គ្រួសារ Pham ល្បីខាងបើកទឹកដី Tay Ninh។ ពេលនោះក្រពើហែលក្នុងទន្លេ ហើយខ្លាគ្រហឹមក្នុងព្រៃ។

គ្រួសារ Pham គឺជាគ្រួសារមួយក្នុងចំណោមគ្រួសារដំបូងគេដែលបានយកដីនៅ Tay Ninh មកវិញ។ ចាប់ពីពាក់កណ្តាលសតវត្សន៍ទី 17 ជនជាតិវៀតណាមបានដើរតាមចលនាខាងត្បូងដើម្បីដណ្តើមយកទឹកដីមកវិញ តាំងទីលំនៅនៅហុកម៉ុន បន្ទាប់មកផ្លាស់ប្តូរបន្តិចម្តងៗទៅ Trang Bang តាមរយៈ Go Dau និងឡើងភ្នំ Ba Den ។

យោងតាមពង្សាវតារនៃគ្រួសារមួយចំនួននៅខេត្ត Tay Ninh ដី Binh Tinh (បច្ចុប្បន្នវួដ An Tinh ទីក្រុង Trang Bang) ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាកន្លែងមួយដែលជនជាតិវៀតណាមតាំងទីលំនៅតាំងពីដើមដំបូង។ ក្នុងចំណោមពួកគេ គ្រួសារផាម ជាគ្រួសារមួយក្នុងចំណោមគ្រួសារដំបូងគេដែលបានយកដីមកវិញនៅក្នុងដីនេះ។

ទិដ្ឋភាពខាងក្រៅព្រះវិហារគ្រួសារ Pham នៅសង្កាត់ Bau May ក្រុង Trang Bang ខេត្ត Tay Ninh។ (រូបថត៖ Phi Thanh Phat)

ធ្វើតាមអតីតកាល

បន្ទាប់ពីការពង្រីកភាគខាងត្បូង លោក Pham Van Tan មកពីតំបន់ Ngu Quang បានទៅ Hoc Mon ឆ្លងកាត់ Cu Chi និងបានចុះចតនៅភូមិ Binh Tinh ដើម្បីទាមទារដីឡើងវិញ ចាប់ផ្តើមអាជីវកម្ម និងកសាងគ្រួសារ។

នៅស្រុកថ្មី មានសត្វព្រៃច្រើនណាស់ ហើយមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ចម្រៀងប្រជាប្រិយ «ក្រពើហែលក្នុងទន្លេ ខ្លាគ្រហឹមក្នុងព្រៃ» នៅតែបន្សល់ទុក។

ក្រៅពីប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតដោយធ្វើស្រែចំការ និងប្រើប្រាស់ឱសថបុរាណដើម្បីព្យាបាល និងសង្គ្រោះប្រជាជន លោក Pham Van Tan ក៏បានបង្រៀនក្បាច់គុនដល់ប្រជាជនក្នុងតំបន់ដើម្បីការពារខ្លួនផងដែរ។

អមដំណើរលោក Pham Van Tan ជាកូនពីរនាក់របស់គាត់ គឺលោក Pham Van Xanh និងលោកស្រី Pham Thi Tuoi និងចៅរបស់គាត់ Pham Van Ho លោក Pham Van Hao និង Pham Van Hon (កូនរបស់លោក Xanh) ដើម្បីទាមទារយកដីនៅ An Duoc ។

យោងតាមសៀវភៅ "ជីវប្រវត្តិភូមិ An Tinh" An Duoc ធ្លាប់ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាភូមិ Suoi Sau ។ ទោះបីជាអូរបានរីងស្ងួតសព្វថ្ងៃក៏ដោយ ក៏វានៅតែត្រូវបានប្រើជាព្រំប្រទល់រវាង An Tinh និង Phuoc Hiep (ស្រុក Cu Chi ទីក្រុងហូជីមិញ )។

កាលពីមុន តំបន់នេះមានភូមិចំនួនបីគឺ Loi Hoa Dong, Bau May ស្ថិតនៅចន្លោះផ្លូវជាតិលេខ 1 (ឥឡូវផ្លូវជាតិលេខ 22A) និង Tinh Phong ។ នៅឆ្នាំ 1908 ភូមិនេះបានបញ្ចូលគ្នានូវភូមិទាំងបីនេះហើយហៅថាភូមិ An Duc ឬ An Duoc ។

បន្ទាប់ពីការបែងចែករដ្ឋបាលជាច្រើនមក ដីនេះគឺជាសង្កាត់ចំនួន 4 នៃសង្កាត់ An Duoc, Bau May, Suoi Sau និង Tinh Phong នៃសង្កាត់ An Tinh។ រហូតមកដល់ពេលនេះ កូនចៅរបស់គ្រួសារ Pham នៅតែរស់នៅក្នុងតំបន់ទាំងនេះ។

