ຜາສາດແຕງ - ສະຖານທີ່ແຫ່ງແຮງບັນດານໃຈທາງວັດທະນະທຳຫວຽດນາມ ຢູ່ດິນແດນລ້ານຊ້າງ

ວິຫານ ຟາດຕິ້ງ ບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນບ່ອນໄວ້ເນື້ອເຊື່ອໃຈທາງດ້ານຈິດໃຈຂອງປະຊາຄົມຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ລາວເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງແມ່ນສະຖານທີ່ເຜີຍແຜ່ພາສາຫວຽດນາມ, ປະກອບສ່ວນອະນຸລັກຮັກສາພາສາແມ່ຂອງຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ຕ່າງປະເທດອີກດ້ວຍ.

ຢູ່​ໃຈກາງ​ນະຄອນຫຼວງ​ວຽງ​ຈັນ​ແຫ່ງ​ດິນແດນ​ທີ່​ສວຍ​ງາມ​ຂອງ​ຊ້າງ​ລ້ານ​ຊ້າງ, ມີ​ວັດ​ແຫ່ງ​ໜຶ່ງ​ຂອງ​ຫວຽດນາມ ທີ່​ຮັກສາ​ຄຸນຄ່າ​ວັດທະນະທຳ​ຂອງ​ຊາດ​ຢ່າງ​ງຽບໆ.

ຜາສາດຫີນ ບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນສະຖານທີ່ໄວ້ເນື້ອເຊື່ອໃຈທາງດ້ານຈິດໃຈຂອງປະຊາຄົມຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ລາວເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງແມ່ນສະຖານທີ່ເຜີຍແຜ່ພາສາຫວຽດນາມ, ປະກອບສ່ວນອະນຸລັກຮັກສາພາສາແມ່ຂອງຊາວຫວຽດນາມ ຕ່າງປະເທດທີ່ເກີດ ແລະເຕີບໃຫຍ່ຢູ່ລາວ.

ນັບ​ແຕ່​ປີ 2016, ທ່ານ​ນາງ ຫງວຽນ​ທິທູ​ຮັ່ງ, ຊາວ​ຫວຽດນາມ ອາ​ໄສ ​ແລະ ​ເຮັດ​ວຽກ​ຢູ່​ລາວ ​ໄດ້​ຕັ້ງ​ຫ້ອງ​ຮຽນ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ​ໂດຍ​ບໍ່​ເສຍ​ຄ່າ​ຢູ່​ວັດ​ແຫ່ງ​ນີ້. ​ເນື່ອງ​ຈາກ​ຄວາມ​ປາຖະໜາ​ທີ່​ລູກ​ຂອງ​ນາງ​ຈະ​ບໍ່​ລືມ​ພາສາ​ແມ່, ນາງ​ໄດ້​ເປີດ​ຫ້ອງ​ຮຽນ​ນ້ອຍໆ, ​ໃນ​ເບື້ອງ​ຕົ້ນ​ມີ​ເດັກນ້ອຍ​ຈຳນວນ​ໜ້ອຍ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ.

ຄ່ອຍໆ, ຫ້ອງຮຽນພັດທະນາ ແລະ ກາຍເປັນສະຖານທີ່ພົບປະສັງສັນຂອງຫຼາຍຄອບຄົວຊາວຫວຽດນາມ ທີ່ແບ່ງປັນຄວາມເປັນຫ່ວງເປັນໄຍອັນດຽວກັນກ່ຽວກັບວິທີຮັກສາພາສາຫວຽດນາມ ບໍ່ໃຫ້ສູນເສຍໄປໃນແຕ່ລະລຸ້ນ.

