Muzyk Ngoc Khue i wspomnienia o Quang Tri

W grudniu 2023 roku pułkownik i muzyk Ngoc Khue, autor słynnej piosenki „Wiosna w Wiosce Ryżowej i Wiosce Kwiatów”, jeden z nich przyjechał z Hanoi (muzyk Ngoc Khue), drugi z Ho Chi Minh, aby odebrać nagrodę muzyczną ufundowaną przez Stowarzyszenie Literatury i Sztuki Quang Tri. Utwór „Wojownik nazwany na cześć rzeki Thach Han” – muzyka Ngoc Khue, słowa Chau La Vieta – sławi sekretarza generalnego Le Duana i jego najstarszego syna, pułkownika Le Hana, który służył z nami w tej samej jednostce w Dowództwie Sił Powietrznych Obrony Powietrznej.

Właściwie piosenka zdobyła tylko trzecią nagrodę, ale umówiliśmy się na wizytę w Quang Tri, ponieważ po otrzymaniu certyfikatu zasług i nagrody chcieliśmy udać się do Domu Pamięci Sekretarza Generalnego Le Duana, aby ofiarować kadzidło i „zgłosić nasze osiągnięcia”, a następnie zawieźć certyfikat zasług i nagrodę do Ho Chi Minh City, aby wręczyć je towarzyszowi Le Hanowi, pierwowzorowi piosenki, który w tym roku kończy 94 lata, i przekazać mu uczucia, jakie mieszkańcy naszego rodzinnego miasta Quang Tri i artyści żywią do Sekretarza Generalnego Le Duana i jego ukochanego syna.

Muzyk Ngoc Khue i pisarz Chau La Viet (5. i 6. od prawej) otrzymali nagrodę muzyczną Quang Tri – zdjęcie: PV

Po południu byliśmy w Trieu Thanh, wieczorem wróciliśmy do Dong Ha i usiedliśmy w małej restauracji nad rzeką Hieu z dziennikarzem Truongiem Duc Minh Tu. Był „wyżej postawiony” niż my (członek Komitetu Partii Prowincjonalnej, redaktor naczelny gazety Quang Tri), ale jego wiek i lata nauki w Szkole Literatury Ogólnej były w późniejszej klasie. Nazwisko jego brzmiało Truong-Quang Tri, jak mojej matki, więc zawsze kochałem go jak bliskiego młodszego brata.

Wczesną wiosną w Ho Chi Minh City Truong Duc Minh Tu i ja, a także inni przedstawiciele społeczności Quang Tri zajmujący się dziennikarstwem w mieście, tacy jak Tran Trong Dung, wiceprezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Wietnamskich; Nguyen Khac Van, zastępca redaktora naczelnego gazety Saigon Giai Phong; Doan Minh Phong, sekretarz naczelny tygodnika Ho Chi Minh City Literature and Arts Weekly; Bui Phan Thao, sekretarz redakcji gazety Nguoi Lao Dong..., usiedliśmy razem, aby powitać wiosnę.

W lipcu miałem okazję dołączyć do dziennikarzy z Ho Chi Minh City w grupie roboczej Stowarzyszenia Dziennikarzy Wietnamskich z udziałem redaktorów naczelnych i zastępców redaktorów naczelnych największych gazet, w tym towarzysza Truong Hoa Binha, byłego wicepremiera rządu, aby odwiedzić Quang Tri i oddać hołd bohaterskim męczennikom. Miałem więc okazję usiąść z Truongiem Duc Minh Tu; Dinh Nhu Hoanem, zastępcą redaktora naczelnego gazety Nhan Dan; To Dinh Tuanem, redaktorem naczelnym gazety Nguoi Lao Dong; Le The Chu, redaktorem naczelnym gazety Tuoi Tre; Nguyen Ngoc Toanem, redaktorem naczelnym gazety Thanh Nien... i pięknym kwiatem, Le Ngoc Hieu - wnukiem sekretarza generalnego Le Duana, zastępcy dyrektora firmy Vietcombank... siedzącym pośrodku Dong Ha i nieustającym rozmawiającym.

A teraz mam okazję usiąść z Truong Duc Minh Tu, Ngoc Khue i jego żoną, słuchając wiatru wiejącego znad rzeki Hieu. Truong Duc Minh Tu jest skromny, prosty, szczery, bardzo uprzejmy i gościnny, więc jego przyjaciele literaci pokochali go od pierwszego spotkania.

Jeśli chodzi o pułkownika, muzyka Ngoc Khue, jestem z nim blisko związany od czasów mojej kariery wojskowej. Obaj byliśmy wysokimi rangą strzelcami, walczącymi na wojnie. Potem, kiedy nastał pokój, połączyliśmy siły z wybitnymi artystami Kieu Minhem; muzykiem Minh Quangiem, zastępcą dyrektora Wojskowego Teatru Muzyki i Tańca; Nguyen Thanh Binh, piękną studentką języków obcych, oraz Zespołem Artystycznym Dowództwa Obrony Powietrznej Sił Powietrznych, tworząc „przyjaciół”, grupę bratnich dusz w sztuce, która trwa do dziś.

Muzyk Ngoc Khue i wspomnienia o Quang Tri

Muzyk Ngoc Khue zdobył złoty medal na Festiwalu Armii 2023 – zdjęcie: TL

Ngoc Khue jest łagodny, prosty, walczy bardzo dzielnie i ciężko pracuje, wykazując się odpowiedzialnością. Jest liderem zespołu artystycznego i wybitnym talentem muzycznym w wojsku. Jest autorem nieśmiertelnej pieśni miłosnej „Wiosna w wioskach ryżu i kwiatów”, którą śpiewają melomani w całym kraju. Każda wiosna tętni życiem w każdej wiosce. Pułkownik i muzyk Ngoc Khue otrzymał w 2012 roku Państwową Nagrodę Literatury i Sztuki.

