Zintegrowany Narodowy Program Docelowy musi wyraźnie rozróżniać gminy biedne, gminy znajdujące się w niekorzystnej sytuacji, a szczególnie gminy znajdujące się w niekorzystnej sytuacji, zgodnie z nowym zestawem kryteriów, aby uniknąć nadmiernych inwestycji.

Wielu delegatów zasugerowało, że Zintegrowany Narodowy Program Docelowy powinien wyraźnie rozróżniać gminy biedne, gminy znajdujące się w niekorzystnej sytuacji, a szczególnie gminy znajdujące się w niekorzystnej sytuacji, zgodnie z nowym zestawem kryteriów, aby uniknąć nadmiernych inwestycji.

Na spotkaniu Rady Etnicznej, które odbyło się 1 grudnia i miało na celu omówienie propozycji inwestycyjnej w ramach Krajowego Programu Celowego dotyczącego nowego budownictwa wiejskiego, zrównoważonej redukcji ubóstwa oraz rozwoju społeczno-ekonomicznego na obszarach zamieszkiwanych przez mniejszości etniczne i terenach górskich na lata 2026-2035, delegaci zasadniczo zgodzili się, a nawet w pełni poparli politykę łączenia trzech krajowych programów docelowych w celu koncentracji zasobów, uniknięcia powielania i opracowania bardziej odpowiedniego mechanizmu wdrażania projektów.

Niektórzy delegaci wyrazili jednak obawy dotyczące pośpiechu w przedkładaniu projektu ustawy Zgromadzeniu Narodowemu do zatwierdzenia, obawiając się, że nie będzie wystarczająco dużo czasu na przeanalizowanie zagadnień, treści i wydanie szczegółowych dokumentów wytycznych.

Widok spotkania.

Delegatka Nguyen Thi Suu - Delegacja Zgromadzenia Narodowego miasta Hue zaproponowała dodanie wniosku do rządu o przedłożenie tabeli porównawczej trzech krajowych programów docelowych w celu wyjaśnienia powtarzających się treści, polityk składowych i obiektów; treści, które można scalić, aby zapewnić spójność i odporność; konkretnych treści, które należy oddzielić; treści, które należy wyeliminować, ponieważ nie odpowiadają rzeczywistości i są nieaktualne.

Delegaci zasugerowali ponadto ocenę wpływu planu fuzji na przyszłe wersje i zarządzanie programem na szczeblu prowincji i gminy.

Głos zabrała delegatka Nguyen Thi Suu z delegacji Zgromadzenia Narodowego miasta Hue

Odnosząc się do celów i założeń, delegatka Nguyen Thi Suu zwróciła uwagę na brak konsensusu w sprawie celu dotyczącego średnich dochodów mniejszości etnicznych. Cel dotyczący liczby ubogich gmin, które wyjdą z ubóstwa do 2030 roku, jest uważany za zbyt wysoki w porównaniu z rzeczywistym wskaźnikiem redukcji ubóstwa (poniżej 3% rocznie). Delegatka stwierdziła również, że cel 10% nowoczesnych, nowych gmin wiejskich jest bezpodstawny, ponieważ oficjalny zestaw kryteriów na lata 2026–2030 nie jest jeszcze dostępny. Delegatka Tran Thi Kim Nhung (członkini Zgromadzenia Narodowego pracująca na pełen etat w Komisji Prawa i Sprawiedliwości) również podzieliła tę opinię, podkreślając potrzebę dostarczenia posłom Zgromadzenia Narodowego aktualnych danych i podstaw do wyznaczania celów na kolejny okres, zwłaszcza w odniesieniu do dostępnych zasobów finansowych.

Głos zabrała delegatka Tran Thi Kim Nhung, pełnoetatowa członkini Zgromadzenia Narodowego w Komisji Prawa i Sprawiedliwości.

Delegaci zalecili rządowi ujednolicenie zestawu wskaźników na trzech poziomach, aby stworzyć bardziej racjonalny plan działania, zgodnie z którym obowiązkowy wskaźnik ma zapewnić minimalny poziom podstawowych usług dla ubogich, cel ma być osiągalny w sposób względny w porównaniu z planem, a wskaźnik pilotażowy ma mieć zastosowanie do nowych treści. Jednocześnie konieczne jest doprecyzowanie podstaw naukowych wskaźników, opartych na prognozach wzrostu, możliwościach budżetowych i możliwościach wdrażania na poziomie gminy. Wiceprzewodniczący Rady Etnicznej Quang Van Huong zasugerował również przegląd celu dotyczącego średnich dochodów mniejszości etnicznych, ponieważ wartość bezwzględna nie jest jasna i konieczne jest trzymanie się wartości bezwzględnej dla ułatwienia oceny.

