ນັກຂຽນ ແລະ ນັກຄົ້ນຄ້ວາເວົ້າແນວໃດກ່ຽວກັບຄວາມໂສກເສົ້າຂອງສົງຄາມຂອງ ບ້າວນິງ?

ນັກປະພັນ, ນັກວິຈານຫຼາຍຄົນໄດ້ສະແດງອາລົມຈິດກັບບັນດາວັນນະຄະດີ 14 ສະບັບທີ່ໄດ້ຮັບການຍົກຍ້ອງໃນບັນດາ 50 ສິລະປະວັນນະຄະດີຂອງຫວຽດນາມ ພາຍຫຼັງການທ້ອນໂຮມປະເທດຊາດເປັນເອກະພາບ, ພິເສດແມ່ນບັນດາບົດປະພັນຂອງ ບ້າວນິງ.

Báo An Giang•04/12/2025

Các nhà văn, nhà nghiên cứu nói gì về Nỗi buồn chiến tranh của Bảo Ninh? - Ảnh 1. — ນັກປະພັນ ບ່າວນິງ (ຊ້າຍ) ແລະ ນັກປະພັນ ຫງວຽນບິ່ງເຟືອງ ລ້ວນແຕ່ໄດ້ຮັບກຽດເປັນຜົນງານດີເດັ່ນ. ຮູບພາບທີ່ກອງປະຊຸມ “ທົບທວນວັນນະຄະດີກ່ຽວກັບສົງຄາມຕ້ານອາເມລິກາ ພາຍຫຼັງ 50 ປີແຫ່ງວັນປົດປ່ອຍພາກໃຕ້, ທ້ອນໂຮມປະເທດຊາດເປັນເອກະພາບ”, ຈັດຕັ້ງໂດຍວາລະສານວັນນະຄະດີກອງທັບ ໃນຕອນເຊົ້າວັນທີ 9 ເມສາ ຢູ່ ຮ່າໂນ້ຍ - ພາບ: T.DIEU

ໃນນັ້ນ, ວຽກງານຄວາມໂສກເສົ້າໃນສົງຄາມ ຂອງ ບ່າວນິງ ຫາກໍ່ໄດ້ຮັບການຍ້ອງຍໍຈາກກະຊວງວັດທະນະທຳ, ກິລາ ແລະ ທ່ອງທ່ຽວ ເປັນວຽກງານທຳມະດາ ແລະ ດີເດັ່ນພາຍຫຼັງ 30 ປີແຫ່ງການໄດ້ຮັບລາງວັນສະມາຄົມນັກຂຽນ ຫວຽດນາມ (1991) ແລະ ລາງວັນສາກົນຈຳນວນໜຶ່ງ.

ນັກຂຽນ, ນັກວິຈານ, ແລະຜູ້ອ່ານຫຼາຍຄົນໄດ້ສະແດງຄວາມຍິນດີແລະຄວາມຮູ້ສຶກພິເສດຂອງພວກເຂົາເມື່ອນະວະນິຍາຍທີ່ເຂົາເຈົ້າມັກໄດ້ຮັບກຽດຢ່າງສົມຄວນ.

ຜູ້ຕາງຫນ້າປົກກະຕິຂອງໄລຍະເວລາວັນນະຄະດີ brilliant

ຮອງສາດສະດາຈານ ດຣ ຟ້າມຊວນຖາກ, ໂຮງຮຽນ ວິທະຍາ ສາດ ແລະ ສິລະປະສຶກສາ, ມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດ ຮ່າໂນ້ຍ, ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ວຽກງານວັນນະຄະດີ 14 ສະບັບທີ່ໄດ້ຮັບກຽດໃນຄັ້ງນີ້ ໄດ້ຫວນຄືນມູນເຊື້ອອັນຍາວນານ ແລະ ວັດທະນາຖາວອນຂອງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ໃນໄລຍະເຄິ່ງສະຕະວັດທີ່ຜ່ານມາ.

ຫຍ້າ ລີມເຈົາ, ໃບໄມ້ຫຼົ່ນ ຂອງມາວັນແຄງ, ເສັ້ນທາງຮ່ວາຕີ້ງເຂົ້າເມືອງ , ຊາວແທງຮວາໄປທະເລ ... ລ້ວນແຕ່ເປັນສັນຍານໃຫ້ເຫັນເຖິງການປະດິດສ້າງວັນນະຄະດີໃນເວລານັ້ນ.

