„Wylecz” błędy w wymowie, aby zachować czystość języka wietnamskiego

Wiele osób w prowincjach północnych źle wymawia litery „l” i „n”, podczas gdy mieszkańcy prowincji centralnych źle wymawiają tyldę i znak zapytania. W niektórych regionach zachodnich litery „g” i „r” są źle wymawiane. Czy łatwo, czy trudno to naprawić?

Lekcja języka wietnamskiego w klasie otwartej w szkole podstawowej Phu Tho w Ho Chi Minh City – zdjęcie: NTCC

Uważam, że korygowanie wymowy uczniów, a także pomaganie im w poprawnym pisaniu to proces długotrwały, w którym nauczyciele szkół podstawowych odgrywają niezwykle ważną rolę.

Pani NGUYEN SONG THANH THUY

Błędy w wymowie mogą czasami prowadzić do błędów ortograficznych. Poprawa tego błędu jest ważnym wkładem w zachowanie czystości języka wietnamskiego.

Tuoi Tre rozmawiał z nauczycielami, kierownikami placówek oświatowych i językoznawcami, aby znaleźć rozwiązania umożliwiające korygowanie wad wymowy u uczniów.

- Profesor nadzwyczajny, dr HOANG DUNG (wykładowca wydziału językowego, wydział literatury, Uniwersytet Edukacyjny w Ho Chi Minh City):

Ministerstwo Edukacji i Szkolenia musi przejąć inicjatywę i zrobić to natychmiast.

Większość ludzi uważa, że ​​korekta języka w edukacji jest tym samym, co korekta w medycynie.

Ludzie uważają, że błędne pisanie znaku zapytania, tonu opadającego, „l”, „n”… wynika z niemożności rozróżnienia znaku zapytania, tonu opadającego, końcowych „l”, „n”, „g”… dlatego najpierw ludzie poprawiają błąd, musząc je odczytać i rozróżnić. Jeśli przeczytasz poprawnie, napiszesz poprawnie. Ale moim zdaniem, z naukowego punktu widzenia to nieprawda.

Większość Wietnamczyków popełnia tu i ówdzie błędy w wymowie. Tymczasem nadal istnieje duży odsetek osób, które piszą poprawnie.

Poprawna pisownia nie wymaga transliteracji, bo gdyby była konieczna, trudno byłoby wytłumaczyć, dlaczego niektórzy ludzie wymawiają słowa niepoprawnie, a mimo to piszą je poprawnie.

Poprawne mówienie jest trudniejsze niż poprawne pisanie. Musimy zadać sobie pytanie, kiedy konieczne jest tłumaczenie dźwięków. Moim zdaniem, wtedy, gdy niepoprawna mowa staje się barierą w komunikacji lub sygnałem, że inni mogą być gorsi.

Na przykład, gdy ktoś niepoprawnie wymawia „l” i „n”, ludzie się z niego śmieją i go osądzają, podczas gdy wiele osób wymawia „troi” jako „gioi”, a słuchacz nie krytykuje. Na Południu występują również pewne błędy w wymowie, które prowadzą do dyskomfortu w komunikacji.

Istnieją błędy w wymowie, które wymagają korekty, i błędy, których nie trzeba poprawiać. Korekta wymowy powinna koncentrować się na niektórych błędach. W tym celu Ministerstwo Edukacji i Szkolenia musi opracować politykę opartą na badaniach i zlecić prace naukowcom.

Należy również omówić i podsumować, jakie rodzaje seplenienia należy korygować w mowie, a jakie w piśmie.

Nie spodziewamy się szybkiego rozwiązania tych problemów. Po wprowadzeniu tej polityki, sektor edukacji zorganizuje opracowanie oddzielnych podręczników dla osób z błędami wymowy wynikającymi z dialektów regionalnych.

Leczenie seplenienia i nieprawidłowej wymowy musi odbywać się krok po kroku i wytrwale. Nie jest to łatwe, ale naukowo potwierdzam, że jest to całkowicie wykonalne.

Ministerstwo Edukacji i Szkolenia powinno w pierwszej kolejności korygować błędy wymowy utrudniające komunikację. Wymowy będące oznaką lokalnych dialektów nie wymagają korekty, lecz powinny skupić się na rozwiązywaniu problemów ortograficznych.

- Pani NGUYEN SONG THANH THUY (nauczycielka w szkole podstawowej Phu Tho, okręg Phu Tho, miasto Ho Chi Minh):

„Jeśli chcesz, żeby uczniowie mówili poprawnie, nauczyciele muszą mówić poprawnie.”

Obecnie nadal zdarzają się przypadki błędów w wymowie, które prowadzą do błędów w pisowni, takich jak „r” zamiast „g”, brak końcowej głoski. Na poziomie podstawowym nauka ortografii jest prowadzona ze wszystkich przedmiotów, w tym z języka wietnamskiego i pisania. Można powiedzieć, że poprawianie pisowni jest dla uczniów łatwiejsze niż ćwiczenie wymowy.

Uczymy uczniów wymowy, najpierw prosząc nauczycieli o poprawną wymowę, a następnie ćwicząc z nimi czytanie. Podczas ćwiczeń z czytania pozwalamy uczniom czytać łatwo mylone głoski, aby mogli je poprawnie zapamiętać, zapamiętać na długo i wyrobić nawyk poprawnej wymowy.

Na zajęciach mam też zasadę, że jeśli zobaczę, że mój kolega źle coś wymawia, inny musi mi przypomnieć, żebym to poprawnie wymówił. Zwracam też uwagę na wymowę uczniów podczas wszystkich zajęć grupowych, aby mogli mówić poprawnie.

