ການໂຕ້ວາທີກ່ຽວກັບວ່າບົດກະວີແມ່ນ 'ມີຄ່າພຽງພໍ' ທີ່ຈະຖືກລວມເຂົ້າໃນປື້ມແບບຮຽນ

ໃນຊຸມມື້ມໍ່ໆມານີ້, ບົດກະວີ “ສຽງຂອງເມັດງອກ” ຂອງນັກຂຽນ To Ha (ຖືກອອກແບບເປັນບົດຮຽນທີ 5 ຂອງອາທິດທີ 3 ໃນປຶ້ມແບບຮຽນພາສາຫວຽດນາມ ສຳລັບຊັ້ນປ.5, ຊຸດປຶ້ມເຊື່ອມຕໍ່ຄວາມຮູ້ກັບຊີວິດ) ໄດ້ເກີດຄວາມວຸ້ນວາຍຕໍ່ປະຊາຊົນດ້ວຍທັດສະນະທີ່ຂັດແຍ້ງກັນ.

ໃນບາງເວທີປາໄສ ແລະ ເຄືອຂ່າຍສັງຄົມ, ບາງຄວາມຄິດເຫັນກໍເວົ້າວ່າ ບົດກະວີມີຫຼາຍຄຳສັບທີ່ເຂົ້າໃຈຍາກ, ປະໂຫຍກທີ່ສັບສົນ ຫຼື ບົດກະວີທັງໝົດບໍ່ມີບົດປະພັນ, ສ້າງຄວາມລຳບາກໃຫ້ແກ່ນັກສຶກສາໄວໜຸ່ມ.

ຫນ້າຂອງປຶ້ມທີ່ມີບົດກະວີ "ສຽງຂອງເມັດທີ່ແຕກງອກ" ໄດ້ຖືກຖ່າຍຮູບແລະລົງໃນກຸ່ມສື່ມວນຊົນສັງຄົມແລະໄດ້ຮັບຫຼາຍຮ້ອຍ shares ແລະຫລາຍພັນຄໍາຄິດເຫັນ, ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນວິພາກວິຈານແລະຄັດຄ້ານການໃຊ້ຄໍາເວົ້າຂອງຜູ້ຂຽນ, ໂດຍສະເພາະຄໍາສັບຕ່າງໆເຊັ່ນ: "ແສງປະກາຍ", "ຄວາມງຽບສະຫງົບ" ແລະອື່ນໆ.

ບາງຄົນກໍ່ໂຕ້ຖຽງວ່າບົດກະວີແບບນີ້ບໍ່ຄວນ ແລະບໍ່ສົມຄວນຖືກລວມເຂົ້າໃນປຶ້ມແບບຮຽນສໍາລັບນັກຮຽນ.

"ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນແທ້ໆທີ່ຈະໃຊ້ຄໍາເຫຼົ່ານັ້ນ, ເມື່ອພວກເຮົາມີຄໍາທີ່ແຕກຕ່າງກັນຫມົດທີ່ຍັງເຫມາະສົມຫຼາຍໃນສະພາບການນີ້?" ຄວາມຄິດເຫັນຫນຶ່ງໄດ້ຖືກມອບໃຫ້.

ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຄົນອື່ນເຊື່ອວ່າບົດກະວີອາດມີບາງຄໍາທີ່ບໍ່ທໍາມະດາແລະບໍ່ຄຸ້ນເຄີຍແຕ່ເນື້ອຫາແລະຄຸນນະພາບບໍ່ຄວນຖືກວິພາກວິຈານ. ບາງຄົນເຊື່ອວ່າຄວາມງາມແລະຄວາມ ໝາຍ ຂອງບົດກະວີນີ້ສາມາດຮູ້ສຶກໄດ້.

a5b9bed8 3014 40de a3c4 ff84291acdd6.png — ຄຳເຫັນອັນໜຶ່ງກ່ຽວກັບບົດກະວີ “ສຽງຂອງເມັດງອກ” ໃນເວທີປາໄສເຄືອຂ່າຍສັງຄົມ. ພາບໜ້າຈໍ.