ໃນນັ້ນ, ບົດບັນທຶກເລື່ອງສັ້ນ “ຫຍ້າລີດ” ສາມາດຖືໄດ້ວ່າເປັນພະຍານຫຼັກຖານທາງວິນຍານກ່ອນທີ່ ຫງວຽນແມ້ງເຈົາ ເຖິງແກ່ມໍລະນະກຳ, ເປັນສັນຍານຢ່າງສິ້ນເຊີງເຖິງການປະດິດສ້າງທີ່ຈະມາເຖິງໃນວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ, ເຊິ່ງລັກສະນະສ່ວນຕົວ ແລະ ທາງໂລກໃນວັນນະຄະດີຈະມາແທນລັກສະນະວິລະຊົນ.

ບັນຊີລາຍຊື່ກຽດຕິຍົດຍັງປະກອບມີວຽກງານທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດຂອງວັນນະຄະດີ Doi Moi ເຊັ່ນ: ຄວາມໂສກເສົ້າຂອງສົງຄາມ, ເວລາຫ່າງໄກ, ທ່າເຮືອທີ່ບໍ່ມີຜົວ, ແລະແຜ່ນດິນຂອງຫຼາຍຄົນແລະຜີຫຼາຍ.

ຖ້າ ເວລາຂາດເຂີນ ຂອງ ເລລຸຍ ຄົ້ນຄວ້າການເດີນທາງຂອງຜູ້ກັບຄືນຈາກຝູງຊົນຂອງຊຸມຊົນເພື່ອປະເຊີນກັບຊະຕາກຳສ່ວນຕົວ, ທ່າເຮືອ ດົ່ງຮົ່ງ ທີ່ບໍ່ມີສາມີສາມີ ໄດ້ຄົ້ນພົບຄວາມເຈັບປວດຂອງສົງຄາມຂອງແມ່ຍິງໃນຊົນນະບົດ ແລະ ເບື້ອງຫຼັງ.

ລູກສາວຂອງພະເຈົ້ານ້ຳ ແມ່ນຜົນງານທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະຂອງ ຫງວຽນຮ່ວາບິ່ງ, ທັງເປົ່າ, ແຂງກະດ້າງ ແລະ ໂຫດຮ້າຍ, ໂສກເສົ້າ ແລະ ກັງວົນໃຈໃນການເດີນທາງຊອກຫາສິ່ງສັກສິດດ້ວຍຄວາມປາດຖະໜາຂອງມະນຸດເພື່ອສິ່ງທີ່ມີສີວິໄລ ແລະ ສວຍງາມໃນຊີວິດ.

Nỗi buồn chiến tranh - Ảnh 2. — ນັກປະພັນ ເຢືອງຮ່ວາງ ໄດ້ຮັບລາງວັນຜົນງານດີເດັ່ນຂອງນະວະນິຍາຍ The Wharf Without Huband - ພາບ: T.DIEU

ກຽດສັກສີຂອງ ບົດເພງ “Me and Them” ຂອງ ຫງວຽນບິ່ງເຟືອງ ແລະ “ທົ່ງບໍ່ມີວັນສິ້ນສຸດ ” ຂອງ ຫງວຽນບິ່ງເຟືອກ ເປັນການຮັບຮູ້ທີ່ສົມຄວນສຳລັບບັນດານັກປະພັນທີ່ໄດ້ປະດິດສ້າງຮູບແບບການຂຽນຂອງຕົນ, ບົ່ງບອກເຖິງ “ການກຳນົດຮູບແບບວັນນະຄະດີໃໝ່” ທີ່ເຫັນໄດ້ຊັດເຈນໃນວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ພາຍຫຼັງປີ 2000.

ທ່ານ ແທງຮ໋ວາ ໄດ້ຕີລາຄາສູງການໃຫ້ກຽດຂອງທ່ານ ຫງວຽນຊວນແຄ໋ງ ໃຫ້ແກ່ ທ່ານ ເມົາທ້ວນອານ . ນີ້ແມ່ນນະວະນິຍາຍຫຼາຍເລື່ອງທີ່ມີຄວາມຄິດເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບຊົນນະບົດ ແລະ ວັດທະນະທຳຫວຽດນາມ ໃນການປະທະກັນດ້ານວັດທະນະທຳຕາເວັນອອກຕາເວັນຕົກ.

