អ្នកនិពន្ធបរទេសបីនាក់បានផ្សព្វផ្សាយភាសាវៀតណាម

Joe Ruelle, Marko Nikolic និង Jesse Peterson មកពីស្រុកឆ្ងាយ ប៉ុន្តែជ្រើសរើសនៅជិតប្រទេសវៀតណាមដោយសរសេរជាភាសាវៀតណាម។ សម្រាប់ពួកគេ វៀតណាមមិនត្រឹមតែជាឧបករណ៍ទំនាក់ទំនងប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជាមធ្យោបាយច្នៃប្រឌិតក្នុងការប្រាប់ ស្វែងយល់ និងរស់នៅជាមួយវប្បធម៌វៀតណាមទៀតផង។ មិន​ត្រឹម​តែ​និយាយ​រឿង​ជីវិត​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ពួក​គេ​ក៏​ប្រែ​ក្លាយ​ភាសា​ទៅ​ជា​ការ​វាយ​ដំ​ដែល​អម​នឹង​វប្បធម៌ មនុស្ស និង​ចិត្ត​របស់​ពួក​គេ។

នៅចុងទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ 2000 ការសរសេរប្លក់បានក្លាយជាភាពឆ្កួតនៅក្នុងជីវិតអនឡាញរបស់វៀតណាម ដែលមនុស្សបានចែករំលែក សង្កេត និងប្រាប់រឿងរ៉ាវនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះក្មេងប្រុសជនជាតិកាណាដាម្នាក់កើតនៅឆ្នាំ 1978 នៅទីក្រុង Vancouver បានក្លាយជាបាតុភូតដ៏កម្រមួយ: Joe Ruelle - ប្រជាជនវៀតណាមតែងតែហៅគាត់ដោយលេងសើចថា "Dau Tay" ។ គាត់និយាយ និងសរសេរភាសាវៀតណាមបានយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ កំប្លែង ជួនកាលថែមទាំង "ចម្លែក" ជាងអ្នកនិយាយដើមទៅទៀត។

បន្ទាប់ពីបានបញ្ចប់ការសិក្សាពីសាកលវិទ្យាល័យ Acadia ជាមួយនឹងសញ្ញាប័ត្រផ្នែកសិល្បៈល្ខោន លោក Joe បានមកប្រទេសវៀតណាមក្នុងឆ្នាំ 2004 ដោយធ្វើការស្រាវជ្រាវសម្រាប់អង្គការ UNICEF និងបានចូលសិក្សាថ្នាក់ភាសាវៀតណាមនៅមហាវិទ្យាល័យភាសា សាកលវិទ្យាល័យ វិទ្យាសាស្ត្រ សង្គម និងមនុស្សសាស្ត្រ (សកលវិទ្យាល័យជាតិវៀតណាម ទីក្រុងហាណូយ)។ ជាមួយនឹងទេពកោសល្យពីធម្មជាតិរបស់គាត់សម្រាប់ភាសា គាត់បានចាប់ផ្តើមសរសេរប្លុកជាភាសាវៀតណាម - ពីការសរសេរផ្ទាល់ខ្លួន ទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ពីសហគមន៍អនឡាញ និងសារព័ត៌មានយ៉ាងឆាប់រហ័ស។

