Dr. LE NHAT KY: Ik geloof dat kinderliteratuur grote doorbraken zal blijven boeken...

Bijna twintig jaar lang heeft hij ijverig een theoretische basis gelegd voor een vakgebied dat maar weinig auteurs hebben onderzocht. Hij heeft bijgedragen aan het vormgeven van de onderzoekskaart voor deze onschuldige en diverse wereld .

EEN STROOM BEDEKKEN

Als diepgaand onderzoeker heeft Dr. Le Nhat Ky een grondig begrip van de stroom van kinderliteratuur door verschillende periodes heen. Hij wijdt een groot deel van zijn passie aan moderne sprookjes.

Dr. Le Nhat Ky praat met de auteur over kinderliteratuur. Foto: TRAN HUNG DAO

Bijna 20 jaar gericht op onderzoek naar kinderliteratuur

- In 1998 ging ik naar Hanoi om de conferentie over kinderliteratuur bij te wonen, georganiseerd door de Nationale Onderwijsuniversiteit van Hanoi. Daar ontmoette ik universitair hoofddocent dr. Van Thanh (Literatuurinstituut), een expert op het gebied van kinderliteratuur. Mevrouw Van Thanh moedigde me aan om me verder in dit vakgebied te verdiepen. Sindsdien ben ik betrokken bij onderzoek naar kinderliteratuur. Tot nu toe heb ik meegewerkt aan een aantal onderzoekswerken en monografieën, zoals: Literatuur voor kinderen (samen geschreven met dr. Chau Minh Hung, 2003), Genresysteem in kinderliteratuur (samen geschreven met dr. Chau Minh Hung, 2009), Tran Hoai Duong, mensen en werken (2015), Sprookjes in de moderne Vietnamese literatuur (2016), Uit de voetsporen van De Men (2024)...

Wat motiveert u, als uniek persoon met een systematische kijk op moderne Vietnamese sprookjes, om door te gaan met dit genre?

- Ik zie moderne sprookjes als een voortzetting van traditionele sprookjes, maar tegelijkertijd als een onafhankelijke creatieve stroom, die de adem van de tijd meedraagt. Kinderen lezen tegenwoordig nog steeds sprookjes, maar ze hebben ook behoefte aan verhalen die dichter bij de hedendaagse wereld staan, met de problemen waarmee ze zelf te maken hebben: vriendschap, emoties, ambities, gender, onafhankelijkheid...

Hoe heeft dit genre zich ontwikkeld in de Vietnamese literatuur?

- Sinds het begin van de jaren 40 van de 20e eeuw hebben romantische schrijvers zoals Khai Hung, Ngoc Giao... nieuwe sprookjes in het leven geroepen. Daarna, ondanks de oorlog, waren er nog steeds namen zoals Nguyen Huy Tuong, Pham Ho, Tran Hoai Duong... die dit genre verder ontwikkelden. Sinds 1975, toen het land een eenheid werd, kreeg de kinderliteratuur meer aandacht en kwamen moderne sprookjes echt in een stroomversnelling. Tot nu toe zijn er honderden moderne sprookjes geschreven met uiteenlopende stromingen.

Hij stelde ooit voor om moderne sprookjes op scholen te introduceren…

- Jarenlang hebben scholen voornamelijk gebruikgemaakt van volksverhalen. Maar moderne sprookjes hebben hun eigen vitaliteit, die dichter bij het schoolleven staat, van de omstandigheden van de personages tot de expressieve taal. Verhalen zoals De jongen die katoen plukte (Ngo Quan Mien), De letters A en E (Nguyen Huong) of Het kleine meisje en de keukengod (Pham Ho)... kunnen allemaal gebruikt worden in literatuuronderwijs, van het bedenken van plots en het opbouwen van situaties tot morele lessen. Ik hoop dat er bloemlezingen en officieel naslagwerk zullen verschijnen om leerkrachten daarbij te ondersteunen. Een uitgever is ook van plan om mijn manuscript van een verzameling moderne sprookjes deze zomer van 2025 te drukken en te publiceren.

Vanuit een ander perspectief schreef hij ook een aparte studie over de effecten van Nguyen Nhat Anhs literatuur op het schrijven. Waarom koos hij deze auteur?

- Nguyen Nhat Anh is een schrijver met een natuurlijk talent en de mentaliteit van een docent. Hij geeft geen theoretische colleges, maar "onderwijst" studenten met levendige literaire beelden. Aan de hand van verhalen zoals Ut Quyen en ik, De tafel heeft vijf stoelen, Dromerig eiland... bespreekt hij hoe je personages beschrijft, de rol van verbeelding, het belang van emoties in schrijven... heel natuurlijk en diepgaand. Veel studenten geven toe dat het lezen van de verhalen van Nguyen Nhat Anh hen helpt "gemakkelijker en beter te schrijven", wat een onmiskenbaar bewijs is.

