در میان اصول حزب، سانترالیسم دموکراتیک، انتقاد از خود و انتقادپذیری، اصول بسیار اساسی در رهبری، سازماندهی و فعالیت‌های حزب هستند. با این حال، هنگامی که این اصول با انگیزه‌های شخصی و منافع گروهی عمل می‌کنند، مورد سوءاستفاده، سوءاستفاده، تحریف و به پوششی برای توجیه اشتباهات رهبران تبدیل می‌شوند...
وقتی «سانترالیسم» و «دموکراسی» از هم جدا می‌شوند
سانترالیسم دموکراتیک اصل اساسی سازمانی و ستون فقرات سازماندهی حزب سیاسی مارکسیستی است. رئیس جمهور هوشی مین اغلب این اصل را سانترالیسم دموکراتیک می‌نامید، با این مفهوم که عنصر دموکراتیک را در کنار عنصر تمرکز، مورد تأکید و ترویج قرار می‌دهد. او به روشنی بیان کرد: «تمام اعضای حزب، تمام سطوح و سازمان‌ها طبق یک اصل خاص متحد هستند. آن اصل، سانترالیسم دموکراتیک است.» او به روشنی بیان کرد که این اصل رهبری، بالاترین اصل سازمانی، رژیم رهبری حزب است.
می‌توان مشاهده کرد که اصل مرکزیت دموکراتیک، ویژگی اصلی را نشان می‌دهد و معنای تعیین‌کننده‌ای برای کیفیت و اثربخشی رهبری، سازماندهی و فعالیت‌های حزب دارد. با این حال، در واقعیت، بسیاری از موارد نقض نظم حزبی و قانون ایالتی در دوران اخیر مربوط به اجرا و اعمال این اصل است.
طبق داده‌های کمیسیون بازرسی مرکزی ، در طول دوره دوازدهم کنگره، کمیته‌های حزبی و کمیته‌های بازرسی در تمام سطوح، طبق اختیارات خود، بسیاری از سازمان‌ها، کادرها و اعضای حزب را که نشانه‌هایی از نقض نظم حزبی در بسیاری از استان‌ها، شهرها، آژانس‌ها و واحدهای سراسر کشور داشتند، کشف و با آنها برخورد کردند. به طور خاص، ۲۱۴ سازمان حزبی به دلیل نقض اصول مرکزیت دموکراتیک مورد برخورد قرار گرفتند که ۲۴.۶٪ از تعداد سازمان‌های حزبی مشمول اقدامات انضباطی را تشکیل می‌دهد؛ ۳۹۴۳ مورد از اعضای حزب به دلیل نقض اصول مرکزیت دموکراتیک مورد برخورد انضباطی قرار گرفتند که ۷.۱٪ از کل اعضای حزب مشمول اقدامات انضباطی را تشکیل می‌دهد. اکثر تخلفات منجر به عواقب بسیار جدی، به ویژه جدی ناشی از نقض اصول مرکزیت دموکراتیک، شده است.
نکته قابل ذکر در اینجا این است که اصل مرکزیت دموکراتیک، چه در منشور حزب و چه در بسیاری از دستورالعمل‌های اجرایی خاص حزب، به شدت تثبیت و تنظیم شده است، اما چرا هنوز هم تحریف و مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد و برای سرپوش گذاشتن بر تصمیمات اشتباه رهبران مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد؟ پاسخ در اینجا به درک و عملکرد این اصل برمی‌گردد.
باید تأکید کرد که اصل سانترالیسم دموکراتیک، یک اصل واحد است که سازماندهی و عملکرد حزب را تنظیم می‌کند، که در آن سانترالیسم باید مبتنی بر دموکراسی باشد، دموکراسی باید با سانترالیسم همراه باشد؛ اعضای حزب در حقوق و مسئولیت‌ها برابر هستند؛ نهادهای رهبری حزب از طریق انتخابات تأسیس می‌شوند؛ قطعنامه‌های حزب با اکثریت تصویب می‌شوند؛ اقلیت تابع اکثریت است؛ سازمان‌های حزبی سطح پایین‌تر تابع سازمان‌های حزبی سطح بالاتر هستند؛ اعضای حزب باید از قطعنامه‌های حزب پیروی کنند... تا اطمینان حاصل شود که حزب یک سازمان منسجم، با وحدت اراده و عمل و انضباط دقیق است.