សៀវភៅពីរក្បាល "I am Dau" និង "Upstream" ដោយ Joe Ruelle ។

ក្នុងឆ្នាំ 2007 លោក Joe បានបោះពុម្ភផ្សាយ "I am Dau" ដែលជាបណ្តុំនៃធាតុប្លុកដ៏ល្អបំផុតរបស់គាត់ ហើយបានបញ្ចូលវាទៅក្នុងបញ្ជីលក់ដាច់បំផុតភ្លាមៗ។ ក្នុងឆ្នាំ 2012 គាត់បានចេញផ្សាយ "Ngược tương vún t" ដែលជាបណ្តុំនៃអត្ថបទជិត 70 ដែលត្រូវបានសរសេរនិងបោះពុម្ពក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ដែលភាគច្រើនត្រូវបានកែសម្រួល និងឥតខ្ចោះដោយ Joe ក្នុងន័យវេយ្យាករណ៍ ឆ្លុះបញ្ចាំងពីភាសាវៀតណាមដែលកាន់តែទំនើបរបស់គាត់។ មិនដូចការប្រមូលធម្មតាទេ អត្ថបទមិនត្រូវបានរៀបចំតាមពេលវេលា ឬប្រធានបទនោះទេ ប៉ុន្តែដោយអារម្មណ៍ថា “ខឹងបន្តិច សប្បាយចិត្តបន្តិច ស្ដាយក្រោយ ចង់ដឹងចង់ឃើញណាស់ ចង់បង្ហាញ…” បង្កើតស្ទីល “Strawberry”។

អត្ថបទរបស់លោក Joe ទាំងកំប្លែង និងបែបស្មុគ្រស្មាញ បង្ហាញពីការយល់ដឹងយ៉ាងស៊ីជម្រៅអំពីប្រជាជន ទេសភាព ទំនាក់ទំនងសង្គម និងក្រុមគ្រួសាររបស់វៀតណាម ជាពិសេសជីវិត នៅទីក្រុងហាណូយ ។ លោកពន្យល់ចំណងជើងថា ងួន ឈីវ វួនវុធ៖ «ខ្ញុំបានជ្រើសរើសឈ្មោះនេះដោយហេតុផលពីរយ៉ាង មូលហេតុទីពីរគឺនៅពេលដែលជនជាតិលោកខាងលិចខ្លះនិយាយលាស្រុកកំណើតដើម្បីមកវៀតណាមនោះ គឺជាទិសដៅដែលមិននឹកស្មានដល់ ដូច្នេះយើងត្រូវប្រតិកម្មរហ័ស ដោយព្យាយាមរក្សាល្បឿនដោយមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់វប្បធម៌។

ក្នុងកំឡុងឆ្នាំកំពូលរបស់គាត់ Joe ក៏បានបង្ហាញមុខតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ រៀបចំកម្មវិធី ចូលរួមក្នុងកម្មវិធីកម្សាន្ត និងសម្តែងក្នុងភាពយន្ត ក្លាយជាតារាចំរៀង ឬតារាសម្តែងណាម្នាក់នៅក្នុងប្រទេសវៀតណាម។ មិន​ត្រឹម​តែ​ល្បី​ខាង​ការ​សរសេរ​ទេ គាត់​ក៏​ជា​អ្នក​ជំនាញ​ខាង​បច្ចេកវិទ្យា​យ៉ាង​ពិត​ប្រាកដ។ នៅដើមឆ្នាំ 2020 សហគមន៍បច្ចេកវិទ្យាវៀតណាមបានដឹងថា អតីត “Strawberry” ឥឡូវនេះបានបង្ហាញខ្លួនជាអ្នកជំនាញ Google នៅអាស៊ី ដែលមានទីស្នាក់ការនៅសិង្ហបុរី។ គាត់បានពន្យល់ថា៖

"ខ្ញុំបានធ្វើការនៅក្នុងវិស័យបច្ចេកវិទ្យាយូរមកហើយ។ ឧទាហរណ៍ ឈ្មោះម៉ាក Coc Coc គឺជាឈ្មោះដែលខ្ញុំបានបង្កើតនៅឆ្នាំ 2007 នៅពេលដែលខ្ញុំជាអ្នកប្រឹក្សាសម្រាប់ក្រុមនោះ។ ខ្ញុំបានចូលរួមជាមួយ Google ក្នុងឆ្នាំ 2015 បរិយាកាសការងារគឺល្អណាស់ ហើយក្រោយមកខ្ញុំនឹងត្រលប់ទៅវៀតណាមវិញដើម្បីបើកអាជីវកម្មថ្មី បទពិសោធន៍នៅ Google នឹងមានប្រយោជន៍ខ្លាំងណាស់សម្រាប់អ្នកដែលចង់ធ្វើអាជីវកម្មក្នុងវិស័យបច្ចេកវិទ្យា។"

