کاربرد فناوری جدید برای شناسایی تخلفات در صنعت ماهیگیری

تخمین زده می‌شود که شیلات جهان ۲۷ میلیون نفر را استخدام می‌کند. این کارگران، که عمدتاً از کشورهای در حال توسعه هستند، شرایط کاری دشوار را با حداقل دستمزد می‌پذیرند. مهاجران اغلب حتی از حداقل دستمزد نیز محروم هستند و در معرض خشونت جسمی و روانی قرار دارند.

در سال ۲۰۱۶، خبرگزاری بین‌المللی آسوشیتدپرس، وسعت برده‌داری مدرن و نقض حقوق بشر در دریا را فاش کرد. یک تحقیق ۱۸ ماهه منجر به آزادی ۲۰۰۰ «برده» در جنوب شرقی آسیا شد که برخی از آنها در قفس نگهداری می‌شدند و به طور معمول شکنجه می‌شدند.

از آن زمان، سازمان‌های دولتی، تجاری و غیردولتی در سراسر جهان برای مهار جرم در این حوزه به یکدیگر پیوسته‌اند. امروزه، فناوری‌های مدرن نقش محوری در شناسایی متخلفان ایفا می‌کنند.

کاربردهای جدید فناوری، تخلفات در صنعت ماهیگیری را شناسایی می‌کنند.

موقعیت‌یابی GPS و فرستنده-گیرنده روی برد

سازمان غیرانتفاعی اسکای‌تروث از تحقیقات آسوشیتدپرس در مورد «برده‌داری در دریا» حمایت کرد. فناوری این سازمان مبتنی بر سیستم شناسایی خودکار (AIS) است، یک سیستم نظارتی که بر روی تمام کشتی‌های مسافربری بالای ۳۰۰ تن که در سطح بین‌المللی سفر می‌کنند و کشتی‌های باری بالای ۵۰۰ تن نصب شده است.

امروزه، بیش از ۲۰۰۰۰۰ کشتی به طور منظم موقعیت مکانی خود را از طریق فرستنده‌ها - سیگنال‌های رادیویی - اعلام می‌کنند. در سال ۲۰۱۶، اسکای‌تروث پلتفرم Global Fishing Watch را راه‌اندازی کرد - وب‌سایتی که سیگنال‌های فرستنده را ردیابی می‌کند تا اولین نقشه جهانی ماهیگیری تجاری جهان را ایجاد کند. Global Fishing Watch رایگان و در دسترس همه است.

این پلتفرم با تجزیه و تحلیل اطلاعات AIS - اساساً داده‌های GPS در مورد موقعیت مکانی یک کشتی - کار می‌کند. کاربران می‌توانند نحوه و مکان حرکت یک کشتی را بیاموزند، مدت زمان حضور آن در دریا را تعیین کنند و اینکه آیا اطلاعاتی در مورد خود ارسال می‌کند یا خیر - به این معنی که آیا این یک ارتباط شفاف در صنعت ماهیگیری است یا خیر. اگر داده‌ای وجود نداشته باشد یا داده‌های مشکوکی ظاهر شود، ناظران مکانیسم‌هایی را برای بررسی کشتی فعال می‌کنند.

نظارت ماهواره‌ای و هوش مصنوعی

حتی قبل از اینکه ابزارهای ماهواره‌ای به طور گسترده در دسترس قرار گیرند، والری فارابی، فعال و ناظر قاچاق انسان، اقدامات دادگاه را از طریق منابع آزاد و گزارش‌های سازمان‌های غیردولتی پیگیری می‌کرد. او مرتباً اخبار رسانه‌های جنوب شرقی آسیا را برای یافتن اخبار نقض حقوق بشر در دریا بررسی می‌کرد. والری فارابی گفت: «من به دنبال قایق‌هایی می‌گشتم که بیش از حد فعالیت می‌کردند، در نزدیکی مناطق حفاظت‌شده یا مناطقی که قرار نبود در آنها باشند، ماهیگیری می‌کردند.»

والری فارابی این ویژگی‌ها را مکرراً در کشتی‌هایی که متهم به کار اجباری و ماهیگیری غیرقانونی هستند، مشاهده می‌کند، جایی که کارگران اغلب آسیب‌پذیر و ناامید از کار برای تأمین معاش خانواده‌هایشان هستند.