ចាកចេញពីទឹកដី Trang កូនស្រីរបស់ Pham Van Tan ឈ្មោះ Pham Thi Tuoi បានរៀបការហើយត្រឡប់ទៅ Go Dau ដើម្បីបន្តទាមទារដីវិញ។ ផ្ទះរបស់នាងនៅជាប់នឹងអូរ (ឥឡូវនៅ Suoi Cao A ឃុំ Phuoc Dong) ជាកន្លែងដែលនាងបង្រៀនក្បាច់គុនដល់អ្នកស្រុក។

បើតាមអ្នកស្រុកប្រាប់ថា នាងក៏បើកហាងតែជាកន្លែងសម្រាកសម្រាប់អ្នកចូលព្រៃ។ មកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ឈ្មោះនាងបានក្លាយជាឈ្មោះកន្លែងភូមិ ផ្សារ ស្ពាន និងក្នុងកំណាព្យប្រជាប្រិយ។

លោកយាយ Pham Thi Anh (អាយុ ៨៩ឆ្នាំ) អុជធូបរំលឹកដល់បុព្វការីជន។

នៅភូមិ Suoi Cao A ឃុំ Phuoc Dong ស្រុក Go Dau (ខេត្ត Tay Ninh) ប្រជាជននៅតែហៅគ្នាថាភូមិ Ba Tuoi។

មុនឆ្នាំ ២០០៧ ផ្សារ Phuoc Dong នៅតែត្រូវបានប្រជាជនក្នុងតំបន់ហៅថា ផ្សារ Ba Tuoi។ ឈរពីផ្សារ អ្នកអាចមើលឃើញស្ពាន Ba Tuoi ឆ្លងកាត់អូរដែលដាក់ឈ្មោះតាមនាង ដោយតភ្ជាប់ច្រាំងពីរនៃភូមិ Suoi Cao A និងភូមិ Phuoc Duc A ដែលងាយស្រួលធ្វើចរាចរណ៍។ បច្ចុប្បន្ននេះ នៅជាប់មាត់អូរដែលមានឈ្មោះតាមនាង មានប្រាសាទមួយជាទីគោរពសក្ការៈរបស់ស្រ្តីអ្នកភូមិ ដែលត្រូវបានអ្នកស្រុកគោរពបូជាពេញមួយឆ្នាំ។

មកដល់ Go Dau ខ្ញុំនៅចាំថាមនុស្សនៅតែឆ្លងកាត់កំណាព្យ៖

«ផ្ទះខ្ញុំនៅភូមិ Go Dau។

ការចាកចេញទៅនឹកអ្នកម្ដាយធ្វើឲ្យខ្ញុំសោកស្តាយទាំងអស់។

នឹកឃើញហើយគិតឡើងវិញ កាន់តែស្រលាញ់

ឆ្លងកាត់ប្រឡាយ Sang ខ្ញុំបានចូល Boi Loi ។

Byi Loi ក៏មានអារម្មណ៍សប្បាយចិត្ត

នឹកម្លប់ម្ដាយ ទឹកហូរបាទុយស្មោះ»

កូនចៅត្រកូលផាមក៏ពូកែខាងភាសាចិនដែរ ហើយចេះវិជ្ជាពេទ្យ។ ជំនាន់ទី៥ មានលោក Pham Van Tham ដែលកាន់មុខតំណែងជាគ្រូបង្រៀននៅភូមិ An Tinh។

ក្នុងអំឡុងសង្រ្គាមតស៊ូប្រឆាំងនឹងបារាំង និងអាមេរិកដើម្បីសង្គ្រោះប្រទេស គ្រួសារ Pham ជាច្រើនបានចូលរួមក្នុងការលាក់បាំងកម្មាភិបាល និងទាហានបដិវត្តន៍។ កុមារ Pham ជាច្រើនបានពលីជីវិតដើម្បីការពារមាតុភូមិ An Tinh ដើម្បីការពារឯករាជ្យ និងសន្តិភាពនៃមាតុភូមិ ហើយត្រូវបានរដ្ឋប្រគល់ឋានៈជាទុក្ករបុគ្គល។

ថ្វាយបង្គំក្នុងគ្រួសារផាម

ប្រហែលឆ្នាំ 1946 ដោយសារសង្រ្គាម គ្រួសារត្រូវជម្លៀសចេញពីផ្ទះ ដូច្នេះការថ្វាយបង្គំនៅព្រះវិហារត្រូវបានរំខាន។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ការគោរពបូជាដូនតារបស់គ្រួសារនេះ នៅតែរក្សាបានក្នុងគ្រួសារនីមួយៗ ដោយបេះដូងពោរពេញដោយការគោរពបូជាចំពោះបុព្វការីជន។

ផ្ទះលោក ភឹម វ៉ាន់ឆន - កូនចៅជំនាន់ទី៧ ដែលរក្សាពង្សាវតារជាអក្សរចិន ត្រូវបានដុតបំផ្លាញចោល ដូច្នេះហើយ វង្សត្រកូលលែងមានទៀតហើយ។ មានតែថេប្លេត "ប្រាំបួនជំនាន់ និងបុព្វបុរសប្រាំពីរ" និងឯកសារចាស់ៗមួយចំនួនដែលនៅសល់។

