنامه‌نگاری را به ما آموختند، بلکه نحوه رفتار، ارتباط در محل کار، نحوه کار، برگزاری جلسات... به طور کلی، همه چیز را در دوره انقلابی اولیه کشورمان به ما آموختند.»

از این منظر، نماینده مجلس، خیو کانهاریث، انجمن روزنامه‌نگاران کامبوج (VNA) را با کسی که اولین بذرهای روزنامه‌نگاری کامبوج را کاشت، مقایسه کرد. او گفت که در آن زمان، سازمان‌ها و واحدهای زیادی در حمایت از روزنامه‌نگاری کامبوج مشارکت داشتند، اما نقش VNA مهم‌تر بود.

«آنها ما را برای آموزش به ویتنام فرستادند. آنها بذرها را کاشتند و اولین چارچوب مطبوعاتی را در کامبوج ایجاد کردند. بنابراین، همه ما سپاسگزاریم و هرگز آن تلاش‌ها و کمک‌های VNA را فراموش نخواهیم کرد.»/.

بخش اول: از خاطرات کارشناسان VNA در کامبوج...

درس ۳: و پل دوستی چی بوفا

(TTXVN/ویتنام+)

منبع: https://www.vietnamplus.vn/cau-chuyen-soe-niem-tin-de-yeu-thuong-dong-bao-post1062437.vnp