ປະຈຸ​ບັນ, ຫ້ອງ​ຮຽນ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ​ຢູ່​ວັດ​ພູ​ຕິ້ງ​ໄດ້​ຈັດ​ຂຶ້ນ​ເປັນ​ປະຈຳ 6 ພາກ​ຕໍ່​ອາທິດ, ​ແບ່ງ​ອອກ​ເປັນ 2 ລະດັບ, ພື້ນຖານ ​ແລະ ກ້າວໜ້າ, ​ເໝາະ​ສົມ​ກັບ​ລະດັບ ​ແລະ ຄວາມ​ຕ້ອງການ​ຂອງ​ນັກຮຽນ​ແຕ່ລະຄົນ.

ຫ້ອງຮຽນພື້ນຖານແມ່ນເນັ້ນໃສ່ການຝຶກທັກສະການຟັງ, ເວົ້າ, ອ່ານ ແລະ ຂຽນ, ຊ່ວຍໃຫ້ນັກຮຽນມີຄວາມຄຸ້ນເຄີຍ ແລະ ນຳໃຊ້ພາສາຫວຽດນາມ ຢ່າງຄ່ອງແຄ້ວໃນການສື່ສານປະຈໍາວັນ.

ຊັ້ນ​ສູງ​ແມ່ນ​ໃຫ້​ບັນດາ​ນັກ​ສຶກສາ​ທີ່​ມີ​ພື້ນຖານ​ອັນ​ແນ່ນອນ, ສືບ​ຕໍ່​ຍົກ​ສູງ​ຄວາມ​ສາມາດ​ດ້ານ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ, ​ເພີ່ມ​ທະວີ​ຄວາມ​ຮູ້​ດ້ານ​ວັດທະນະທຳ, ປະຫວັດສາດ, ພູມ​ສາດ​ຫວຽດນາມ, ປະກອບສ່ວນ​ຮັດ​ແໜ້ນ​ຄວາມ​ຮັກ​ແພງ​ບ້ານ​ເກີດ​ເມືອງ​ນອນ​ໃນ​ແຕ່ລະ​ບົດຮຽນ.

ພະນັກງານສອນແມ່ນຄູສອນ 5 ທ່ານ, ທັງຫວຽດນາມ ແລະ ລາວ, ຄູອາສາສະໝັກທັງໝົດ, ອຸທິດຕົນເພື່ອປົກປັກຮັກສາພາສາຫວຽດນາມ ຢູ່ລາວ.

ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ເຜີຍ​ແຜ່​ຄວາມ​ຮູ້​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ຍັງ​ໄດ້​ເຜີຍ​ແຜ່​ວັດ​ທະ​ນະ​ທຳ, ປຸກ​ລະ​ດົມ​ໃຫ້​ນັກ​ສຶກ​ສາ​ຮັກ​ສາ​ຫວຽດ​ນາມ.

Souliya Phanthulaatsa ນັກ​ສຶກ​ສາ​ຊາວ​ຫວຽດ​ນາມ ໃຫ້​ສໍາ​ພາດ​ໂດຍ​ນັກ​ຂ່າວ VNA. (ພາບ: ດ່າໜັງ/VNA)

​ເກືອບ 1 ທົດ​ສະ​ວັດ​ຜ່ານ​ມາ, ມີ​ນັກ​ສຶກ​ສາ​ນັບ​ຮ້ອຍ​ຄົນ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ, ນັບ​ແຕ່​ເດັກ​ນ້ອຍ​ຊາວ​ຫວຽດ​ນາມ​ຢູ່​ຕ່າງ​ປະ​ເທດ​ເຖິງ​ຊາວ​ໜຸ່ມ​ລາວ. ພາສາຫວຽດ, ຜ່ານການບັນຍາຍແຕ່ລະບົດ, ແຕ່ລະບົດເພງ, ແຕ່ລະຊັ້ນຮຽນ ໄດ້ແຜ່ລາມໄປຢ່າງງຽບໆ ແລະ ຝັງຮາກຢູ່ໃຈກາງນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ.