Joe Ruelle (កណ្តាល) បច្ចុប្បន្នធ្វើការនៅក្នុងឧស្សាហកម្មបច្ចេកវិទ្យា។

បន្ទាប់ពី Joe Ruelle, Jesse Peterson - អ្នកនិពន្ធជនជាតិកាណាដាដែលបានរស់នៅក្នុងប្រទេសវៀតណាមអស់រយៈពេលជាងមួយទសវត្សរ៍ - បានក្លាយជាបាតុភូតមួយផ្សេងទៀត។ នៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2023 នៅវិថីសៀវភៅទីក្រុង ហូជីមិញ លោកបានសម្ពោធសៀវភៅទី 3 របស់គាត់ដែលសរសេរជាភាសាវៀតណាមទាំងស្រុងថា "Tragicomedy - ពណ៌ដែលបង្កើតជីវិត" ដែលជាការប្រមូលផ្ដុំរឿងបែបកំប្លែងដែលចិញ្ចឹមបីបាច់ពីឆ្នាំ 2019 ដល់ឆ្នាំ 2022 តាមស្នាដៃពីរមុន។

Jesse មានភាពល្បីល្បាញដោយសារការអត្ថាធិប្បាយសង្គមបែបកំប្លែង និងការនិយាយលេងសើចលើ Tuoi Tre Cuoi និង VnExpress ក៏ដូចជាតួនាទីរបស់គាត់ជាអ្នករៀបចំកម្មវិធីអាហារតាមផ្លូវ។ កើតនៅប្រទេសកាណាដា គាត់បានជ្រើសរើសប្រទេសវៀតណាមជាផ្ទះអចិន្ត្រៃយ៍របស់គាត់ ដោយសារតែគាត់ស្រឡាញ់ប្រជាជន វប្បធម៌ និងចំណង់ចំណូលចិត្តសម្រាប់បទពិសោធន៍។ លោក​បាន​បន្ត​ថា​៖ «​សព្វ​ថ្ងៃ វៀតណាម​បាន​ក្លាយ​ជា​ទិសដៅ​ដ៏​កក់ក្តៅ​បំផុត​មួយ​ក្នុង​ពិភពលោក​»។

Jesse មានវិធីសាស្រ្តបែបកំប្លែងសម្រាប់ជីវិត ប៉ុន្តែនៅពីក្រោយការសើចគឺជាការយល់ដឹងដ៏ជ្រាលជ្រៅ។ គាត់សង្កេត និងកត់ត្រារាល់ព័ត៌មានលម្អិតតូចតាចក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ចាប់ពីហាងកាហ្វេ ចិញ្ចើមផ្លូវហាណូយ រហូតដល់សកម្មភាពរបស់យុវជន និងកម្មករ ដើម្បីបង្ហាញពីទិដ្ឋភាពជាក់ស្តែង។ Jesse សង្កត់ធ្ងន់ថា៖ «ដរាបណាយើងអាចសើចនឹងភាពអស់សំណើចរបស់ខ្លួនឯង ហើយបន្ទាប់មកចំពោះរឿងមិនល្អនៅក្នុងសង្គម យើងនៅតែមានកម្លាំងដើម្បីយកឈ្នះលើគ្រាលំបាកៗ»។

លោក Jesse Peterson អ្នកនិពន្ធនៃបណ្តុំរឿងបែបកំប្លែង "Tragicomedy - Colors That Up Life"។