Przemawia wiceprzewodniczący Rady Narodowości Quang Van Huong

Delegatka Nguyen Thi Suu zauważyła, że ​​w sprawozdaniu z audytu nie określono jeszcze granic inwestycyjnych między inwestycjami publicznymi, wydatkami na kariery, konkretnymi politykami i regularnymi zadaniami ministerstw, a ponadto nadal istnieje ryzyko nakładania się z programami sektorowymi, takimi jak edukacja, zdrowie i kultura.

Tymczasem delegaci Tran Thi Kim Nhung i Trinh Xuan An podkreślili kwestię duplikacji i integracji polityki. Delegaci stwierdzili, że integracja jest bardzo trudna i stanowi wąskie gardło, i zasugerowali rozważenie przeniesienia treści związanych z edukacją i zdrowiem do wyspecjalizowanego Narodowego Programu Celów w zakresie edukacji i zdrowia, aby uniknąć trudności w integracji i podziale obowiązków.

Głos zabrał delegat Trinh Xuan An, członek Komisji Obrony Narodowej, Bezpieczeństwa i Spraw Zagranicznych Zgromadzenia Narodowego.

Delegaci zalecili, aby rząd przedstawił przegląd nakładających się programów sektorowych oraz listę treści, które mają zostać uwzględnione lub nie w tym skonsolidowanym Narodowym Programie Docelowym. Jednocześnie konieczne jest wyraźne rozróżnienie gmin ubogich, gmin defaworyzowanych, a szczególnie gmin defaworyzowanych, zgodnie z nowym zestawem kryteriów, aby uniknąć rozproszenia inwestycji.

Delegat Leo Thi Lich poprosił o jasne wyjaśnienie znaczenia i spójności czterech punktów inwestycyjnych w treściach edukacyjnych drugiego komponentu. Delegat miał również wątpliwości co do treści dotyczącej rozwiązania problemu niedoboru gruntów mieszkaniowych i produkcyjnych, ponieważ poprzednia faza nie osiągnęła założonych celów, ale projekt zawierał ogólne treści i nie zawierał żadnych celów do oceny.

Głos zabrał delegat Leo Thi Lich, pełnoetatowy członek Zgromadzenia Narodowego Rady Etnicznej.

Kwestia kapitału i jego struktury była jednym z tematów, które wzbudziły duże zainteresowanie. Wszyscy delegaci zgodzili się, że poziom 400 000 mld VND kapitału lokalnego w latach 2026–2030 jest nieosiągalny. Wiele prowincji górskich nie dysponuje środkami inwestycyjnymi, a dochody budżetowe wystarczają jedynie na bieżące wydatki. Delegat Trinh Xuan An zauważył, że jeśli chodzi o „główny budżet państwa”, to musi to być budżet centralny, ale stosunek kapitału lokalnego do kapitału centralnego w tym przypadku jest nieracjonalny. Delegaci wyrazili również zaniepokojenie, że standardowa metoda akumulacji kapitału prowadzi do dużej liczby, ale bardzo niskiej wykonalności.

Delegatka Nguyen Thi Suu zaproponowała, aby rząd wyjaśnił podstawę obliczenia 400 000 miliardów VND i przydzielił je konkretnym grupom prowincji, a także wyraźnie zaznaczył w raporcie z audytu, że „budżet centralny jest głównym źródłem” w przypadku szczególnie trudnych prowincji, oraz dodał wymóg posiadania mechanizmu mobilizacji kredytów politycznych zamiast składek obywateli. Delegaci stwierdzili, że rezolucja jest zgodna z kierunkiem, w którym głównymi zasobami będą budżet centralny, kredyty polityczne, ODA i PPP, i zasugerowali, aby rząd szczegółowo raportował kapitał odpowiedni i rozważył zwiększenie kapitału kredytowego dla Banku Polityki Społecznej.

Odnosząc się do zasady alokacji kapitału, niektórzy delegaci zasugerowali, aby rząd określił metodę alokacji w oparciu o trzy kryteria/poziomy: odsetek mniejszości etnicznych; obszar obszarów trudnych; liczba ludności wiejskiej. Konieczne jest jasne określenie: „Budżet centralny jest alokowany według przejrzystej formuły” oraz „Prowincjonalne Rady Ludowe odpowiadają za szczegółową alokację, zwiększając inicjatywę na rzecz integracji”.