ບາງເທື່ອ​ບ່ອນ​ໃນ​ຫ້ອງ​ຮຽນ​ຖືກ​ຈູດ​ດ້ວຍ​ສຽງ​ຮ້ອງ​ເພງ​ຂອງ​ນັກຮຽນ. “ແຕ່ລະຄົນ​ມີ​ບ້ານ​ເກີດ​ເມືອງ​ນອນ​ດຽວ​ຄື​ກັບ​ແມ່​ຄົນ​ດຽວ…”, ​ເພງ​ນີ້​ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່ ​ແມ່ນ​ດົນຕີ ​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ຫາກ​ຍັງ​ແມ່ນ​ບົດຮຽນ​ອັນ​ລ້ຳ​ຄ່າ​ກ່ຽວ​ກັບ​ຕົ້ນ​ກຳ​ເນີ​ດ, ກ່ຽວ​ກັບ​ຄວາມ​ພາກພູມ​ໃຈ​ຂອງ​ຊາດ. ສຳລັບນັກຮຽນແລ້ວ, ແຕ່ລະຄັ້ງທີ່ເຂົາເຈົ້າຮ້ອງເພງ, ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຳພັນເລິກເຊິ່ງກວ່າກັບບ້ານເກີດເມືອງນອນ, ສະຖານທີ່ທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຄີຍເກີດ, ແຕ່ເປັນຂອງສະເໝີ.

Souliya Phanthulaatsa, ນັກ​ສຶກ​ສາ​ທີ່​ມີ​ຕົ້ນ​ກໍາ​ເນີດ​ຂອງ​ຫວຽດ​ນາມ, ແບ່ງ​ປັນ​ວ່າ​ພໍ່​ແມ່​ຂອງ​ຕົນ​ໄດ້​ບອກ​ໃຫ້​ນາງ​ຮັກ​ສາ​ພາ​ສາ​ຫວຽດ​ເພາະ​ວ່າ​ມັນ​ເປັນ​ມໍ​ລະ​ດົກ​ຂອງ​ຕົນ. ນາງ​ຮຽນ​ເພື່ອ​ຈະ​ກັບ​ຄືນ​ປະ​ເທດ​ຫວຽດ​ນາມ ເພື່ອ​ສືບ​ຕໍ່​ຮ່ຳ​ຮຽນ​ໃນ​ອະ​ນາ​ຄົດ.

ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ສຳ​ລັບ​ຊາວ​ຫວຽດ​ນາມ​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ຫ້ອງ​ຮຽນ​ດັ່ງ​ກ່າວ​ຍັງ​ດຶງ​ດູດ​ນັກ​ສຶກ​ສາ​ລາວ​ເປັນ​ຈຳ​ນວນ​ຫລວງ​ຫລາຍ. ເຂົາ​ເຈົ້າ​ມາ​ຮຽນ​ຍ້ອນ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຮັກ​ສາ​ປະ​ຊາ​ຊົນ​ຫວຽດ​ນາມ ແລະ ວັດ​ທະ​ນະ​ທຳ, ຢາກ​ຮ່ຳ​ຮຽນ ແລະ ເຮັດ​ວຽກ​ຢູ່​ຫວຽດ​ນາມ ຫຼື​ຢາກ​ເຂົ້າ​ໃຈ​ກ່ຽວ​ກັບ​ປະ​ເທດ​ບ້ານ​ໃກ້​ເຮືອນ​ຄຽງ.

ຄຳແພງ ລໍວັນໄຊ, ນັກສຶກສາລາວ, ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ຂ້ອຍຮຽນພາສາຫວຽດ ເພາະຂ້ອຍຮັກຊາວຫວຽດນາມ ແລະ ວັດທະນະທຳ”.

