ການເດີນທາງທີ່ຫນ້າຕື່ນເຕັ້ນຂອງຫນັງສືຫວຽດນາມ

ເມື່ອຂຽນປື້ມກ່ຽວກັບປະຫວັດສາດແຫ່ງການສ້າງຕັ້ງພາສາປະຈຳຊາດ, ທ່ານດຣ ຟ້າມທິກ໋ວກລີ ແລະ ນັກສິລະປິນ ໄຕຮ່ວາລອງ ປາດຖະໜາຢາກສົ່ງເຖິງຜູ້ອ່ານ, ພິເສດແມ່ນເດັກນ້ອຍ, ຄວາມຮັກແພງຫວຽດນາມ - ພາສາທີ່ສວຍງາມທີ່ພວກເຮົາມີ.

ຕາມປຶ້ມແລ້ວ, ການເດີນທາງຂອງການສ້າງຕົວໜັງສືກວາງຫງາຍ ແມ່ນເລື່ອງພັດທະນາ ແລະ ນິຍົມຕົວໜັງສືລາຕິນຂອງພາສາຫວຽດນາມ. ໃນເບື້ອງຕົ້ນ, ຕົວໜັງສືນີ້ແມ່ນເຄື່ອງມືເພື່ອແນໃສ່ສ້າງຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ການສື່ສານກັບຊາວຫວຽດນາມ, ດ້ວຍວິທີນີ້ເຮັດໃຫ້ວຽກງານເຜີຍແຜ່ສະດວກກວ່າ; ຕໍ່ມາ, ມັນໄດ້ຖືກນຳໃຊ້ເປັນລະຫັດລະຫວ່າງຜູ້ສອນສາດສະໜາກັບສີ່ສາສະໜາ ແລະໄດ້ຮັບການສອນໃນການສຳມະນາເທົ່ານັ້ນ.

ພາຍຫຼັງການເຄື່ອນໄຫວ ດ້ານການເມືອງ ແລະການສຶກສາ, ກວາງຫງາຍຄ່ອຍໆປ່ຽນຕົວອັກສອນຈີນເຂົ້າໃນເອກະສານບໍລິຫານຂອງປະເທດ, ເຮັດບົດບາດສ່ອງແສງໃຫ້ປະຊາຊົນແລະກາຍເປັນຕົວໜັງສືຢ່າງເປັນທາງການ.

ສິ່ງທີ່ພິເສດແມ່ນປຶ້ມດັ່ງກ່າວໄດ້ຂຽນເປັນພາສາຕະຫຼົກເຄິ່ງນິຍາຍຜ່ານການບັນຍາຍຂອງ Alexandre de Rhodes - ນັກບວດ, ສະມາຊິກຂອງ Vatican, ຜູ້ທີ່ໄດ້ເຂົ້າມາຫວຽດນາມໃນສະຕະວັດທີ 17 ແລະໄດ້ມີຄຸນງາມຄວາມດີໃນການພິມວັດຈະນານຸກົມຫວຽດນາມທໍາອິດ (Vietnamese - Portuguese - Latin Dictionary) ໃນປີ 1651.

ເຫດຜົນທີ່ທ່ານ ຟ້າມທິເກື່ອລີ ເລືອກເອົາທ່ານ Alexandre de Rhodes ເປັນຜູ້ເລົ່າເລື່ອງແມ່ນຍ້ອນນັກບວດຜູ້ນີ້ດຳລົງຊີວິດຢູ່ທັງເມືອງ ດົ່ງດັງ ແລະ ດົ່ງງອຍ, ເຂົ້າໃຈຮີດຄອງປະເພນີ ແລະ ນິໄສຂອງທັງສອງພາກພື້ນ. ລາວໄດ້ປະໄວ້ທາງຫລັງຂອງວຽກງານຫຼາຍຢ່າງ, ຍ້ອນມີຂໍ້ມູນເພື່ອສ້າງແຜນການສໍາລັບປຶ້ມຫົວນີ້. ຄຽງຄູ່ກັບການເພີ່ມທະວີການສົນທະນາດ້ວຍອາລົມຈິດຂອງຕົວລະຄອນໃຫຍ່ແລ້ວ, ນັກປະພັນຍັງໄດ້ເຄົາລົບບັນດາຈຸດໝາຍປະຫວັດສາດ ແລະ ບັນດາເຫດການຕົ້ນຕໍທີ່ໄດ້ສ້າງຕົວໜັງສືກວກງູ.

ທ່ານດຣ ຟ້າມທິເກື່ອລີ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ເນື້ອໃນຂອງປຶ້ມຫົວນີ້ແມ່ນອີງໃສ່ບົດວິທະຍາໄລປະລິນຍາເອກກ່ຽວກັບປະຫວັດສາດໄວຍະກອນ ແລະ ຕົວໜັງສືລາຕິນຂອງຫວຽດນາມ ເປັນຕົ້ນແມ່ນເອກະສານໃນຫໍສະໝຸດເອີຣົບ ແລະ ປຶ້ມກ່ຽວກັບການເຄື່ອນໄຫວເຜີຍແຜ່. ຈາກບົດຂຽນທີ່ມີເຖິງ 640 ໜ້າ, ຜູ້ຂຽນໄດ້ຫຍໍ້ມັນເຂົ້າເປັນປຶ້ມສັ້ນ, ຫຍໍ້ໜ້າທີ່ມີຮູບແຕ້ມທີ່ມີຄວາມສົດໃສ 126 ໜ້າ.

