نویسندگان جوان از سال ۱۹۷۵ چه دغدغه‌هایی در مورد ادبیات ویتنام دارند؟

در ۱۵ نوامبر، در هانوی، انجمن نویسندگان ویتنام نشستی با عنوان «۵۰ سال ادبیات ویتنام از سال ۱۹۷۵: دیدگاه‌های نویسندگان جوان» برگزار کرد. این نشست با حضور بسیاری از نویسندگان جوان و نویسندگان نسل قبل برگزار شد.

شاعر نگوین کوانگ تیو، رئیس انجمن نویسندگان ویتنام، گفت که پیش از سمینار «۵۰ سال ادبیات ویتنام از سال ۱۹۷۵: دیدگاه‌های نویسندگان جوان»، انجمن نویسندگان ویتنام سه سمینار درباره ادبیات ویتنام از سال ۱۹۷۵ تاکنون برگزار کرده است و در این سمینارها خلاصه‌ای از دستاوردها و موانع توسعه ادبیات ویتنام ارائه شده است.

در این بحث، کمیته سازماندهی امیدوار است که نویسندگان جوان، اعم از عضو، غیر عضو و غیر عضو انجمن نویسندگان ویتنام، دیدگاه‌ها، ارزیابی‌ها و سوالات خود را در مورد ۵۰ سال گذشته ادبیات، در مورد نویسندگان و آثاری که سال‌ها قبل از تولدشان پدید آمده‌اند، ارائه دهند. به گفته رئیس انجمن نویسندگان ویتنام، این بسیار مهم است زیرا نویسندگان جوان آینده ادبیات ویتنام هستند.

شاعر نگوین کوانگ تیو، رئیس انجمن نویسندگان ویتنام، ابراز تمایل کرد که به نظرات صریح نویسندگان جوان درباره ادبیات ویتنام در ۵۰ سال گذشته گوش فرا دهد.

شاعر هو ویت، رئیس کمیته نویسندگان جوان انجمن نویسندگان ویتنام، همچنین گفت که کل این بحث برای نویسندگان جوان است. شاعر هو ویت با دعوت از نویسندگان جوان برای صحبت صریح و صادقانه در مورد افکار خود، ابراز امیدواری کرد که از طریق این بحث، انجمن نویسندگان ویتنام ارزیابی‌های بیشتری از ۵۰ سال گذشته ادبیات داشته باشد و از این طریق به جوانان کمک کند تا در سال‌های آینده در مورد ادبیات فکر کنند، برنامه‌ریزی کنند و عمل کنند و گام‌های بزرگ مردم ویتنام را قبل از مرحله‌ای جدید در عصری جدید همراهی کنند.

در طول بحث و از طریق ارائه‌ها، بسیاری از نویسندگان و مؤلفان جوان درباره ادبیات ویتنام در گذشته، حال و آینده بحث و گفتگو کردند و مسائل بسیاری را مطرح نمودند.

شاعر هو ویت، رئیس کمیته نویسندگان جوان، بحث را رهبری کرد.

نویسنده فونگ تی هونگ لی، با ابراز قدردانی از به ارث بردن ادبیاتی غنی، با نام‌های مشهور در ادبیات ویتنامی، نگرانی‌های نویسندگان جوان امروز را در ادامه مسیر ادبی نسل قبل به اشتراک گذاشت. این نویسنده جوان قومی تای همچنین گفت که در حال حاضر، نویسندگان نسل او در چهارراه تغییرات بسیاری قرار دارند. آنها با موانعی روبرو هستند که باید حل شوند، مانند تکرار آسان انتخاب موضوع و افتادن در کلیشه‌ها؛ همچنان فرصت‌های کمی برای انتشار آثار، فرصت‌های کم برای شرکت در انجمن‌های دانشگاهی و تقریباً هیچ محیطی برای انتقاد هنگام نوشتن درباره اقلیت‌های قومی؛ به راحتی در مورد ارزش خلاقانه خود دچار توهم شدن؛ به راحتی از تعریف و تمجیدها، تعداد اشتراک‌گذاری‌ها در شبکه‌های اجتماعی یا ستایش‌های متقابل راضی شدن...

این بحث با مشارکت پرشور بسیاری از نویسندگان جوان و نویسندگان نسل قبل روبرو شد.

نویسنده نگوین هوانگ دیو توی، نسبت به دستاوردهای ادبی ۵۰ سال گذشته ابراز خوش‌بینی کرد و گفت که به عنوان ویراستار یک انتشارات بزرگ، که سال‌ها کار کرده و سالانه پانصد تا هفتصد نسخه خطی دریافت می‌کند، متوجه شده است که: با وجود تهاجم فرهنگ سمعی و بصری، جوانان هنوز هم اشتیاق زیادی برای نویسنده شدن دارند، این نیاز به خلاقیت و لذت داستان‌سرایی است. با این حال، نویسندگان جوان علاوه بر قدرت درونی خود، به حمایت عملی در زمینه نشر، تبلیغ داخلی و ترجمه به خارج از کشور نیاز دارند.

نویسنده، لو کوانگ ترانگ، با نگاهی به ۵۰ سال ادبیات ویتنام، ابراز افتخار کرد و در عین حال مسئولیت نویسندگان جوان را به رسمیت شناخت. با این حال، این نویسنده همچنین گفت که برای اینکه نویسندگان جوان بتوانند «زندگی کنند، بنویسند و فراتر بروند»، به یک استراتژی ملی برای تبلیغ ادبیات ویتنام در جهان ، مرتبط با سینما، گردشگری، تئاتر و هنرهای تجسمی، نیاز داریم. ما باید از طریق صندوق‌های خلاق، برنامه‌های ترجمه، اردوهای نویسندگی گسترده و انجمن‌های تبادل بین‌المللی، فرصت‌های بیشتری به نویسندگان جوان بدهیم. ما باید آموزش نویسندگی و نقد را نوآوری کنیم - نه فقط آموزش نحوه نوشتن جملات صحیح، بلکه کمک به جوانان برای یافتن صدای خود، روش تفکر خود و روش داستان‌سرایی خود...

منبع: https://cand.com.vn/Chuyen-dong-van-hoa/nguoi-viet-van-tre-ban-khoan-gi-ve-van-hoc-viet-nam-tu-sau-1975--i788160/