در آن زمان، گوین مک‌دونالد، دانشمند داده در دانشگاه کالیفرنیا، نیز در حال بررسی رفتار مشکوک چنین کشتی‌های ماهیگیری بود. او متوجه شد که کشتی‌های ماهیگیری در مناطق دورافتاده به طرز مشکوکی مبالغ هنگفتی پول به دست می‌آورند.

گوین مک‌دونالد می‌گوید: «با توجه به نوع کالاهایی که صید می‌کنند، میزان حقوقی که به خدمه خود می‌دهند و میزان فعالیتشان، بعید است که بتوانند اینقدر درآمد داشته باشند.» او حدس می‌زند که کار اجباری همان چیزی است که به این کشتی‌ها اجازه می‌دهد با هزینه کم وارد مناطق ماهیگیری جدید شوند، زیرا مسیرهای ماهیگیری ساحلی خالی شده‌اند و چیزی برای صید در آنجا باقی نمانده است.

والری فارابی به گوین مک‌دونالد کمک کرد تا قایق‌هایی را که به دلیل نقض حقوق بشر توقیف شده بودند، شناسایی کند. گوین مک‌دونالد با تجزیه و تحلیل رفتار ۲۳ کشتی در پایگاه داده سازمان دیده‌بان جهانی ماهیگیری، ۲۷ نوع رفتار مجرمانه مختلف را شناسایی کرد. به عنوان مثال، چنین کشتی‌هایی زمان بیشتری را نسبت به سایرین در دریا می‌گذراندند، از موتورهای قدرتمندتری استفاده می‌کردند، از بنادر اجتناب می‌کردند، مدت طولانی‌تری ماهیگیری می‌کردند و سفرهای دریایی کمتری انجام می‌دادند. مدت زمان بدون سیگنال AIS از این کشتی‌ها نیز خارج از حد معمول بود.

گاوین مک‌دونالد سپس از مدل‌سازی پیش‌بینی‌کننده برای شناسایی الگوها در داده‌ها و یادگیری ماشینی برای یافتن سایر مجرمان دریایی استفاده کرد. او رفتارهای خطرناکی را در ۲۶٪ از ۱۶۰۰۰ کشتی ماهیگیری موجود در پایگاه داده Global Fishing Watch یافت. این کشتی‌ها بین ۵۷۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰ کارگر را استخدام می‌کنند که بسیاری از آنها ممکن است قربانی کار اجباری باشند.

تصاویر ماهواره‌ای

پل آلن، یک قایقران مشتاق و عاشق اقیانوس، میلیاردر نیکوکار و کارآفرین، سال‌هاست که به مسائل پیچیده دریایی می‌پردازد. برنامه Vulcan Skylight او با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای، کشتی‌های "تاریک" را که سیگنال‌های AIS ارسال نمی‌کنند، شناسایی می‌کند. این تصاویر، قایق‌های ماهیگیری را در نزدیکی ذخایر دریایی یا اشیاء در حال سوخت‌گیری قایق‌های ماهیگیری نشان می‌دهد.

شرکت نروژی Trygg Mat Tracking با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای، متخلفانی را که نام و پرچم کشتی‌های خود را تغییر می‌دهند، ردیابی می‌کند.

نقش تصاویر ماهواره‌ای در شناسایی ناوگان‌های «سیاه» همچنین در مطالعه‌ای که توسط سازمان دیده‌بان جهانی ماهیگیری در آب‌های بین کره جنوبی، ژاپن و روسیه انجام شد، نشان داده شد.

تصاویر ماهواره‌های Dove و SkySat شرکت Planet نشان می‌دهد که بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹، بیش از ۱۵۰۰ کشتی به طور غیرقانونی بیش از ۱۶۰ هزار تن ماهی مرکب به ارزش بیش از ۴۴۰ میلیون دلار را در اقیانوس آرام صید کرده‌اند. این امر باعث شده است که ذخایر ماهی مرکب در این منطقه در مقایسه با سال ۲۰۰۳، ۸۰ درصد کاهش یابد.

سازمان دیده‌بان جهانی ماهیگیری این موضوع را به افزایش نظارت ماهواره‌ای و تأثیر همه‌گیری کووید-۱۹ نسبت می‌دهد. فعالیت‌های مشابهی به طور فعال در روسیه در حال انجام است. برای کنترل بهتر شیلات داخلی، شرکت روسی Sitronics Group قصد دارد تا سال ۲۰۲۵، ۷۰ ماهواره مجهز به گیرنده‌های AIS را به فضا پرتاب کند.

(طبق گزارش آر بی سی)

منبع