ທ່ານ ຫງວຽນ​ແມ້ງ​ທ໋າມ, ​ເອກ​ອັກຄະ​ລັດຖະທູດ ຫວຽດນາມ ປະຈຳ ລາວ ​ໃຫ້​ສຳພາດ​ຕໍ່​ນັກ​ຂ່າວ VNA. (ພາບ: ດ່າໜັງ/VNA)

ແບ່ງປັນກັບນັກຂ່າວ VNA ຢູ່ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ, ທ່ານ ຫງວຽນແມ້ງຕ໋ຽນ, ເອກອັກຄະລັດຖະທູດ ຫວຽດນາມ ປະຈຳ ລາວ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ຫໍພິພິທະພັນ ຟາດຕິ້ງ ໄດ້ສວມບົດບາດເປັນສູນອະນຸລັກຮັກສາພາສາ ແລະ ວັດທະນະທຳ ຫວຽດນາມ ຢູ່ນະຄອນຫຼວງ ວຽງຈັນ. ນີ້​ແມ່ນ​ບ່ອນ​ຮຽນ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ​ໂດຍ​ບໍ່​ເສຍ​ຄ່າ​ສຳລັບ​ເດັກນ້ອຍ ຫວຽດນາມ ຢູ່​ລາວ ​ແລະ ສຳລັບ​ເພື່ອນ​ລາວ​ທີ່​ມັກ​ຮຽນ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ.

ທ່ານ​ເອກ​ອັກ​ຄະ​ລັດ​ຖະ​ທູດ Minh Tam ຢືນຢັນ​ວ່າ ບັນດາ​ຊຸດ​ຮຽນ​ນີ້​ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ແມ່ນ​ສອນ​ວິຊາ​ການ​ຂຽນ​ໜັງສື​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ຫາກ​ຍັງ​ແມ່ນ​ເພື່ອ​ຖ່າຍທອດ​ເອກະລັກ​ສະ​ເພາະ, ຮັກສາ​ພາສາ​ແມ່​ໃຫ້​ແກ່​ຄົນ​ຫວຽດນາມ​ລຸ້ນທີ 3 ​ແລະ 4 ຄົນ​ທີ່​ເກີດ​ຢູ່​ລາວ ​ແລະ ​ເຜີຍ​ແຜ່​ປະຫວັດສາດ, ວັດທະນະທຳ ຫວຽດນາມ. ຜາສາດຫີນວັດພູເປັນທັງສະຖານທີ່ໄວ້ເນື້ອເຊື່ອໃຈ ແລະເປັນບ່ອນຮັກສາຈິດໃຈຂອງຊາດ.

ການ​ສອນ​ຊາວ​ຫວຽດນາມ​ຢູ່​ຕ່າງປະ​ເທດ​ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ແມ່ນ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ ​ສຶກສາ ​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ຫາກ​ຍັງ​ແມ່ນ​ພາລະກິດ​ວັດທະນະທຳ​ອີກ​ດ້ວຍ. ​ໃນ​ສະພາບ​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ຢ່າງ​ເລິກ​ເຊິ່ງ, ການ​ປົກ​ປັກ​ຮັກສາ​ພາສາ​ແມ່​ລະຫວ່າງ​ປະຊາ​ຄົມ​ຊາວ​ຫວຽດນາມ ອາ​ໄສ​ຢູ່​ຫ່າງ​ໄກ​ຈາກ​ບ້ານ​ແມ່ນ​ສິ່ງ​ທ້າ​ທາຍ​ໃຫຍ່, ​ແຕ່​ກໍ່​ແມ່ນ​ໜ້າ​ທີ່​ທີ່​ສັກສິດ.

ບັນດາ​ຮ່ຳຮຽນ​ຢູ່​ວັດ​ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ແມ່ນ​ບ່ອນ​​ແບ່ງປັນ​ພາສາ​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ຫາກ​ຍັງ​ແມ່ນ​ຂົວ​ເຊື່ອມ​ຕໍ່​ລຸ້ນໜຸ່ມ​ດ້ວຍ​ຮາກ​ຖານ, ​ເປັນ​ການ​ໜູນ​ຊ່ວຍ​ດ້ານ​ຈິດ​ໃຈ​ໃຫ້​ແກ່​ຊາວ ຫວຽດນາມ ຢູ່​ລາວ./.

(TTXVN/Vietnam+)

ທີ່ມາ: https://www.vietnamplus.vn/chua-phat-tich-noi-truyen-cam-hung-van-hoa-viet-tren-dat-nuoc-trieu-voi-post1046537.vnp