รอฝน

หลายทศวรรษก่อน การทำเกษตรกรรมต้องพึ่งพาธรรมชาติอย่างมาก เกษตรกรต้องการฝนเพื่อให้มีปัจจัยสำคัญประการแรกที่ช่วยให้พืชผลประสบความสำเร็จ “น้ำแรก ปุ๋ยที่สอง ความขยันหมั่นเพียรที่สาม เมล็ดพันธุ์ที่สี่” คนเราสามารถทำสิ่งต่างๆ ได้ทุกอย่าง ยกเว้นน้ำ ซึ่งพระเจ้าต้องพึ่งพา ในปีที่แห้งแล้ง แหล่งน้ำสำรองก็หมดลง การเห็นพืชผลเหี่ยวเฉาเป็นเรื่องน่าเศร้าใจ ขุดลอกทะเลสาบ ขุดบ่อน้ำ ขุดบ่อน้ำ พยายามทุกวิถีทางเพื่อหาน้ำ แต่บางครั้งก็ไร้ความหวัง ฝนที่ตกตรงเวลามีค่ายิ่งกว่าทองคำ และไม่เพียงแต่จำเป็นต่อการเพาะปลูกเท่านั้น น้ำยังจำเป็นต่อกิจกรรมประจำวันทั้งหมดอีกด้วย ในเวลานั้นยังไม่มีไฟฟ้า ไม่มีบ่อน้ำ ไม่มีน้ำประปา ชาวบ้านส่วนใหญ่ใช้น้ำจากบ่อที่ขุดไว้ ในช่วงหลายปีที่ฝนตกหนัก บ่อน้ำส่วนใหญ่ก็เหือดแห้ง บ่อน้ำทุกหลังในบ้านที่มีน้ำก็กลายเป็นทรัพย์สินส่วนรวมของทั้งหมู่บ้าน ทุกคนต่างแบ่งปันน้ำกันใช้ถังน้ำเพื่อรอฝนที่จะตก วันเวลาเหล่านั้นดูเหมือนจะไม่ไกลเกินเอื้อม วันที่ต้องแบกถังน้ำเพื่อทำอาหารและอาบน้ำได้กลายเป็นความทรงจำที่ไม่อาจลืมเลือน

เด็กๆ ก็มีเหตุผลที่จะรอฝนเช่นกัน ในวันที่อากาศร้อนอบอ้าว ลมเย็นๆ ที่บ่งบอกว่าฝนกำลังจะตกนั้นช่างดีเหลือเกิน ฉันจำวันเวลาในเดือนพฤษภาคมได้ ฉันนั่งอยู่ในห้องเรียน มองออกไปและรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของพื้นดินและท้องฟ้า ลมแรงขึ้นเรื่อยๆ กิ่งไม้ไหวเอน ใบไม้แห้งร่วงหล่นลงมาพร้อมเสียงกรอบแกรบ สนามโรงเรียนมืดลงเพราะเมฆดำที่บดบังดวงอาทิตย์ เม็ดฝนค่อยๆ ตกลงมากระทบกัน ตกหนักขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นฝนที่ตกหนัก เมื่อฝนตก ต้นไม้และใบไม้ดูเหมือนจะเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ เขียวชอุ่ม ต้นราชพฤกษ์เขียวชอุ่มไปด้วยกิ่งก้านสีเขียวและดอกสีแดงสด ลมและฝนพัดกลีบดอกจนร่วงหล่นลงสู่พื้น นักเรียนสามารถหยิบดอกไม้ขึ้นมาทำเป็นผีเสื้อสวยๆ แล้วปักลงในสมุดบันทึก จดบันทึกลายเส้นน่ารักๆ ที่ดูน่ารักน่าเอ็นดู ฝนที่ตกลงมาตอนเลิกเรียนพอดีก็เป็นข้ออ้างให้ทุกคนวิ่งเล่นกลางสายฝน กลับบ้านมาตัวเปียกโชกเหมือนหนูจมน้ำ แค่อยากป้องกันไม่ให้หนังสือเปียก เมื่อฝนตก หญ้าก็จะเขียวขจี บ่งบอกถึงฤดูร้อนที่สนุกสนานในทุ่งนาและเนินเขา ฝนแรกของฤดูมักจะสร้างความตื่นเต้นให้กับเด็กๆ เสมอ

ปัจจุบันน้ำประปาในเมืองแทบไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป เพราะมีน้ำประปาและน้ำบาดาล คนงานมีไฟฟ้าและเครื่องจักรสำหรับชลประทานเพื่อให้พืชผลเจริญเติบโตและอยู่รอด แต่ฝนแรกของฤดูย่อมนำพาน้ำและสารอาหารตามธรรมชาติมาสู่พืชผลอยู่เสมอ อะไรจะงดงามไปกว่าการได้ชมหยาดฝนที่ตกลงมาบนสวนขนาดใหญ่ มอบความเย็นสบายและฤดูกาลผลไม้อันหอมหวาน ในวันที่แดดจ้า ฝนมักจะรอคอยอยู่เสมอ ไม่เพียงแต่เกษตรกรเท่านั้น แต่ยังรวมถึงทุกคนที่รักสีเขียวขจีของที่ราบสูงอันสง่างามแห่งนี้ด้วย

ฝนยังเป็นวิธีที่ทรงพลังที่สุดในการดับไฟป่า เปรียบเสมือนปอดสีเขียวของชีวิต ในวันที่อากาศร้อนและแห้งแล้ง ดูเหมือนว่าแค่ประกายไฟเล็กๆ ที่ตกลงมาก็เพียงพอที่จะทำให้เกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ได้ ป่าไม้ในเขตที่ราบสูงตอนกลางกำลังเผชิญกับอันตรายอย่างใหญ่หลวง ฝนแรกของฤดูทำให้อากาศเย็นลง นำพาความมีชีวิตชีวาใหม่มาสู่ผืนป่า ช่วยให้ผืนป่าเริ่มต้นฤดูกาลแห่งการเจริญเติบโตและการพัฒนา นำพาสีเขียวแห่งความฝันมาสู่ผู้คนมากมาย

ฝนก็เป็นอีกหัวข้อโรแมนติกสำหรับคนรักธรรมชาติเช่นกัน การยืนมองม่านฝนสีขาวที่โปรยปรายลงมาบนทางเท้า บนหลังคา หรือบนพุ่มไม้ ใจรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก เสียงฝนที่ตกกระทบเม็ดฝนใสราวกับคริสตัล เปรียบเสมือนภาพสะท้อนที่ชวนให้นึกถึง ถึงแม้จะหมดเวลาวิ่งเล่นท่ามกลางสายฝนแล้ว แต่การเดินท่ามกลางสายฝนก็ยังเป็นความสุขสำหรับคนรักสายฝน เปรียบเสมือนความรู้สึกเย็นฉ่ำที่โปรยปรายลงมาบนร่างกาย

หยาดฝน ฝน ช่างงดงามและรอคอยมานาน!

แหล่งที่มา