Odnosząc się do konkretnych mechanizmów, niektórzy delegaci stwierdzili, że Raport Przeglądowy nie określił jasno, które konkretne mechanizmy muszą zostać zalegalizowane przez Zgromadzenie Narodowe, a które z nich zostały przypisane rządowi do regulacji. Niektóre konkretne mechanizmy związane z reagowaniem, samorealizacją i przydziałem społeczności wykazują oznaki wykraczania poza prawo i muszą zostać ustalone przez Zgromadzenie Narodowe. Delegaci zaproponowali podzielenie konkretnych mechanizmów na dwie grupy: Grupa A (Wykraczające poza prawo) zostanie uwzględniona w Rezolucji Zgromadzenia Narodowego; Grupa B (Wewnętrzna) zostanie przypisana rządowi do regulacji w Rezolucji. W szczególności konieczne jest dodanie zapisu, że „konkretne mechanizmy muszą gwarantować, że nie stwarzają ryzyka prawnego dla urzędników lokalnych” i być powiązane z wymogiem „rozróżnienia subiektywnych błędów od obiektywnych zagrożeń”.

Delegat Trinh Xuan An podkreślił, że jeśli Zgromadzenie Narodowe zwróci się o specjalny mechanizm, powinien on zostać uwzględniony w rezolucji w celu szybkiego wdrożenia, co pozwoli uniknąć praktyki rozproszonego stosowania Ustawy o inwestycjach publicznych, co utrudnia realizację dużych programów integracyjnych.

Jeśli chodzi o okres przejściowy 2025–2026, delegaci zasadniczo zgodzili się na przedłużenie okresu budżetowego do końca 2026 r., zauważyli jednak, że w sprawozdaniu z przeglądu nie wspomniano o przejściu polityki edukacyjnej, zdrowotnej i etnicznej.

Stały Wiceprzewodniczący Rady Narodowości Hoang Duy Chinh wygłosił przemówienie końcowe na spotkaniu.

Podsumowując spotkanie, Stały Wiceprzewodniczący Rady Etnicznej Hoang Duy Chinh wysoko ocenił uwagi delegatów. Delegaci zgodzili się co do potrzeby połączenia trzech Narodowych Programów Celowych w jeden, aby przezwyciężyć niedociągnięcia, ograniczenia, powielanie, nakładające się polityki, niedociągnięcia w dokumentach przewodnich i trudności we wdrażaniu w ostatnim okresie. Stały Wiceprzewodniczący Rady Etnicznej Hoang Duy Chinh zasugerował skupienie się na punkcie centralnym dla kierunku i wdrażania; skoncentrowanie się na zasobach inwestycyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem obszarów defaworyzowanych, mniejszości etnicznych i obszarów górskich. W szczególności należy zapewnić synchroniczną realizację programu, dokonać przeglądu w celu uniknięcia powielania oraz jaśniej określić obowiązki agencji przewodniczącej i agencji koordynujących w zakresie organizacji wdrażania.

Stały Wiceprzewodniczący Rady Etnicznej Hoang Duy Chinh zasugerował, aby rząd dokonał przeglądu celów na nadchodzący okres, zwłaszcza w kontekście łączenia gmin. „Bardzo ważne jest, aby mieć podstawę do oceny i przeglądu celów inwestycyjnych oraz ich zakresu, a także uniknąć sytuacji, w której nie można przeznaczyć środków, ponieważ „zadanie zostało już wykonane” – podkreślił Stały Wiceprzewodniczący Rady Etnicznej Hoang Duy Chinh.

W odniesieniu do zasobów na realizację projektu, zaleca się, aby rząd opracował plan zapewniający wystarczające środki, jasno je rozdzielił na poszczególne komponenty oraz nadał szczególny priorytet mniejszościom etnicznym i obszarom górskim. Konieczne jest ponowne obliczenie mechanizmu mobilizacji kapitału, ponieważ obszary te są terenami nisko położonymi, obszarami rdzeniowymi (najtrudniejszymi), a budżet państwa musi odgrywać decydującą rolę, a zastosowanie wskaźnika mobilizacji kapitału, jak w poprzednim okresie, nie jest możliwe.

Source: https://bvhttdl.gov.vn/chuong-trinh-muc-tieu-quoc-gia-tich-hop-can-phan-dinh-ro-xa-ngheo-xa-kho-khan-xa-dac-biet-kho-khan-theo-bo-tieu-chi-moi-de-tranh-dau-tu-dan-trai-20251203133753212.htm