(NLDO) - Een mysterieuze "knoop" die 100.000 jaar geleden in Europa ontstond, kan verklaren waarom wij, de moderne mens, geïsoleerd zijn geraakt.
Een internationaal onderzoeksteam heeft fossielen van Neanderthalers onderzocht die afkomstig zijn uit vindplaatsen in Kroatië, Frankrijk, België en Israël. De fossielen dateren van 41.000 tot 130.000 jaar geleden en hebben belangrijke aanwijzingen gevonden die hun verdwijning kunnen verklaren.
Toen de moderne mens - Homo sapiens, onze soort - ongeveer 300.000 jaar geleden ontstond, leefden er naar schatting 8-9 soorten van het geslacht Homo (mens) op de wereld .
Zelfs tussen Homo sapiens en onze naaste soorten, zoals Neanderthalers en Denisovans, vonden huwelijken plaats, waardoor genetische sporen in ons DNA achterbleven.
Moderne mensen (links) en een wassen beeld van hun uitgestorven 'broeder'-soort - Foto: SMITHSONIAN MUSEUM
Toch verdwenen deze andere voorouders op mysterieuze wijze. Neanderthalers waren mogelijk een van de laatsten die verdwenen, helaas, want archeologisch bewijs suggereert dat ze op een gegeven moment bijna net zo snel evolueerden als wij.
Uit onderzoek dat onlangs is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature Communications blijkt dat bij enkele schedels van deze oude mensensoort op de hierboven genoemde vindplaatsen in Europa en West-Azië afwijkingen in de structuur van de gehoorgangbeentjes zijn aangetroffen.
"Het is bekend dat de ontwikkeling van de structuren van het binnenoor onder zeer strenge genetische controle staat, aangezien ze bij de geboorte volledig gevormd zijn", citeert Science Alert antropoloog Rolf Quam van de Universiteit van Binghamton (VS).
Het lijkt erop dat er ongeveer 100.000 jaar geleden iets is gebeurd waardoor er een genetische 'knoop' is ontstaan die terug te zien is in de vorm van de gehoorgangen van deze oermensen.
Het duidt op een grote afname van het aantal mensen binnen een bevolkingsgroep vóór het einde van het tijdperk van de Neanderthalers.
In deze studie werd niet gekeken naar mogelijke oorzaken voor de afname van genetische diversiteit. Wel zijn in eerdere studies verschillende factoren naar voren gekomen, variërend van klimaatverandering tot toegenomen concurrentie.
Voor alle soorten op aarde is het verlies van genetische diversiteit een 'doodvonnis'.
Monsters van de oudste van deze vindplaatsen – Krapina in Kroatië – laten zien dat er zelfs 130.000 jaar geleden nog steeds een ongelooflijk hoge mate van genetische diversiteit bestond binnen deze oude populatie, wat erop wijst dat ze nog steeds razendsnel evolueerden.
Maar vindplaatsen die tienduizenden jaren oud zijn, laten dat niet meer zien.
De onderzoekers hopen hun analyse van de oorstructuur op meer monsters en locaties over de hele wereld toe te passen. Zo kunnen ze meer te weten komen over de manier waarop onze verre verwanten leefden, zich bewogen en uiteindelijk uitstierven.
Bron: https://nld.com.vn/dieu-ky-la-o-chau-au-tay-a-khien-the-gioi-mat-mot-loai-nguoi-196250301091144943.htm






Reactie (0)