ວຽກງານເຫຼົ່ານີ້, ເມື່ອຈັດພີມມາ, ໄດ້ສ້າງ resonance ທີ່ເຂັ້ມແຂງໃນບັນດາສາທາລະນະ; evoked ແນວໂນ້ມການອ່ານແລະການປະເມີນຜົນທີ່ແຕກຕ່າງກັນ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ກໍ່ໄດ້ສ້າງກຳລັງແຮງປຸກລະດົມ, ເຮັດໃຫ້ວັນນະຄະດີມີການປ່ຽນແປງ, ຊຸກຍູ້ຄວາມສາມາດປະດິດສ້າງຂອງວັນນະຄະດີ, ຊຸກຍູ້ການປະດິດສ້າງຂອງນັກປະພັນຍຸກປະຈຸບັນ.

ຄວາມໂສກເສົ້າຂອງສົງຄາມ ແມ່ນບົດປະພັນທີ່ບໍ່ພຽງແຕ່ນັກຂຽນຫຼາຍຄົນປາດຖະຫນາ, ແຕ່ຍັງຫຼາຍປະເທດຕ້ອງການທີ່ຈະມີສໍາລັບວັນນະຄະດີຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຊັ່ນດຽວກັນກັບວຽກງານທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທັງຫມົດ, ມັນສະເຫມີເອົາຊະນະຂັ້ນຕອນຂອງການລໍາອຽງເພື່ອປະກອບສ່ວນຄໍາບໍລິສຸດໃຫ້ກັບຜູ້ອ່ານ.

ໃນຄວາມໝາຍທີ່ແຄບກວ່າ, ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ວຽກງານນີ້ໄດ້ປະກອບສ່ວນເຮັດໃຫ້ວັນນະຄະດີຂອງພວກເຮົາກ່ຽວກັບສົງຄາມມີຫຼາຍຮູບຫຼາຍແບບ ແລະ ຫຼາກຫຼາຍຊະນິດ.

ພວກເຮົາຄວນຈະພູມໃຈທີ່ພວກເຮົາມີວຽກງານດັ່ງກ່າວ.

ນັກຂຽນ NGUYEN BINH PHUONG (ຮອງປະທານສະມາຄົມນັກຂຽນຫວຽດນາມ)

ເລື່ອງຄວາມໂສກເສົ້າຂອງສົງຄາມຂອງບ້ານນິງໄດ້ຖືກແປເປັນ 20 ພາສາໃນທົ່ວໂລກ.

ຄວາມໂສກເສົ້າຂອງສົງຄາມ, ຈຸດສູງສຸດພິເສດ

ພິເສດ, ຄວາມໂສກເສົ້າຂອງສົງຄາມ ຂອງ ບ້າວນິງ ໄດ້ສ້າງບົດກະວີໃໝ່ໃນການກ້າວເຂົ້າສູ່ຄວາມເປັນຈິງ, ບໍ່ພຽງແຕ່ພັນລະນາເຖິງວິລະຊົນເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງແມ່ນຄວາມເຈັບປວດທີ່ປະຊາຊົນຕ້ອງອົດທົນໃນສົງຄາມ.

ທ່ານເທກຈື່ຈຳການອ່ານ ຄວາມໂສກເສົ້າຂອງສົງຄາມ ຕອນຍັງນ້ອຍ, ກຽມເຂົ້າມະຫາວິທະຍາໄລ. ລາວໄດ້ຖືກຄອບຄຸມທັນທີໂດຍຄວາມງາມໂດຍສະເພາະຂອງນະວະນິຍາຍ: ຄວາມສະຫງ່າງາມ, ເນື້ອເພງ, ຄວາມເຈັບປວດທີ່ສຸດ.

ນີ້ແມ່ນວຽກງານວັນນະຄະດີເຄື່ອນໄຫວທີ່ມີຄວາມງາມດ້ານວັນນະຄະດີດົນຕີ, ຄຸນນະພາບຂອງບົດກະວີ ແລະ ຄວາມເປັນເອກະລັກສະເພາະຂອງພາສາ, ຄວາມສາມາດສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມເຈັບປວດທີ່ສຸດ ແລະ ຄວາມຜາສຸກຂອງປະຊາຊົນໃນການສູ້ຮົບ.