در اصل سانترالیسم دموکراتیک، سانترالیسم و دموکراسی یکدیگر را تعیین می‌کنند. سانترالیسم بدون دموکراسی به سانترالیسم بوروکراتیک، اقتدارگرایی و دیکتاتوری تبدیل خواهد شد؛ و دموکراسی بدون سانترالیسم به حالت دموکراسی بی‌نظم و آشفته سقوط خواهد کرد.
اصل سانترالیسم دموکراتیک، رژیم کاری و تصمیم‌گیری حزب را تنظیم می‌کند. اگر در رژیم رهبری، رهبر آزاد است که تصمیم بگیرد و مسئول تصمیمات خود باشد، در حزب، رئیس کمیته حزب باید از رژیم رهبری جمعی پیروی کند، تصمیمات رهبری باید توسط اکثریت مورد بحث و تصمیم‌گیری قرار گیرد. اخیراً، بسیاری از رهبران و مدیرانی که روسای کمیته‌های حزبی نیز هستند، اصل سانترالیسم دموکراتیک را در این زمینه نقض کرده‌اند، تحمیل، فقدان دموکراسی در رهبری و هدایت، عدم بحث و مشورت در رهبری جمعی، که منجر به تصمیماتی می‌شود که مطابق با مقررات نیستند، از اختیارات تجاوز می‌کنند، اصل رهبری جمعی، مقررات کاری کمیته حزب را نقض می‌کنند، باعث ضررهای اقتصادی هنگفت می‌شوند، بر وضعیت سیاسی و اجتماعی و اعتبار حزب تأثیر منفی می‌گذارند. بنابراین، در آژانس‌ها، واحدها و مناطقی که رهبر هر دو نقش رئیس آژانس و رئیس کمیته حزب را بر عهده دارد، اگر اصول را به طور کامل درک نکند و اگر کنترل و مهار جمعی وجود نداشته باشد، نقض اصل سانترالیسم دموکراتیک بسیار آسان است.
نگذارید سازمان‌های حزبی به ابزاری برای تخلفات تبدیل شوند. عکس از: VNA
اصل مرکزیت دموکراتیک تصریح می‌کند که سازمان‌های حزبی در تمام سطوح، در مورد مسائل مربوط به اختیارات خود تصمیم‌گیری می‌کنند، اما مجاز نیستند به نام سازمان حزبی، قطعنامه‌هایی صادر کنند که مغایر با اصول، سیاست‌ها و دستورالعمل‌های حزب، سیاست‌ها و قوانین کشور و قطعنامه‌های سطوح بالاتر باشد. اخیراً، بسیاری از کمیته‌های حزبی در تمام سطوح، این آیین‌نامه را نقض کرده‌اند.
در سازمان‌های حزبیِ متخلف، رهبران به اصول پایبند نیستند، فاقد بحث دموکراتیک هستند و نظرات شخصی و ذهنی خود را تحمیل می‌کنند. دموکراسی به یک امر تشریفاتی، ظاهری و صرفاً یک نمای بیرونی تبدیل می‌شود، در حالی که محتوای داخلی توسط برخی افراد، به ویژه رهبران، کنترل، دستکاری، اجبار و حتی تهدید می‌شود تا جمع را مجبور به پیروی از اراده خود کنند. بسیاری از افراد در سازمان‌های حزبی، تمرکز خود را به شیوه چاپلوسی، «دنبال کردن آتش برای خوردن ته مانده آن»، بدون توجه به اصول، نشان می‌دهند. دموکراسی به طور نادرست اداره می‌شود و تمرکز «شخصی‌سازی» می‌شود. بنابراین، به نظرات کادرها و اعضای حزب گوش داده نمی‌شود، برای پذیرش در نظر گرفته نمی‌شود و حتی درخواست نظرات نادیده گرفته می‌شود، در نتیجه از نقض قانون جلوگیری نمی‌شود.