ເວົ້າກ່ຽວກັບປຶ້ມ, ຜູ້ຂຽນຢືນຢັນວ່າ: "Alexandre de Rhodes ບໍ່ແມ່ນຄົນທໍາອິດທີ່ຂຽນພາສາຫວຽດນາມໃນພາສາລະຕິນ. ກ່ອນ Alexandre de Rhodes, ຍັງມີ Francisco de Pina - ຊາວປອກຕຸຍການ - ຜູ້ທີ່ລວບລວມວັດຈະນານຸກົມຂະຫນາດນ້ອຍ, ແຕ່ມັນສູນເສຍໄປ. ປະໂລຫິດ António de Fontes ແມ່ນຄົນທໍາອິດທີ່ໃຊ້ສອງຕົວອັກສອນ "ທີ່ພົບໃນຫນັງສື 1" ແລະ "16". ໄດ້ຮວບຮວມວັດຈະນານຸກົມພາສາຫວຽດນາມ - ປອກຕຸຍການ ເພື່ອຕົນເອງ ແລະ ບັນດາບວດອື່ນໆໄດ້ຮຽນພາສາຫວຽດນາມ”.

ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ໃນຂະບວນການສ້າງສັນນັ້ນ, Alexandre de Rhodes ແມ່ນຜູ້ທີ່ໄດ້ຮວບຮວມເອົາບັນດາຜົນງານຂອງຜູ້ສືບທອດຂອງຕົນ, ສົມທົບກັບຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບອານາມເພື່ອພິມວັດຈະນານຸກົມຫວຽດນາມ - ປອກຕຸຍການ - ລາຕິນໃນ Rome ໃນປີ 1651.

ດັ່ງນັ້ນ, ການເດີນທາງຂອງການສ້າງພາສາແຫ່ງຊາດໄດ້ປະສົມປະສານຄວາມຮູ້ປະຫວັດສາດແລະ ວິທະຍາສາດ ກັບຈິນຕະນາການຂອງຜູ້ຂຽນເພື່ອອະທິບາຍການເກີດຂອງລະບົບການຂຽນພາສາຫວຽດນາມໃນປະຈຸບັນ. ກຸ່ມນັກປະພັນຍັງໄດ້ສ້າງບົດສໍາພາດພິເສດກັບ 3 ຜູ້ມີຊື່ສຽງໃນຂະບວນການສ້າງລະບົບພາສາແຫ່ງຊາດ, Alexandre De Rhodes, Francisco De Pina ແລະ Gaspar do Amaral, ປຶກສາຫາລືກ່ຽວກັບຂະບວນການສ້າງພາສາລາຕິນຂອງພາສາຫວຽດນາມ.

ປຶ້ມດັ່ງກ່າວໄດ້ລວມເອົາລາຍລະອຽດທີ່ຕະຫຼົກຫຼາຍຢ່າງເຊັ່ນ: ເມື່ອ Alexandre De Rhodes ມາຫວຽດນາມຄັ້ງທຳອິດ, ຍ້ອນສຽງເວົ້າຜິດ, ລາວໄດ້ຊື້ປາ (ປາ) ມາເປັນ ca (ca); ຍ້ອນວ່າລາວບໍ່ຮູ້ພາສາຫວຽດນາມ monosyllabic, ພວກປະໂລຫິດຈຶ່ງມັກຂຽນຄຳທີ່ຕິດຢູ່ນຳກັນ...

ນອກຈາກການບັນຍາຍກ່ຽວກັບການເດີນທາງຂອງ Alexandre De Rhodes ໃນການຄົ້ນຄວ້າ ແລະສ້າງຕົວໜັງສືແຫ່ງຊາດ, ຜູ້ຂຽນໄດ້ເພີ່ມພາກໜຶ່ງຊື່ວ່າ The National Language Chronicles, ເຊິ່ງບັນທຶກເຫດການສໍາຄັນໃນການພັດທະນາຕົວໜັງສືແຫ່ງຊາດແຕ່ສະຕະວັດທີ 17, ເຖິງການປະກອບສ່ວນຂອງນັກບວດຫວຽດນາມ ເຊັ່ນ: Filippe Binh, ທ່ານ Pao, Ngan, Lien, ແລະອື່ນໆ.

ການເດີນທາງນັ້ນໄດ້ສືບຕໍ່ໄປດ້ວຍການປະກອບສ່ວນຂອງບຸກຄົນອື່ນໆອີກຫຼາຍຄົນທີ່ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ພາສາປະຈຳຊາດພາກໃຕ້ນິຍົມໃນທົ່ວປະເທດ.

ຜ່ານປຶ້ມດັ່ງກ່າວ, ຜູ້ອ່ານຈະເຂົ້າໃຈຕື່ມອີກວ່າ ຕົວອັກສອນ ກວ໋າງຫງາຍ ໄດ້ຮັບການດັດແກ້, ນິຍົມ, ຍອມຮັບໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້, ປະກອບສ່ວນລົບລ້າງຄວາມບໍ່ຮູ້ໜັງສືໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນເຮົາໃນສະໄໝອານານິຄົມ ຝະລັ່ງ ແລະ ໄດ້ຮັບການຮັບຮອງຈາກປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ວ່າແມ່ນຕົວໜັງສືທາງການຂອງ ຫວຽດນາມ ແຕ່ປີ 1945 ແນວໃດ.

ທີ່ມາ: https://baoquocte.vn/hanh-trinh-ly-ky-cua-chu-quoc-ngu-290513.html