នៅក្នុងទំព័រជាង 500 នៃ "Tragicomedy - Colors That Make Up Life" Jesse រួមបញ្ចូលគ្នានូវបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ តាំងពីការបង្រៀន ការសរសេរ ការបកប្រែ ការសម្តែងកំប្លែង ធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះ បង្កើតភាពយន្តឯកសារ រហូតដល់ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ដើម្បីបង្កើតរឿងដែលមានលក្ខណៈបែបកំប្លែង និងស៊ីជម្រៅ។ គាត់ជឿថា៖ "ជីវិតនឹងមិនខ្វះសោកនាដកម្មទេ។ កំប្លែងក៏កើតមក បន្ធូរបន្ថយសោកនាដកម្មសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នាបានសម្រាក។ សោកនាដកម្មគ្មានអ្វីក្រៅពីមេរៀនដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាននោះទេ នៅពេលដែលយើងឈានជើងចេញពីវាទៅ។ ប្រសិនបើសម្តែង និងសរសេរបានយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ កំប្លែងដែលផ្អែកលើសោកនាដកម្មអាចក្លាយជា "បុក" រស់នៅជារៀងរហូត នាំមកនូវសំណើចយូរអង្វែង។

Jesse ក៏ចាប់អារម្មណ៍នឹងបញ្ហាសង្គមធ្ងន់ធ្ងរដែរ។ នៅក្នុងបទសម្ភាសន៍នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ 2025 គាត់បានចែករំលែកថា គាត់កំពុងបកប្រែ ផ្លូវទៅកាន់អនាគត ដែលទាក់ទងនឹងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយនាពេលបច្ចុប្បន្ន ដែលជាប្រធានបទដែលគាត់កម្របានលើកឡើងពីមុនមក។

បច្ចុប្បន្ន Jesse រស់នៅក្នុងទីក្រុងហូជីមិញ ហើយបន្តសរសេរសៀវភៅ និងអត្ថបទទាំងស្រុងជាភាសាវៀតណាម។ គាត់គឺជាអ្នកនិពន្ធបរទេសម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកនិពន្ធបរទេសមួយចំនួនដែលពិតជា "រស់នៅជាមួយជនជាតិវៀតណាម" ដោយបានប្រែក្លាយភាសាទៅជាឧបករណ៍ដ៏ស្រទន់នៃការបញ្ចេញមតិសម្រាប់បទពិសោធន៍ផ្សេងៗគ្នា ពីប្រាជ្ញា កំប្លែង រហូតដល់មេរៀនជីវិត និងបំណិនជីវិត។ យោងតាមលោក Jesse អាកប្បកិរិយាប្រកបដោយសុទិដ្ឋិនិយម សមត្ថភាពក្នុងការធ្វើសមាហរណកម្ម និងស្មារតីនៃការសិក្សា គឺជាកត្តាសំខាន់សម្រាប់យុវជន ជាពិសេសអ្នកនិពន្ធនៅបរទេស ដើម្បីអភិវឌ្ឍខ្លួនឯងក្នុងបរិយាកាសថ្មី។

ទំព័រជាង 300 នៃ "ផ្លូវវិហារ" មិនត្រឹមតែជារឿងអំពីទីក្រុងហាណូយប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជាដំណើរអក្សរសាស្ត្រ និងបទពិសោធន៍ជីវិតរបស់ Marko Nikolic ដែលជាជនជាតិស៊ែប៊ីដំបូងគេដែលសរសេរប្រលោមលោកជាភាសាវៀតណាម។ អ្នករិះគន់ជាច្រើនបានវាយតម្លៃខ្ពស់ចំពោះការយល់ដឹងរបស់ Marko និងវាក្យសព្ទដ៏សំបូរបែប ដោយសារគាត់រួមបញ្ចូលពាក្យសុភាសិត និងសុភាសិតជាច្រើន ខណៈពេលដែលឆ្លុះបញ្ចាំងយ៉ាងរស់រវើកអំពីជីវិត និងវប្បធម៌ក្នុងតំបន់។ ទីតាំងសំខាន់ៗដែលធ្លាប់ស្គាល់ដូចជាផ្លូវ Cathedral Street ហាងកាហ្វេ និងផ្លូវដើរនានាលេចឡើងជាក់ស្តែង ដែលជួយអ្នកអានទីក្រុងហាណូយមានអារម្មណ៍ស្និទ្ធស្នាល ទន្ទឹមនឹងនោះក៏យល់អំពីចិត្តសាស្ត្រដែលមានសភាពអ៊ូអរ និងចម្រុះនៃសហគមន៍ជនបរទេសដែលរស់នៅទីនេះផងដែរ។