នៅឆ្នាំ 1954 លោក Pham Van Doi បានបំពេញការសន្យារបស់គាត់ចំពោះបុព្វបុរសរបស់គាត់ក្នុងការកសាងព្រះវិហារគ្រួសារឡើងវិញដែលនៅជាប់នឹងដើមឈើដែកនៅលើដីដែលគ្រួសាររបស់គាត់ទាមទារមកវិញ។

ផ្នូររបស់លោក Pham Van Di នៅទីបញ្ចុះសព Cay Xay សង្កាត់ Bau May ក្រុង Trang Bang (ខេត្ត Tay Ninh) (រូបថត៖ Phi Thanh Phat)។

រងផលប៉ះពាល់ដោយសង្គ្រាម ព្រះវិហារគ្រួសារត្រូវផ្លាស់ប្តូរទីតាំងជាច្រើនដង។ រោងកិនថ្មនៅប្រាសាទក៏ត្រូវបានវាយបំបែកដោយកងទ័ពអាមេរិកដែរ។

សន្តិភាពត្រូវបានស្ដារឡើងវិញ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៨១ លោក Pham Van Doi និងក្រុមគ្រួសារបានត្រឡប់ទៅកន្លែងចាស់វិញ ដើម្បីសាងសង់ផ្ទះគោរពបូជាដូនតារហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។ តាំងពីពេលនោះមក ផ្ទះគោរពបូជាដូនតារបស់គ្រួសារ Pham ត្រូវបានប្រជាជនស្គាល់ថាជាប្រាសាទកៃសាយ។

ព្រះវិហារបច្ចុប្បន្នមានទីតាំងនៅទីបញ្ចុះសព Cay Xay ក្នុងសង្កាត់ Bau May វួដ An Tinh (ក្រុង Trang Bang ខេត្ត Tay Ninh)។ វាត្រូវបានសាងសង់យ៉ាងរឹងមាំជាមួយនឹងបេតុងពង្រឹង ដំបូលប្រក់ស័ង្កសី នៅខាងក្នុងមានអាសនៈសំខាន់ៗចំនួនពីរ៖ បុព្វបុរស និងបុព្វបុរសចំនួនប្រាំបួនជំនាន់។

នៅខាងក្រៅប្រាសាទមានអាសនៈព្រះពុទ្ធ Quan Am, Tho Dia និង Ong Ta នៅជើងដើមឈើ។

រហូតមកដល់ពេលនេះ ប្រាសាទគ្រួសារ Pham នៅតែរក្សាទំនៀមទម្លាប់គោរពបូជានៅថ្ងៃទី ១២ ខែកុម្ភៈ (ប្រតិទិនកសិកម្ម)។ រៀងរាល់បីឆ្នាំម្តង មានការថ្វាយបង្គំដ៏ធំមួយ ជាមួយនឹងការសម្តែងប្រជាប្រិយ។ នេះជាឱកាសសម្រាប់កូនចៅមកពីគ្រប់ទិសទីវិលមកជួបជុំគ្នាដើម្បីរំលឹកដល់បុព្វការីជន។

ថាសតង្វាយត្រូវដាក់លើកន្ទេលដែលក្រាលនៅខាងមុខអាសនៈ។ ថាសផ្តល់ជូនរួមមានម្ហូបពិសេសក្នុងស្រុក ជាពិសេសត្រីងៀតដុតជាមួយអំបិលពណ៌សពីរបីគ្រាប់បន្ថែមពីលើ។ នេះគឺជាសញ្ញាតែមួយគត់ដើម្បីកំណត់អត្តសញ្ញាណគ្រួសារ Pham ។

នៅខាងក្រៅទីធ្លាព្រះវិហារ មានអាសនៈមួយសម្រាប់ថ្វាយបង្គំព្រះភ្នំ (លោកខ្លា) ដែលមានសាច់ឆៅ ឬជ្រូកអាំង រំលឹកយើងពីសម័យដូនតាយើងក្នុងការដណ្តើមយកទឹកដីថ្មី។

កាលពីមុន នៅថ្ងៃទី១១ ខែកុម្ភៈ កូនចៅក្នុងគ្រួសារនឹងបរបាញ់សត្វស្លាបក្នុងព្រៃ ដើម្បីរៀបចំបូជាជូនដូនតា។ សព្វថ្ងៃនេះ ទំនៀមទម្លាប់នេះលែងមានទៀតហើយ។

ក្នុងរយៈពេល 7 ជំនាន់កន្លងមក កូនចៅរបស់គ្រួសារ Pham បានបង្កើនមុខរបរផ្ទាល់ខ្លួន គោរពបូជាបុព្វការីជនរួមគ្នា អប់រំកូនចៅ រួមដៃគ្នារួមចំណែកអភិវឌ្ឍន៍មាតុភូមិ An Tinh។

ប្រភព៖ https://danviet.vn/ho-pham-noi-tieng-mo-coi-vung-dat-tay-ninh-bay-gio-duoi-song-ca-sau-loi-tren-rung-loai-cop-um-20241224094807552.htm