پروفسور دکتر نگوین هوو خین، معاون سابق مدیر آکادمی ملی مدیریت دولتی، گفت که جوهره اصل مرکزیت دموکراتیک، در نظر گرفتن نظر اکثریت برای تصمیم‌گیری است. نقض‌های اخیر اصل مرکزیت دموکراتیک توسط رهبران فردی به دلیل اشتباهات در رویه‌های دموکراتیک، دموکراسی رسمی و بوروکراسی است. برخی از رهبران سبک مدیریتی دارند که بر اقتدار تمرکز دارد و باعث می‌شود زیردستان از نظرات بترسند.
در بسیاری از جاها، رهبران از ترفندها و روش‌های زیادی برای مجبور کردن جمع به اتخاذ تصمیماتی با ماهیت شخصی و منافع گروهی استفاده کرده‌اند. این ترفندها و روش‌ها اغلب شامل ارائه اطلاعات نادرست، هدایت دیگران به پیروی از اراده خود، وعده دادن، الزام به رعایت منافع خاص یا استفاده از نفوذ و قدرت برای تحت فشار قرار دادن دیگران برای حمایت یا "سکوت به معنای رضایت" است... رفیق ترونگ تی مای، عضو دفتر سیاسی، عضو دائمی دبیرخانه، رئیس کمیته مرکزی سازمان، زمانی تأکید کرد که: "اخیراً، ما تعدادی از سازمان‌های حزبی را تنبیه کردیم که اساساً اصل مرکزیت دموکراتیک را نقض می‌کند. استفاده از اراده رهبر برای تحمیل سلیقه‌ای، به دموکراسی احترام نمی‌گذارد."
در این مورد، اصل مرکزیت دموکراتیک به یک ظاهرسازی تبدیل می‌شود. اراده و منافع فردی توسط «پوشش» جمعی محافظت می‌شود. به همین دلیل است که اگرچه رویه‌های رسمی به درستی دنبال می‌شوند، نتایج هنوز اشتباه و عواقب غیرقابل پیش‌بینی هستند...
«کلاه گوش»
در واقع، بسیاری از تخلفات، حتی تخلفات بلندمدت توسط گروه‌ها و افراد، به ویژه توسط رهبران، به سرعت کشف و رسیدگی نمی‌شوند. در آنجا، توده‌ها می‌دانند، کادرها و اعضای حزب می‌دانند اما جرات نمی‌کنند، نمی‌خواهند یا نمی‌توانند اظهار نظر کنند و مجبورند بپذیرند که «گوش‌هایشان را بسته نگه دارند». این وضعیت ناشی از درک و اجرای اصل انتقاد از خود و انتقاد است - سلاحی مؤثر برای تضمین وجود و توسعه حزب.
با بازگشت به تخلفات اخیر که به نتیجه رسیده و رسیدگی شده‌اند، نشان می‌دهد که بسیاری از کادرها، اعضای حزب، از جمله رهبران عالی‌رتبه، در مدت زمان طولانی مرتکب تخلفات جدی زیادی شده‌اند. موارد اصلی عبارتند از: عدم مسئولیت‌پذیری، رهبری، هدایت، بازرسی و نظارت سهل‌انگارانه که منجر به خسارات زیادی به دارایی‌های دولتی شده است؛ از دست دادن همبستگی داخلی؛ نقض مقررات مربوط به کار پرسنلی، مدیریت سرمایه‌گذاری، ساخت و ساز، استفاده از زمین، امور مالی و دارایی‌ها؛ فساد... یا تخلفات ناشی از اقتدارگرایی، مردسالاری، مشارکت در شرارت‌های اجتماعی، نقض مقررات مربوط به آنچه اعضای حزب مجاز به انجام آن نیستند... نمی‌توان گفت که این تخلفات برای کادرها، اعضای حزب، توده‌ها، رفقا و همکاران در آن آژانس یا واحد ناشناخته است، اما به دلیل روحیه ضعیف مبارزه، انتقاد و انتقاد از خود در جمع و هر فرد و عدم صراحت در ارائه نظرات و انتقادات، تخلفات رهبران فرصت بیشتری برای "عمل آزادانه" پیدا می‌کند و جدی‌تر و طولانی‌تر می‌شود.
