این کتاب که از صمیم قلب نوشته شده، زیبایی زنان ویتنامی را به تصویر می‌کشد.

«نشانه‌های به جا مانده در قلب» کتابی از دو نویسنده زن، وو مین هوآ و هو نگوین، درباره زنان بسیار معمولی در زندگی است، اما نشان‌هایی که از خود به جا می‌گذارند، بی‌سروصدا در قلب باقی می‌ماند.

دو نویسنده، وو مین هوآ و هو نگوین (از چپ به راست) در مراسم رونمایی کتاب.

این کتاب توسط انتشارات زنان ویتنام، به مناسبت روز زن ویتنامی در ۲۰ اکتبر منتشر شده است.

وو مین هوآ نویسنده‌ای آشنا برای خوانندگان است. او تعدادی کتاب برای زنان منتشر کرده است، از جمله زندگینامه «سفر مجردی»، کتاب مهارتی «طوفانی به نام سیزدهمین زودیاک» و «کونگ آن کونگ، تانگ آن ترو: خاطرات همراهی با کودکان در دوران بلوغ».

او سبک نوشتاری ساده‌ای دارد، اما در عین حال شوخ‌طبع، باهوش و صمیمی با خوانندگان است. به طور خاص، کتاب «کونگ آن کنگ، تروک آن تروک: خاطرات همراهی با کودکان در دوران بلوغ» توسط او و بر اساس تجربیات خودش در خانواده نوشته شده است و احساسات و تلاش‌های خودش را برای تغییر از درون و پذیرش هویت جنسیتی جدید فرزندش ثبت می‌کند.

شخصیت‌های کتاب «عشقی که در قلب مانده» همگی زن هستند، هر کسی که دو نویسنده در زندگی خود ملاقات کرده‌اند؛ اقوامی مانند مادر، عمه، خاله، خواهر، پسرعمو، همکار یا افرادی که تأثیر، احساس یا نشان خاصی از خود به جا گذاشته‌اند. کتابی که توسط دو زن درباره زنان نوشته شده است، برشی بسیار معمولی از زندگی درباره زنان معمولی است، اما هر کدام موانع و چالش‌های خاص خود را برای غلبه بر زندگی دارند و می‌توانند از منظری خاص، زنان «خارق‌العاده‌ای» باشند.

این کتاب، به گفته‌ی دو نویسنده، «برش‌های واقعی و احساسی، عشقی است که با تمام قلب دو زن، همچنین دو مادر، جمع‌آوری و ثبت شده است».

کتاب «عشقی که در قلب مانده» نوشته‌ی دو نویسنده، وو مین هوآ و هو نگوین (منتشر شده توسط انتشارات زنان ویتنامی).

وو مین هوآ، نویسنده، در مورد کتاب گفت که هیچ‌کدام از زنان کتاب کامل نیستند، هر کدام ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند، داستان‌هایشان گوشه‌هایی دارد که قلب نویسنده و دوستان او را تحت تأثیر قرار می‌دهد. آن‌ها زنانی از همه جا هستند، از شمال تا جنوب، در کوهستان، دریا، حتی خارج از کشور...

آن مادر، مادر شوهر، معلم مدرسه راهنمایی نویسنده است... او همچنین خواهر کوچکتر نویسنده است که از بی‌سوادی به پرستاری در آلمان رسید، دوست قدیمی که رویای پزشک شدن را محقق کرد... او همچنین دختری از گروه قومی ایکس-تینگ در سرزمین سرخ دونگ نای است که از فقر و خشونت خانگی فرار کرد، راهنمای تور شد و زیبایی‌های سرزمین مادری خود را به گردشگران سراسر جهان معرفی کرد...

سفر خلق این کتاب، سفری همراه با شانس و شگفتی بود، زمانی که دو نفر با حرفه‌ها و شغل‌های جداگانه «با هم برخورد کردند» و در صفحات نوشته با یکدیگر مرتبط شدند.

این دو نویسنده به اشتراک گذاشتند: «ما - وو مین هوا و هو نگوین - دو زنی که به نظر می‌رسید هیچ وجه مشترکی نداریم، اما وقتی نشستیم و درباره زنانی که زندگی‌مان را از سر گذرانده بودند صحبت کردیم، زمینه‌های مشترکی پیدا کردیم.»

