นี่ไม่เพียงแต่เป็นแหล่งความภาคภูมิใจของผู้เขียนเท่านั้น แต่ยังเป็นความภาคภูมิใจของบ้านเกิดเมืองนอนของแม่น้ำ Vam อีกด้วย เมื่อมีผลงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับผืนดินและผู้คน ของ Long An ในการสร้างบ้านเกิดและปกป้องปิตุภูมิ
นักดนตรี Truong Quang Luc - ผู้ประพันธ์ผลงาน "Vam Co Dong"
ผู้แต่ง Huyen Nhung - ผู้ประพันธ์ผลงาน "My hometown river"
ข้อความจากเพลง "Vam Co Dong" เขียนด้วยลายมือ
ต้นฉบับแรกของเพลง "Vam Co Dong" เขียนโดยนักดนตรี Truong Quang Luc ในปีพ.ศ. 2509 จากบทกวีชื่อเดียวกันของนักกวี Hoai Vu เพลงนี้ได้อยู่เคียงข้างกองทัพและประชาชนเมืองหลงอันในการต่อสู้และสร้างบ้านเกิดมาเป็นเวลา 59 ปีแล้ว แต่มีคนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ถึงสถานการณ์ที่ร่างแรกเกิดขึ้น
เพลง "Vam Co Dong" บันทึกลายมือครั้งแรกเขียนขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2509
เมื่อเขียนเพลงนี้ นักดนตรี Truong Quang Luc ไม่เคยไปที่เมือง Long An และแม่น้ำ Vam Co เลย เวลานั้นเขากำลังชุมนุมกันอยู่ทางภาคเหนือ อย่างไรก็ตาม ด้วยความรู้สึกที่ได้เห็นทุกสถานที่เป็นบ้านเกิดของตน เฝ้ารอข่าวแห่งชัยชนะในบ้านเกิดของตนเพื่อปลดปล่อยภาคใต้และรวมประเทศเป็นหนึ่ง เขาจึงสร้างสรรค์ผลงานอันดีมาก
นักดนตรี Truong Quang Luc เล่าว่า “ผมไปรวมตัวกันที่ภาคเหนือในปี 1954 แต่กว่าจะได้แต่งเพลงเกี่ยวกับภาคใต้ก็ต้องรอถึงปี 1966 ซึ่งก็ได้รับการตอบรับจากผู้คนค่อนข้างดี มีเรื่องแปลก ๆ ในชีวิตของผมที่ผมแต่งเพลงนี้ได้เร็วมาก โดยใช้เวลาเพียง 1 ชั่วโมง 15 นาทีเท่านั้น นับเป็น "เหตุการณ์ฉับพลัน" หลังจากผ่านช่วง "ฟักตัวทางอารมณ์" ที่ต้องเขียนเกี่ยวกับภาคใต้”
เมื่อเทียบกับต้นฉบับแรกแล้ว เวอร์ชันที่ตีพิมพ์ภายหลังไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก ด้วยทำนองที่เปี่ยมอารมณ์ทั้งแบบสมัยใหม่และแบบพื้นบ้าน บางครั้งก็นุ่มนวลและสง่างามแต่ในขณะเดียวกันก็กล้าหาญ เหมือนเรื่องเล่าเกี่ยวกับชนบทที่ยากจนแต่เปี่ยมไปด้วยความรัก ดังนั้นเพลง "Vam Co Dong" จึงกลายเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์เสียงที่ดีที่สุดเมื่อกล่าวถึงทำนองเพลงเกี่ยวกับบ้านเกิดของหลงอัน
ด้วยเพลงนี้ นักดนตรี Truong Quang Luc ได้รับรางวัลวรรณกรรมและศิลป์ Nguyen Thong ครั้งที่ 3 เมื่อปี 2009 ที่จังหวัด Long An หลังจากปี พ.ศ. 2518 เพลงนี้ก็ยังได้รับเลือกเป็นเพลงประจำสถานีวิทยุหลงอันอีกด้วย
ใบรับรองรางวัลวรรณกรรมและศิลปะ Nguyen Thong ประจำปี 2009 สำหรับนักดนตรี Truong Quang Luc
บทเพลง “บ้านเกิดของฉัน” เขียนด้วยลายมือ
เพลง "แม่น้ำบ้านเกิดของฉัน" แต่งโดยนักประพันธ์ Huyen Nhung ในปีพ.ศ. 2518 และในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2518 เธอจึงได้แก้ไขให้เป็นเวอร์ชันสมบูรณ์
นักแต่งเพลง Huyen Nhung ถือต้นฉบับบทเพลงอันล้ำค่าที่คงอยู่มานานกว่าครึ่งศตวรรษไว้ในมือของเธอ และเก็บรักษาไว้เป็นสมบัติส่วนตัวของเธอ นักแต่งเพลง Huyen Nhung เล่าว่า “เพลง “แม่น้ำบ้านเกิดของฉัน” ถือกำเนิดในภาคเหนือ ไม่ใช่ในลองอาน ตอนที่แต่งเพลงนี้ ฉันอยากเล่าเกี่ยวกับบ้านเกิดของฉันซึ่งเต็มไปด้วยความยากลำบาก การเสียสละแต่ก็ความกล้าหาญ และความรักที่ลึกซึ้งเหมือนสายน้ำในบ้านเกิดของฉัน”