Jeśli chodzi o Quang Tri, Ngoc Khue, to chociaż jego rodzinnym miastem jest Hoai Duc w Hanoi, podczas wojny walczył w Ham Rong w Thanh Hoa, ale potem, z dziwnym zrządzeniem losu, Quang Tri stało się dla niego miejscem głębokiego przywiązania i miłości. Od lat, gdy należał do Zespołu Artystycznego Obrony Powietrznej – Sił Powietrznych, często tu przyjeżdżał, by występować. Co więcej, on i znani muzycy wojskowi, tacy jak Huy Thuc (Le Anh Chien); Trong Loan (Huong Loan)… to muzycy wojskowi z największą liczbą piosenek o mojej ojczyźnie, Quang Tri.

Jeśli chodzi o Ngoc Khue, to są to następujące pieśni: „Na zawsze wyryte w pamięci wujka Ba Le Duana” (wiersz Le Khanh Hunga); „Wojownik nazwany na cześć rzeki Thach Han” (wiersz Chau La Vieta); „Pieśń matki” (napisana o śpiewaniu artysty z Quang Tri), „Moja babcia” (wiersz Le Khanh Hunga) i „Pieśń o wujku Ba Le Duanie” (wiersz Chau La Vieta)...

Muzyk Ngoc Khue i wspomnienia o Quang Tri

Muzyk Ngoc Khue i Zespół Artystyczny Obrony Powietrznej i Sił Powietrznych wystąpili w Quang Tri - Zdjęcie: TL

Ze względu na moją miłość do poezji, osobowość Truong Duc Minh Tu i talent Ngoc Khue, zaprosiłem innego dziennikarza z mojej wioski, Mai Xa, Ho Nguyen Kha, aby usiedli nad rzeką Hieu i cieszyli się wiatrami wiejącymi od rzeki Hieu, a także smakami mojego rodzinnego miasta, Quang Tri.

Myślałem, że to tylko przyjacielskie spotkanie, ale nagle zdarzył się cud. Z wiersza w notatniku Truonga Duc Minh Tu w muzyku Ngoc Khue zabłysła twórcza błyskawica. Ojciec z Quang Tri natchnął się jego muzyką, prostą, piękną i świętą, o której sam poeta nigdy nie pomyślał. To był jego własny wiersz, ale w jednej chwili przerodził się w cudowną pieśń, poetycki zamysł pozostał, tylko magiczna muzyka dodała mu skrzydeł.

Muzyk Ngoc Khue zwierzył się: „Od tamtej nocy nad rzeką Hieu byłem bardzo zaskoczony, gdy przeczytałem wiersz „Wspomnienia o ojcu” dziennikarza Truonga Duc Minh Tu, w którym z wielkim wzruszeniem opowiadał o swoim ukochanym ojcu. Ojcu nie przeszkadzała długa droga i niebezpieczne góry, by dotrzeć aż na wyżyny Pleiku, by odwiedzić syna. Byłem pod ogromnym wrażeniem jego uczuć, gdy zobaczył, że ojciec nie może spać w nocy z powodu zimnego wiatru w górach, przez co jego wiersz zalały łzy…

Tak wzruszony, natychmiast zacząłem dodawać skrzydeł wierszowi melodią. W pierwszej części utworu słychać wzruszającą melodię, głębokie emocje, nieco przypominające ludowe pieśni Quang Tri, ale w części B, z nieco zmienionym brzmieniem, ludowa melodia Gia Lai zdaje się rozpalać, rozpalając uczucia zarówno namiętne, jak i ogromne, jakbyśmy stali pośród górskich gór i lasów, by śpiewać o szlachetnej miłości naszego ojca, śpiewając do bezkresnego nieba i ziemi majestatycznego płaskowyżu Pleiku.

„Jestem z ciebie dumny, Tato” to wiersz Truonga Duc Minh Tu, ale to właśnie chcę powiedzieć o moim ojcu, o naszych ojcach, którzy są prości, ale mają w sobie wielką miłość. A kiedy doszedłem do wersu „Jutro tata wróci na białą piaszczystą wieś, gorący wiatr będzie mu wiał w plecy, patrząc na cień góry, tata będzie o mnie pamiętał i znów za mną zatęskni”, ułożyłem wiersz z ogromnym wzruszeniem...”.

Utwór Ngoc Khue „Wspomnienia o ojcu” natychmiast spotkał się z odzewem śpiewaków z Północy i Południa, o kontrastujących głosach, takich jak Vo Thanh Tam – śpiewak, mistrz muzyki z Ho Chi Minh City, obdarzony lirycznym, jasnym i pięknym barytonem, oraz śpiewaczka Mai Chi, doskonała sopranistka wojskowa, która wykonała ten utwór bardzo emocjonalnie i z dużym sukcesem.

Moim zdaniem to doskonała piosenka o świętej ojcowskiej miłości, niezwykle inspirująca i edukacyjna, silnie oddziałująca na ludzkie serce. A dla mnie, rodowitego mieszkańca Quang Tri, brzmi jak wiatr rzeki Hieu i wiatr szczytów Ham Rong i Chu Nam, które ogarniają Pleiku w utworze... Głęboka, wzniosła i niezwykle poruszająca.

Chau La Viet

Źródło