Wat zou u tegen de docenten willen zeggen die tegenwoordig schrijfonderwijs geven?

- Ik denk aan drie dingen: Ten eerste om leerlingen met emotie te laten schrijven. Ten tweede om leerlingen aan te moedigen moderne literatuur te lezen, waardoor hun woordenschat, expressie en verbeeldingskracht worden uitgebreid. Ten derde om verbeelding te waarderen, want creativiteit begint met dromen. Als leerlingen een "denkbeeldig Robinson Crusoe-eiland" schrijven, wees daar dan niet te snel mee klaar, maar zoek een manier om ze op die reis te begeleiden...

IMPRINT IN "LAND VAN VECHTSPORTEN EN HEMEL VAN LITERATUUR"

Dr. Le Nhat Ky volgt de kinderliteratuur in het land van Vo op de voet. Ik voel duidelijk zijn vreugde als hij een nieuw werk ontdekt, of een nieuwe auteur die voor kinderen schrijft.

Als je maar één woord zou moeten gebruiken om de kinderliteratuur van Binh Dinh van de afgelopen decennia samen te vatten, welk woord zou je dan kiezen?

- Ik zou de term "aanhoudende welvaart" kiezen. Want zelfs in de moeilijkste periodes ontwikkelde de kinderliteratuur zich in het land van Vo nog steeds in stilte. En nu is die welvaart wijdverspreid, met nieuwe en creatieve krachten en vele duidelijke bijdragen. Het is ook noodzakelijk om te benadrukken dat het voor dit land al vanaf het begin van de 20e eeuw een eer was om de belangrijke eerste stempel te dragen van het proces van kinderliteratuur met nationale taalliteratuur uitgegeven door uitgeverij Lang Song in de jaren 1920: Voor de hemelpoort (Le Van Duc, 1923), Omdat ik liefheb, geef er niet om (Danh Son, 1924), Het kind Jezus roept (Dinh Van Sat, 1925), Twee zwervende zusters (Pierre Luc, 1927)… Onder deze publicaties is de roman Twee zwervende zusters, geschreven door auteur Pierre Luc zelf, direct in Lang Song, het vermelden waard.

Sommige mensen zeggen dat de kinderliteratuur hier een "professionaliteit" bereikt. Wat vindt u ervan?

- Daar ben ik het mee eens. Ze schrijven niet langer "voor de lol", maar serieus, alsof ze een culturele missie uitvoeren. De manier waarop ze problemen aankaarten, taal kiezen, het werk structureren... ze hebben allemaal een duidelijk artistiek gevoel. Kijkend naar Pham Ho's Flower and Fruit Stories of If One Day We Disappear, In a Place with Many Dragons... van Moc An, zien we dat.

Tot nu toe kent dit land veel veelbelovende gezichten. Naast de "senioren" zoals Pham Ho, Nguyen Van Chuong, Nguyen My Nu, Bui Thi Xuan Mai..., is er een jonge generatie die sterk in opkomst is: Moc An, Mai Dau Hu, Nguyen Dang Thuy Trang, Nguyen Tran Thien Loc, My Tien, Truong Cong Tuong... Ze zijn hoogopgeleid, hebben goede toegang tot moderne trends en zijn erg gepassioneerd over kinderen.

Zo waren er op het schrijfkamp in Da Lat, waar ik eind mei 2025 aanwezig was, ook schrijvers Tran Quang Loc en Bui Duy Phong aanwezig. Zij schreven vier verhalen voor kinderen, wat echt het vermelden waard is.

Maar er lijkt nog steeds een kloof te zijn...

- Ja. Kinderboeken zijn bijvoorbeeld nog steeds dun; er zijn veel gedichten, maar weinig die de natuur en de mensen hier diepgaand uitbuiten; er is vooral een gebrek aan diepgaande kritische werken die bestaande waarden verheffen.

Welke resonanties hebben we nodig op deze reis om kinderliteratuur te ontwikkelen?

- Ik denk dat dat heel erg nodig is, van mediabureaus tot culturele instellingen. Vooral de Literature and Arts Association heeft de afgelopen jaren schrijfkampen georganiseerd, uitwisselingsprogramma's met Kim Dong Publishing House, literaire seminars geopend... Dit alles creëert een ecosysteem voor de ontwikkeling van kinderliteratuur. Daarom geloof ik dat dit literaire veld hier sterke doorbraken zal blijven boeken.

Bedankt voor dit gesprek!

Bron: https://baogialai.com.vn/ts-le-nhat-ky-toi-tin-mang-van-hoc-thieu-nhi-se-con-but-pha-manh-post330878.html