آنها اعتراف می‌کنند که وو مین هوآ - ملقب به "مادر غرغرو" - فارغ‌التحصیل روزنامه‌نگاری و نویسنده کتاب‌هایی است که به واقعی‌ترین زوایای مادران مجرد می‌پردازد، مانند: "سفر مجردی" یا مستقیماً به داستان بزرگ کردن فرزندان با کتاب: "کانگ، کنگ را می‌خورد، تروک، تروک را می‌خورد". وو مین هوآ اغلب می‌خندد، شوخ‌طبع است و دوست دارد داستان‌های آشفته را به جملات پرانرژی و شوخ‌طبع تبدیل کند.

هوئه نگوین - ملقب به "کرم کتاب عاشق آشپزخانه" یک مهندس غذا و مربی سلامت است، لطیف همچون مه صبحگاهی و عمیق همچون یک غذای خانگی سرشار از عشق. هوئه نگوین کلماتی مانند انتخاب مواد اولیه را انتخاب می‌کند: با دقت، ظرافت و دقت.

«ما چند سال پیش از طریق فیس‌بوک با هم آشنا شدیم و رابطه‌مان مثل هر دوست آنلاین دیگری مبهم بود - گهگاه از هم خوشمان می‌آمد، و گاهی فقط یک سال تمام همدیگر را در یک استاتوس می‌دیدیم. بعد یک روز، هوئه زیر پست من کامنت گذاشت. دقیقاً یادم نمی‌آید آن کامنت چه بود، اما از آن به بعد، شروع کردیم به پیامک دادن، بعد زنگ زدن، و بعد... درباره کتاب‌ها بحث کردن» - این دو نویسنده این را به اشتراک گذاشتند.

«ما خواهرانی با دو شخصیت متفاوت هستیم، گاهی کیلومترها از هم دور، اما وقتی صحبت از کتاب، نوشتن و آنچه در قلب‌هایمان شعله می‌کشد می‌شود، در مختصات یکسانی به هم می‌رسیم: از ایده‌ها گرفته تا نحوه‌ی انتقال محتوا، هماهنگ. انگار یک نخ نامرئی دو روح بسیار متفاوت را به هم متصل می‌کند، فقط باید فرکانس مناسب را لمس کرد تا یکدیگر را درک کرد. و این‌گونه این کتاب آغاز می‌شود.» - وو مین هوا و هو نگوین گفتند.

این کتاب نه از یک طرح رسمی و نه از یک رویای بزرگ، بلکه از یک اشتیاق بسیار واقعی شروع شد - برای نوشتن چیزهایی که نمی‌توانیم با کلمات بیان کنیم. «زنانی که قلب ما را لمس کرده‌اند - چه مادر، خواهر، دوست یا غریبه‌هایی که از کنارمان گذشته‌اند و ردی از خود به جا گذاشته‌اند. برخی قلب ما را مانند خورشید صبح گرم می‌کنند، برخی ما را به گریه می‌اندازند، برخی فقط در سکوت آنجا هستند - اما حضور آنهاست که ما را از فروپاشی در ضعیف‌ترین لحظاتمان باز می‌دارد.» - این دو نویسنده به اشتراک گذاشتند.

نویسندگان گفتند که در این کتاب، آنها نتوانسته‌اند تمام زنانی را که زندگی‌شان را گذرانده‌اند، به تصویر بکشند، بلکه فقط برش‌های عمیق و داستان‌های ساده‌ای را انتخاب کرده‌اند، اما بخشی از خودشان را در آنها گنجانده‌اند.

این اولین کتاب این دو نویسنده زن است، اما همچنین آغاز سفر جدید دیگری است، زمانی که هر دو تأیید می‌کنند که همچنان یکدیگر را همراهی خواهند کرد. هو نگوین گفت که علاوه بر نوشتن درباره زنان، مطالب زیادی از دوران کودکی خود دارد و ایده نوشتن کتاب برای کودکان را در سر می‌پروراند.

پی وی

منبع: https://baohaiphong.vn/cuon-sach-viet-tu-trai-tim-khac-hoa-ve-dep-phu-nu-viet-nam-523978.html