ແບ່ງປັນກັບ VietNamNet , ອໍານວຍການໂຮງຮຽນມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນ ຮ່າໂນ້ຍ ໄດ້ສະແດງຄວາມຄິດເຫັນວ່າ: “ຕາມທັດສະນະຂອງຜູ້ອ່ານ, ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບບົດກະວີ 'ສຽງຂອງແກ່ນທີ່ແຕກງອກ', ພວກເຮົາຈະເຫັນວ່າຜູ້ຂຽນເລົ່າເລື່ອງເດັກນ້ອຍຫູໜວກກຸ່ມໜຶ່ງ, ດ້ວຍສຽງທີ່ເດັກນ້ອຍສາມາດໄດ້ຍິນໄດ້ຜ່ານສັນຍາລັກຈາກທຸກປະໂຫຍກຂອງຄູສອນ. ວ່າບົດກະວີຖືກແຕ່ງໂດຍຜູ້ຂຽນໃນປີ 1974 ແລະປະໂຫຍກທີ່ປາກົດຢູ່ໃນນັ້ນຕ້ອງມາຈາກເວລາດົນນານມາແລ້ວ, ພວກເຮົາຈະເຂົ້າໃຈຢ່າງຈະແຈ້ງກວ່າຖ້າພວກເຮົາຮຽນຮູ້ຕື່ມ.”

ສາດສະດາຈານ ເລເຟືອງງາ (ອາຈານອາວຸໂສມະຫາວິທະຍາໄລສຶກສາແຫ່ງຊາດຮ່າໂນ້ຍ) ເຊື່ອວ່າບົດກະວີ “ສຽງຂອງເມັດງອກ” ແມ່ນບົດກະວີທີ່ດີ, ເຖິງແມ່ນວ່າ “ບົດກະວີ” ລ້ວນແຕ່ເໝາະສົມກັບການສອນໃຫ້ນັກສຶກສາຊັ້ນຮຽນທີ 5.

ນາງງາກ່າວວ່າ, ດ້ວຍເຫດຜົນສ່ວນຕົວ, ນາງໄດ້ເຂົ້າຫາບົດກະວີນີ້ເປັນສ່ວນຕົວກ່ອນປຶ້ມແບບຮຽນຈະພິມຈຳໜ່າຍ. "ຂ້ອຍເປັນຄືກັບຄໍາທີ່ໂດດເດັ່ນ" ເພາະວ່າຂ້ອຍໄດ້ພົບກັບບົດກະວີທີ່ມີລັກສະນະປົກກະຕິຂອງຮູບແບບ / ສິລະປະຂອງ poetic. ມີຄໍາທີ່ 'ແປກປະຫລາດ' ທີ່ໃຊ້ໃນບົດກະວີເທົ່ານັ້ນ, ມີວິທີການເວົ້າແລະສະແດງຄວາມຄິດທີ່ຊັດເຈນໂດຍຜ່ານຮູບພາບທີ່ເປັນວິທີທໍາມະດາຂອງການເວົ້າໃນບົດກະວີ."

ສຽງຂອງເມັດງອກ.jpg — ບົດກະວີ “ສຽງຂອງເມັດງອກ” ຖືກພິມລົງໃນປຶ້ມພາສາຫວຽດຊັ້ນປ.5, ຊຸດປື້ມແບບຮຽນເຊື່ອມຕໍ່ຄວາມຮູ້ກັບຊີວິດ. ພາບໜ້າຈໍ.