ຕໍ່ມາ, ເມື່ອເຮັດວຽກງານວັນນະຄະດີ, ທ່ານ ແທັງ ໄດ້ຕີລາຄາ ຄວາມໂສກເສົ້າໃນສົງຄາມ ວ່າແມ່ນວຽກງານວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ທີ່ມີເອກະລັກສະເພາະໃນໄລຍະຕົ້ນຂອງການປັບປຸງ, ແມ່ນຈຸດພິເສດ.

ຄວາມໂສກເສົ້າຂອງສົງຄາມ ແມ່ນປະດິດສ້າງຢ່າງເລິກເຊິ່ງ, ປະດິດສ້າງຮູບແບບການຂຽນແບບໃໝ່ຫຼາຍ, ກົນໄກອັນສະຫງ່າງາມທີ່ຍັງຄົງ “ຮັກສາຮ່ອງຮອຍຂອງຍຸກທີ່ ບ້າວນິງ ດຳລົງຊີວິດຢູ່, ເຈັບປວດທີ່ສຸດ ແຕ່ກໍ່ສະຫງ່າລາສີຫຼາຍ”.

ດ່າໜັງ, ສະຖາບັນວັນນະຄະດີ, ສະເໜີວ່າ: ບົດຂຽນກ່ຽວກັບສົງຄາມຈາກປະສົບການຂອງຜູ້ທີ່ເຂົ້າຮ່ວມສົງຄາມ, ລອດຊີວິດ ແລະ ປະສົບກັບຄວາມເຈັບປວດທາງດ້ານຈິດໃຈ, ຖ້າ ຄວາມງຽບສະຫງົບທັງໝົດຢູ່ຝ່າຍຕາເວັນຕົກ ຖືໄດ້ວ່າເປັນບົດປະພັນຂອງ Remarque, ສົງຄາມໂສກເສົ້າ ກໍ່ແມ່ນບົດປະພັນທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະຂອງ ບ້າວນິງ.

ຄວາມໂສກເສົ້າຂອງສົງຄາມ ພັນລະນາເຖິງຈິດວິນຍານຂອງທະຫານທີ່ມີ "ສົງຄາມຂອງຕົນເອງ" ແລະສະພາບຂອງມະນຸດໃນສົງຄາມຫວຽດນາມຕໍ່ຕ້ານອາເມລິກາ. ບ່າວນິງ ອາດຈະໄດ້ຮັບອິດທິພົນຈາກ ຄວາມງຽບສະຫງົບຂອງແນວໂຮມປະເທດຕາເວັນຕົກ ແລະບັນດາບົດປະພັນວັນນະຄະດີສົງຄາມອື່ນໆຂອງຫວຽດນາມ ແລະ ໃນໂລກ.

ແຕ່ໃນການພັນລະນາຕົວຈິງກ່ຽວກັບຄວາມຢ້ານກົວຂອງສົງຄາມ, ລາວຍັງໄດ້ລື່ນກາຍຜົນງານກ່ອນໜ້ານີ້ດ້ວຍສິລະປະນະວະນິຍາຍທີ່ມີປະສິດທິຜົນ.

ສົງຄາມໂສກເສົ້າ ແມ່ນວຽກງານທີ່ໄປຄຽງຄູ່ກັບການປະດິດສ້າງວັນນະຄະດີຢູ່ຫວຽດນາມ, ສະແດງອອກເຖິງແນວຄິດສິລະປະອັນໃໝ່ ແລະເປີດທ່າອ່ຽງໃໝ່ຂອງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມໃນຍຸກສະໄໝຄື: ການສ້າງສົງຄາມຄືນໃໝ່ຈາກປະສົບການສ່ວນຕົວ, ຊ່ວຍໃຫ້ມີວິທີການສົງຄາມຈາກຫຼາຍຝ່າຍ.

ຄວາມໂສກເສົ້າຂອງສົງຄາມ ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມເລິກລັບຂອງວັດທະນະທໍາຕາເວັນອອກໂດຍທົ່ວໄປ, ວັດທະນະທໍາຫວຽດນາມໂດຍສະເພາະ, ໃນຈິດວິນຍານຂອງຂະຫນາດນ້ອຍ, ປະຊາຊົນທໍາມະດາໃນສົງຄາມ, ຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍທີ່ສຸດແຕ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່, ຍັງປາຖະຫນາຂອງມະນຸດແລະທໍາມະຊາດຂອງມະນຸດ.