ប្រលោមលោក "Cathedral Street" ដោយអ្នកនិពន្ធជនជាតិស៊ែប៊ី Marko Nikolic ។

Marko បាននិយាយថា គាត់បានទៅជាង 70 ប្រទេស ហើយរៀនបាន 10 ភាសា ប៉ុន្តែពេលដែលគាត់មកប្រទេសវៀតណាម គាត់បានរកឃើញហេតុផលជាច្រើនដើម្បីស្នាក់នៅ និងរស់នៅក្នុងប្រទេសនេះ។ លោកបានពន្យល់ថា “មានបញ្ហាជាច្រើននៅគ្រប់ទីកន្លែង វៀតណាមក៏ដូចគ្នា ប៉ុន្តែខ្ញុំជ្រើសរើសស្នាក់នៅដោយសារតែភាពឆបគ្នារបស់យើង ដីរាងអក្សរ S គឺសមរម្យគ្រប់គ្រាន់ទាំងផ្នែកភាសា វប្បធម៌ និងជីវិតសម្រាប់ខ្ញុំដែលខ្ញុំចង់ស្នាក់នៅ។ ប្រសិនបើខ្ញុំផ្លាស់ទៅប្រទេសផ្សេង ខ្ញុំនឹងត្រូវចាប់ផ្តើមម្តងទៀត វាពិតជាហត់នឿយណាស់”។

នៅក្នុងការងាររបស់គាត់ Marko ធ្លាប់បង្រៀនភាសាបារាំងនៅអឺរ៉ុប ប៉ុន្តែឥឡូវនេះបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសនៅមជ្ឈមណ្ឌលនានាក្នុងប្រទេសវៀតណាម ភាគច្រើនសម្រាប់កុមារ និងក្មេងជំទង់។ លោកបានអត្ថាធិប្បាយថា៖ ការបង្រៀនភាសាបរទេសនៅវៀតណាមកំពុងមានការអភិវឌ្ឍន៍ខ្លាំង អ្នកសិក្សាវិនិយោគច្រើន ហើយមជ្ឈមណ្ឌលជាច្រើនបើកមិនដូចនៅអឺរ៉ុបដែលភាសាអង់គ្លេសពេញនិយម ហើយមានមនុស្សតិចណាស់ត្រូវរៀន។

យោងតាម ​​Marko ការរៀនភាសាវៀតណាមគឺពិបាក និងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍៖ "វេយ្យាករណ៍វៀតណាមគឺសាមញ្ញណាស់ ប៉ុន្តែវាក្យសព្ទមានទំហំធំ និងសម្បូរបែប ហើយអ្នកត្រូវចេះប្រើវា និងបញ្ចេញសំឡេងឱ្យបានត្រឹមត្រូវ។ ការសម្របខ្លួនទៅនឹងវប្បធម៌ក៏ងាយស្រួលដែរ ដោយសារបទពិសោធន៍ពីមុនរបស់ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសជាច្រើន។ គាត់​បាន​ចែករំលែក​ថា​៖ «​ការ​ជិះ​ម៉ូតូ​នៅ​កណ្តាល​ផ្លូវ​ដែល​មាន​មនុស្ស​អ៊ូអរ... ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ធម្មតា​។ អាកាសធាតុ​អាក្រក់​គឺជា​រឿង​ពិបាក​បំផុត ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​សម្រប​បាន​ល្អ​ជាមួយ​វប្បធម៌ និង​សង្គម​»​។

លោក Marko ក៏បានសម្តែងការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះទំនៀមទម្លាប់វៀតណាមមួយចំនួនថា៖ ជនជាតិបស្ចិមប្រទេសមិនគោរពបូជាដូនតារបស់ពួកគេ ដូច្នេះគាត់មិនយល់ថាហេតុអ្វីបានជាមានអាហារ និងផ្លែឈើច្រើននៅលើអាសនៈ ប៉ុន្តែគាត់នៅតែទទួលយក និងគោរពពួកគេ។ គាត់បានរកឃើញថាស្មារតីសមូហភាព និងសហគមន៍នៅវៀតណាមមានភាពរឹងមាំខ្លាំង ខុសពីវប្បធម៌បុគ្គលនិយមរបស់អឺរ៉ុប។