به گفته دکتر نگوین ترونگ فوک، دانشیار و مدیر سابق موسسه تاریخ حزب (آکادمی ملی سیاست هوشی مین)، تخلفات جمعی همچنین نشان می‌دهد که اجرای دموکراسی در سازمان‌های حزبی، حتی به صورت رسمی، خوب نیست و منجر به این می‌شود که کادرها و اعضای حزب جرأت دفاع از حق و مبارزه با باطل را نداشته باشند. این فقدان دموکراسی و مبارزه است که سازمان‌های حزبی را فلج کرده است.
انتقاد و خودانتقادی در تمام سطوح کمیته‌ها و سازمان‌های حزبی بی‌اثر و حتی بی‌اثر است و از رهبران و رؤسای کلیدی ناشی می‌شود که نمونه و پذیرا نیستند و حتی از اصول انتقاد و خودانتقادی برای بی‌اعتبار کردن دیگران یا تشکیل گروه‌ها، ایجاد «دار و دسته» و سرکوب افراد صادق سوءاستفاده می‌کنند. در درون، بسیاری از مردم محترم هستند، از درگیری می‌ترسند و از جنگیدن «اجتناب» می‌کنند، بنابراین روحیه انتقاد و خودانتقادی از بین می‌رود یا فلج می‌شود. برخی افراد بسیار مشتاق انتقاد هستند، اما وقتی صحبت از انتقاد از خود می‌شود، از آن اجتناب می‌کنند یا آن را سرسری انجام می‌دهند. همچنین پدیده چاپلوسی و نوازش یکدیگر در انتقاد وجود دارد. ماهیت اصول انتقاد و خودانتقادی تحریف شده است.
در رابطه با این موضوع، دکتر نگوین تی تائو، از آکادمی سیاسی منطقه‌ای شماره ۲، به این واقعیت اشاره کرد که در بسیاری از نقاط، رهبران به نظرات اعضای حزب احترام نمی‌گذارند و به آنها گوش نمی‌دهند، علیه نظرات اقلیت‌هایی که مخالف سیاست‌های رهبران هستند تبعیض قائل می‌شوند و آنها را سرکوب می‌کنند، که منجر به بی‌تفاوتی، بی‌تفاوتی و اکراه در ابراز نظرات می‌شود...
در اینجا، همچنین لازم است بر نقش هسته حزب در اجرای اصول حزب به طور کلی، انتقاد از خود و انتقاد به طور خاص، برای پیشگیری، شناسایی و مبارزه با تخلفات تأکید شود. رئیس جمهور هوشی مین گفت: "هسته حزب ریشه حزب است"، "هسته حزب دژ مبارزه حزب در میان توده‌ها است"، "هسته‌های قوی حزب به معنای یک حزب قوی است"... اعضای حزب، صرف نظر از موقعیت خود، در یک هسته حزبی خاص فعالیت می‌کنند. بنابراین، اگر هسته حزبی واقعاً قوی باشد، اصول را قاطعانه اجرا کند و روحیه مبارزاتی خوبی داشته باشد، مطمئناً هیچ سوءاستفاده فردی از قدرت که منجر به تخلفات جدی و طولانی مدت شود، وجود نخواهد داشت.