ວັນນະຄະດີ ຄວາມໂສກເສົ້າຂອງສົງຄາມ ຍັງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການ ແລະ ປະສົບຜົນສຳເລັດຂອງບັນດາປະເພດວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ໃນປະຈຸບັນຂຶ້ນສູ່ລະດັບສາກົນຂອງວັນນະຄະດີໂລກ, ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງຄວາມເຈັບປວດ ແລະ ການສູນເສຍຂອງມະນຸດ, ບໍ່ເຄີຍມີຄວາມສົງໄສ, ຊັກຖາມ ແລະ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມະນຸດມີຄວາມຮັກແພງ ແລະ ສັນຕິພາບ.

ສິ່ງໜຶ່ງທີ່ໜ້າສັງເກດ, ຕາມທ່ານນາງ ນິງ ແລ້ວ, ຊະຕາກຳຂອງນະວະນິຍາຍທີ່ມີຊື່ສຽງ 2 ເລື່ອງຄື The Sorrow of War ແລະ All Quiet on the Western Front ລ້ວນແຕ່ໄດ້ຮັບການຕອບຮັບ ແລະ ຕຳໜິຕິຕຽນຈາກບັນດາຜູ້ອ່ານທີ່ມີທັດສະນະທາງດ້ານການເມືອງຢູ່ປະເທດຕົນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ດ້ວຍຮູບແບບສິລະປະທີ່ດີເລີດ ແລະ ເລິກເຊິ່ງບັນດາຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະ, ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປທັງສອງໄດ້ສ້າງຖານະທີ່ເໝາະສົມໃນໃຈຂອງຜູ້ອ່ານ.

Nỗi buồn chiến tranh của Bảo Ninh và những sự vinh danh xúc động- Ảnh 12. — ນັກກະວີ ເຈີ່ນດ້າຍກວາງ ຮັບກຽດມອບປຶ້ມ ເກາະ Sunken - ພາບ: T.DIEU

ນັກປະພັນ ເຈີ່ນດ້າຍກວາງ, ຮອງປະທານສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ໄດ້ໃຫ້ກຽດມອບບົດບັນທຶກເລື່ອງສັ້ນ ເກາະ Sunken ໃນຄັ້ງນີ້, ໃຫ້ຄຳເຫັນວ່າ, ບັນດາຜົນງານທີ່ໄດ້ຮັບກຽດໃນຄັ້ງນີ້ລ້ວນແຕ່ມີຄຸນຄ່າ, ພິເສດແມ່ນສອງຜົນງານຂອງ ຫງວຽນຮຸຍທິບ ແລະ ບ່າວນິງ.

ລາວຢືນຢັນວ່າ The Sorrow of War ແມ່ນປຶ້ມທີ່ດີ. ມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງບັງເອີນທີ່ມັນໄດ້ຮັບການແປຈາກ 20 ກວ່າປະເທດແລະຢູ່ໃນຫ້ອງສະໝຸດຂອງຄະນະກຳມະການລາງວັນ Nobel ພ້ອມກັບປຶ້ມອື່ນໆອີກຫຼາຍຫົວຂອງນັກປະພັນຫວຽດນາມ.

ວຽກງານດັ່ງກ່າວເຮັດໃຫ້ເກີດການຂັດແຍ້ງທີ່ຮຸນແຮງຍ້ອນທັດສະນະຂອງຜູ້ຂຽນ. Bao Ninh ຂຽນກ່ຽວກັບສົງຄາມຈາກທັດສະນະມະນຸດສະທໍາ. ຕາມທ່ານກ່າວແລ້ວ, ບ່າວນິງ ຄວນໄດ້ຮັບລາງວັນວັນນະຄະດີແຫ່ງລັດໃນໄລຍະຈະມາເຖິງ.

ຕາມທ່ານ Tuoi Tre

ທີ່ມາ: https://baoangiang.com.vn/cac-nha-van-nha-nghien-cuu-noi-gi-ve-noi-buon-chien-tranh-cua-bao-ninh-a469263.html