ສາດສະດາຈານ Nga ເຊື່ອວ່າການໃຫ້ກຽດດ້ານວັນນະຄະດີ, ຫຼືທີ່ແນ່ນອນກວ່ານັ້ນ, ການຮັບຮູ້ວັນນະຄະດີແມ່ນຂະບວນການຮັບຮູ້ຄວາມງາມທີ່ມີຢູ່ໃນ ໂລກ ຂອງພາສາ. ເວົ້າງ່າຍໆ, ການຍົກຍ້ອງວັນນະຄະດີແມ່ນຂະບວນການຂອງການໄດ້ຮັບ, ຄວາມເຂົ້າໃຈແລະຄວາມຮູ້ສຶກຂອງວັນນະຄະດີ, ລັກສະນະຂອງວັນນະຄະດີ, ຄຸນລັກສະນະຂອງພາສາສິລະປະ, ແລະລັກສະນະຂອງການສະທ້ອນສິລະປະຂອງວັນນະຄະດີ. ທັກສະການຍົກຍ້ອງທາງດ້ານວັນນະຄະດີຂອງນັກຮຽນແມ່ນເກີດຂຶ້ນສ່ວນໃຫຍ່ໃນລະຫວ່າງການອ່ານບົດຮຽນ. ອອກກໍາລັງກາຍການຍົກຍ້ອງວັນນະຄະດີຮຽກຮ້ອງໃຫ້ນັກຮຽນກວດພົບສັນຍານວັນນະຄະດີ, ຖອດລະຫັດສັນຍານວັນນະຄະດີ, ແລະປະເມີນຄຸນຄ່າຂອງສັນຍານເຫຼົ່ານີ້ໃນການສະແດງເນື້ອຫາ.

ເພື່ອຝຶກທັກສະການຮູ້ຫນັງສືແລະການອ່ານຄວາມເຂົ້າໃຈສໍາລັບນັກຮຽນຊັ້ນປະຖົມ, ກ່ອນອື່ນ ໝົດ, ຕ້ອງມີເອກະສານຕົວຢ່າງ - ເຊິ່ງແມ່ນຂໍ້ພຣະ ຄຳ ພີ, ບົດກະວີ, ວັກ, ແລະບົດຂຽນທີ່ແທ້ຈິງ.

"ເພື່ອເຂົ້າໃຈພາສາກະວີ, ມັນມັກຈະເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະ 'ເປີດວັດຈະນານຸກົມເພື່ອເບິ່ງມັນ' ຢ່າງເຂັ້ມງວດ. ໃນຄໍາສັບຕ່າງໆ, ຄໍາສັບຕ່າງໆໃນວັນນະຄະດີມີຄວາມ ໝາຍ ສູງສຸດ, ສ້າງຄວາມຫລາກຫລາຍຂອງສະພາບການແລະຕົວເລກ. ວັດຈະນານຸກົມແນ່ນອນ, ຄວາມຄິດສ້າງສັນນີ້ແມ່ນຮັບປະກັນວ່າຈະບໍ່ "ໄປໄກ" ທີ່ບໍ່ມີຜູ້ອ່ານສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້, "ນາງ Nga ກ່າວ.

ສາດສະດາຈານ ດຣ.ເລືອງງາ.jpg — ສາດສະດາຈານ ດຣ. ຮູບພາບ: Thanh Hung.

ຈາກທັດສະນະການສອນ, ເພື່ອຕອບສະຫນອງຄວາມກັງວົນກ່ຽວກັບການສອນບົດກະວີນີ້ແມ່ນເຫມາະສົມສໍາລັບນັກຮຽນຊັ້ນຮຽນທີ 5, ນາງງາກ່າວວ່າ, ດ້ວຍປະສົບການຫຼາຍສິບປີຂອງ ການຮຽນການ ສອນນັກຮຽນຊັ້ນປະຖົມແລະນັກຮຽນຊັ້ນປະຖົມ, ໃນຄວາມຄິດເຫັນຂອງນາງ, ບົດກະວີແມ່ນ "ຖືກຕ້ອງ" ທີ່ຈະສອນແລະຮຽນຮູ້.

ສາດສະດາຈານຍິງແບ່ງປັນວ່າ: “ເພື່ອກຳນົດວ່າມີບົດກະວີທີ່ເໝາະສົມກັບບັນດາຄູສອນພາສາຫວຽດນາມ ຢູ່ໂຮງຮຽນຄູສອນ ຫຼື ບໍ່, ຂ້ອຍໄດ້ຢັ້ງຢືນດ້ວຍການສ້າງບົດຝຶກຫັດອ່ານຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງຕົນເອງ, ຕອບບົດກະວີ ແລະ ຂຽນຄຳຕອບທີ່ຄາດໄວ້ - ຄຳຕອບເຫຼົ່ານີ້ຕ້ອງອີງໃສ່ຜົນການສອບເສັງຂອງນັກຮຽນປະຖົມ.

