Od Jedwabnego Szlaku nad Rzeką Czerwoną do dynamicznej osi ekonomicznej „dzielenia tej samej rzeki i idei”: Część 2: Porty handlowe nad Rzeką Czerwoną

Rzeka Czerwona – rzeka związana z powstaniem i rozwojem cywilizacji wietnamskiej – jest nie tylko ważnym szlakiem komunikacyjnym, ale także świadkiem rozkwitu wielu tętniących życiem portów handlowych. Porty nad Rzeką Czerwoną od setek lat przyczyniają się do rozwoju handlu, łączenia gospodarki i kształtowania wyglądu miast nadrzecznych.

Bao Thang Quan jest znane jako jedna z ważnych bram rozwijającego się handlu nad Rzeką Czerwoną. Tam, gdzie Rzeka Czerwona wpływa do Wietnamu, Bao Thang Quan stało się węzłem handlowym, gdzie towary z gór i terenów przygranicznych gromadzone są i transportowane na równiny. Bao Thang Quan jest uważane za ważną „bramę” na Północ, miejsce kontrolujące szlak handlowy i wojskowy z Chin do Dai Viet.

Według zapisów historycznych, w górnym biegu Rzeki Czerwonej, zwłaszcza na terenie dzisiejszego obszaru miejskiego Lao Cai , odkryto dużą liczbę artefaktów z okresu kultury Dong Son. Podczas zakładania kraju przez królów Hung, zamieszkujące ten obszar grupy etniczne rozwinęły rolnictwo, hodowlę zwierząt oraz rzemiosło, takie jak tkactwo i odlewnictwo brązu. Prowadziły one wymianę z grupami etnicznymi po drugiej stronie granicy w formie barteru. Oficjalna historia Chin odnotowuje, że „Mieszkańcy pogranicza Giao Chi przywozili ryby i małże, aby wymieniać je na ryż i tkaniny…”.

Oprócz swojej misji obronnej, Bao Thang Quan było również miejscem kontroli handlu, zapewniającym stabilność gospodarki przygranicznej. Bao Thang Quan było ważną stacją tranzytową na szlaku handlowym z Chin do Dai Viet. W okresie Le Trung Hung (1870), brama graniczna Lao Nhai (dawna nazwa Lao Cai) zbierała ponad 1000 taeli srebra z soli eksportowanej do kraju Dien (obecnie prowincja Junnan, Chiny) każdego roku. W okresie Tay Son, Bao Thang Quan zbierała 2000 taeli srebra każdego roku. W 18. roku Gia Long, poziom zbierania wynosił 42 100 quanów pieniędzy, ustępując jedynie bramie granicznej Trinh Xa i bramie granicznej Me So. Wymieniano tu towary takie jak jedwab, ceramika, herbata i przyprawy, tworząc tętniącą życiem strefę ekonomiczną i rozległą wymianę kulturową. Chińscy kupcy, ludy Nung, Tay i Kinh, organizowali liczne targi, przyczyniając się do powstania tętniących życiem ośrodków handlowych i unikalnych zwyczajów. Floty łodzi załadowane produktami leśnymi, cennymi ziołami i minerałami z górskich terenów gromadziły się, by wymieniać je na bogate towary z delty Rzeki Czerwonej.

Za panowania dynastii Nguyen, dzięki rozwojowi handlu wzdłuż Rzeki Czerwonej, cła na przejściu granicznym Lao Nhai gwałtownie wzrosły. Bao Thang Quan stała się trzecią co do wielkości bramą graniczną w kraju, z urzędem patrolowym nadzorującym coroczny pobór podatków.

W wyniku wielu wydarzeń historycznych, pozostałości Bao Thang Quan zniknęły. Obecnie nie ma już typowych pozostałości fortyfikacji, takich jak kamienne cytadele i posterunki strażnicze. Jednak z tym, co pozostało, Bao Thang Quan nadal jest historycznym pomnikiem upamiętniającym złotą erę.

Kraina Bach Hac (obecnie część miasta Viet Tri w prowincji Phu Tho) nadal jest uważana za skrzyżowanie ważnych rzek, miejsce spotkań kultury i handlu od czasów starożytnych. Dzięki strategicznemu położeniu u zbiegu rzek, miejsce to było niegdyś tętniącym życiem portem handlowym, znacząco przyczyniając się do rozwoju gospodarczego i kulturalnego regionu środkowej i północnej delty.

Mówiąc o zrozumieniu ziemi Bach Hac, wiele osób polecało nam spotkanie z panem Nguyen Huu Dien, byłym sekretarzem Komitetu Partii Prowincjonalnej Phu Tho w latach 2003-2005, który był świadkiem procesu budowy i rozwoju Phu Tho od początków jego odbudowy. Rodzina pana Dien mieszka obecnie w okręgu Bach Hac w mieście Viet Tri.