Uważam również, że nauczyciele muszą poprawnie wymawiać i pisać, aby móc korygować błędy uczniów i mieć jak najlepszy wpływ na umiejętność ich wymowy.

- Pani NGUYEN THI KIM HUONG (dyrektor szkoły podstawowej Phu Tho, okręg Phu Tho, miasto Ho Chi Minh):

Szkoła jest miejscem, w którym uczniowie mogą korygować swoje błędy wymowy.

W naszej szkole uczniowie nadal mówią niepoprawnie i źle wymawiają słowa z powodu dialektu. Niektórzy uczniowie mówią niepoprawnie, co prowadzi do błędów ortograficznych, pomyłek w pisowni lub wymawiania „r” jako „g” i innych błędów wynikających z dialektu mieszkańców Południa…

W związku z tym szkoła ma rozwiązanie problemu korekty wymowy i sprawdzania pisowni dla uczniów. W szczególności, na początku tego roku szkolnego zaprosiliśmy ekspertów w dziedzinie metod nauczania do przeszkolenia wszystkich nauczycieli w szkole.

Dzięki sesjom szkoleniowym nauczyciele będą mogli stosować tę wiedzę we wszystkich przedmiotach, aby poprawić wymowę, a uczniom będzie łatwiej pisać poprawnie.

Korygowanie wymowy uczniów jest obowiązkiem szkoły. Zachowanie czystości języka wietnamskiego, a także wymaganie poprawnego pisania i wyraźnej wymowy to podstawowe wymagania, aby uczniowie mogli jak najlepiej uczestniczyć w rynku pracy.

- Pani TRAN THI CHI HUE (była nauczycielka szkoły średniej Vinh My B (gmina Vinh My, prowincja Ca Mau):

Potrzebna jest współpraca nauczycieli i rodziców

Jeśli uczniowie mówią lub piszą niepoprawnie, musimy ich ukierunkować, kierując ich na zrozumienie. Wyjaśniam słowa tak, aby je zrozumieli, i dopiero wtedy mogą pisać poprawnie. Jeśli uczniowie mówią niepoprawnie, natychmiast ich poprawiam i proszę, aby przeczytali je poprawnie. W młodszych klasach nauczyciele muszą również ćwiczyć znaki zapytania i tyldy. W starszych klasach skupiamy się na znaczeniu, a następnie uczymy ich poprawnego czytania.

Codziennie cierpliwie poprawiam moich uczniów, dzięki czemu stopniowo mówią i piszą poprawnie. Jako nauczyciel musisz być precyzyjny, a jeśli nie, musisz ćwiczyć. Zwłaszcza nauczyciele literatury muszą mówić precyzyjnie, aby dawać przykład swoim uczniom.

Przed 2008 rokiem program obejmował ćwiczenia z języka wietnamskiego. W dawnej prowincji Bac Lieu Departament Edukacji i Szkolenia opracował również lokalne podręczniki językowe, zawierające wiele słów regionalnych. Stanowiło to doskonałą podstawę do ćwiczenia wymowy przez uczniów.

Teraz, gdy ten przedmiot nie jest już dostępny, muszę włączyć go do moich lekcji. Dzięki temu większość moich uczniów poprawnie wymawia „g” i „r”. Niektórzy uczniowie, którzy nadal mają problemy z wymową, potrafią to naprawić po około semestrze. Problem polega na tym, czy nauczyciele zwracają na to uwagę, czy nie. Jeśli to zignorują, uczniowie mogą łatwo popełniać te same błędy w kółko.

- Pani VO THUY AN (okręg An Xuyen, prowincja Ca Mau):

Rodzice muszą być cierpliwi i korygować zachowanie swoich dzieci od momentu, gdy nauczą się mówić.

Od najmłodszych lat tworzyłam w mojej rodzinie pozytywną atmosferę językową. Codziennie czytam dzieciom książki, nie tylko dla rozrywki, ale także po to, by nauczyć je poprawnej wymowy, naturalnej intonacji i poprawnego użycia słów.

Podczas czytania zwracam uwagę na akcent i wymawiam wyraźnie, aby moje dzieci mogły wyczuć rytm języka wietnamskiego. Stopniowo budują solidne podstawy językowe, a kiedy pójdą do szkoły, nie będą miały trudności z ortografią, rozumieniem tekstu czytanego ani dyktando.

To prawda, że ​​nauczenie dzieci poprawnej wymowy nie jest łatwe, ponieważ w codziennej komunikacji dzieci stykają się z wieloma osobami, z których niektóre wymawiają niepoprawnie. Jednak jeśli rodzice będą wytrwali od momentu, gdy ich dzieci nauczą się mówić, będą naśladować i mówić poprawnie.

Gdy dzieci dorastają, standardowe umiejętności językowe pomagają im przyswajać język wietnamski w sposób naturalny i łatwiej się go uczyć.

Rodzice i nauczyciele muszą trzymać się tego samego rytmu. Jeśli nauczyciel mówi to, co trzeba, a rodzice nie ćwiczą w domu, dzieci łatwo popełniają błędy.

Wręcz przeciwnie, jeśli rodzice intensywnie ćwiczą, a nauczyciele i przyjaciele wymawiają niepoprawnie, trudno będzie im korygować swoje dzieci. Współpraca między rodziną a szkołą jest bardzo ważna dla wyrobienia u uczniów nawyków poprawnej wymowy i standardowego języka.

MOJE GNOJE - THANH HUYEN

Source: https://tuoitre.vn/chua-benh-phat-am-sai-de-giu-gin-su-trong-sang-cua-tieng-viet-2025092723330253.htm