ສຳລັບຄູສອນຊັ້ນປະຖົມ, ເມື່ອສອນຫົວຂໍ້ “ພັດທະນາຄວາມສາມາດໃນການຮັບຂໍ້ຄວາມສຳລັບນັກຮຽນປະຖົມ”, ນາງ ງາ ໄດ້ໃຫ້ນັກຮຽນຈົບຊັ້ນປະຖົມທີ່ເປັນຄູສອນເລືອກບົດເລື່ອງທີ່ເຂົາເຈົ້າມັກ ແລະ ສັງເກດເຫັນວ່າຫຼາຍຄົນເລືອກບົດກະວີ “ສຽງແຄນ” ແລະ ຂຽນບົດເລື່ອງໄດ້ດີຫຼາຍເປັນຄຳຕອບທີ່ຄາດໄວ້. ນັ້ນພິສູດໄດ້ວ່າບົດກະວີສ້າງຄວາມຕື່ນເຕັ້ນໃຫ້ແກ່ຄູສອນຊັ້ນປະຖົມຫຼາຍຄົນ. ພິເສດ, ມີນັກສຶກສາທີ່ກະຕືລືລົ້ນຂຽນເຖິງ 4 ບົດທີ່ແຕກຕ່າງກັນມີຄວາມຄິດເຫັນກ່ຽວກັບບົດກະວີ.

ສາດສະດາຈານ Nga ຍັງໄດ້ໃຫ້ນັກຮຽນປະຖົມບາງຄົນທົດສອບບົດຝຶກຫັດອ່ານບົດກະວີນີ້. ສາດສະດາຈານ Nga ກ່າວວ່າ: “ນັກຮຽນທີ່ໄດ້ຮັບການເລືອກຕັ້ງແມ່ນຢູ່ໃນຊັ້ນປ 4 ແລະ 5, ແລະຊາວຫວຽດນາມຂອງເຂົາເຈົ້າມີພຽງແຕ່ປານກາງ, ແລະເຂົາເຈົ້າສາມາດເຮັດໄດ້”.

ສາດສະດາຈານ ເລເຟືອງງາ ເຊື່ອໝັ້ນວ່າ, ດ້ວຍເຫດນັ້ນ, ບົດກະວີນີ້ຈຶ່ງເໝາະສົມທີ່ຈະກາຍເປັນເອກະສານໃນປຶ້ມແບບຮຽນ.

ສະເໜີຫ້າມເປີດເຜີຍຕໍ່ສາທາລະນະ ກ່ຽວກັບການລະເມີດຂອງຄູ ຈົນກວ່າຈະມີການສະຫລຸບຢ່າງເປັນທາງການ

ນັ້ນແມ່ນຂໍ້ສະເໜີຂອງກະຊວງສຶກສາ ແລະ ບຳລຸງສ້າງ ໃນຮ່າງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຄູ ເພື່ອເຕົ້າໂຮມຄວາມເຫັນຂອງປະຊາຊົນ.

ສຳນັກພິມການສຶກສາຫວຽດນາມ ປະຕິເສດວ່າ “ການເຮັດປື້ມແບບຮຽນໄດ້ກຳໄລຫຼາຍ”

ກ່ຽວກັບລາຄາປຶ້ມແບບຮຽນໃນຕົ້ນປີຮຽນໃໝ່, ທ່ານຮອງສາດສະດາຈານ ຫງວຽນວັນຕຸງ, ຮອງຫົວໜ້າບັນນາທິການໃຫຍ່ສຳນັກພິມຈຳໜ່າຍສຶກສາ ຫວຽດນາມ ຢືນຢັນວ່າ: ກຳໄລຈາກປຶ້ມແບບຮຽນເກືອບບໍ່ມີຫຼືໜ້ອຍຫຼາຍ.