Mówiąc o Bach Hac, pierwszą rzeczą, o której pan Dien nie może nie wspomnieć, jest miejsce, gdzie „zbiegają się trzy rzeki”, czyli rzeki Lo, Da i Czerwona Rzeka. Patrząc z Bach Hac na południowy wschód, po lewej stronie widać pasmo górskie Tam Dao, a po prawej pasmo górskie Ba Vi, tworzące połączenie „góry z wodą”. Dlatego Bach Hac stało się strategiczną lokalizacją od czasów starożytnych do dziś: „Port handlowy Bach Hac leży na najważniejszym szlaku wodnym starożytnego Dai Viet. To skrzyżowanie trzech dużych rzek, tworzące tętniącą życiem i prosperującą sieć handlową” – powiedział pan Dien.

Miejsce, w którym zbiegają się trzy rzeki.

Od czasów starożytnych nabrzeże rzeki Bach Hac słynie z zatłoczonych targowisk, gdzie kupcy ze wszystkich regionów gromadzili się, by wymieniać towary. Z północno-zachodnich wyżyn, drogocenne produkty, takie jak drewno, produkty leśne, cynamon, srebro, złoto itp., transportowano łodziami rzekami do Bach Hac, skąd następnie rozprzestrzeniały się na cytadelę Thang Long i deltę Rzeki Czerwonej. Z kolei towary z nizin, takie jak sól, tkaniny, ceramika i produkty rolne, również podążały drogami wodnymi w górę, w kierunku wyżyn, służąc mieszkańcom górzystych regionów. Co wyjątkowe, w Bach Hac stawiali stopy nie tylko kupcy krajowi, ale także kupcy z Chin, Indii, a nawet Europy, co czyni to miejsce jednym z międzynarodowych portów handlowych w historii Wietnamu.

Za czasów dynastii Ly-Tran, Bach Hac rozwinął się w duży port handlowy z wieloma nabrzeżami, magazynami i tętniącymi życiem targowiskami, na których gromadzili się kupujący i sprzedający. Statki handlowe pływające w górę i w dół Rzeki Czerwonej, Lo i Da tworzyły tętniący życiem obraz gospodarki i handlu. W okresie późnych dynastii Le i Nguyen, port handlowy Bach Hac nadal odgrywał ważną rolę, ale stopniowo stawał w obliczu konkurencji ze strony rozwijających się ośrodków handlowych, takich jak Ke Cho (Hanoi), Hajfong i Nam Dinh. Jednak przez wiele stuleci Bach Hac pozostawał ważnym przystankiem na szlaku handlowym kupców z równin i gór.

W feudalnym obiegu handlowym port Bach Hac pełnił nie tylko rolę bramy handlowej między górami i równinami, ale także przystanku dla kupców w drodze z granicy do stolicy Thang Long (Hanoi).

Od pokoleń Rzeka Czerwona odgrywała ważną rolę w życiu mieszkańców obu brzegów stolicy Wietnamu – Cytadeli Thang Long. Ludzie uczyli się z doświadczenia: „Po pierwsze przy targu, po drugie przy rzece, po trzecie przy drodze”. Dlatego też, odkąd król Ly Thai To przeniósł stolicę z Hoa Lu do Thang Long w 1010 roku, Rzeka Czerwona stała się strategicznym szlakiem transportowym, łączącym stolicę z deltą Rzeki Czerwonej, a dalej z Chinami, Czamą i krajami Azji Południowo-Wschodniej.

Dziennikarz i badacz Hanoi, Nguyen Ngoc Tien, który spędził ponad 20 lat na badaniu historii cytadeli Thang Long, rozumie każdy zakątek tętniącej życiem starożytnej stolicy: „Czerwona Rzeka pełniła rolę „jedwabnego szlaku wodnego”, gdzie cenne produkty, takie jak jedwab, ceramika, produkty rolne (ryż, herbata, sezam, trzcina cukrowa...), przyprawy, zioła lecznicze z północnych gór i wyroby rzemieślnicze, były przedmiotem intensywnej wymiany i handlu. Przedmioty te nie tylko służyły ludziom, ale były również wykorzystywane przez dwór królewski podczas ceremonii, danin i handlu międzynarodowego” – powiedział Tien.

Uczony z Hanoi, Nguyen Ngoc Tien, powiedział, że nabrzeże Czerwonej Rzeki było niegdyś miejscem koncentracji dużych targowisk hurtowych, takich jak nabrzeże Dong Bo Dau i nabrzeże Chuong Duong, gdzie kupcy spotykali się, wymieniali i intensywnie handlowali. Kupcy z górnego i dolnego biegu rzeki przywozili rzadkie produkty lokalne i leśne. Kupcy z nizin przywozili ryby, sól, owoce morza... Zagraniczne statki handlowe przywoziły towary z Zachodu i Wschodu, tworząc tętniącą życiem sieć handlową.