អ្នកនិពន្ធ Marko Nikolic (កណ្តាល) ជាមួយប្រលោមលោក "ផ្លូវវិហារ" ត្រូវបានផ្តល់កិត្តិយសដោយពានរង្វាន់ "ការងារ" ក្នុងពិធីប្រគល់ពានរង្វាន់ Bui Xuan Phai - ដើម្បីសេចក្តីស្រឡាញ់ទីក្រុងហាណូយ។

ទាក់ទងនឹងប្រលោមលោក "Cathedral Street" លោក Marko បានសង្កត់ធ្ងន់ថាភាពល្បីល្បាញមិនមែនជាគោលដៅទេ៖ "ខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំជាជនបរទេសដំបូងគេដែលសរសេរប្រលោមលោកវៀតណាម ប៉ុន្តែគ្រាន់តែក្លាយជារឿងដំបូងគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ប្រសិនបើសៀវភៅគ្រាន់តែជា "សំរាម" អ្នកអាននឹងខកចិត្ត។ សំណាងហើយដែលមនុស្សជាច្រើនបានវាយតម្លៃសៀវភៅនេះយ៉ាងល្អ ហើយអានវាត្រង់ៗ ដោយសារតែខ្លឹមសារទាក់ទាញរបស់វា។

បន្ទាប់​ពី​រស់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​វៀតណាម​ជាង ១០ ឆ្នាំ Marko មាន​អារម្មណ៍​ថា​គាត់​មាន​ភាព​ចាស់​ទុំ។ “ពេលខ្ញុំមកវៀតណាម ខ្ញុំជាមនុស្សឆោតល្ងង់ និងមិនទាន់ពេញវ័យ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះខ្ញុំបានប្រមូលបទពិសោធន៍ មិនខ្លាចសារព័ត៌មាន ការសម្ភាសន៍ និងបទពិសោធន៍ថ្មីៗជាច្រើន”។

អ្នកនិពន្ធ Marko Nikolic ធ្វើដំណើរទៅយកឈ្នះកំពូលភ្នំ Fansipan

ទោះបីជាម្នាក់ៗមានដំណើររៀងៗខ្លួនក៏ដោយ ចំណុចរួមរបស់ Joe Ruelle, Marko Nikolic និង Jesse Peterson គឺថា ពួកគេមិនត្រឹមតែសរសេរជាភាសាវៀតណាមប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងរួមចំណែកនាំជនជាតិវៀតណាមហួសព្រំដែនរបស់ខ្លួនទៀតផង។ ពីទំព័រផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេទៅកាន់សហគមន៍អ្នកអានអន្តរជាតិ រឿង និងបំណែកនៃវប្បធម៌វៀតណាមតាមរយៈទស្សនៈ "លោកខាងលិច" របស់ពួកគេបានផ្សព្វផ្សាយតាមធម្មជាតិ ទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ និងការចែករំលែករបស់ប្រជាជនវៀតណាមជាច្រើន។ ពួកគេបង្ហាញថា ភាសាវៀតណាមមានភាពទាក់ទាញគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីក្លាយជាភាសាច្នៃប្រឌិតសម្រាប់ប្រជាជនមកពីប្រទេសផ្សេងៗ ហើយតាមរយៈជម្រើសនៃការសរសេររៀងៗខ្លួន ពួកគេម្នាក់ៗបានដើរតួជាឯកអគ្គរដ្ឋទូតសម្រាប់ភាពស្រស់ស្អាតរបស់វៀតណាមសព្វថ្ងៃនេះ។

អត្ថបទ៖ ផាន់អាញ់

រចនា៖ Mai Anh

ផាន់អាញ់

ប្រភព៖ https://thoidai.com.vn/ba-cay-but-nuoc-ngoai-lan-toa-tieng-viet-218262.html