با این حال، در واقعیت، تخلفات بسیاری از رهبران در «ریشه‌ها»، در «دژهای حزب» کشف یا «نامگذاری» نمی‌شوند. کادرهایی که به طور غیرطبیعی با عمارت‌ها، ماشین‌های سوپراسپرت ثروتمند می‌شوند یا به سرعت و به طور گسترده فرزندان و بستگان خود را در سازمان‌های عمومی یا مظاهر نقض اصول، سبک‌های خودسرانه و مردسالارانه منصوب می‌کنند... هسته‌های حزبی و اعضای حزب در آنجا نمی‌توانند از این موضوع بی‌اطلاع باشند. با این حال، در فعالیت‌ها، اصول حزبی به راحتی گرفته نمی‌شوند، جدی و مؤثر اجرا نمی‌شوند. اعضای حزب در هسته‌های حزبی به روابط، منافع یا ایده جستجوی امنیت وابسته هستند، هر فرد کار خود را انجام می‌دهد، که منجر به عدم محافظت از حق، عدم مبارزه با باطل و اتحاد برای پیروی از باطل می‌شود... نتیجه این است که متخلفان «چهره کثیفی دارند اما آن را نمی‌بینند» یا «یک اشتباه کوچک به یک مشکل بزرگ تبدیل می‌شود»، حتی سازمان را به راحتی نادیده می‌گیرند، بیشتر و بیشتر شایع می‌شوند و هسته حزبی و سازمان حزبی را به یک جبهه، ابزاری برای تخلفات تبدیل می‌کنند.
کار بازرسی و نظارت به موقع انجام نمی‌شود.
در دوران اخیر، اگرچه کار بازرسی، نظارت و انضباط حزب شاهد نوآوری‌ها و پیشرفت‌های بسیاری در پیشگیری و مبارزه با فساد و منفی‌بافی بوده است، اما به طور کلی هنوز الزامات و وظایف را در شرایط جدید به طور کامل برآورده نکرده است؛ کیفیت و کارایی در همه سطوح ناهموار است و خودبازرسی و نظارت هنوز محدودیت‌های زیادی دارد.
سازمان‌های بازرسی و نظارت در برخی مکان‌ها و در برخی مواقع، روحیه و مسئولیت‌پذیری را در تدوین برنامه‌ها، طرح‌ها و محتوای بازرسی، شناسایی موارد ضعیف و برجسته، به ویژه تشخیص نشانه‌های تخلفات برای جلوگیری به موقع از آنها، به طور کامل ارتقا نداده‌اند. در بازرسی و نظارت در برخی مکان‌ها، هنوز هم تمکین، اجتناب، ترس از برخورد، عدم صحبت صریح، نگفتن حقیقت، حتی لاپوشانی و چشم‌پوشی از تخلفات، عدم تکیه بر مردم برای گوش دادن به بازخورد تخلفات و کاستی‌های کادرها و اعضای حزب وجود دارد... این یک واقعیت است که در بسیاری از موارد، اگرچه نشانه‌هایی از تخلفات وجود داشته، اما محکومیت‌هایی نیز صورت گرفته است، اما از آنجا که کار بازرسی حزب به سرعت و قاطعانه انجام نشده است، به افرادی که تخلف کرده‌اند، اهرم فشار بیشتری داده شده و آنها بیشتر در تخلفات غرق می‌شوند و عواقب جدی‌تری را به همراه دارند.
سیزدهمین کنگره حزب خاطرنشان کرد: بازرسی و نظارت بر اجرای تعدادی از قطعنامه‌های حزب منظم نیست. کار بازرسی در برخی نقاط فاقد تمرکز و نکات کلیدی است...؛ بسیاری از سازمان‌های حزبی و اعضای حزب مرتکب تخلفاتی شده‌اند اما به موقع کشف نشده‌اند.
اینها دلایلی هستند که برخی از سازمان‌های حزبی تقریباً فلج شده‌اند و به پوشش و ابزاری برای خلافکاری تبدیل شده‌اند. بنابراین، لازم است درمانی برای درمان این بیماری بسیار خطرناک که در بالا ذکر شد، پیدا شود.
(ادامه)
Ta Ngoc (بر اساس qdnd.vn)
منبع
نظر (0)