Dzięki Rzece Matce, Thang Long-Ke Cho mogło stać się wiodącym ośrodkiem gospodarczym Dai Viet. Z nadrzecznych targowisk handel rozprzestrzenił się po cytadeli Thang Long, tworząc ulice rzemieślnicze – tętniące życiem przez cały rok szlaki handlowe. Stamtąd narodziły się Hang Dao, Hang Ngang, Hang Buom... Nietrudno trafić na tętniące życiem targowiska w cytadeli, gdzie jedwab i brokat rozprzestrzeniały się śladami kupców, przyczyniając się do ukształtowania kultury „kupowania z przyjaciółmi, sprzedawania z partnerami”.

Dzięki strategicznemu położeniu w delcie Rzeki Czerwonej, Thang Long stał się miejscem spotkań tysięcy kupców, nie tylko z regionu, ale także z krajów sąsiednich, takich jak Chiny, Japonia i kraje zachodnie. Rzeka Czerwona odgrywa kluczową rolę, łącząc Thang Long z dużymi regionami, tworząc korzystne warunki do wymiany towarów z głębi lądu do portów nadmorskich. Rzeka Czerwona jest nie tylko geograficzną arterią, ale także od wieków tętniącą życiem gospodarką Dai Viet. W szczególności w stolicy, Thang Long, handel na Rzece Czerwonej rozwijał się znakomicie, przyczyniając się do uczynienia z tego miejsca najprężniej rozwijającego się ośrodka handlowego w Azji Południowo-Wschodniej.

Mówiąc o Rzece Czerwonej, profesor historii Le Van Lan stwierdził, że od tysięcy lat buduje ona cywilizację naszego kraju. Zanim Rzeka Czerwona zyskała majestat, Wietnamczycy używali najszlachetniejszych nazw, aby okazać szacunek i cześć, takich jak Rzeka Cai (Matka), Rzeka Ca (Wielka), a następnie jednogłośnie nazwali ją Rzeką Czerwoną.

Analizując historyczny przekrój handlu nad Rzeką Czerwoną, profesor historii Le Van Lan zauważył, że źródło wody niosące ciężkie aluwia tworzyło żyzne obszary produkcji rolnej i tradycyjne wioski rzemieślnicze wzdłuż pasma od gór po równiny. Sama Rzeka Czerwona była również pierwszym i najkrótszym szlakiem transportu towarów w górę i w dół rzeki. Stamtąd stopniowo, przez wiele stuleci, stanowiła ważny szlak handlowy naszego kraju.

„Jedwabny Szlak” nad Rzeką Czerwoną to nie tylko historia handlu i gospodarki, ale także symbol wymiany kulturowej, religijnej i duchowej między regionami. Od Bao Thang Quan, Bach Hac, Thang Long po Pho Hien i Thai Binh, każde miejsce na tym Jedwabnym Szlaku niesie ze sobą własną historię o pomyślnym rozwoju kraju na przestrzeni wielu okresów.

Od XIX wieku, wraz z rozwojem dróg i kolei, rola portów handlowych nad Rzeką Czerwoną malała. Wiele tętniących życiem portów z przeszłości to już tylko pozostałości pamięci. Jednak dziedzictwo, jakie pozostawiły po sobie te porty handlowe, jest nadal obecne w stylu życia, kulturze i architekturze wielu nadrzecznych miast. W Pho Hien wciąż można podziwiać starożytne, porośnięte mchem domy, w Nam Dinh i Thai Binh wciąż rozbrzmiewa dźwięk czółenek tkackich. Thang Long (Ke Cho), obecnie Hanoi, nadal stanowi ważny ośrodek gospodarczy i kulturalny kraju. Rzeka Czerwona wciąż płynie, niosąc ze sobą niezatarte ślady historii.

Profesor historii Le Van Lan opowiada o nazwie Rzeki Czerwonej.

Choć czas przyćmił gwar dawnych portów rzecznych, pamięć o czasach prosperującego handlu pozostaje nieodłączną częścią historii kraju. Choć dawne porty uległy zmianie, historia „jedwabnego szlaku” nad Rzeką Czerwoną pozostaje nieodłączną częścią rozwoju i ekspansji kraju na świat.

Wyprawa w poszukiwaniu pozostałości portów handlowych nad Rzeką Czerwoną to nie tylko podróż w głąb historii, ale także przypomnienie o znaczeniu handlu i integracji w przeszłości, dzięki którym w przyszłości można zwiększyć potencjał tej rzeki.

Source: https://baolaocai.vn/tu-con-duong-to-lua-tren-song-hong-den-truc-kinh-te-dong-luc-chung-dong-song-cung-y-tuong-bai-2-nhung-thuong-cang-tren-song-hong-post399436.html