เพลง "บ้านเกิดแม่น้ำ" มีลายมือเขียนไว้เมื่อปี พ.ศ.2517
เนื่องจากเพลงพื้นบ้านปฏิวัติเพลงแรกได้รับการถ่ายทอดหลังวันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2518 ในเวลานั้น เพลงนี้จึงตอบสนอง "ความกระหาย" ขั้นสูงสุดของผู้ฟังได้ เนื่องจากแนวเพลงนี้เป็นที่ชื่นชอบของชาวใต้มาเป็นเวลานาน และบทเพลงที่แต่งโดยศิลปินไซง่อนก่อนการปลดปล่อยก็ไม่ได้ถูกนำกลับมาใช้ซ้ำ
เพลงนี้ได้รับการแสดงโดยศิลปินผู้มีความสามารถสองคนจากโรงละครปฏิรูปของไซง่อน คือ เล ทุย และ ทันห์ ตวน ทำให้เพลงนี้น่าดึงดูดใจยิ่งขึ้น และนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เพลง "บ้านเกิดแม่น้ำ" ก็ถูกจดจำโดยศิลปินจากเหนือจรดใต้เพื่อร้องในงานประชุม วันหยุด และวันปีใหม่ นั่นแสดงให้เห็นถึงความมีชีวิตชีวาของบทเพลง
นักดนตรี Truong Quang Luc เล่าเพิ่มเติมว่า “ในช่วงสงคราม เมื่อผมไปยังพื้นที่ทางตอนเหนือ ตั้งแต่เส้นขนานที่ 17 เป็นต้นมา ไม่ว่าผมจะไปที่ใด ผมฟังเพลงใหม่ของผมที่ชื่อว่า Vam Co Dong แต่ไม่นานหลังจากได้รับการปลดปล่อย ผมก็ฟังเพลง Dong song que em ของ Huyen Nhung และแล้ว ไม่ว่าผมจะไปที่ใด นอกจากเพลงใหม่นี้แล้ว ผมยังฟังเพลงพื้นบ้านใหม่อย่าง giao duyen ซึ่งเป็นผลงานชิ้นที่สองของผู้ประพันธ์เพลงพื้นบ้านอีกด้วย”
“ผมคิดว่าในวรรณกรรมและศิลปะจะต้องมีการสร้างสรรค์ผลงานตามมา ดังนั้นเมื่อคนที่ไม่ได้ฟังเพลงสมัยใหม่ฟังเพลงคลาสสิกแนวใหม่ พวกเขาจะมองหาเพลงแนวใหม่ที่พวกเขาฟังในภายหลัง ซึ่งก็ดีเช่นกัน เพราะเพลงคลาสสิกแนวใหม่ยังเป็นผลงานชิ้นที่สองที่จะ “ให้ปีก” เพื่อให้เพลงแนวใหม่ได้โบยบิน ดังนั้นผมคิดว่าในวรรณกรรมและศิลปะ หากมีการแลกเปลี่ยนและสนับสนุนกัน ผลงานจะเข้าถึงมวลชนได้ดีกว่า” นักดนตรี Truong Quang Luc กล่าว
“แม่น้ำบ้านเกิดของฉัน” คือความกลมกลืนของจิตวิญญาณแห่งศิลปะ ซึ่งมีวรรณกรรมและศิลปะหลายแนวที่แยกเป็นอิสระแต่ผสมผสานกันอย่างกลมกลืนอย่างยิ่ง
“วังโกดอง” และ “ดงเพลงเกว๋น” คือผลงานที่ประทับใจอย่างลึกซึ้งในชีวิตวรรณกรรมและศิลปะ เนื่องด้วยมีความมีชีวิตชีวาและยังเป็นที่รักของสาธารณชน ผลงานเหล่านี้มีคุณค่าทางอุดมการณ์และศิลปะสูง นับเป็นความภาคภูมิใจของชาวหลงอันเกี่ยวกับประเพณีการต่อสู้อันไม่ย่อท้อของบ้านเกิดของแม่น้ำวัม และยังเป็นความภาคภูมิใจในวรรณกรรมและศิลป์ของจังหวัดหลงอันที่มีส่วนช่วยเสริมสร้างสมบัติทางวรรณกรรมและศิลป์ของประเทศโดยทั่วไปและของจังหวัดโดยเฉพาะ ผ่านผลงานเหล่านี้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ทุกคนต่างก็รู้จักหลงอัน “ภักดีและอดทน ประชาชนทั้งประเทศต่อสู้กับศัตรู” ในการต่อสู้เพื่อปกป้องปิตุภูมิ
เชื่อกันว่าลายมือของผลงานทั้งสองชิ้นนี้ควรได้รับการอนุรักษ์ไว้ในพิพิธภัณฑ์ประจำจังหวัด เพื่อช่วยสนับสนุนการอนุรักษ์และส่งเสริมคุณค่าของเอกสารและโบราณวัตถุเกี่ยวกับบ้านเกิดของหลงอัน เพื่อให้คนรุ่นหลังได้รู้และสัมผัสกับทำนองเพลงอันน่าภาคภูมิใจของบ้านเกิดของพวกเขา
เดียม ตรัง
ที่มา: https://baolongan.vn/but-tich-2-tac-pham-ve-dong-song-huyen-thoai-a195597.html
การแสดงความคิดเห็น (0)